Ο τρόμος στην Αρχαία Ελλάδα και οι εμφανίσεις φαντασμάτων

25/08/2019

Η Αρχαία Ελλάδα είναι πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο για τον μεγάλο της πολιτισμό, για τις σπουδαίες προσωπικότητες που ανέδειξε και για την επίδραση που άσκησε και ασκεί σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ωστόσο υπάρχει και μια πτυχή της άγνωστη στους περισσότερους, που ωστόσο γοητεύει όσους τη μελετούν: ο τρόμος.

Φαντάσματα, βρικόλακες, λυκάνθρωποι, δαίμονες, μάγοι και κάθε είδους τέρατα κοσμούν τους αρχαίους ελληνικούς μύθους. Τα παραπάνω όντα είναι τώρα συνδεδεμένα κυρίως με την παράδοση της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης, ωστόσο υπάρχουν αρκετές αναφορές τους και στην αρχαία ελληνική γραμματεία.

Ας θυμηθούμε π.χ. τις ψυχές στον Άδη, που για να μιλήσουν στον Οδυσσέα έπρεπε να πιούν αίμα από τα ζώα που είχε σφάξει ο Οδυσσέας γι’ αυτόν τον λόγο. Κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτό που έπρεπε να κάνει ο κόμης Δράκουλας των Καρπαθίων, προκειμένου να αναζωογονηθεί. Εξάλλου η λέξη «νοσφεράτου» που αποδίδεται στον βρικόλακα, δεν είναι παρά παραφθορά της ελληνικής λέξης «νοσοφόρος», δηλαδή αυτός που με το δάγκωμά του μεταδίδει στα θύματά του το μικρόβιό του.

Συγγραφείς που κάνουν αναφορές σε λυκανθρωπία είναι ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας. Ο πρώτος στη Μελπομένη αναφέρει τη φήμη ότι οι Νευροί, λαός της Σκυθίας, κάθε χρόνο για λίγες μέρες μεταμορφώνονται σε λύκους. Προσθέτει όμως ότι ο ίδιος δεν πείθεται από τη φήμη αυτή. Ο δεύτερος στα Αρκαδικά αν και γενικά κοροϊδεύει όσους πιστεύουν στις μεταμορφώσεις ανθρώπων σε ζώα, ωστόσο δέχεται κι αυτός ότι ο Λυκάων, βασιλιάς της Αρκαδίας, γιος του Πελασγού και της Μελίβοιας, μεταμορφώθηκε πράγματι σε λύκο. Τη μεταμόρφωση την αποδίδει στο γεγονός ότι στην εποχή του οι άνθρωποι ήταν ενάρετοι, είχαν άμεση σχέση με τους θεούς, από τους οποίους μπορούσαν να ζητήσουν ό,τι ήθελαν.

Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση βαμπιρισμού αναφέρει ο Παύλος Αίλιος Φλέγων στο έργο του «Περί θαυμασίων και μακροβίων». Επί ρωμαϊκής κατοχής στην πόλη Τράλλεις (σημερινό Αϊδίνιο) της Μ. Ασίας ζούσε ο Δημόστρατος, ένας πλούσιος έμπορος και η γυναίκα του Χαριτώ, είχαν μια κόρη, τη Φιλίνιον, η οποία όμως πέθανε νέα. Κάποτε το ζευγάρι φιλοξενούσε στο σπίτι του έναν νέο, τον Μαχάτη. Αυτός ο νέος δέχεται τις νύχτες στο δωμάτιό του τις επισκέψεις της νεκρής Φιλίνιον, η οποία κάνει μαζί του έρωτα όλη τη νύχτα. Αυτό παραπέμπει στους θρύλους που παρουσιάζουν συχνά τους βρικόλακες έντονα ερωτικούς. Όταν οι γονείς της ανακαλύπτουν πως η κόρη τους βγαίνει από τον τάφο της, εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά της και τρέχουν να την αγκαλιάσουν. Εκείνη όμως τους κατακρίνει για την περιέργειά τους και πεθαίνει εκ νέου χωρίς να αποκαλύψει για ποιο λόγο οι θεοί την έστειλαν και πάλι στη ζωή. Αυτό που μπορεί να υποθέσει κάποιος είναι ότι επειδή πέθανε νέα, στερήθηκε τον έρωτα, οπότε τώρα γύρισε από τον τάφο της για να τον χαρεί. Όπως και να’ χει, η Φιλίνιον είναι ένας βρικόλακας, που όχι μόνο δεν είναι επικίνδυνος, αλλά παντελώς απροστάτευτος.

Στα κείμενα των αρχαίων γίνεται αναφορά και σε κακοποιούς δαίμονες. Ο Παυσανίας στα Ηλιακά αναφέρει πως οι κάτοικοι της Τεμέσας της Ιταλίας υπέφεραν από κάποιον δαίμονα, ο οποίος ήταν ο Πολίτης, ένας ναύτης του Οδυσσέας, που όταν ο βασιλιάς της Ιθάκης και οι σύντροφοί του είχαν περάσει από εκεί, αυτός βίασε μια κοπέλα και οι κάτοικοι της Τεμέσας τον λιθοβόλησαν, οπότε αυτός γύρισε από τον άλλο κόσμο για να τους εκδικηθεί. Η Πυθία έδωσε στους κατοίκους τον χρησμό να κτίσουν ναό αφιερωμένο στον δαίμονα κι εκεί να του θυσιάζουν κάθε χρόνο την ομορφότερη παρθένα της πόλης. Αυτό πράγματι ησύχασε τον δαίμονα. Κάποτε πέρασε από την Τεμέσα ο παλαιστής Εύθυμος, υπαρκτό πρόσωπο, επανειλημμένα ολυμπιονίκης και γνωστός σε όλη την αρχαία Ελλάδα για τη δύναμή του. Αυτός, λοιπόν, απάλλαξε την πόλη από τον δαίμονα παλεύοντας μαζί του και ρίχνοντάς τον στη θάλασσα. Οι κάτοικοι τον τίμησαν και του έδωσαν για σύζυγο την κοπέλα που προοριζόταν για θυσία εκείνη τη χρονιά.

Εμφανίσεις φαντασμάτων
Συνεχίζοντας παλιότερη ανάρτησή μας για τον τρόμο στην Αρχαία Ελλάδα, θα θέλαμε να μιλήσουμε για τις αναφορές φαντασμάτων, οι οποίες είναι συχνές στην αρχαία ελληνική γραμματεία.

Η συχνότητα αυτή καταδεικνύει την πεποίθηση των προγόνων μας ότι φαντάσματα υπήρχαν και με την παρουσία τους προμήνυαν είτε θετικές είτε αρνητικές εξελίξεις. Λέξεις που χρησιμοποιούνταν τότε για να αποδώσουν αυτό που εμείς ονομάζουμε «φάντασμα» είναι «είδωλο», «ιδέα», «φάσμα» και «όραμα». Πάντως δεν αποκαλούσαν «φάντασμα» αποκλειστικά και μόνο την ψυχή ενός νεκρού που αρνείται να εγκαταλείψει τον κόσμο μας, καθώς κάποιες εκκρεμότητες τον κρατούν ακόμη εδώ. «Φάντασμα» γι’ αυτούς ήταν κάθε υπερφυσική εκδήλωση θεών, δαιμόνων, ηρώων και άλλων όντων.

Μια εμφάνιση φαντάσματος που δεν προμήνυε κάτι καλό ήταν η εμφάνιση του νεκρού Ιούλιου Καίσαρα σε έναν από τους δολοφόνους του, τον Βρούτο, όταν αυτός βρισκόταν στο στρατόπεδό του στις Σάρδεις. Το περιστατικό αναφέρουν ο Πλούταρχος στον «Βίο του Βρούτου» και αιώνες αργότερα ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ στην τραγωδία του «Ιούλιος Καίσαρας». Ο Βρούτος, λοιπόν, ρωτάει του υπερκόσμο επισκέπτη του ποιος είναι και εκείνος του απαντάει: «Ο κακός σου δαίμονας, Βρούτε». –«Γιατί ήρθες εδώ;» τον ρωτάει στη συνέχεια ο Βρούτος. Κι εκείνος του απαντάει «Για να σου πω ότι θα με δεις στους Φιλίππους». Πράγματι, αργότερα στους Φιλίππους της Καβάλας ο Βρούτος μαζί με τον Κάσιο συγκρούστηκαν με τον Μάρκο Αντώνιο και τον Οκταβιανό Αύγουστο, ηττήθηκαν και πέθαναν και οι δυο αυτοκτονώντας. Η φράση του φαντάσματος έμεινε παροιμιώδης μέχρι τις μέρες μας και λέγεται, όταν θέλουμε να δηλώσουμε σε κάποιον ότι έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς μαζί του: «Ὀψόμεθα εἰς Φιλίππους».

Ο Πλούταρχος αναφέρει και στα «Αίτια Ρωμαϊκά» επικλήσεις νεκρών, οι οποίοι έρχονται μετά από επίκληση: «Στους Δελφούς, μάλιστα, υπάρχει και αγαλματίδιο της επιτύμβιας Αφροδίτης, όπου οι νεκροί καλούνται για τις χοές». Πράγματι τελούνταν γιορτές, στις οποίες πραγματοποιούνταν επικλήσεις πνευμάτων νεκρών. Μια τέτοια γιορτή ήταν τα Αιμακούρια, κατά την οποία μάζευαν αίμα θυσιασμένων ζώων και το έριχναν πάνω στους τάφους πιστεύοντας ότι μ’ αυτόν τον τρόπο οι νεκροί θα έρχονταν από τον Άδη.

Ο παράξενος ήρωας Εχετλαίος που εμφανίστηκε στη μάχη του Μαραθώνα

Ο πατέρας της ιστορίας, Ηρόδοτος, αναφέρει στην «Ερατώ» ότι κατά τη διάρκεια της μάχης του Μαραθώνα ο Επίζηλος του Κουφαγόρα έχασε το φως του χωρίς να πληγωθεί. Όπως είπε ο ίδιος, είδε έναν πολεμιστή γίγαντα που το μακρύ του γένι σκέπαζε την ασπίδα του.

Το φάντασμα αυτό πέρασε από δίπλα του χωρίς να τον αγγίξει, αλλά σκότωσε τον διπλανό του. Από τότε ο Επίζηλος τυφλώθηκε και δεν ξαναείδε μέχρι το τέλος της ζωής του. 

Ο ίδιος συγγραφέας γράφει στην «Ουρανία» ότι στη ναυμαχία της Σαλαμίνας το αρχικό σχέδιο των Ελλήνων ήταν να υποχωρήσουν προς τα στενά της Σαλαμίνας, αλλά, ενώ υποχωρούσαν, εμφανίστηκε ένα φάντασμα γυναίκας και φώναξε με φωνή τόσο δυνατή, ώστε την άκουσαν όλοι: «Ω πονηροί, μέχρι που με την πρύμνη θα υποχωρείτε;» Η επίπληξη αυτή του φαντάσματος έκανε τους Έλληνες να σταματήσουν να υποχωρούν και να επιτεθούν στον εχθρό.

Στην «Ουρανία» υπάρχει και μια άλλη αναφορά εμφάνισης φαντασμάτων: Όταν οι Πέρσες εκστράτευσαν εναντίον των Δελφών, κυριεύτηκαν από φόβο, όταν εμφανίστηκαν μπροστά τους δυο υπερφυσικά ψηλοί οπλίτες που τους κυνήγησαν και σκότωσαν πολλούς. Για τους πολίτες αυτούς οι κάτοικοι των Δελφών έλεγαν πως είναι ο Φύλακος και ο Αυτόνοος, τοπικοί ήρωες, τα τεμένη των οποίων βρίσκονταν κοντά στον ναό.

ΠΗΓΗ: www.pronews.gr

Η ΕΥΠ, η κυβέρνηση της “αριστείας” και η Αμερικανική Πρεσβεία

Σάββατο, 31 Αυγούστου 2019       www.xrisiavgi.com

Ένταση επικράτησε στη Βουλή για τη ρύθμιση που αλλάζει τα τυπικά προσόντα του διοικητή της ΕΥΠ. Η κυβέρνηση της «Αριστείας» είναι απόλυτα εκτεθειμένη, χρησιμοποιώντας τακτικές ΣΥΡΙΖΑ και έτσι με χοντροκομμένο τρόπο εισάγαγε τροπολογία για τα απαιτούμενα προσόντα του διοικητή της ΕΥΠ, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών για τα διπλώματα οδήγησης!

Στην συζήτηση παρενέβη και ο υπουργός Επικρατείας της ΝΔ Γιώργος Γεραπετρίτης εξηγώντας ότι στα ζητήματα εθνικής ασφάλειας απαιτείται μεγαλύτερη σοβαρότητα. Συμφωνούμε απόλυτα, αλλά δεν βλέπουμε καμία σοβαρότητα! Απευθυνόμενος δε στον ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Ούτε ο προηγούμενος διοικητής της ΕΥΠ είχε τα προσόντα. Το γνωρίζετε; Ο προηγούμενος, ο κ. Ρουμπάτης δεν είχε ισότιμο ή αναγνωρισμένο πτυχίο. Η τότε αντιπολίτευση δεν αμφισβήτησε το στοιχείο αυτό γιατί ο κανόνας της κοινοβουλευτικής ηθικής επιβάλλει να υπάρχει αυτού του είδους η συνεννόηση».

Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, και ο προηγούμενος διοικητής της ΕΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο δημοσιογράφος Γιάννης Ρουμπάτης, ο οποίος είχε και αυτός κολλήσει πολλά ένσημα στις ΗΠΑ όπου ήταν για πολλά χρόνια ανταποκριτής… Είναι λογικό τώρα να είναι διοικητής μιας τόσο εθνικά ευαίσθητης υπηρεσίας όπως η ΕΥΠ κάποιος με καλές σχέσεις με μία μεγάλη δύναμη; Φαίνεται πως είναι αν η χώρα για την οποία ομιλούμε είναι στην πραγματικότητα προτεκτοράτο! 

Επανερχόμενοι στο ζήτημα του τωρινού διοικητή της ΕΥΠ, η κυβέρνηση «διαφάνειας» του Μητσοτάκη με ρύθμιση του υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, άλλαξε τα προσόντα που απαιτούνται από τον διοικητή της ΕΥΠ, εξομοιώνοντας τον πανεπιστημιακό τίτλο με την «δεκαετή εμπειρία» την οποία… κατέχει ο Παναγιώτης Κοντολέων καθώς ήταν διευθυντικό στέλεχος της γνωστής εταιρείας security “Group Four”, η οποία… όλως τυχαίως έχει την φύλαξη της Αμερικανικής Πρεσβείας… Από διευθυντής λοιπόν αυτών που φύλαγαν την Πρεσβεία των ΗΠΑ, διορίστηκε από τον Μητσοτάκη διοικητής της ΕΥΠ, η οποία παλαιότερα ονομαζότανε ΚΥΠ και η οποία είχε ιδρυθεί από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Ο περιπεπλεγμένος χρόνος της κβαντικής βαρύτητας

24 Αυγούστου 2019 | Egno Editorial

Οι θεωρίες της κβαντομηχανικής και της βαρύτητας είναι γνωστές για το ότι είναι ασύμβατες, παρά τις προσπάθειες πλήθους φυσικών κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια. Ωστόσο, πρόσφατα μια διεθνής ομάδα ερευνητών υπό την ηγεσία φυσικών από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης, την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών, καθώς επίσης από το Πανεπιστήμιο του Queensland (στην Αυστραλία) και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Stevens (στις ΗΠΑ) έχουν συνδυάσει τα βασικά στοιχεία των δυο θεωριών περιγράφοντας τη ροή του χρόνου και ανακάλυψαν ότι η χρονική σειρά μεταξύ των γεγονότων μπορεί να εμφανίσει αυθεντικά κβαντικά χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τη γενική σχετικότητα, η παρουσία ενός αντικειμένου μεγάλης μάζας επιβραδύνει τη ροή του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι ένα ρολόι τοποθετημένο κοντά σε ένα τέτοιο αντικείμενο μεγάλης μάζας θα «τρέχει» πιο αργά σε σύγκριση με ένα ολόιδιο που είναι απομακρυσμένο. Ωστόσο, οι κανόνες της κβαντικής θεωρίας επιτρέπουν για κάθε αντικείμενο να βρίσκεται σε μια κατάσταση υπέρθεσης. Μια κατάσταση υπέρθεσης δυο θέσεων είναι διαφορετική τοποθετώντας ένα αντικείμενο στη μια ή στην άλλη θέση τυχαία – είναι ένα άλλος τρόπος για ένα αντικείμενο να υπάρχει, που επιτρέπεται από τους νόμους της κβαντικής φυσικής.

Μια από τις ανοιχτές ερωτήσεις στη φυσική είναι: Τι συμβαίνει όταν ένα αντικείμενο αρκετά μεγάλης μάζας, ώστε να επηρεάζει τη ροή του χρόνου, τίθεται σε μια κβαντική κατάσταση υπέρθεσης;

Αυτό είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα: ορισμένοι φυσικοί ισχυρίζονται ότι τέτοια σενάρια είναι βασικά αδύνατα – κάποιος νέος μηχανισμός πρέπει να μπλοκάρει την υπέρθεση από το να διαμορφωθεί στην πρώτη θέση – ενώ άλλοι αναπτύσσουν ολόκληρες θεωρίες βασισμένες στην υπόθεση ότι αυτό είναι δυνατό. «Ξεκινήσαμε αντιμετωπίζοντας ένα ερώτημα: τι θα μετρούσε ένα ρολόι εάν ήταν υπό την επήρεια ενός αντικειμένου μεγάλης μάζας σε μια κβαντική κατάσταση υπέρθεσης;», εξηγεί η Magdalena Zych από το Πανεπιστήμιο του Queensland.

Οι επιστήμονες περίμεναν να αντιμετωπίσουν εμπόδια που καθιστούν το σενάριο αδύνατο, αλλά απροσδόκητα, χρησιμοποιώντας τυπικά βιβλία φυσικής μπόρεσαν να περιγράψουν ακριβώς τι συμβαίνει. Έτσι ανακάλυψαν ότι όταν ένα αντικείμενο μεγάλης μάζας τίθεται σε κβαντική υπέρθεση σε μια κοντινή απόσταση από ένα σύνολο ρολογιών, η χρονική σειρά τους γίνεται αυθεντικά κβαντική, αγνοώντας κάθε κλασική περιγραφή.

Ο Caslav Brukner, εκ των συγγραφέων, από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης και την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών, πρόσθεσε ότι το καθεστώς στο οποίο θα μπορούσε να προκύψει η κβαντική χρονική σειρά είναι αρκετά απόμακρο από την καθημερινή μας εμπειρία, «όμως η πιο σημαντική γνώση από την εργασία μας είναι ότι η κβαντική χρονική τάξη είναι εν γένει δυνατή και ότι οδηγεί σε νέα φυσικά αποτελέσματα».

Για να οπτικοποιηθεί το τι συμβαίνει, φανταζόμαστε ένα ζευγάρι αστρόπλοιων που εκπαιδεύονται για μια αποστολή. Τους ζητείται να πυροβολήσουν το ένα το άλλο σε έναν συγκεκριμένο χρόνο και αμέσως να εκκινήσουν τις μηχανές τους με σκοπό να αποφύγουν την επίθεση ο ένας του άλλου. Αν οποιοδήποτε από τα δυο σκάφη πυροβολήσει πολύ νωρίς, θα καταστρέψει το άλλο και αυτό θα εγκαταστήσει μια πρόδηλη χρονική σειρά μεταξύ των δυο γεγονότων πυροβολισμού. Εάν ένα ισχυρός παράγοντας θα μπορούσε να τοποθετήσει ένα σημαντικά μεγάλης μάζας αντικείμενο, ας πούμε έναν πλανήτη, πλησιέστερα στο ένα σκάφος θα επιβράδυνε τη μέτρηση του χρόνου του. Ως αποτέλεσμα, το σκάφος που είναι αρκετά μακριά από τη μάζα θα πυροβολήσει πολύ νωρίς για να πρώτο για να ξεφύγει.

Οι νόμοι της κβαντικής φυσικής και της βαρύτητας προβλέπουν ότι με χειραγώγηση της κβαντικής κατάστασης υπέρθεσης του πλανήτη, τα σκάφη μπορούν να καταλήξουν σε μια υπέρθεση του οποιοδήποτε από αυτά να είναι κατεστραμμένο. Μια τέτοια κατάσταση υπέρθεσης, που περιλαμβάνει δυο συστήματα, αποκαλείται διεμπλεκόμενη. Η καινούρια εργασία δείχνει ότι η χρονική σειρά μεταξύ των γεγονότων μπορεί να εμφανίσει υπέρθεση και διεμπλοκή – αυθεντικά κβαντικά χαρακτηριστικά ιδιαίτερης σημασίας για έλεγχο της κβαντικής θεωρίας απέναντι σε εναλλακτικές. Το αποτέλεσμα μπορεί τώρα να χρησιμοποιηθεί ως θεωρητικό πεδίο δοκιμών για πλαίσια κβαντικής βαρύτητας και έτσι να βοηθήσει για την κίνηση προς την κατεύθυνση να διαμορφωθεί η σωστή θεωρία της κβαντικής βαρύτητας.

Η μελέτη θα σχετίζεται επίσης με μελλοντικές κβαντικές τεχνολογίες. Κβαντικοί υπολογιστές που αξιοποιούν την κβαντική σειρά των εκτελούμενων λειτουργιών μπορεί να συνδέονται με συσκευές που λειτουργούν χρησιμοποιώντας μόνο σταθερές αλληλουχίες. Οι πρακτικές εφαρμογές της κβαντικής χρονικής σειράς δεν απαιτούν ακραίες συνθήκες – όπως πλανήτες σε υπέρθεση – και μπορούν να προσομοιωθούν χωρίς τη χρήση της βαρύτητας. Η ανακάλυψη των κβαντικών ιδιοτήτων του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες κβαντικές συσκευές στην επερχόμενη εποχή των κβαντικών υπολογιστών.

Πηγή: University of Vienna

Περισσότερα στη δημοσίευση: Bell’s theorem for temporal order. Nature Communications.

T.S.I.D.M.Z. & Suverana - I Cancelli di Agarttha

Δεν ξέχασε την Χρυσή Αυγή ούτε στο Βερολίνο ο Μητσοτάκης

Παρασκευή, 30 Αυγούστου 2019      www.xrisiavgi.com

Σε μία από τις ταινίες του παλαιού καλού Ελληνικού κινηματογράφου, ο Κώστας Βουτσάς, ο οποίος παρουσιαζόταν σαν πλούσιος νεαρός, ενώ δεν ήταν, όποια κοπέλα συναντούσε της έλεγε την γνωστή ατάκα “έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;”. Έτσι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, περιφέροντας τον δίσκο της επαιτείας ανά τας Ευρώπας, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, διαλαλεί το κατόρθωμά του ότι “εξαφάνισε” την Χρυσή Αυγή.

Στην Γαλλία μάλιστα, όπου και συνάντησε τον πρόεδρο Μακρόν, είπε ότι επέτυχε να μην εισέλθει εις τη Βουλή η Χρυσή Αυγή, κτυπώντας τον λαϊκισμό και αυτό την ίδια στιγμή που σε όλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου μοίρασε περισσότερες υποσχέσεις και από τον βουλευτή “καλοχαιρέτα”, άλλη γραφική μορφή του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, όταν δεν ήταν αμαρτία οι θεατές να διασκεδάζουν με τις ταινίες και να μη κτυπάνε το κεφάλι τους από απελπισία.

Στο Βερολίνο, λοιπόν, που πήγε είχαμε και το φαινόμενο για πρώτη φορά ο πρωθυπουργός της χώρας μας να κάθεται αναπαυτικά σε πολυθρόνα κατά την διάρκεια της ανακρούσεως του Εθνικού μας Ύμνου και αυτό χάριν … αβρότητος διότι το παλαιό στέλεχος της κομμουνιστικής νεολαίας της Ανατολικής Γερμανίας και σημερινή καγκελάριος Μέρκελ δεν μπορεί να σταθεί όρθια. 

Αξίζει τον κόπο να τονίσουμε ότι τόσο στην Γαλλία, όσο και στην Γερμανία, ο πρωθυπουργός των Ελλήνων μίλησε γαλλικά και γερμανικά αντιστοίχως. Δεν μίλησε Ελληνικά, πιστεύοντας ίσως ότι οι διεθνείς επαφές είναι μία ευκαιρία επιδείξεως γλωσσομάθειας. Ναι έπρεπε να μιλήσει Ελληνικά γιατί είναι βασικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και στην συνέχεια ας συνομιλούσε σε όποια γλώσσα ήθελε από κινέζικα των μανδαρίνων μέχρι κορακίστικα…

Ας έλθουμε τώρα στα της Χρυσής Αυγής. Και στο Βερολίνο λοιπόν όπως και στο Παρίσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε: «Έρχομαι στο Βερολίνο 50 ημέρες μετά τις εκλογές. Η νίκη έστειλε πολλαπλά μηνύματα. Ότι η χώρα επέλεξε την ανάπτυξη και να καταδικάσει τον λαϊκισμό εξαφανίζοντας από τον χάρτη μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή».

Και όσο για τον Μητσοτάκη είπε τα όσα είπε, τα οποία η ζωή και το μέλλον θα αποδείξουν εάν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα γιατί τα ίδια έλεγε και πριν έξι χρόνια ο συνάδελφός του Σαμαράς και απεδείχθησαν ευσεβείς πόθοι άνευ ουσίας. Δεν μας προκαλεί εντύπωση ότι μαζί με τον Μητσοτάκη πανηγυρίζουν και κάποιοι κατά δήλωσιν “πατριώτες” και “εθνικιστές”. Οι κοινοί τους πανηγυρισμοί αποδεικνύουν ότι στάθηκαν ολόθερμα στο πλευρό του Μητσοτάκη στην προσπάθειά του κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

ΚΟΥΛΗΣ, Η ΕΛΠΙΣ ΤΟΥ ΓΡΑΙΚΥΛΙΣΤΑΝ

Μαύρη "Ελλάδα"

30/08/2019

Τα είχα γράψει στο κείμενο: "Το τυράκι το τρώμε. Τη φάκα τη βλέπουμε;" αλλά ποιοι να γνοιαστούν;

Ο κόσμος κουρασμένος από τις απανωτές διαμαρτυρίες και αντιδράσεις, που ωστόσο δεν συγκινούν κανέναν, χρειάζονταν όσο ποτέ άλλοτε να πιστέψει κάπου. Να πιστέψει ότι δεν μπορεί ρε παιδί μου όλα τα ελληνικά κόμματα εξουσίας, να τα έχουν κάμει πλακάκια με τους παγκόσμιους νονούς και να προχωράνε με ταχύτητα Σοκ, στην αντικατάσταση των Ελλήνων από αφροασιατικές μάζες.

Σου λέει - δεν μπορεί, ρε πούστη μου. Κάποιοι Έλληνες θα υπάρχουν ακόμα, εκεί στα πολιτικά σαλόνια. Τι διάολο; Δεξιά είναι αυτή.
Έχουν λησμονήσει εντελώς όλες τους τις πολιτικές παραδόσεις;
Και έδωσε βάση στην παγίδα Μητσοτάκη, που τις πρώτες κιόλας ημέρες ανάληψης της εξουσίας του, παρουσίασε ένα τάχα μου πατριωτικό πρόσωπο, με την εκκένωση του CITY PLAZA και κάποιων βρωμερών καταλήψεων στα Εξάρχεια [που ωστόσο οι ένοικοι τους μεταφέρθηκαν αλλού, ώστε να τα βρωμίσουν κι εκεί...]

Ναι, ο κόσμος έφαγε το τυράκι Μητσοτάκη και εφησυχάστηκε. 
Να όμως που τώρα ζούμε πάλι εποχές, χειρότερες των ηρωικών ημερών του σύριζα. Καραβιές-καραβιές μπαίνουν μέσα οι λαθρέποικοι, οι λαθροεισβολείς και οι λαθρομετανάστες, με τη μόνη δύναμη που θα μπορούσε να τους περιορίσει να είναι ο στρατηγός άνεμος...

Κατά τα άλλα, λιμενικά, στρατός, αστυνομία, δημόσιοι φορείς κ.λπ. παριστάνουν απλώς τους τροχονόμους και τους νεροκουβαλητές των ΜΚΟ, που φυσικά θησαυρίζουν.
Κι όχι μόνον αυτό. Αλλά τώρα σχεδιάζουν να τους μεταφέρουν ανά χιλιάδες σε διάφορες πόλεις της Ισλαμογρεκίας, διαλύοντας τα πάντα [όσα λειτουργούν ακόμα]
Ήδη οι κακές γλώσσες μιλάνε για χοτ σπότια σε Ηλιούπολη και Βύρωνα, ενώ ήδη μια φουρνιά 1000 ατόμων, μεταφέρθηκε στη Νέα Καβάλα.
Εξόν φυσικά από τους πεμπτοφαλλαγγίτες του Ισλάμ, που πολιορκούν σιδηροδρομικούς σταθμούς και εθνικές λεωφόρους...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Πως έκλεψε με δόλο τους ψήφους των Εθνικιστών η Νέα Δημοκρατία

Τρίτη, 27 Αυγούστου 2019       www.xrisiavgi.com

Εξαιρετικά αποκαλυπτικό το παρακάτω άρθρο από την εφημερίδα “ΚΟΝΤRΑΝΕWS” της Κυριακής:

“Η δεύτερη µεγάλη συνεργασία – συµφωνία του Μητσοτάκη ήταν για να προσελκύσει τη σκληρή δεξιά και την ακροδεξιά. Εδώ ο ρόλος του Αντώνη Σαµαρά ήταν σηµαντικός, όπως και του Μάκη Βορίδη. Ο πρώην πρωθυπουργός – µε προϊστορία στο Mακεδονικό– έσπευσε να πρωτοστατήσει στην διαφωνία µε τη Συµφωνία των Πρεσπών. Ο ίδιος κινητοποιήθηκε και κινητοποίησε όλο τον δικό του µηχανισµό, όχι µόνο σε ότι αφορά τις διαδηλώσεις–διαµαρτυρίες, αλλά για να εµφανιστεί η ΝΔ, πειστικά, µε σκληρή γραµµή στο συγκεκριµένο θέµα. Παρ' ολίγο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να φανεί ότι διαφωνεί αληθινά µε τη Συµφωνία των Πρεσπών.

Η στάση αυτή, έπεισε τους ψηφοφόρους των σκληρών δεξιών απόψεων να ψηφίσουν ΝΔ υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού υπάρχει ο εγγυητής, ο Αντώνης Σαµαράς.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε την συνταγή του πατέρα του το 1988-1990. Έκανε τα πάντα για να προσελκύσει τους φιλοβασιλικούς και τους φιλοχουντικούς, δηλαδή το ακροδεξιό µπλοκ. Να θυµίσουµε το περίφηµο unfair, την υπόσχεση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την επιστροφή τότε του Κ. Γλύξµπουργκ στην Ελλάδα, και την απόδοση µέρους της λεγόµενης βασιλικής περιουσίας. Και τα δύο συνέβησαν µετεκλογικά. Όπως και την θέση υπέρ της αποφυλάκισης των πρωταιτίων της χούντας – κόντρα στο καραµανλικό «όταν λέµε ισόβια εννοούµε ισόβια»-. Το αποτέλεσµα ήταν τότε η διάλυση της ΕΠΕΝ, µε πρωταγωνιστή στα τότε γεγονότα τον...Μάκη Βορίδη. Τα ποσοστά της ΝΔ ανέβηκαν τότε πάνω από το 45%.

Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε στις µέρες µας. Με τον Αντώνη Σαµαρά να πρωτοστατεί στην προσέλκυση των σκληρών δεξιών ψηφοφόρων και τον Μάκη Βορίδη να φτάνει ακόµα και σε παρωχηµένα αντικοµµουνιστικά κηρύγµατα, τα οποία συγκίνησαν και µέρος των ακραία δεξιών ψηφοφόρων αλλά και αυτούς της Χρυσής Αυγής. Το 1989 διαλυόταν η ΕΠΕΝ, τώρα διαλύθηκε (αποχωρήσεις καυγάδες, κατηγορίες κατά Μιχαλολιάκου κ.λπ.) η Χρυσή Αυγή. Η οποία τελικώς για κάποιες χιλιάδες ψήφους δεν µπήκε στη Βουλή. Έτσι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξασφάλισε ένα µεγάλο ποσοστό και πήρε 158 έδρες. Με την Χρυσή Αυγή στη Βουλή θα είχε το πολύ 154 έδρες.”

---

Πράγματι, το 1990 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί την αποφυλάκιση του Γεωργίου Παπαδοπούλου και των Αξιωματικών της 21ης Απριλίου, υπόσχεση την οποία δεν τήρησε γιατί σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του δεν του το επέτρεψαν ο Καραμανλής και οι βουλευτές που ήλεγχε. 

Έτσι και στις πρόσφατες εκλογές, με προδότες, που υπήρξαν στο παρελθόν εθνικιστές, σε ολόκληρη την χώρα έγινε ένα μεγάλο παζάρι και χτύπησαν βρώμικα και ύπουλα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Και δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση στην Βουλή την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Ν.Δ., ούτε βεβαίως και οι πρεσβείες… Άλλωστε με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στη Βουλή, όπως γράφει και ο κ. Σουρμελίδης, θα είχε η Ν.Δ. 154 βουλευτές και δεν θα μπορούσε να κάνει παιχνίδια μαζί με το ΠΑΣΟΚ μη έχοντας την πλειοψηφία των 180 βουλευτών! 

ΣΤΗΝΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΤΩΝ ΝΕΟΤΑΞΙΤΩΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ! 

29/08/2019        ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Το Κίνημα Πέντε Αστέρων, έβγαλε τη μάσκα του… «αντισυστημικού» κόμματος και κατέληξε σε πολιτική συμφωνία με το πλέον συστημικό κόμμα της Ιταλίας (το «Δημοκρατικό Κόμμα», της κεντροαριστεράς), για να στήσουν κυβέρνηση – μαριονέτα των διεθνών εξουσιαστών!

Σύμφωνα με τις «διαρροές», η  «εγγύηση» για τα τομάρια των πέντε αστέρων θα είναι η παραμονή του Κόντε στην πρωθυπουργία.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρόκειται για μια κυβέρνηση – φάρσα, κόντρα στην λαϊκή θέληση, που θα επιχειρήσει να επαναφέρει την… «κανονικότητα», που «διαταράχθηκε» με τον πατριώτη Σαλβίνι στη θέση του υπουργού των Εσωτερικών. Η δε πρώτη κίνηση που σκοπεύουν να κάνουν αυτοί οι κλόουν, είναι ν’ ανοίξουν και πάλι τα λιμάνια της Ιταλίας στα «προσφυγάκια» και γι’ αυτό οι ΜΚΟ και ο Σόρος ετοιμάζονται να στείλουν πολύ φρέσκο πράμα, για να αναπληρώσουν τις «απώλειες» της εποχής Σαλβίνι.

Ποια θα είναι η τύχη αυτής της ψευτοκυβέρνησης των νεοταξιτών; Λίγα θα είναι τα «ψωμιά» της! Κι όταν θα καταρρεύσει και θα γίνουν εκλογές, ο Σαλβίνι θα αποσπάσει ποσοστά – ρεκόρ, που θα υπερβαίνουν το 50%. Αυτό θυμηθείτε το!

Τα καζίνο, η φυλή των Ινδιάνων και η φυλή των γραικύλων του Ελλαδιστάν

Τρίτη, 27 Αυγούστου 2019       www.xrisiavgi.com

Η ίδια εταιρεία που έφτιαξε το καζίνο για μία φυλή Ινδιάνων στις ΗΠΑ, θα το φτιάξει και στην Ελλάδα!

Κάποτε το λέγαμε σαν ανέκδοτο, αλλά δυστυχώς είναι πραγματικότητα. Η Ελλάδα του Μητσοτάκη, όπως και η Ελλάδα του Τσίπρα, για να είμαστε ειλικρινείς, η Ελλάδα γενικά του πολιτικού κατεστημένου, είναι ένα κομμάτι της άγριας Δύσης για τους καουμπόυδες των ΗΠΑ, οι οποίοι σύμφωνα με όσα είναι γνωστά μέχρι σήμερα πρόκειται να φτιάξουν το καζίνο στο Ελληνικό. Και σε ποιες χώρες, αλήθεια, κυριαρχεί περισσότερο από παντού ο τζόγος; Στις χώρες που σαπίζουν από φτώχεια, αμορφωσιά και εγκληματικότητα.

Ας δούμε τι δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρείας που διεκδικεί με υψηλές αξιώσεις την άδεια λειτουργίας καζίνο στο Ελληνικό: «Θέλουμε να αναπτύξουμε στο Ελληνικό ένα ολοκληρωμένο τουριστικό και ψυχαγωγικό συγκρότημα που θα είναι πολλά παραπάνω πράγματα από ένα απλό κουτί με κερματοδέκτες και τραπέζια τυχερών παιχνιδιών». «Υπολογίζουμε πως η συνολική επένδυση θα είναι σημαντικά υψηλότερη από το επίπεδο του 1 δισ. ευρώ», εξηγεί μιλώντας στην «Κ» ο Τζιμ Αλεν, πρόεδρος της Hard Rock International, η οποία κατεβαίνει με αποφασιστικό τρόπο και υψηλές αξιώσεις στον διαγωνισμό για την άδεια ανάπτυξης και λειτουργίας ολοκληρωμένου συγκροτήματος καζίνο στο Ελληνικό.”

Ποιος είναι όμως αυτός ο περίφημος πρόεδρος της “φιλανθρωπικής” αυτής εταιρείας; Η απάντηση από το ίδιο δημοσίευμα: “Ο Τζιμ Αλεν είναι υπεύθυνος για όλες τις δραστηριότητες τυχερών παιγνίων, φιλοξενίας και ψυχαγωγίας στη Seminole Tribe of Florida από το 2001, έναν από τους επιχειρηματικούς βραχίονες της φυλής των Ινδιάνων Σέμινολ της Φλόριντα, που έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο επιτυχημένους φορείς εκμετάλλευσης καζίνο και θερέτρων παγκοσμίως, με επτά τοποθεσίες καζίνο σε ολόκληρη τη Φλόριντα. Είναι επίσης αυτός που διαχειρίστηκε την εξαγορά της Hard Rock International από τη Seminole Tribe of Florida το 2007, την πρώτη εξαγορά μεγάλης διεθνούς εταιρείας από φυλή ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής. Επίσης ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία περί παιγνίων μεταξύ της φυλής Σέμινολ, της πολιτείας της Φλόριντα και του υπουργείου Εσωτερικών.”

Από τη φυλή Σέμινολ, λοιπόν, της Φλόριντα, στην φυλή των γραικύλων του Ελλαδιστάν. Εκεί κατάντησαν την Ελλάδα με τις απόλυτες ευλογίες του ευγενούς όχλου των ψηφοφόρων αυτοί που εξουσιάζουν την Πατρίδα μας.

Συνεχίζεται η άλωση: Αλλοδαποί έκλεισαν (και) τον σταθμό της Μαλακάσας επειδή δεν θέλουν να πληρώσουν εισιτήριο!

30/08/2019

Καμαρώστε τον «νόμο» και την «τάξη» του Κυριάκου Μητσοτάκη και ετοιμαστείτε για πολλά και «εξωτικά» hotspot στις πόλεις, καθώς τα νησιά μας είναι υπερπλήρη! Νέα Δημοκρατία θέλατε…

Η άλωση της χώρας από τους παράνομους μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται με το έτσι θέλω και στη συνέχεια προκαλούν προβλήματα και φθορές, συνεχίζεται.

Τελευταίο περιστατικό η κατάληψη των γραμμών του τρένου στον σταθμό της Μαλακάσας όπου πραγματοποιείται αυτή την ώρα κι έχει παραλύσει το σιδηροδρομικό δίκτυο.

Αυτή είναι η δεύτερη κατάληψη σιδηροδρομικού σταθμού μέσα σε 2 24ωρα καθώς χθες είχαμε την «πολιορκεία» του Σταθμού Λαρίσης.

Θα επέμβει κανείς;

Οι περίπου 300 παράνομοι μετανάστες διαμαρτύρονται ως συνέχεια του χθεσινού συμβάντος στον Σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα, όταν  είχαν καταλάβει τη γραμμή του τρένου και ζητούσαν να μεταφερθούν στα Διαβατά Θεσσαλονίκης.

Αλλοδαποί κάθε ηλικίας, ακόμα και μικρά παιδιά, βρίσκονταν στις ράγες, υποχρεώνοντας την ΤΡΑΙΝΟΣΕ να σταματήσει τα δρομολόγια των τρένων.

Νωρίτερα ένα τρένο κατάφερε να προσεγγίσει τον σταθμό με χαμηλή ταχύτητα και να αποβιβαστούν οι επιβάτες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας από τους λόγους της διαμαρτυρίας που έχουν καταλάβει τη γραμμή του τρένου στη Μαλακάσα είναι και το ότι πλέον πρέπει να πληρώνουν αντίτιμο για να ταξιδεύουν, ενώ οι ίδιοι θεωρούσαν πως έχουν ένα προνομιακό καθεστώς όσον αφορά τα εισιτήρια.

Με λίγα λόγια θεωρούν πως τους χρωστάμε κι από πάνω.

Αν κρίνουμε με τα μέχρι τώρα συμβάντα, μάλλον θα περάσει το δικό τους και για άλλη μια φορά θα αναγκαστούν να πληρώσουν τα σπασμένα οι Έλληνες πολίτες...

ΠΗΓΗ: pronews.gr

Uaral - Sounds of Pain

Υγεία εγκεφάλου: Οι έξι τροφές που επιβάλλεται να τρώτε όσο μεγαλώνετε

25/08/2019

Η διατροφή έχει σημαντική επίδραση στην υγεία του εγκεφάλου μας, ιδιαίτερα όσο περνούν τα χρόνια…

Όλο και περισσότερες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι συγκεκριμένες τροφές είναι δυνατό να μειώσουν τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ και άλλων παρόμοιων νευροεκφυλιστικών ασθενειών, ενώ δεν πρέπει να παραβλέπουμε και το γεγονός ότι ορισμένες διατροφικές συνήθειες, όπως η υπερκατανάλωση ζάχαρης και η κατανάλωση κακής ποιότητας λιπαρών, επιβαρύνουν μακροπρόθεσμα την εγκεφαλική λειτουργία.

Ποια είναι όμως τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο εγκέφαλός μας για να λειτουργεί σωστά και σε ποιες τροφές τα βρίσκουμε;

1. Ρόκα: Η ρόκα παρέχει νιτρικές ενώσεις, συστατικά που αυξάνουν τη ροή αίματος στον εγκέφαλο κι έτσι επιτρέπουν την καλύτερη οξυγόνωση των κυττάρων.

2. Μύρτιλα: Από όλα τα μούρα, τα μύρτιλα είναι τα πιο πλούσια σε φλαβονοειδή, ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση που προστατεύουν τον εγκέφαλο από το οξειδωτικό στρες και διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

3. Κρόκος αυγού: Ο κρόκος του αυγού παρέχει χολίνη, μια βιταμίνη του συμπλέγματος Β η οποία μετατρέπεται στον οργανισμό σε ακετυλοχολίνη. Η ακετυλοχολίνη είναι ένας πολύτιμος νευροδιαβιβαστής που συμβάλλει στην καλή μνήμη και στην υγεία των εγκεφαλικών κυττάρων.

4. Ελαιόλαδο: Ιδιαίτερα το ποιοτικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο προστατεύει τον εγκέφαλο από τον σχηματισμό των πλακών βήτα αμυλοειδούς και των πρωτεϊνικών συμπλεγμάτων που προκαλούν το Αλτσχάιμερ. Η ελαιοκανθάλη του ελαιόλαδου είναι ένα από τα συστατικά που θεωρείται ότι παίζουν κεντρικό ρόλο σε αυτή τη θετική επίδραση.

5. Σολομός: Το γευστικό ψάρι ως γνωστόν παρέχει μεγάλη ποσότητα Ω-3 λιπαρών οξέων, τα οποία είναι απαραίτητα για την υγεία του εγκεφάλου, καθώς καταπολεμούν τις φλεγμονές και το οξειδωτικό στρες, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ.

6. Καρύδια: Και τα υγιεινά λιπαρά φυτικής προέλευσης είναι ωφέλιμα για τον εγκέφαλο. Τα καρύδια έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε άλφα λινολενικό οξύ, ένα είδος Ω-3 λιπαρών φυτικής προέλευσης.

ΠΗΓΗ: www.pronews.gr

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ… ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ Ο ΠΑΙΑΤ! 

26/08/2019   ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Στην Μπανανία Ελλαδιστάν, ούτε ορκωμοσία δημάρχου δε γίνεται χωρίς τις… ευχές του Αμερικανού πρεσβευτή – στην πραγματικότητα Ύπατου Αρμοστή!

Έτσι, συγχαρητήριο μήνυμα μέσω Twitter στον νέο δήμαρχο της Αθήνας, ότι… ανυπομονεί να συνεργαστεί μαζί του, απηύθυνε ο… πολυπράγμων «πρεσβευτής».

«Θερμά συγχαρητήρια στον Κώστα Μπακογιάννη για την ορκωμοσία του ως νέος δήμαρχος Αθήνας. Ανυπομονούμε να επεκτείνουμε την δουλειά μας με τον δήμαρχο της Αθήνας…».

Αλήθεια, τι είδους «συνεργασία» μπορεί να έχει ένας δήμος με μια πρεσβεία και δη την αμερικάνικη, σε μια κανονική χώρα; Καμμία φυσικά, αλλά στην Ελλάδα όλα γίνονται, γιατί δεν είναι κανονική χώρα αλλά προτεκτοράτο!

ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Λογόκριναν διαφήμιση που δείχνει μητέρα με μωρό γιατί «προβάλει στερεότυπα» και μπορεί να «προκαλέσει βλάβη» στους θεατές

21 Αυγούστου 2019

Μια διαφήμιση για τη Volkswagen που δείχνει άντρες αστροναύτες και μια λευκή γυναίκα που κάθεται δίπλα σε ένα καρότσι είναι από τις πρώτες απώλειες των νέων απαγορεύσεων που αφορούν «στερεότυπα φύλου» στις βρετανικές διαφημίσεις.
Η διαφήμιση ερευνήθηκε από την Υπηρεσία Προτύπων Διαφήμισης του Ηνωμένου Βασιλείου (ASA), επειδή κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν για «διαιώνιση στερεοτύπων φύλου».
Οι νέοι κανόνες που τέθηκαν σε ισχύ τον Ιούνιο απαγορεύουν να απεικονίζονται τα φύλα με τρόπο που «ενδέχεται να προκαλέσει βλάβη ή σοβαρή ή εκτεταμένη παράβαση».
Η διαφήμιση δείχνει μια σειρά κυρίως ανδρών που συμμετέχουν σε περιπετειώδεις δραστηριότητες – δύο άνδρες αστροναύτες στο διάστημα, και ένας άνδρας αθλητής με προσθετικό πόδι να κάνει άλμα εις μήκος και καταλήγει με μια μητέρα που κάθεται σε ένα παγκάκι κοντά σε ένα καρότσι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Τα πολλά πρόσωπα του Χ.Φ. Λάβκραφτ

Τα πολλά πρόσωπα του Χ.Φ. Λάβκραφτ

του Γιώργου Λαγκώνα

26 Ιανουαρίου 2016

Tο παρακάτω αποτελεί την ομιλία που έγραψα και εκφώνησα σε σχετική εκδήλωση για τον μεγάλο συγγραφέα. Εσκεμμένα δεν ασχολήθηκα καθόλου με βιογραφικά ή βιβλιογραφικά δεδομένα, αυτά εξάλλου μπορεί να τα βρει ο οποιοσδήποτε με μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο. Στόχος της ομιλίας ήταν να δώσει στο κοινό να καταλάβει στο δια ταύτα γιατί ακόμα ασχολούμαστε με αυτόν τον παράξενο άνθρωπο, γιατί γίνονται σήμερα εκδηλώσεις, βιβλία, ταινίες κ.λπ. για την πάρτη του. Ελπίζω να σας αρέσει και να βρείτε σε αυτήν κάτι διαφορετικό αλλά και κάτι παραπάνω σε σχέση με οποιαδήποτε «τυποποιημένη» εργασία για τον Λάβκραφτ από τις πολλές που υπάρχουν εκεί έξω…

Χ.Φ.Λάβκραφτ

Ο Χ.Φ.Λάβκραφτ γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1890 στο Πρόβιντενς του Ροντ Άιλαντ των Η.Π.Α. και πέθανε στις 15 Μαρτίου του 1937. Όσο ζούσε, ήταν ένας άσημος συγγραφέας, ποιητής, στοχαστής, επιστολογράφος και πολύ παράξενος άνθρωπος. Πρόλαβε να δει μόλις ένα βιβλίο του τυπωμένο (The Shadow Over Innsmouth) και λίγα διηγήματά του δημοσιευμένα στο περιοδικό Weird Tales και σε άλλα pulp ερασιτεχνικά έντυπα της εποχής. Πέθανε μόνος και φτωχός. Το έργο του σώθηκε εξαιτίας ενός δι` αλληλογραφίας φίλου του, του August Derleth, τον οποίον δεν είχε συναντήσει ποτέ όσο ζούσε.

Αρκετά χρόνια μετά τον θάνατό του, έγινε ο άνθρωπος που επηρέασε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τη λογοτεχνία του Φανταστικού. Η επιρροή αυτή, ακόμη και στις μέρες μας, απλώνεται σε τομείς που φαινομενικά δεν έχουν καμία σχέση με τη λογοτεχνία. Κομμάτια από την παράξενη έμπνευσή του βλέπουμε πλέον στην μοντέρνα συνωμοσιολογία αλλά και στη φιλοσοφία, στην αποκρυφιστική σκέψη, στην παραψυχολογία, αλλά και γενικότερα στην έρευνα του παράξενου, σε πολλαπλά κινήματα εικαστικών, μουσικής, κινηματογράφου και στα κόμιξ. Ο Λάβκραφτ υπάρχει καλά κρυμμένος σε αμέτρητες πτυχές αυτού του παράξενου πράγματος που ονομάζεται «η εποχή μας».

  1.    Ο συγγραφέας

Η απομόνωσή του στα παιδικά του χρόνια, εξαιτίας της ασθενικότητάς του και της πρώιμης εγκεφαλικότητάς του, τον σπρώχνουν μοιραία στην ονειροπόληση. Από μικρό παιδί επιλέγει να ζει σε ένα φανταστικό, εξιδανικευμένο παρελθόν. Το αρχικό του κίνητρο για τη συγγραφή, είναι μια έντονη διάθεση φυγής. Αυτή τον σπρώχνει σε μια επιθυμία διεύρυνσης και υπέρβασης της τόσο αφόρητης γι` αυτόν πραγματικότητας. «Τα μόνα μου παθιασμένα ενδιαφέροντα», γράφει σε επιστολή τού 1927, «είναι το παρελθόν και το άγνωστο ή το παράξενο».

Παρόλα αυτά, οι συγγραφικές του επιδιώξεις θα έρθουν σε αντίφαση με την ιδιοσυγκρασία του, αυτή ενός πολύ λογικού, ταπεινού, φιλομαθή και με επιστημονική σκέψη όσο και επάρκεια (παρά το ότι ήταν αυτοδίδακτος) ανθρώπου. Αυτή η βασική αντίφαση θα τον ακολουθήσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Στα έργα του, η οπτική του είναι αποφασιστικά αντικειμενική και υλιστική, είναι η στάση ενός σοφού του εικοστού αιώνα, για τον οποίο τα πάντα εξηγούνται με τη γνώση και τη λογική. Ωστόσο, η θεματική του χαρακτηρίζεται από μια λανθάνουσα όσο και σταθερή αναφορά στο υπερφυσικό, σε ένα όμως υπερφυσικό που δυσκολεύεται να αποδεχτεί τον χαρακτήρα του, καθώς θέλει να μοιάζει μεν, αλλά διαφέρει ριζικά από τον κλασικό υπερφυσικό τρόμο όπως ήταν γνωστός στους αναγνώστες της εποχής.

Αυτό το συνταίριασμα ετερόκλητων στοιχείων που απαρτίζουν τη συγγραφική του ιδιότητα, δεν ξέφυγε ούτε από τον ίδιο. Σε μεταγενέστερη επιστολή του γράφει: «Θα περιέγραφα τη φύση μου ως τριμερή, αφού τα ενδιαφέροντά μου κατανέμονται σε τρεις παράλληλες και όχι συνδεόμενες ομάδες. Α) αγάπη του παράδοξου και του φανταστικού. Β) αγάπη της αφηρημένης αλήθειας και της επιστημονικής λογικής. Γ) αγάπη του αρχαίου και του σταθερού. Οι διάφοροι συνδυασμοί αυτών των τριών τάσεων προφανώς θα εξηγούσαν όλα τα παράδοξα γούστα και τις εκκεντρικότητές μου».
Αυτό το αταίριαστο σύμπλεγμα αποτελεί την πηγή μοναδικότητας και πρωτοτυπίας, την ισχυρότερη αρετή του έργου του για τους αναγνώστες του και ταυτόχρονα την αχίλλειο πτέρνα και το μεγαλύτερο πάτημα της δριμύτατης κριτικής που ακόμα ο Λάβκραφτ υφίσταται, όπως θα αναφέρουμε και αργότερα.

Το έργο του Λάβκραφτ δεν είναι πολύ μεγάλο όσον αφορά το μέγεθος. Οι νουβέλες και τα διηγήματά του απαρτίζουν μόλις τρία μεσαίου μεγέθους βιβλία, με συνολικό αριθμό σελίδων μικρότερο απ` όσες παράγουν ετησίως συγγραφείς όπως ο δηλωμένος θαυμαστής του Stephen King αλλά και οι εμπορικοί του fantasy που εκδίδουν τον ένα τόμο μετά τον άλλον. Φυσικά, η πιο γνωστή λογοτεχνική του κατασκευή είναι αυτό που βαπτίστηκε –όχι από τον ίδιο- ως μυθολογία Κθούλου. Τα γραπτά που την απαρτίζουν, όπως και κάθε τι που έχει σχέση με τη λογοτεχνία του φανταστικού, προσβλέπουν στην άρνηση του πραγματικού. Εκεί όμως που η μυθολογία Κθούλου διαφέρει είναι ότι, ανάμεσα στις λέξεις, ο αναγνώστης δεν ανακαλύπτει μια διαφορετική –κατά βάσει όμως ίδια- εναλλακτική της έτσι κι αλλιώς υποκειμενικής πραγματικότητας, αλλά ένα χαίνον Τίποτα. Ένα Τίποτα που αφαιρεί τα πάντα κάτω απ` τα πόδια μας, κοιτώντας μας μέσα από το μαύρο σκοτάδι του αβυσσαλέου Χώρου και του αβυσσαλέου Χρόνου, που αποδεικνύουν την ύπαρξη  -ή το μηδέν τους- εξακοντίζοντας κατά πάνω μας τα φοβερά μη-ανθρώπινα πλάσματα που τους κατοικούν.

Η μυθολογία Κθούλου αποτελεί για πολλούς το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της Ιστορίας του Φανταστικού. Ωστόσο, είναι άδικο για τον ίδιον τον συγγραφέα να τυποποιηθεί στη συνείδηση του κοινού εξαιτίας της. O Λάβκραφτ υπηρέτησε το fantasy σαν συνεχιστής του Λόρδου Ντάνσανυ, την επιστημονική φαντασία, τον «κλασικό» υπερφυσικό τρόμο των Άμπροουζ Μπηρς, Ρόμπερτ Τσέιμπερς και Άλτζερνον Μπλάκγουντ, αλλά και το bizarrerie μυστηρίου και suspense του Edgar Allan Poe.

Επιπλέον, υπήρξε επιστολογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος και συγγραφέας φάντασμα. Τις υπόλοιπες ιδιότητές του θα αναλύσουμε συνοπτικά παρακάτω.

2.    Ο επιστολογράφος

Ο Λάβκραφτ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους επιστολογράφους όλων των εποχών, έχοντας γράψει περίπου 120.000 επιστολές, που η κάθε μία τους είχε έκταση που κυμαινόταν από μία έως εκατό σελίδες. Μέρος των επιστολών του –οι περισσότερες των οποίων ήταν λογοκριμένα αποσπάσματα- δημοσίευσε ο August Derleth  σε ένα πεντάτομο έργο. Ένα ακόμα μικρότερο μέρος αυτών κυκλοφορούν μεταφρασμένες και στα Ελληνικά.

Οι φίλοι του Λάβκραφτ τον προέτρεπαν συχνά να μειώσει τις αλληλογραφικές του δραστηριότητες για να μπορεί να γράφει περισσότερο. Ο Λιν Κάρτερ αναρωτιέται πόσες άλλες αφηγήσεις δεν θα στοίχειωναν τώρα τις βιβλιοθήκες μας, αν ο Λάβκραφτ αφιέρωνε περισσότερες ώρες στην τέχνη του και λιγότερες γράφοντας σε λιγότερο ή περισσότερο αδιάφορους γνώριμούς του. Η ιστορία έδειξε ότι ο Λάβκραφτ ήξερε καλά τι έκανε. Σπρωγμένος από μια μόνιμη αβεβαιότητα για την αξία του έργου του, αλλά ίσως και επειδή μια σπάνια διαύγεια του επιτρέπει να καταλάβει ότι καμιά δεκαριά ακόμα διηγήματα δεν θα πρόσθεταν κάτι σημαντικό σε αυτό που είχε ήδη δημιουργήσει, προτιμά να στοιχειώνει με τις επιστολές του τους παραλήπτες του, μεταμορφώνοντας τον ίδιο τον εαυτό του στο μεγαλύτερο και εκτενέστερο λογοτεχνικό του δημιούργημα.

Επιπλέον, επιτυγχάνει με τις επιστολές του κάτι που αλλιώς θα ήταν ακατόρθωτο. Παρασύροντας τους φίλους του συγγραφείς του Φανταστικού να χρησιμοποιήσουν και σε δικές τους ιστορίες τα μυθολογικά του δημιουργήματα, επιβάλλει τα πλάσματα της φαντασίας του στον κόσμο, επενδύοντάς τα με μια απόλυτη αυτοδυναμία. Το έργο του Λάβκραφτ ξέφυγε από τον ίδιο, έγινε ιδιοκτησία του κοινού του, των αναγνωστών αλλά και των αμέτρητων συγγραφέων που επηρεάστηκαν απ` αυτόν. Ασυνείδητα, αλλά ίσως και ηθελημένα, ο Λάβκραφτ έρχεται με αυτόν τον τρόπο να προσεταιριστεί ένα από τα κλασικά επιχειρήματα που προσπαθούν να αποδείξουν την ύπαρξη του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι, σε όλα τα μέρη του κόσμου, σε όλες τις εποχές, μίλησαν, μιλούνε και θα μιλούνε για Κείνον. Πώς θα ήταν αυτό δυνατό, αν δεν υπήρχε πραγματικά; Κατ` αναλογία, πώς είναι δυνατό να έγραψαν και να γράφουν τόσοι πολλοί και διάφοροι για τους Παλαιούς και για τον αρχιερέα τους, τον Κθούλου, αν αυτά τα όντα δεν υπήρχαν;

3.    Ο ποιητής

Ο Λάβκραφτ θεωρούσε τον εαυτό του και ποιητή, γι` αυτό και έγραψε κυριολεκτικά ποταμούς ποίησης. Τα περισσότερα ποιήματά του μιμούνται το ύφος των ρομαντικών του 18<sup>ου</sup> αιώνα, όπως του Αλεξάντερ Πόουπ, του Ρόμπερτ Σάθεϊ και άλλων. Οι κριτικοί θεώρησαν αυτό το μέρος του ποιητικού έργου αποτυχημένο, που δεν ξεφεύγει από τα όρια της μίμησης. Ωστόσο έγραψε και πιο ενδιαφέροντα ποιήματα που συνδέονται με την πρόζα του και την αλληλοσυμπληρώνουν, όπως τα σονέτα με τον γενικό τίτλο Οι μύκητες απ` τον Γιογγόθ ή το αφηγηματικό, πολύστιχο ποίημα Ψυχοπομπός.

Ο Λάβκραφτ, ομολογουμένως δεν θα μείνει στη συνείδηση του κοινού ως επιτυχημένος ποιητής, αλλά επειδή οι δάσκαλοί του, Πόου και Ντάνσανυ έγραψαν ποίηση, ήταν επόμενο να θελήσει να ακολουθήσει τον δρόμο τους. Ωστόσο, αυτό που στον Πόου ήταν φυσιολογικό και αυθόρμητο, στον Λάβκραφτ ήταν –στην καλύτερη των περιπτώσεων- ζορισμένο. Τα καλύτερά του ποιήματα είναι βασικά μικρά διηγήματα με ρυθμό, μέτρο και ομοιοκαταληξία.

4.    Ο συγγραφέας - φάντασμα

Ο Λάβκραφτ δεν είχε καμία διάθεση να παίξει το επαγγελματικό παιχνίδι του συγγραφέα. Δεν πίεσε ποτέ τις καταστάσεις για να κερδίσει χρήματα, δεν κυνήγησε τη δημοσιότητα, ούτε τις ευκαιρίες. Ήταν ερωτευμένος με τη συγγραφή με τον απόλυτα γνήσιο τρόπο, υπήρξε, ερασιτέχνης σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, δηλαδή εραστής της τέχνης. Θεωρούσε ταπεινό να βγάλει χρήματα από αυτήν και για αυτό δεν επεδίωξε ποτέ να είναι παραγωγικός όπως οι συνάδελφοί του.

Ωστόσο, με δεδομένη την οικτρή οικονομική του κατάσταση, αναγκάστηκε να γίνει συγγραφέας-φάντασμα, κάνοντας επιμέλειες, διορθώνοντας και ξαναγράφοντας –ενίοτε εξ ολοκλήρου- έργα στα οποία έμπαιναν οι υπογραφές άλλων. Τα έσοδα από αυτήν τη δραστηριότητα αποτελούσαν κάτι παραπάνω από το ήμισυ των πενιχρών απολαβών του. Δεδομένου ότι απεχθανόταν κάθε είδους εμπορική συναλλαγή, και του ότι είχε μάλλον ελάχιστη γνώση της αξίας που είχαν το ταλέντο και οι γνώσεις του, χρέωνε τους πελάτες του με τιμές σαφώς κατώτερες από τις συνηθισμένες τις αγοράς, ενίοτε αμελώντας ή μη αξιώνοντας την είσπραξη αυτών των χρημάτων. Χαρακτηριστικά, για την πλήρη αναθεώρηση μιας νουβέλας 18.000 λέξεων, τον «Τελευταίο Εκτελεστή» του Αντόλφ Ντε Κάστρο, ο Λάβκραφτ πληρώθηκε δεκαπέντε δολάρια. Ο Ντε Κάστρο, στη συνέχεια πούλησε τη νουβέλα στο Weird Tales για διακόσια είκοσι δολάρια! Πλέον έχουν ανακαλυφθεί δεκάδες διηγήματα και νουβέλες που πίσω από μια άλλη υπογραφή κρύβεται ο Λάβκραφτ. Κάποια από αυτά τα κείμενα στέκουν ισάξια με τα «επίσημα».

Ο Λάβκραφτ υπήρξε συγγραφέας-φάντασμα και κυριολεκτικά υπό μίαν έννοια, καθώς πολλοί συγγραφείς, προσπαθώντας να μείνουν πιστοί στο πνεύμα του και γράφοντας όπως πίστευαν πως θα το έκανε και ο ίδιος αν ζούσε, συμπλήρωσαν μετά τον θάνατό του όλα τα ανολοκλήρωτα κείμενά του, που είναι γνωστά και ως «μεταθανάτιες συνεργασίες».

5.    Ο Λάβκραφτ δεν είχε πάντα άδικο

Ο Λάβκραφτ δέχθηκε –και ακόμα δέχεται- δριμεία κριτική από τους επαΐοντες της λογοτεχνίας και όχι μόνο. Για την ακρίβεια δεν παύει να εκπλήσσει η βδελυγμία με την οποία τον αποτάσσουν, ειδικά νεώτεροι σε ηλικία αναγνώστες, που έχουν ανατραφεί με κείμενα άμεσων ή έμμεσων απόγονων και μιμητών του. Ο Χ.Φ.Λάβκραφτ κατατάσσεται ακόμα στο είδος της «παραλογοτεχνίας». Το ύφος γραφής του θεωρείται αναχρονιστικό ακόμα και για την εποχή του, επιτηδευμένο, γεμάτο με περιττά επίθετα και επιρρήματα. Κατηγορείται για ρατσισμό, για έλλειψη χαρακτήρων, για κακούς διαλόγους, για γραφική, ακατάσχετη τερατολογία καθώς και για πολλά άλλα.

Σκοπός αυτής της ομιλίας δεν είναι να βάλλει μονομερώς ενάντια σε διαφορετικές γνώμες, ή να θεοποιήσει τον συγγραφέα. Πολλά από τα παραπάνω επιχειρήματα λίγο έως πολύ ισχύουν και τα περισσότερα έχουν σαφή και στιβαρό λόγο ύπαρξης. Θα ήταν όμως τουλάχιστον άδικο να μην αναφέρουμε επιγραμματικά μερικά σημεία που αθέλητα ή ηθελημένα ξεφεύγουν των επικριτών του. Όπως ότι

Α) δεδομένου ότι η πλειονότητα των κειμένων του ανακαλύφθηκε στα συρτάρια του, μετά τον θάνατό του, είναι φυσικό ο συγγραφέας να μην είχε προλάβει να τα επιμεληθεί μέχρι να φτάσουν την τελική μορφή τους. Δεν έχουμε δει την τελική μορφή των (περισσότερων) κειμένων του Λάβκραφτ και δυστυχώς δεν θα τη δούμε ποτέ.

Β) ο ρατσισμός, όπως τον αντιλαμβανόμαστε τώρα, είναι τελείως διαφορετικός από την κοινωνική πραγματικότητα, τις αρχές και τις αξίες της εποχής του Λάβκραφτ.

Γ) οι χαρακτήρες του Λάβκραφτ δεν ήταν ποτέ οι ανθρώπινοι ήρωες των ιστοριών του αλλά η Μυθολογία του, η οποία σε ένα βαθιά ριζωμένο -τόσο σε επίπεδο κειμένου, αλλά και φιλοσοφίας- μηδενισμό, επιβάλλει στους ήρωες να είναι ασήμαντοι, αναλώσιμοι σε σχέση με την τερατώδη και θεμελιωδώς μη ανθρώπινη αληθινή φύση του κόσμου.

Δ) η ακατάσχετη τερατολογία και το κλισέ της «ιστορίας τρόμου με τα πλοκάμια» ή με τα «καλαμάρια από το διάστημα» δεν οφείλεται στον ίδιο, αλλά στους –αποτυχημένους στην πλειοψηφία τους- μιμητές του. Ο ίδιος έγραψε μόλις μια ιστορία που ανταποκρίνεται σε αυτό το κλισέ –πολύ προτού αυτό γίνει κλισέ- που δεν είναι άλλη από τη νουβέλα «Το Κάλεσμα του Κθούλου».

Όλα αυτά, σε τελική ανάλυση, έχουν λίγη σημασία. Εκατομμύρια αναγνωστών και αμέτρητοι συγγραφείς θα συνεχίσουν να αγαλλιάζουν από αυτό το απροσδιόριστο, αλλά τόσο ζωτικό σκοτεινό συναίσθημα που διαχρονικά θα γεννά μέσα τους η πένα του Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ. Όπως λέει και ο ίδιος στο δοκίμιό του Υπερφυσικός Τρόμος στη Λογοτεχνία, «Όταν σ` αυτή την αίσθηση του φόβου και του κακού, προστίθεται η αναπόφευκτη γοητεία και η έλξη του θαυμασμού και της περιέργειας, γεννιέται ένα σύνθετο σώμα έντονου συναισθήματος και φαντασιακού ερεθισμού, η ζωτικότητα του οποίου θα υφίσταται αναγκαστικά όσο και το ίδιο το ανθρώπινο είδος».

Ο Χ.Φ.Λάβκραφτ ήταν ένας φτωχός, αποτυχημένος στην εποχή του συγγραφέας, που όμως από το 1930 μιλούσε για υπερδιάστημα, χωροχρόνο, τετραδιάστατες γεωμετρίες, οντότητες αποτελούμενες αποκλειστικά από Νου, για μακρινούς πλανήτες και ηλιακά συστήματα όπου οι αρχές της βιολογίας που διέπουν τα όντα που τους κατοικούν είναι θεμελιωδώς διαφορετικές από αυτές της δικής μας βιολογίας. Και που ανακάλυψε ένα νέο λογοτεχνικό υπο-είδος: τον Κοσμικό Τρόμο. Σήμερα είναι αδύνατον να μην αναφερθεί το όνομά του σε οποιαδήποτε συζήτηση έχει να κάνει με τη λογοτεχνία του Φανταστικού, ακόμα περισσότερο όσον αφορά τον Τρόμο. Το έργο του κρύβει έναν τεράστιο πλούτο ατμοσφαιρών, παράξενων ιδεών και φιλοσοφικών αναζητήσεων, που ανάλογός του δεν συγκεντρώθηκε παρά από ελάχιστους άλλους ανθρώπους της ιστορίας. Δεν θα ήταν ίσως υπερβολή να πούμε πως το φάντασμά του και οι ιδέες του πλανώνται πίσω από κάθε ενδιαφέρουσα νοητική κατασκευή των τελευταίων πενήντα χρόνων, από τότε δηλαδή που ο συγγραφέας αυτός έλαβε την παγκόσμια αναγνώριση που του άξιζε.

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

ΠΗΓΗ: nyctophilia.gr