Κάλιαχ Μπέερα: Η Βασίλισσα του Κέλτικου Χειμώνα

23 Δεκεμβρίου 2019 | Εύα Παναγιωτοπούλου

Το καλοκαίρι της νιότης

και το φθινόπωρο πέταξαν μακριά,

είμαι πια γριά και κουρασμένη.

Κάθε λουλούδι θα μαραθεί

και θα πέσει νεκρό,

όταν θα φυσήξουν στο κατόπι μου

οι παγωμένοι άνεμοι.

Ω, πως μπορώ να είμαι ευτυχισμένη,

ολομόναχη μέσα στο σκοτάδι και το κρύο;

Cailleach Bheara’s seasonal song (σε ελεύθερη απόδοση από την αρθρογράφο)

 

Αυτά τραγουδά η Κάλιαχ Μπέερα καθώς ανεμίζει το ανελέητο σφυρί της, πετώντας μέσα στις ριπές του παγωμένου αέρα πάνω από τις Βρετανικές Νήσους τις μακριές νύχτες του χειμώνα. Το πρόσωπο της έχει το βαθύ μπλε χρώμα του πάγου, τα δόντια της είναι κοφτερά και μακριά σαν διάφανοι σταλακτίτες, τα μαλλιά της σαν ξερόκλαδα που τα βρίσκει το πρώτο κρύο του πρωϊνού. Το μοναδικό της μάτι είναι το μόνο πράγμα που θυμίζει την άλλοτε πιο καλοσυνάτη φύση της. Στριφογυρίζει κατακόκκινο, θυμίζοντας μια μικρή λιμνούλα από λάβα σκεπασμένη από ένα θολό στρώμα γαλάζιου πάγου. Με κάθε κίνηση της τα μαύρα κουρέλια που φορά μαστιγώνουν τα κοκαλιάρικα άκρα της και τα αφύσικα μακριά, μαύρα νύχια της υψώνονται προς τον ορίζοντα προσπαθώντας να χαράξουν τη γραμμή του, ανοίγοντας έτσι δρόμο προς τα χιονισμένα βουνά και τα σιωπηλά παγωμένα σπήλαια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ