Μεταξὺ 17ης και 20ῆς Απριλίου 1945 Γερμανοί πιλότοι ανήκοντες στο σμήνος «Λεωνίδας» έπεσαν υπέρ Πατρίδος κατά μίαν των ηρωικωτέρων επιχειρήσεων της γερμανικής αεροπορίας (Luftwaffe).
Ο Otto Skorzeny και ο Hajo Herrman ενεπνεύσθησαν την ιδέα της δημιουργίας ενός σμήνους πιλότων-βομβιστών αυτοκτονίας. Η ιδέα των υιοθετήθηκε με θέρμη υπό της διασήμου αεροπόρου Hanna Reitsch – πρωτοπόρου πιλότου δοκιμαστικών/πειραματικών αεροσκαφών και πιστής στα ιδεώδη του εθνικοσοσιαλισμού μέχρι του τέλους της ζωής της το 1979 – η οποία εξέλιξε την ιδέα και την παρουσίασε στους ηγέτες της Luftwaffe και στον Αδόλφο Χίτλερ.
Το όραμα της Reitsch ήταν να χρησιμοποιήσει το αεροσκάφος Messerschmitt Me 328 ώστε, με πλήρες πολεμικό φορτίο, να εφορμούσε κατά εχθρικών πολεμικών πλοίων. Οι διοικηταί της Luftwaffe Herman Göring και Erhard Milch είχαν αμφιβολίες για το σχέδιο της Reitsch, ενώ ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν αρνητικός με την ιδέα των αποστολών προκαθωρισμένης αυτοκτονίας, καθώς θεωρούσε πως αυτού του είδους ενέργειες δεν ήσαν σύμφωνες με τον Γερμανικό χαρακτήρα. Μετά την υπόσχεση περί τροποποιήσεων που θα έδιδαν κάποιες πιθανότητες επιβιώσεως των πιλότων, ο Αδόλφος Χίτλερ επέτρεψε τελικώς την δημιουργία του σμήνους και την έναρξη των δοκιμαστικών πτήσεων.
Εκ των χιλιάδων εθελοντών που προθυμοποιήθηκαν να αναλάβουν την αποστολή επελέγησαν τελικώς 70 πιλότοι, οι οποίοι υπέγραψαν συμβόλαιο αναγνωρίζοντας ότι επρόκειτο για αποστολή αυτοκτονίας με ελάχιστες πιθανότητες επιβιώσεως. Οι εθελονταί αυτοί συνεκρότησαν την 5η Μοίρα (Staffel 5) του ειδικού σμήνους Kampfgeschwader 200 με την απολύτως ταιριαστή επωνυμία «Σμήνος “Λεωνίδας”», εκ του θρυλικού Σπαρτιάτου βασιλέως που με τους 300 πολεμιστάς του αντιμετώπισε ηρωικώς πολυπληθείς εχθρικές δυνάμεις, παρομοίωση που συμβόλιζε και την ανάλογη με των Σπαρτιατών κατάσταση των Γερμανικών δυνάμεων στο τέλος του πολέμου, καθώς εμάχοντο εναντίον των αριθμητικώς πολύ υπερτέρων συμμαχικών στρατευμάτων.
Κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών πτήσεων με το Messerschmitt Me 328, όπου συμμετείχε και η ίδια η Hanna Reitsch, εμφανίστηκαν τεχνικά προβλήματα, που οδήγησαν στην αντικατάσταση του συγκεκριμένου τύπου διά του ειδικώς τροποποιημένου αεροσκάφους Fiesler Fi 103R, το οποίο ήταν κατ᾿ ουσίαν μία επανδρωμένη εκδοχή του περιβοήτου πυραύλου V1 με κωδικό όνομα Reichenberg, έχοντας ως αντικειμενικό σκοπό την ἀκριβῆ προσβολή του εχθρικού στόχου υπό την καθοδήγηση του πιλότου. Ο πιλότος είχε μεν την δυνατότητα να εκτοξευθεί με αλεξίπτωτο προ της κρούσεως αλλά οι πιθανότητες επιβιώσεως εκ της αποστολής θα ήσαν ελάχιστες.
Οι βομβισταί αυτοκτονίας με τους τροποποιημένους πυραύλους V1 δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ βάσει του αρχικού σχεδιασμού, καθώς ο διοικητής της μοίρας Kampfgeschwader 200 Werner Baumbach θεωρούσε την ιδέα ως κατασπατάληση πιλότων και αεροσκαφών. Κατά την διάρκεια όμως της μάχης του Βερολίνου το 1945, οι πιλότοι του σμήνους «Λεωνίδας» αξιοποίησαν την εκπαίδευσή τους και επέπεσαν ηρωικώς με όποια αεροσκάφη μπόρεσαν να βρουν επάνω σε γέφυρες ελεγχόμενες από τους Σοβιετικούς μεταξύ της 17ης και 20ής Απριλίου.
35 ηρωικοί ιπτάμενοι θυσίασαν την ζωή τους κατ᾿ αυτές τις επιθέσεις και κατάφεραν με την τελευταία τους πνοή υπέρ Πατρίδος να καταστρέψουν συνολικώς 17 γέφυρες, επιβραδύνοντας έτσι σημαντικά την προέλαση του Ερυθρού Στρατού στο Βερολίνο. Το βράδυ προ των αποστολών οι ήρωες του σμήνους «Λεωνίδας» τραγουδούσαν μαζί το παλαιό Γερμανικό παραδοσιακό άσμα «Kein Schöner Land» ως ύστατο χαιρετισμό προς τους συναγωνιστάς, το Έθνος και την ζωή.
Ένας εκ των ηρώων που θυσίασαν την ζωή τους υπέρ πατρίδος ήταν ο 24χρονος πατέρας δύο παιδιών Ernst Beichl από την Δρέσδη. Η φωτογραφία που παραθέτουμε τραβήχτηκε μόλις πριν επιβιβασθεί στο αεροσκάφος για την τελευταία του αποστολή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.