ΖΕΛΕΝΣΚΙ: Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Η Ουκρανία δεν έχει μεγάλες πιθανότητες να επιβιώσει από τον πόλεμο ως μια λειτουργική δημοκρατία και ως κυρίαρχη κρατική υπόσταση. Η στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας θα έχει ως αποτέλεσμα τον διαμελισμό της, με τον Ζελένσκι να βαδίζει πολιτικά σε τεντωμένο και φθαρμένο σχοινί. Ο ηγέτης της Ουκρανίας με την ρητορική του αύξησε μεν τις προσδοκίες του μη ρωσόφωνου πληθυσμού της χώρας του, υποσχόμενος νίκη επί της Ρωσίας, αλλά σε κάποιο σημείο το Κίεβο θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί. Και τότε ο Ζελένσκι θα έχει την τύχη όλων αυτών των ηγετών που υποσχέθηκαν νίκες και έδρεψαν ταπεινωτικές ήττες.

Προς το παρόν βέβαια ο Ζελένσκι είναι απρόσβλητος από την κριτική στο εσωτερικό της χώρας, καθώς με την βοήθεια του στρατιωτικού νόμου, με την φίμωση της αντιπολίτευσης και με την «ενιαία πολιτική πληροφόρησης» που αναγκάζει όλα τα μέσα ενημέρωσης να μεταδίδουν ελεγχόμενες αποκλειστικά από την κυβέρνηση πληροφορίες, ο Ουκρανός ηγέτης έχει καταφέρει να έχει αρκετά μεγάλη υποστήριξη και επιτυχία στο μέτωπο της ενημέρωσης.

Η επιτυχία στο μέτωπο της ενημέρωσης και πληροφορίας δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, ο Ζελένσκι έχει επαγγελματικό υπόβαθρο σε αυτό το πεδίο. Θυμίζουμε ότι ήταν κλόουν, ηθοποιός και διηύθυνε εταιρία παραγωγής ταινιών για πολλά χρόνια. Ο επικεφαλής του προεδρικού του γραφείου Andrii Yermak ήταν επίσης παραγωγός ταινιών και σκηνοθέτης, ο επικεφαλής σύμβουλος του Serhiy Shefir προέρχεται από τον κλάδο της διαφήμισης και των σεναριογράφων. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι ο Ζελένσκι από την αρχή του πολέμου, με συναισθηματικές φορτίσεις που αξίζουν βραβείο Όσκαρ, εμφανίζεται πολύ συχνά με τηλεοπτικές ομιλίες σε ξένα κοινοβούλια και διεθνείς οργανισμούς, ενώ στα καθημερινά διαγγέλματα του πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η «εικόνα» που είναι διανθισμένη με ένα μείγμα γοητείας, χριστιανού ιερέα και τεχνητού ηρωισμού.

Ο Ζελένσκι κατέβηκε στις εκλογές του 2019 ως επικεφαλής ενός κινήματος που ονομάζεται «Υπηρέτης του Λαού», ένα κίνημα που χρηματοδοτήθηκε και προωθήθηκε από μεγιστάνες των επιχειρήσεων.
Ο διαβόητος δισεκατομμυριούχος ολιγάρχης Ihor Kolomoiski ήταν σε θέση μετά τις εκλογές να διεκδικήσει για τον προσωπικό του δικηγόρο την θέση του επικεφαλής των διοικητικών υπηρεσιών της Προεδρίας, καθώς στο παρελθόν είχε προωθήσει την καριέρα του Ζελένσκι μέσω του τηλεοπτικού του σταθμού 1+1, ενώ χρηματοδότησε και την προεκλογική του εκστρατεία. Ο Kolomoiski to 2017 είχε κατηγορηθεί για ένα γιγαντιαίο τραπεζικό σκάνδαλο ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων και είχε διαφύγει στο εξωτερικό για να γλιτώσει την φυλάκιση. Επέστρεψε θριαμβευτικά στην Ουκρανία το 20019 όταν ο Ζελένσκι κέρδισε τις εκλογές και πρώτο του μέλημα ήταν να απαλλάξει τον χρηματοδότη του από τις κατηγορίες.

Ο ολιγάρχης Rinat Akhmetov, ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ουκρανίας ο οποίος επίσης χρηματοδότησε την προεκλογική εκστρατεία του Ζελένσκι, διόρισε στην κυβέρνηση ως πρωθυπουργό τον Denys Shmyhal που ήταν νωρίτερα διαχειριστής εργοστασίου στην εταιρική αυτοκρατορία του ολιγάρχη, η οποία έχει στενούς δεσμούς με το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ. Ο υπάλληλος του ολιγάρχη Akhmetov, Denys Shmyhal, πρόσφατα έγινε δεκτός με τυμπανοκρουσίες στο αμερικανικό Κογκρέσο, εκθειάστηκε δε από τον υπουργό Εξωτερικών Μπλίνκεν ως υπόδειγμα αντίστασης στον ρωσικό αναθεωρητισμό. Από τον Akhmetov διορίστηκε επίσης η Γενική Εισαγγελέας Irina Venediktova, η οποία επανειλημμένα έχει εμποδίσει ή έχει ξεκινήσει έρευνες προς το συμφέρον του Ζελένσκι.

Σε αντίθεση με ότι είχε υποσχεθεί ο Ζελένσκι στην προεκλογική του εκστρατεία, μετά τις εκλογές όχι μόνο συμβιβάστηκε με την ολιγαρχική επιρροή και διαφθορά, αλλά στην πραγματικότητα την προώθησε μη λαμβάνοντας μέτρα εκσυγχρονισμού της οικονομίας. Η πανδημία του κοροναϊού έπληξε σκληρά την ουκρανική οικονομία και την οδήγησε σε ύφεση. Η απογοήτευση του λαού από την μη καταπολέμηση της εκτεταμένης διαφθοράς και την ύφεση έβλαψαν την δημοτικότητα του Ζελένσκι, δημοσκόπηση που διενεργήθηκε λίγο πριν την έναρξη του πολέμου έδειξε να προηγείται το κόμμα του αντιπάλου του Πιοτρ Ποροσένκο. Η εξουσία του Ζελένσκι δεν απειλήθηκε άμεσα, καθώς οι κοινοβουλευτικές εκλογές δεν αναμένονταν πριν το 2023, ενώ οι προεδρικές είχαν ορισθεί για το 2024. Θυμίζουμε ότι από τις αρχές του 2000 κανείς Ουκρανός πρόεδρος δεν κατάφερε να κερδίσει δεύτερη θητεία.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός που δείχνει την ανεπάρκεια του Ζελένσκι είναι η υποβάθμιση μέχρι τελευταίας στιγμής του κινδύνου της ρωσικής εισβολής. Αν το έκανε μόνο για να αποφύγει τον πανικό ή αν όντως πίστευε ότι μια εισβολή ήταν απίθανη, μένει να διερευνηθεί. Αλλά οι δηλώσεις του έδειχναν ότι δεν πίστευε στην εισβολή, μάλιστα επανειλημμένα είχε κοροϊδέψει τις σχετικές αμερικανικές προβλέψεις. Όπως έδειξαν τα επακόλουθα γεγονότα, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις αποδείχθηκαν απροετοίμαστες, με την στρατολόγηση των εφέδρων να γίνεται αφού η Ρωσία είχε εισβάλει στα ουκρανικά εδάφη και στο Ντονμπάς.

Πολλοί διάσημοι ηθοποιοί απέτυχαν επειδή δεν μπορούσαν να διαχωρίσουν τον ρόλο τους από την σκληρή πραγματικότητα της ζωής. Ωστόσο ο Ζελένσκι, όπως και άλλοι διάσημοι ηθοποιοί πριν από αυτόν, αποτυγχάνει σε ένα πράγμα. Η πραγματικότητα δεν ακολουθεί το σενάριο του, έχει τους δικούς της νόμους. Το πως θα είναι η Ουκρανία μετά το τέλος του πολέμου δεν εξαρτάται από αυτόν, καθώς δεν πρόκειται να επιζήσει πολιτικά μετά την ήττα της Ουκρανίας. Ο μαριονετοπαίκτης από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ήδη ψάχνει για αντικαταστάτη.

Λ. Ιουστινιάνης 

ΠΗΓΗ