14 Ιουλίου 2019 - Μνημόσυνο σφαγιασθέντων στο Φενεό Κορινθίας

Κυριακή, 14 Ιουλίου 2019      http://www.xryshaygh.com

Από τον Οκτώβριο του 1943, η ηγεσία του ΚΚΕ έδωσε την γραμμή να γίνουν οι συλλήψεις των «αντιδραστικών». Η κόκκινη τρομοκρατία εξαπολύθηκε σαν θύελλα κατά του λαού της υπαίθρου. Σε κάθε χωριό οι κομματικοί υπεύθυνοι κατάρτησαν τους καταλόγους. Με μια απλή σημείωση δίπλα από το όνομα κάθε συγχωριανού τους ότι είναι «αντίδραση» και χωρίς τίποτε άλλο, συνελαμβάνοντο και οδηγούνταν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Τα Ελληνικά Γκουλάγκ των σφαγέων του ΚΚΕ.

Ένα από αυτά ήταν και το «Ματωμένο Μοναστήρι» του Αγίου Γεωργίου στο Φενεό Κορινθίας. Τα καθάρματα της ΟΠΛΑ (οργάνωση εκτελεστών του ΕΑΜ) σπέρνουν τη συμφορά με ομαδικές συλλήψεις. Παπάδες, δάσκαλοι, δικηγόροι, γιατροί, έμποροι, γεωργοί, μανάδες με παιδιά, μεταφέρονται με συνοδεία των δολοφόνων στη μονή και κλείνονται στα υγρά και σκοτεινά κελιά. Η ζωή τους πλέον ανήκε στις διαθέσεις κάθε σαδιστή οπλατζή. Τα φρικτά βασανιστήρια ακολουθούσε η σφαγή στις γύρω ρεματιές τους περισσότερους των οποίων τους σκέπαζαν άταφους με κλαριά, για να γίνουν στη συνέχεια βορά των αγριμιών. Γρήγορα αυτό έγινε αντιληπτό από τους κατοίκους των χωριών. Τότε ανακάλυψαν την τρύπα του Φενεού, το τρομερό βάραθρο. Εκεί έριχναν όσους έσφαζαν, με πλήρη μυστικότητα. Παραπληροφορούν τον κόσμο ότι τους στέλνουν σε άλλα στρατόπεδα και αυτό πιάνει γιατί κανείς δεν βρίσκει πτώματα για να τους κατηγορήσει για εκτελέσεις. Πάνω από 3.000 οι συλληφθέντες και μεγάλος ο αριθμός των μη αναγνωρισθέντων πτωμάτων αφού τα περισσότερα, όταν ανακαλύφθηκαν ήσαν σε προχωρημένη σήψη.

Η συγκλονιστική απολογία-μαρτυρία του σφαγέα Ελασίτη Νικόλα Σαμαρτζή είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστική: «Λέγαμε στους κρατούμενους ότι τους πάμε για την Ταξιαρχία στα Μαζέϊκα. Όταν φτάναμε στην τρύπα οδηγούντο δύο–δύο δήθεν για ανάκριση και χωρίς να αντιλαμβάνονται οι άλλοι, τους εκτελούσαμε με τον εξής τρόπο. Τους γδύναμε τελείως και οι Μωριάς, Κρητικός, Καραπάνος, με το μαχαίρι τους έκοβαν το λάρυγγα και τους έριχναν μέσα στην τρύπα. Τα ρούχα που παίρναμε τα φορούσαν τα διάφορα μέλη της οργανώσεως. Την άλλη μέρα πήραμε άλλους τριάντα. Εκτελέστηκαν από τους ίδιους κατά τον ίδιο τρόπο...Εκεί με προτροπή του Μωριά και με πιστόλι στα χέρια με ανάγκασαν και έσφαξα και εγώ.»

Και συνεχίζει παρακάτω, ακόμα πιό ωμός για 3-4 μέρες μετά: «Έλεγαν στον καθένα να πέσει κάτω και αν αρνιόταν τον κτυπούσαν με το γλωσσίδι της καμπάνας. Τους κτυπούσε ο Σίμος πίσω στο κεφάλι και όταν έπεφταν κάτω τους έσφαζαν. Την άλλη μέρα πήραμε άλλους 38. Τους εκτελέσαμε με τον ίδιο τρόπο. Πρώτα τους χτυπούσαμε με το γλωσσίδι και έπειτα τους σφάζαμε με μαχαίρι».

Τέρατα με μαύρες ψυχές που προχώρησαν σε μια φρικτή γενοκτονία που μόνο υπάνθρωποι μπορούσαν να φανταστούν και να πραγματοποιήσουν.

Οι σφαγείς, οι συνοδοιπόροι και οι επίγονοι τους, τιμώνται, δοξάζονται και ανταμείβονται από τη σημερινή κοινωνία της σήψης και της διαστροφής, που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Εμείς ευλαβικοί προσκηνητές κάθε χρόνο στο μνημόσυνο μνήμης δεν ξεχνάμε το αίμα των αδικοχαμένων Ελλήνων. Δεν ξεχνάμε τη φρίκη. Δεν ξεχνάμε ότι το ΚΚΕ δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο.