Οι σκέψεις του Simon Lindberg σχετικά με τα τζαμιά

Σάββατο, 17  Αυγούστου 2019

Ως τώρα όλοι έχουν ακούσει τα νέα για τον προφανέστατα εθνικιστή Μπρέντον Τάρραντ, ο οποίος μπήκε σ’ ένα τζαμί υπό τους ήχους εθνικιστικής μουσικής και πυροβόλησε όσους αλλόφυλους μπορούσε. Είδα το βίντεο και διάβασα τη διακήρυξή του. Όπως και πολλούς άλλους, είναι ένα γεγονός που με επηρέασε και το οποίο αναλογίστηκα κατά τη διάρκεια της μέρας. Εδώ μοιράζομαι μερικά από τα συμπεράσματά μου.

Είναι δύσκολο να μη νιώσεις κάποια συμπάθεια για τα δύο κύρια κίνητρα που δίνει ο Τάρραντ στη διακήρυξή του. Πρώτον ότι η λευκή φυλή οδεύει προς τη βιολογική καταστροφή της μέσω των εξαιρετικά χαμηλών δεικτών γονιμότητας σε συνδυασμό με τη μαζική μετανάστευση μη λευκών σε όλες τις λευκές χώρες. Μη λευκών, οι οποίοι στατιστικά κάνουν αρκετά περισσότερα παιδιά από τους λευκούς.

Το γιατί ο κόσμος δεν προσέχει αυτό το απλό συμπέρασμα και δε σοκάρεται γνωρίζοντας κάτι τέτοιο, ώστε να αναλάβει δράση, είναι και παραμένει ένα από τα πιο σημαντικά και φλέγοντα ερωτήματα που υπάρχουν σήμερα. Ολόκληρη η ύπαρξή μας εξαρτάται από ανθρώπους που αρχίζουν να καταλαβαίνουν και να δρουν σε σχέση με αυτά τα γεγονότα. Αυτός είναι ο σημαντικότερος σκοπός του Nordic Resistance Movement επί του παρόντος: να σπάσει τα στρώματα της πλύσης εγκεφάλου, η οποία εμποδίζει τους ανθρώπους να καταλάβουν, και να καθαρίσει το προπέτασμα καπνού της εγωκεντρικής ύπνωσης, η οποία τους σταματά από το να κάνουν οτιδήποτε για το πρόβλημα, ακόμη κι αν ξέρουν τι είναι αυτό. Πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο για τον αγώνα και να τους κινητοποιήσουμε να συμμετάσχει σ’ αυτόν.

Δεύτερον, ο Τάρραντ δηλώνει ότι οι πράξεις του αποτελούν εκδίκηση για τρομοκρατικές ενέργειες που διεπράχθησαν από αλλόφυλους μουσουλμάνους ενάντια σε αθώους λευκούς, και για πολλούς άλλους φόνους, επιθέσεις, βιασμούς και ληστείες από μη λευκούς σε λευκούς σε όλον τον κόσμο.

Είναι αξιοσημείωτο ότι κανένας από τα εκατομμύρια αδελφών, γονέων, παιδιών, συντρόφων, φίλων, γειτόνων, συναδέλφων, των ίδιων των επιζώντων θυμάτων, ή απλώς κάποιος συνάνθρωπος με ενσυναίσθηση, δεν αντεπιτέθηκε ποτέ ούτε απένειμε έστω λίγη δικαιοσύνη γι’ αυτά τα εγκλήματα. Το ότι τα λευκά θύματα και οι συγγενείς τους απλώς αφέθηκαν να τσαλαπατηθούν συνέβη φυσικά λόγω των ίδιων παραγόντων που τους έκαναν ν’ αποδεχθούν την ίδια τους τη βιολογική καταστροφή· δηλαδή ότι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου και παθητικοποίηση, είναι ηττοπαθείς, εγωκεντρικοί κι απογοητευμένοι.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο σχετικά με αυτό που συνέβη στη Νέα Ζηλανδία σήμερα. Αποτελεί μάλλον μεγαλύτερη έκπληξη το ότι τέτοια πράγματα δε συμβαίνουν συχνότερα.

Μπορεί να το δει κανείς από ηθικής άποψης. Ο θάνατος είναι θάνατος, και κάποιοι θα πουν ότι το να αφαιρείς τη ζωή κάποιου άλλου δε δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Ωστόσο εμάς, τους λευκούς, μας έβαλαν χωρίς να το θέλουμε σ’ έναν πόλεμο εξόντωσης σ’ ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Στον πόλεμο οι άνθρωποι πεθαίνουν. Είναι χειρότερο το να σκοτώσεις κάποιον με τα ίδια σου τα χέρια από το ν’ ασκήσεις πίεση για πολιτικές που σκοτώνουν μια ολόκληρη φυλή, να τις επιβάλεις και να τις σχεδιάσεις; Ο δράστης επίσης φαίνεται να είχε επιλέξει προσεκτικά τους στόχους του, ώστε να εξασφαλίσει ότι στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα θύματα δε θα ήταν εντελώς αθώοι.

Εντούτοις δεν προτίθεμαι να επαινέσω άκριτα αυτήν την πράξη, διότι ακόμα κι αν δεν την βλέπω ως κάτι παράξενο ή αυτόματα λάθος σε ηθικό επίπεδο, δεν πιστεύω φυσικά ότι αυτή η μεμονωμένη πράξη θα οδηγήσει στο να βελτιωθεί η κατάσταση για τους λευκούς ούτε στη Νέα Ζηλανδία ούτε στον κόσμο. Δεν μπορώ να μιλήσω 100% για το πώς φαίνεται να είναι η κατάσταση στη Νέα Ζηλανδία ή στην Αυστραλία, απ’ όπου κατάγεται ο δράστης, αλλά μπορώ να μιλήσω για την κατάσταση εδώ, στις νορδικές χώρες. Εδώ ο αστικός εθνικός αγώνας έχει δυναμική· το Nordic Resistance Movement μεγαλώνει σταθερά και κερδίζει περισσότερη επιρροή. Επιπλέον, δεν απαγορευόμαστε εντελώς εδώ και, παρά την αυξημένη καταστολή, μπορούμε ακόμα να διεξάγουμε σχετικά αποτελεσματικά τον αγώνα μας όπως θέλουμε με νόμιμο τρόπο. Ως εκ τούτου μπορούμε ακόμα να πετύχουμε.

Αυτό σημαίνει ότι τέτοιες μέθοδοι, όπως αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στη Νέα Ζηλανδία, θα ήταν αντιπαραγωγικές εδώ, καθώς θα οδηγούσαν σε αυξημένη συμπάθεια για τους αντιπάλους μας και θα νομιμοποιούσαν το σύστημα για ακόμη σκληρότερα αντίποινα. Πιστέψτε με όταν λέω, ότι θα δεχτούμε επίθεση γι’ αυτό το μακελειό και στις νορδικές χώρες, ακόμα κι αν δεν έχουμε καμία σχέση μ’ αυτό. Αυτή η πράξη θα χρησιμοποιηθεί για να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη εναντίον μας γενικώς και προπαντός για να δικαιολογήσει την απαγόρευσή μας. Η ειρωνεία είναι ότι με τον αποκλεισμό μας το σύστημα θα δημιουργούσε ένα περιβάλλον, στο οποίο θα αυξανόταν αρκετά ο κίνδυνος να συμβούν περισσότερες τέτοιες πράξεις.

Ο αγώνας μας είναι αγώνας για επιβίωση. Είναι για νίκη ή αφανισμό – όχι μόνο για ‘μας, τους εθνικοσοσιαλιστές ακτιβιστές, αλλά για ολόκληρο τον λαό μας, συμπεριλαμβανομένων και της μνήμης των προγόνων μας και της μελλοντικής ζωής των απογόνων μας. Για τα παιδιά μας αγωνιζόμαστε. Για την επιβίωσή τους. Ένας αποκλεισμός δε θα μας σταματήσει.

Αν οι παράνομες μέθοδοι είναι ο μόνος τρόπος να ακουστεί η φωνή κάποιου, δεν είναι ιδιαίτερα περίεργο ή λάθος, αν συμβεί κάτι παράνομο. Σε μια κατάσταση όπως αυτή δε θα το καταδίκαζα με κανέναν τρόπο. Από την άλλη, ελπίζω ότι τέτοιοι εν δυνάμει μελλοντικοί νορδικοί εθνικοί αντάρτες θα στοχεύσουν πιο ψηλά και θα χτυπήσουν εναντίον της παγκόσμιας ελίτ που κινεί τα νήματα, παρά στις μαριονέτες που αυτή ελέγχει – αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Μέθοδοι όπως αυτές είναι περισσότερο μια έκφραση απελπισίας και μια προσπάθεια να πάρεις μαζί σου όσο περισσότερους εχθρούς γίνεται, απ’ ό,τι είναι μια αποτελεσματική προσπάθεια να αλλάξεις όντως την κατάσταση σε μεγάλη κλίμακα, ειλικρινά και μόνιμα. Οι πρόγονοί μας δεν έγιναν άρχοντες του κόσμου με μεμονωμένες τρομοκρατικές πράξεις. Ομοίως οι εχθροί μας δε μας εκθρόνισαν και κατέλαβαν τις θέσης δύναμης, που πριν κατείχαν οι πρόγονοί μας, με μεμονωμένες τρομοκρατικές δράσεις. Όχι, ήταν με την οργάνωση. Ήταν μια παρατεταμένη διαδικασία νικών και ηττών, όπου οι παράγοντες έπρεπε να είναι υπομονετικοί. Με τα ίδια μέσα αγωνιζόμαστε και μεγαλώνουμε. Έτσι θα νικήσουμε.

Καταλαβαίνετε ότι χρειάζεται να γίνει κάτι; Καλώς. Είστε αρκετά γενναίοι για να κάνετε ό,τι απαιτείται; Ακόμα καλύτερα, λοιπόν κάντε το κι ελάτε μαζί μας!

Εάν δε συμμερίζεστε τα συμπεράσματά μου και πιστεύετε ότι το μονοπάτι του Μπρέντον Τάρραντ είναι πιο κατάλληλο από το δικό μου και ότι είστε όντως έτοιμοι να θυσιάσετε ό,τι χρειάζεται για να πάρετε αυτόν τον δρόμο κι όχι απλώς να το χρησιμοποιήσετε ως δικαιολογία για να μην κάνετε τίποτα, τότε θα ήταν παράνομο και ίσως ακόμα κι ακατάλληλο να σας ενθαρρύνω να δράσετε. Γι’ αυτό θα πω αντ’ αυτού: μείνετε μακριά μας, και για το δικό σας και για το δικό μας καλό.

Το Nordic Resistance Movement δεν εμπλέκεται σε τρομοκρατία (παρ’ όλο που το σύστημα θέλει να το κάνουμε, ώστε να είχαν έναν καλό λόγο να μας αποκλείσουν). Είμαστε μια επαναστατική αγωνιστική οργάνωση, που δρα αστικά και νόμιμα. Ωστόσο δεν αποστασιοποιούμαστε από λευκούς που αναλαμβάνουν δράση – ακόμα κι αν δρουν διαφορετικά απ’ ό,τι θα δρούσαμε εμείς.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο ηγέτης του Nordic Resistance Movement, Simon Lindberg, μιλάει στο «Εθνικόν Κράτος»
Συνέντευξη με τον Martin Saxlind του «Nordic Resistance Movement»
Νέα έκδοση της «Νέας Γενεάς» – Το πρόγραμμα του Nordic Resistance Movement «Το Μονοπάτι Μας»
Nordic Resistance Movement: «Δε μας νοιάζει τι κάνατε πριν στην ζωή σας»
Το Nordic Resistance Movement απαγορεύτηκε στη Φινλανδία!

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ