Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω...

 05/05/2022

Φαντάσου τώρα αδελφέ μου Ελληνόπουλε, να βρίσκεσαι στο εδώλιο του κατηγορουμένου, επειδή η πρώην σου σε κατήγγειλε [βάσει του αντιρατσιστικού] ότι αποκάλεσες τον σημερινό μαύρο γκόμενο της, "μαύρο".

Κι εκεί που σχεδιάζεις ωραία-ωραία το τι θα πεις στους καταδικαστές, ώστε τουλάχιστον να σου αναγνωρίσουν τίποτα ελαφρυντικά [διότι την καταδίκη την έχεις σίγουρη] σκάει μύτη στην αίθουσα η γνωστή Ερινύα* των δικαστηρίων, η συντρόφισσα κ. Μάνα Φύσσα [με τ όνομα] και αρχίζει να σου πετάει μπουκαλάκια με βυσσινάδα στο κεφάλι, ουρλιάζοντας...

- Είμαστε ολες μαύρες... Δεν είναι αθώος... Από το Πέραμα ως το Κερατσίνι άσπρος να μην μείνει...

Και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά... 

 *[Ως γνωστόν, οι Ερινύες στην παλιά Ελλάδα ήσαν τρεις: Η Μέγαιρα, η Αληκτώ και η Τισιφόνη. Εμείς εδώ στη σημερινή Ισλαμογρεκία, μπορεί να μην διαθέτουμε μύθους, αλλά Μέγαιρες έχουμε άφθονες...]

Σε ρωτάω λοιπόν: Θα σε κόψει κρύος ιδρώτας ή δεν θα σε κόψει;

Καθότι στην Ισλαμογρεκία τη σήμερον ημέρα "Δίκαιο είναι η ιδεοληψία του αριστερού".

Άλλωστε σε ποια άλλη χώρα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των μπανανιών και των κρατικών μορφωμάτων της υποσαχάρειας Αφρικής, θα είχε τη δυνατότητα μια συντρόφισσα να μπουκάρει στις αίθουσες των δικαστηρίων, να γράφει στο αποτέτοιο της Προέδρους, Εισαγγελείς, Γραμματείς και δραγουμάνους, να εκσφενδονίζει ότι γουστάρει επί της κεφαλής όποιου δεν γουστάρει - και το κυριότερο: όπου εμφανίζεται να τρέμουν οι κατηγορούμενοι ότι έφτασε η ώρα τους!

Διότι κακά τα ψέματα κυρία Ελληνοπούλου μου...

Η κ. Μάνα Φύσσα δεν είναι απλώς μία καλτ φιγούρα, που οι μελλοντικοί χιουμορίστες θα την ποστάρουνε στα μέσα, όπως  ποστάρανε παλιά στις εφημερίδες οι επιφυλλιδογράφοι τον Δελαπατρίδη και τον Κουταλιανό.

Όχι!

Η κυρία, κυρία μου, είναι κάτι σαν τον φοβερό και τρομερό ιεροεξεταστή Τορκουεμαδα, που είχε στείλει ζωντανούς στην πυρά περισσότερους ανθρώπους, απο όσους/ες λέγεται είχαν βιάσει συνολικά οι κ.κ. Λιγνάδης, Φιλιππίδης, Παπαχρόνης και οι Πακιστανοί γαμπροί που περιφέρονται στα πέριξ της Ομονοίας...

Ποιος Κούγιας και ποιος Δημητρακόπουλος;

Σήμερα έτσι και θέλεις να στείλεις στα σίδερα άνθρωπο, δεν χρειάζεσαι ούτε ντετέκτιβς, ούτε δικηγόρους πρώτης γραμμής, ούτε καν ξάδερφο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Αρκεί να έχεις μαζί σου την κ. Μάνα Φύσσα και καθάρισες.

Μέχρι δηλαδή που μπορεί να σου στείλουν οι καταδικαστές, καμιά δραγουμάνα να σε ρωτήσει στα μουλωχτά, αν τους επιτρέπεις να αναγνωρίσουν τίποτα ελαφρυντικά στον κατηγορούμενο ή να τον στείλουνε πακέτο στα κάτεργα, με το διπλάσιο της μέγιστης δυνατής ποινής...   

Έμενα δηλαδή - να με σχωρνάτε - αλλά έτσι κι ήμουνα κατηγορούμενος κι έβλεπα αίφνης την κ. Μάνα Φύσσα να μου πετάει μπουκαλάκια, θα είχα χεστεί 30 φόρες στο πρώτο 10λεπτο, καθότι η υπερκαταδίκη μου θα ήταν σίγουρη...

Προσέξτε το μίσος, την εμπάθεια, τον φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, την εκδικητικότητα και την οργή, που ξεχειλίζουν από αυτό το πρόσωπο. Αν υπήρχε μία περίπτωση-ορισμός του "κηρύγματος μίσους" [κατά τον αντιρατσιστικό] που θα έπρεπε να παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη, είναι ακριβώς η εν λόγω κυρία! Είναι γνωστό άλλωστε ότι έχει ζητήσει την τιμωρία 500.000 ανθρώπων, που είχαν ψηφίσει Χρυσή Αυγή! Δεν χορταίνει αίμα...

Κι έρχομαι τώρα εγώ κι αναρωτιέμαι, με το μικρό μου το μυαλό...

Αυτή η σύγχρονη Ερινύα, αυτή η δηλητηριώδης Μέδουσα - που όποιον βάνει στο μάτι καταδικάζεται - πως είναι δυνατόν να διαθέτει τέτοιου είδους ασυλία, την οποία ούτε οι ημιπαράφρονες σαμάνοι της Σαβάνας, δεν απολαμβάνουν στις πρωτόγονες κοινωνίες τους;

Και μην μου πείτε ότι αποενοχοποιείται για την ακραία συμπεριφορά μίσους που τη διακρίνει, επειδή της σκότωσαν τον γιο [τον οποίο ειρρήσθω εν παρόδω, προφανώς τον είχε γιομίσει μίσος για τον άνθρωπο, σαν τη δικιά της ψυχή]

Όχι, διόλου!

Για φαντασθείτε ας πούμε τη μάνα του Κατσίφα ή τη μάνα της Μυρτούς, να μπουκάρουνε με το έτσι θέλω στα δικαστήρια και να παραβαίνουν τον μισό ποινικό κώδικα, ενώπιον δικαστών και εισαγγελέων.

Θα τις είχαν μπουζουριάσει στο άψε-σβήσε...

Η εν λέγω κυρία, κυρία μου, διαθέτει το ακαταδίωκτο σε τούτη την απολύτως διεφθαρμένη κοινωνία [με διεθνείς έρευνες να τοποθετούν την ελληνική δικαιοσύνη στο τελευταίο σκαλί της Ευρώπης] επειδή ακριβώς είναι εικόνα της!

Όλη αυτή η καταχνιά του μίσους, του αριστερού φονταμενταλισμού, της εγωπάθειας, του "εγώ μόνο υπάρχω", της αλλαζονείας, της παραβατικότητας, του συναισθηματικού αυτισμού, της αυτοπροβολής, της ματαιοδοξίας, του "εγώ τα ξέρω όλα", της αναίδειας, της αμοραλισμού, του "L' etat c'est Moi", της ισχυρογνωμοσύνης, της αιμοβορίας, του φθόνου, της αμορφωσιάς, της κακής αισθητικής, της συνθηματολογίας, του παραλογισμού, της εσωστρεφούς πολιτικής παράνοιας, του ανορθολογισμού και των υπαρξιακών αδιεξόδων, που χαρακτηρίζουν ακριβώς τις πολυπολιτισμικές ευρωχαβούζες της Δύσης, απεικονίζονται και μορφοποιούνται στο έξαλλο πρόσωπο της.

Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.

Ακριβώς όπως οι αιματοβαμμένοι στίχοι του γιου της, ο οποίος έβγαζε στο είδος της λούμπεν "μουσικής" του, όλη αυτή την απέχθεια προς τον "έτερον", όλο εκείνο το μίσος προς τον άνθρωπο, που του είχε προφανώς ενδοβάλλει η μάνα του, μεταφέροντας σε ένα περίκλειστο εγώ την θανάσιμη πικρία του ότι - "εγώ έπρεπε να είμαι άλλη, πιο σπουδαία, πιο μεγάλη" αλλά που δεν πραγματοποίησε ποτέ της κανόνα από τα όνειρα της.

Και ρίχνει το φταίξιμο στους άλλους...

Ναι, εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.

Κι αυτό το ξέρουν πρώτοι απ' όλους οι καταδικαστές, που της αναγνωρίζουν το ότι είναι ίδια κι όμοια με δαύτους - και συνεπώς δεν τολμούν να τη συμμαζέψουν...  

“Πουτάνας γέννα, καλά κατάλαβες αυτό είναι για σένα. 

Διάλεξε θέλεις κρεμάλα ή τρεχάλα; 

Γαμιέται κάθε είδους φασίστας, μαλάκα και πάμε γι’ άλλα. 

Γάμα τους, πάτα τους, γάμα τους, κατούρα τους τα μούτρα 

και γάμα τους τη φάρα τους.”*

 *Στιχάκια από άσμα του θανόντος Παύλου Φύσσα.
Τα υπαρξιακά αδιέξοδα και το μίσος της μάνας προς τον κόσμο, περνάει στον γιο, ο οποίος φορτώνεται το χαμένο όραμα της μάνας, όπως ο Άμλετ φορτώθηκε το χρέος της εκδίκησης για τον θάνατο του πατέρα του.

ΠΗΓΗ