ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΕ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΦΑΚΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Από τότε που ο Μπρεζίνσκι δημοσιοποίησε με το βιβλίο του «The Grand Chessboard» την παγκόσμια στρατηγική των ΗΠΑ, όλοι μπορούν να γνωρίζουν ότι ο διακηρυγμένος στόχος της πολιτικής των ΗΠΑ είναι να απομακρύνουν την Ουκρανία από την ρωσική σφαίρα επιρροής. Διακηρυγμένος στόχος επίσης είναι να εμποδιστεί με κάθε δυνατό τρόπο η προσέγγιση μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας.

Όποιος αγνοεί αυτές τις δυο βασικές παραμέτρους της στρατηγικής των ΗΠΑ στην τρέχουσα συζήτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία ή όποιος παραλείπει να αναφέρει ότι το Κίεβο ήταν αυτό που δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε με την Συνθήκη του Μινσκ, τότε ανήκει επιεικώς στην κατηγορία των κατεργάρηδων. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και αυτοί που κατηγορούν μόνο τον Πούτιν για τις αψιμαχίες από το 2014 και μετά στην γραμμή οριοθέτησης του Ντονμπάς, επειδή δεν άσκησε την επιρροή του στους ρωσόφωνους, ενώ παραβλέπουν ότι επί οκτώ έτη ο Μακρόν, η Μέρκελ, ο Σταϊνμάιερ και άλλοι ηγέτες της Δύσης δεν μπήκαν στον κόπο να νουθετήσουν το Κίεβο.

Όλοι αυτοί με μπροστάρη το στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο των ΗΠΑ κρατούσαν μπροστά από την μύτη της Ουκρανίας την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, όπως κρατάμε το καρότο μπροστά από το γαϊδούρι, ενθαρρύνοντας τον Ζελένσκι και τους ολιγάρχες που τον υποστηρίζουν να ανακαταλάβουν τις αποσχισμένες ρωσόφωνες περιοχές,
ει δυνατόν ακόμη και την ρωσική Κριμαία, ενώ οι ίδιοι παρέμεναν όσο το δυνατόν μακριά από την δράση και εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου.

Η Ουκρανία παγιδεύτηκε καθώς περίμενε ότι μόλις η ρωσική αρκούδα δείξει τα νύχια της, οι κυνηγοί της Δύσης θα βγουν από τους θάμνους που κρύβονται κραδαίνοντας τις μεγάλες καραμπίνες τους και θα σκοτώσουν την προβληματική αρκούδα, την οποία μετά θα γδάρουν και θα μοιράσουν το κρέας της.
Μαζί με την Ουκρανία παγιδεύτηκε και η ΕΕ, η οποία οδηγήθηκε στην φάκα που είχε στηθεί για αυτήν χρόνια πριν, χωρίς καν να είναι καμουφλαρισμένη. Κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ θα μπορούσε να ξεφύγει από την φάκα και να ακολουθήσει την δική του πολιτική έναντι της Μόσχας, σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα, αν δεν ήταν ο μεγάλος αδελφός από την Ουάσιγκτον ο οποίος απειλώντας ότι θα αποσύρει το προστατευτικό του αλεξιβρόχιο ανάγκασε όλους (ή σχεδόν όλους) να δηλώσουν πίστη και υποταγή στην στρατηγική του.

Όμως δυστυχώς πολλοί αγνοούν ότι αυτό το προστατευτικό αλεξιβρόχιο των ΗΠΑ για την ΕΕ δεν υφίσταται.
Αν υπάρξει αναμέτρηση ΝΑΤΟ-Ρωσίας, τότε οι χώρες της ΕΕ θα γίνουν πεδίο μάχης και θέατρο πολέμου.
Πιστεύει κανείς ότι η Ρωσία θα πολεμήσει τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ; Προφανώς θα τις πολεμήσει στην Γερμανία, στην Πολωνία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα, στην Βαλτική, πάντως όχι στο έδαφος των ΗΠΑ. Κανόνας είναι ότι οι μάχες διεξάγονται εκεί που βρίσκονται οι στρατοί, τουτέστιν εάν οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ επιτεθούν στην Ρωσία, ποιος θα είναι ο στόχος μιας ρωσικής αντεπίθεσης;

Απάντηση: Πολλές πόλεις της ΕΕ θα εξαφανιστούν από τον χάρτη, επειδή μια επίθεση των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στην Ρωσία θα ήταν το έναυσμα ενός πυρηνικού πολέμου, ενός πολέμου που θα διεξαχθεί στο έδαφος της Ευρώπης και όχι στο έδαφος των ΗΠΑ, με εξαίρεση τα διηπειρωτικά πυρηνικά όπλα, εφόσον αυτά χρησιμοποιηθούν. Είναι λοιπόν σωστό η ΕΕ να φοβάται τον πόλεμο και θα ήταν ακόμη σωστότερο να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ, αντί να επιτρέπει στον εαυτό της να δρα ως πόρνη των νταβατζήδων της Ουάσιγκτον.

Αυτό που θα συμβεί τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες δεν είναι πραγματικά προβλέψιμο. Κατά πάσα πιθανότητα το ΝΑΤΟ δεν θα επέμβει άμεσα στην Ουκρανία, όμως ο μαζικός εξοπλισμός της Ουκρανίας μέσω Πολωνίας μπορεί να θεωρηθεί από την Ρωσία ως απαράδεκτη στρατηγική απειλή, κάτι που δικαιολογεί εκ μέρους της την χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. Υποθέτουμε ότι εντός ολίγων εβδομάδων και παρά την προσπάθεια μαζικού εξοπλισμού των δυνάμεων του Ζελένσκι, η νοτιοανατολική Ουκρανία θα βρίσκεται, συμπεριλαμβανομένης της ακτογραμμής της στην Μαύρη Θάλασσα, στα χέρια των Ρώσων. Το Κίεβο θα αναγκαστεί να συνθηκολογήσει, εκχωρώντας τα καταληφθέντα εδάφη στην Ρωσία και παραιτούμενο από την ένταξη στο ΝΑΤΟ της υπόλοιπης Ουκρανίας.

Η ΕΕ θα παραμείνει προσκολλημένη στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ευρισκόμενη προ του φάσματος γιγαντιαίας οικονομικής ύφεσης και ενεργειακής κρίσης και εξαρτώμενη περισσότερο από ποτέ από τις ΗΠΑ. Έτσι εκπληρώνονται οι στόχοι των ΗΠΑ στην Ουκρανία, ο εις εξ αυτών είναι η αποδυνάμωση της ΕΕ, πρωτίστως της Γερμανίας, ο έτερος η εμβάθυνση ενός ρήγματος μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας που δύσκολα θα ξεπεραστεί τα επόμενα χρόνια. Ένας τρίτος στόχος τους θα μπορούσε να είναι η πρόθεση τους να παραταθεί η στρατιωτική σύγκρουση και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις νίκης της Ουκρανίας στον πόλεμο.

Πιστεύει όμως κανείς ότι τα ουκρανικά στρατεύματα θα υψώσουν την σημαία τους στην Μόσχα, ακριβώς όπως έκαναν οι Ρώσοι στις 9 Μαΐου 1945 στην Πύλη του Βρανδεμβούργου; Γιατί αυτό σημαίνει «κερδίζω τον πόλεμο». Σημαίνει ότι ο ηττημένος υπογράφει την άνευ όρων παράδοση του. Αλλά ούτε ο Ναπολέων, ούτε ο Χίτλερ το κατάφεραν αυτό. Περιμένει κανείς να το καταφέρει ο κλόουν του Κιέβου; (άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ στις μάχες παραμένει αποκλεισμένη σε αυτό το θέμα).

Το συμπέρασμα εκ των ανωτέρω είναι ότι όταν οι ΗΠΑ μιλούν για «νίκη» στον πόλεμο, εννοούν την επίτευξη των δικών τους πολεμικών στόχων που κατά βάση εκπληρώνονται. Ωστόσο ο αντικειμενικός τους στόχος, ήτοι η εξάπλωση της μόλυνσης της παγκοσμιοποίησης μέσω Ουκρανίας στην Ρωσία και η αμφισβήτηση της ρωσικής κουλτούρας και ταυτότητας καθώς και το κλείσιμο της λαβίδας γύρω από την ρωσική επικράτεια, δεν επετεύχθη. Αποδείχθηκε ότι η Ρωσία ήταν προετοιμασμένη για έναν «πόλεμο δια αντιπροσώπων» που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, προετοιμασμένη και για το οικονομικό σκέλος αυτού του πολέμου.

Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία βγαίνει από την τρέχουσα σύγκρουση ως ένας νέος ηγετικός πόλος της παγκόσμιας τάξης, ένας πόλος που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει.

Γ. Λιναρδής 

ΠΗΓΗ