ΤΟ… ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΟΥΚΟΥΕ ΚΑΙ Ο «ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ» ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ… «ΗΡΩΑΣ» 

16/08/2019       EΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Τέτοιες μέρες του Αυγούστου του 1954, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος ο κομμουνιστής Πλουμπίδης (κομματικό ψευδώνυμο «Μπάρμπας»), για παράβαση του νόμου περί κατασκοπείας.

Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι, ας κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή στον βίο και την πολιτεία του…

Κατ’ αρχάς, ο Πλουμπίδης έγινε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ στα τέλη της δεκαετίας του ’20.  Μάλιστα, την περίοδο της 4ης Αυγούστου ήταν μέλος της Παλιάς Κεντρικής Επιτροπής (ΠΚΕ), η οποία πήρε θέση κατά του «ΟΧΙ» του Ι. Μεταξά, υποστηρίζοντας ότι «τον πόλεμο τον έφερε η λαομίσητη δικτατορία που τάχθηκε με το μέρος της ιμπεριαλιστικής Αγγλίας που απειλεί τις δυνάμεις του άξονα» και χαρακτηρίζοντάς τον «ιμπεριαλιστικός και από τις δυο πλευρές, που δεν έχει σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδας, αλλά εξυπηρετεί τους εγγλέζους πλουτοκράτες και μια χούφτα από ντόπιους μεγαλοκαρχαρίες-ληστές».

Επρόκειτο για μια θέση σύμφωνη με τα συμφέροντα της «μαμάς» Μόσχας και το ισχύων τότε Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ.

Επιπλέον, ο ίδιος ο Πλουμπίδης, σε άρθρα του στον παράνομο «Ριζοσπάστη» κατήγγειλε την επιστολή Ζαχαριάδη της 31ης Οκτώβρη 1940, με την οποία καλούσε σε υπεράσπιση της πατρίδας» σαν «πλαστή» και «κατασκεύασμα της Ασφάλειας» – και μάλλον είχε δίκιο.

Ωστόσο, περισσότερο γνωστός έγινε ο Πλουμπίδης από τον ρόλο του στην υπόθεση Μπελογιάννη…

Ο Νίκος Μπελογιάννης, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ,  επέστρεψε κρυφά στην Ελλάδα από το Παραπέτασμα τον Ιούνιο του 1950, με αποστολή την ανασυγκρότηση των διαλυμένων οργανώσεων του παρανόμου ΚΚΕ. Λίγο αργότερα συνελήφθη και μαζί με άλλα στελέχη του ΚΚΕ παρεπέμφθη σε δίκη, για παράνομη κομμουνιστική δραστηριότητα, βάσει του Α.Ν. 509/1947. Κατεδικάσθη εις θάνατον, αλλά ανακοινώθηκε ότι η ποινή δεν θα εκτελεσθεί. Όμως, στις 16 Νοεμβρίου 1951 ανακαλύπτονται γιάφκες με ασύρματους, στις περιοχές Καλλιθέας και Γλυφάδας και ο Μπελογιάννης – παρεπέμφθη σε νέα δίκη, αυτή την φορά με την κατηγορία της κατασκοπείας.

Η νέα δίκη άρχισε στις 15 Φεβρουαρίου 1952 και ολοκληρώθηκε την 1η Μαρτίου. Η απόφαση ήταν καταδίκη εις θάνατον για τον Μπελογιάννη και τους υπολοίπους επτά κατηγορουμένους.  

Αλλά, στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε, σε αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου Χαρίτων που είχαν προσφύγει οι θανατοποινίτες, ο ασύλληπτος Πλουμπίδης απέστειλε ανοικτή επιστολή στον τύπο (συνοδευόμενη από τα δακτυλικά του αποτυπώματα, για επιβεβαίωση) στην οποία αναφέρει ότι αυτός ήτο ο επικεφαλής του παρανόμου μηχανισμού κι όχι ο Μπελογιάννης, προσφερόμενος να παραδοθεί στις αρχές για να δικασθεί!

Άλλες όμως ήταν οι βουλές του ΚΚΕ! Το οποίο, κατόπιν εντολής του «Έλληνα Στάλιν» Ν. Ζαχαριάδη, ανακοινώνει από τον ραδιοφωνικό του σταθμό «Φωνή της Αλήθειας», που τότε είχε την έδρα του στο Βουκουρέστι, ότι η επιστολή είναι «πλαστή και κατασκεύασμα της ασφάλειας»,  ο δε Πλουμπίδης είναι «χαφιές», «πουλημένο τομάρι», «πράκτορας του φασισμού και της Δεξιάς», «πράκτορας της ασφάλειας» και άλλα τέτοια και ανακοίνωσε την διαγραφή του από το ΚΚΕ.

Λίγο καιρό αργότερα, ο Πλουμπίδης συνελήφθη και τον Ιούλιο του 1953 καταδικάστηκε εις θάνατον από το έκτακτο στρατοδικείο Αθηνών. Εκτελέστηκε δε την 14η Αυγούστου του 1954. Μετά την εκτέλεσή του, ο Ζαχαριάδης υποστήριξε από την «Φωνή της Αλήθειας», ότι ο Πλουμπίδης δεν εκτελέστηκε, αλλά τον έστειλαν στην Αμερική, όπου «γεμίζει τις μέρες και τις τσέπες του με το πικρό αντίτιμο της προδοσίας».

(ΥΓ): Το αστείον της υποθέσεως: το ΚΚΕ έχει «αποκαταστήσει» πλέον και το θύμα, τον «χαφιέ» Πλουμπίδη, και τον θύτη Ζαχαριάδη! Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…