Η "επίσκεψη" του απολογητή των εγκλημάτων των νεοταξιτών, Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, στην Οδησσό

Στην παραπάνω φωτογραφία, που τραβήχτηκε πριν λίγες μέρες, βλέπουμε τον Γαλλοεβραίο «φιλόσοφο» και δημοσιογράφο, Μπερνάρ-Ανρί Λεβί [1], να περπατά περιχαρής στους  δρόμους της Οδησσού συνοδευόμενος από τον Maksim Marcenko, διοικητή του τάγματος Αϊντάρ, μιας ειδικής παραστρατιωτικής οργάνωσης  της Ουκρανίας, η οποία αποτελείται κυρίως από κοινούς εγκληματίες και εθελοντές των υπηρεσιών ασφαλείας του «Euromaidan», που χρηματοδοτείται από τον Ουκρανο-εβραίο δισεκατομμυριούχο ολιγάρχη Ihor Kolomoyskyi [Να σημειωθεί ότι ο Μαξίμ Μαρτσένκο διορίστηκε από τον Β. Ζελένσκι στις αρχές Μαρτίου επικεφαλής της στρατιωτικής-πολιτικής διοίκησης της περιοχής της Οδησσού. Ο ίδιος έχει κατηγορηθεί  από τη Διεθνή Αμνηστία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας].

Ο πολυεκατομμυριούχος bon viveur  και “εξ αριστερών” αμπελοφιλόσοφος, Μπερνάρ-Αρνί Λεβί, που θεωρεί ότι έχει καθήκον να αναδιαμορφώσει τον κόσμο προς όφελος των νεοταξιτών,  υπήρξε υπέρμαχος των αμερικανικών βομβαρδισμών στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στη Συρία και στη Λιβύη, καθώς και σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Κάποιοι του έχουν δώσει τα προσωνύμια, «Ιππότης της Αποκάλυψης» και «πνευματικός πατέρας των πολύχρωμων επαναστάσεων». Κάθε φορά που εμφανίζεται σε μια χώρα που βρίσκεται σε κρίση, ξεσπά ένας πόλεμος ή μια «πολύχρωμη επανάσταση».

Το 1985, υπέγραψε μια αναφορά υπέρ του εξοπλισμού από τις Η.Π.Α. των Κόντρας, παραστρατιωτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στη Νικαράγουα κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον της κυβέρνησης των Σαντινίστας.

Το 1990, μέσω των  άρθρων του στον Τύπο και των εμφανίσεών του στα τηλεοπτικά κανάλια, καλούσε τις χώρες του ΝΑΤΟ να βομβαρδίσουν την Γιουγκοσλαβία, ενώ παράλληλα εξέφραζε την υποστήριξή του προς τους μαχητές του UCK στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Λεβί θεωρούσε την «ανθρωπιστική παρέμβαση» των αμερικανοσιωνιστών ως «βέλτιστη πολιτική λύση».

Επίσης, τη δεκαετία του 1990, συνέστησε στις δυτικές χώρες να αναγνωρίσουν τον πρόεδρο της αυτοαποκαλούμενης Τσετσενικής Δημοκρατίας της Ιχκερίας, Aslan Maskhadov.

Το 2003 υποστήριξε την Επανάσταση των Ρόδων στη Γεωργία. Το 2008, τάχθηκε υπέρ της πολιτικής-στρατιωτικής πίεσης εναντίον της Ρωσίας κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Νότια Οσετία.

Το 2011, ο Λεβί άρχισε να εκδηλώνει ενδιαφέρον  για την «Αραβική Άνοιξη». Πολλοί εκτιμούν  ότι ήταν αυτός που έπεισε τον τότε Γαλλοεβραίο Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί (του οποίου υπήρξε σύμβουλος) να αποφασίσει για την στρατιωτική επέμβαση και την ανατροπή του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι, έναν πόλεμο που οδήγησε στην καταστροφή της Λιβύης.

Στην παρακάτω φωτογραφία, βλέπουμε αυτό το ερπετό να ποζάρει με φανερή ικανοποίηση ανάμεσα στα ερείπια που προκλήθηκαν από τους βομβαρδισμούς των νεοταξιτών στην Τρίπολη.

Το 2013 έβαλε στο στόχαστρο τη Συρία, πραγματοποιώντας μια προπαγανδιστική εκστρατεία κατά της νόμιμης συριακής κυβέρνησης.

Το 2014 υποστήριξε το κίνημα  Euromaidan και βρέθηκε πολλές φορές στην Ουκρανία  συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις που είχαν ως κύριο αίτημα την έναρξη των διαπραγματεύσεων ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Ο Λεβί ήταν παρών στην πλατεία Μαϊντάν κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος του 2014 που κορυφώθηκε με τη διαφυγή του εκλεγμένου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Ο Λεβί εμφανίστηκε στις 7/8/2014 στην ουκρανική τηλεόραση για να μιλήσει για το θεατρικό έργο του «Ξενοδοχείο Ευρώπη», όταν είχε ήδη ξεσπάσει η ρωσο-ουκρανική κρίση. Είχε πει τότε, μεταξύ άλλων:

«Η Ουκρανία είναι θύμα επίθεσης, μιας άγριας επίθεσης εκ μέρους τού κ. Πούτιν _ όχι εκ μέρους τού ρωσικού λαού, και το τονίζω αυτό, αλλά εκ μέρους τού κ. Πούτιν. Ήρθα εδώ για να δείξω την υποστήριξή μου στον ουκρανικό λαό. Ήρθα για να τιμήσω την πόλη της Οδησσού. Θα εμφανιστώ αύριο βράδυ στην Όπερα τής Οδησσού για να παρουσιάσω ένα θεατρικό που έγραψα για την Ουκρανία. Είναι μια παράσταση συμπαράστασης με θέμα την ίδια την Ουκρανία, με θέμα την ευρωπαϊκή Ουκρανία, με θέμα τη μεγάλη ευρωπαϊκή παράδοση της Ουκρανίας. Το μήνυμα που θέλω να περάσω με την εμφάνισή μου στην Όπερα της Οδησσού είναι ότι η Οδησσός είναι μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη, μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ήρθα λοιπόν για να εκφράσω τον βαθύ μου θαυμασμό μου για το ευρωπαϊκό αντιστασιακό ήθος της πόλης της Οδησσού. Αυτός είναι ο λόγος της επίσκεψής μου.

 Να έχετε υπόψη σας ότι ο λαός της Ευρώπης είναι μαζί σας. Οι ευρωπαίοι όμως ηγέτες είναι δειλοί και άτολμοι. Οι ηγέτες μας φοβούνται τον Πούτιν, αλλά οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι μαζί σας. Θαυμάζουν την αντίσταση τού ουκρανικού λαού, παρακολούθησαν με θαυμασμό τα όσα έγιναν στο Μαϊντάν, στο Κίεβο και στην Οδησσό. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως βρίσκομαι εδώ ως εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Η κοινή γνώμη στην Ευρώπη γνωρίζει ότι η καρδιά της Ευρώπης χτυπάει στην Οδησσό. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω με την εμφάνισή μου στην Όπερα της Οδησσού…

Σήμερα το δίκιο βρίσκεται με το μέρος της Ουκρανίας, ενώ η βία, η βαρβαρότητα, ο φασισμός βρίσκεται με το μέρος τού Πούτιν. Η Γαλλία οφείλει να διαλέξει πλευρά. Και πιστεύω ότι θα διαλέξει τη σωστή πλευρά. Αυτό σας το μεταφέρω ως αποκλειστική πληροφορία…

Ο Πούτιν είναι ικανός για όλα! Ο Πούτιν είναι ιμπεριαλιστής! Ο Πούτιν είναι νεοφασίστας! Ο Πούτιν εμπνέεται από έναν ιδεολόγο ονόματι Αλεξάντρ Ντούγκιν και το σχέδιο τού Ντούγκιν είναι η Ευρασία, όπου βεβαίως περιλαμβάνεται και η Ουκρανία. Αυτό το είπα στο Μαϊντάν. Στους νέους τού Μαϊντάν είπα: Προσοχή! Απέναντί σας έχετε έναν τρομερό αντίπαλο, ικανό για τα πάντα!...»

Σε μια πρόσφατη εκπομπή ενός ιταλικού τηλεοπτικού σταθμού, όπου εμφανίστηκε λίγες μέρες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο Λεβί είπε μεταξύ άλλων:

«Είχα πάει πολλές φορές στην Ουκρανία, πολύ πριν την εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου και γνωρίζω τα συναισθήματα  του ουκρανικού λαού… Είχα την τιμή να συνοδεύσω τις ουκρανικές ειδικές δυνάμεις από τη Μαριούπολη στο Λουχάνσκ, σε όλη τη γραμμή του μετώπου που τότε τους χώριζε από τους Ρώσους. Όλοι οι Ουκρανοί μου είπαν: Ο Πούτιν ήταν αποφασισμένος να χτυπήσει και να διαλύσει την ουκρανική δημοκρατία…

Οι εικόνες που βλέπουμε σήμερα είναι εικόνες ενός φρικτού πολέμου που πρέπει να σταματήσει. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος: πρέπει να κοστίσει ακριβά στον Πούτιν. Πρέπει να πολλαπλασιαστούν οι κυρώσεις και να αυξηθεί η στρατιωτική βοήθεια προς τους Ουκρανούς. Πρέπει να συνεχίσουμε να τους παραδίδουμε τανκς και κανόνια…Οι Ουκρανοί μάς λένε ότι προτιμούν να πεθάνουν  παρά να υποταχθούν στον ρωσικό ολοκληρωτισμό. Αυτό είναι το μήνυμά τους. Πρέπει να τους ακούσουμε: γι' αυτούς ο Ζελένσκι είναι ένας σπουδαίος πρόεδρος και η ενσάρκωση της ουκρανικής αντίστασης».

Το μιντιακό αυτό «φτηνόπραμα» (όπως τον είχε αποκαλέσει ο Κορνήλιος Καστοριάδης [2]), που ισχυρίζεται ότι είναι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποστήριξε όλες τις επιχειρήσεις και σφαγές που εξαπέλυσαν οι νεοταξίτες σε όλες της γωνιές του πλανήτη και οι Ισραηλινοί κατά του λαού των Παλαιστινίων. Υπερασπίστηκε τον Γαλλο-Πολωνο-Εβραίο σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι και τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν αντίστοιχα, από τις κατηγορίες για παιδεραστία και σεξουαλικό βιασμό κ.λπ.

Να θυμίσουμε, τέλος, την επίσκεψη του Λεβί στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 2019 επί συριζοσαπίλας, λίγους μήνες πριν τις εθνικές εκλογές. Ο Λεβί συναντήθηκε με τον τότε ΠτΔ Πάκη Παυλόπουλο (αυτόν που ευχαρίστησε τους λαθρομετανάστες που επέλεξαν να εγκατασταθούν στη χώρα μας) και τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, καθώς και με άλλους αξιωματούχους, τόσο από το χώρο της αριστεράς όσο και εκείνο της ψοδοδεξιάς. Επισκέφτηκε μεταναστευτικές δομές της Μόρια, όπου τον είδαμε να φωτογραφίζεται μέσα στις λάσπες, να συνομιλεί με λαθρομετανάστες και να ωρύεται να ανοίξουν οι πύλες της Ευρώπης για να υποδεχτούν όλους τους λαθροεισβολείς του πλανήτη. Και οι φυλλάδες του Ελλαδιστάν να φιλοξενούν δακρύβρεχτα ρεπορτάζ με τίτλους όπως «Σπαρακτικό οδοιπορικό του Μπερνάρ-Ανρί Λεβί στην Μόρια». 

Κατά την διάρκεια της παραμονής του  στην χώρα μας, εκείνη την περίοδο, ο Λεβί έδωσε παράσταση σε μεγάλο θέατρο της Αθήνας στο πλαίσιο της περιοδείας του σε πολλές πρωτεύουσες της Ευρώπης για την παρουσίαση του έργου του “Looking for Europe”.

Ο  παραληρηματικός  μονόλογός  του περιελάμβανε μια τερατώδη εγκωμιαστική αγόρευση για τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο απεκάλεσε «Αχιλλέα», «μικρό σοσιαλδημοκράτη Δία», «Περσέα που σώζει την Ανδρομέδα» και άλλους τέτοιους βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς που ξεπερνούσαν τα όρια της γελοιότητας.

Ακολούθησε ένα μακροσκελής οχετός από ύβρεις και κατάρες κατά της Χρυσής Αυγής και του Αρχηγού της (που προφανώς τού υπαγορεύθηκαν από κάποιους αριστερούς  ινστρούχτορες).

Ιδού κάποια αποσπάσματα:

«…Το θέμα είναι αυτός ο κακός άνεμος που φυσάει στην Ευρώπη. Είναι η Λεπέν και ο Σαλβίνι, είναι τα “κίτρινα γιλέκα” είναι οι μπάχαλοι της Δρέσδης και του Τσέμνιτζ, είναι, μια και μιλάω σε Έλληνες, είναι αυτή η στρατιά των φωνακλάδων που η ελληνική της εκδοχή είναι, δυστυχώς, η πιο τρομακτική και εκφυλισμένη που θα μπορούσε να υπάρξει: εκφράζουν με ουρλιαχτά το μίσος τους για τους προδότες που είναι έτοιμοι να πουλήσουν το όνομα της Μακεδονίας. Χτυπούν γυναίκες στα τηλεοπτικά πλατό. Και όταν σφαγιάζουν έναν αντιφασίστα ράπερ, τον Παύλο Φύσσα, ή έναν Πακιστανό εργάτη…

Θα πρέπει να μιλήσω για τον Νίκο Μιχαλολιάκο, εκείνο τον παλιό τεταρταυγουστιανό που μετατρέπει την αγέλη του, τους λύκους της Χρυσής Αυγής, σ’ ένα τσούρμο παραστρατιωτικών δολοφόνων που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν, αν όχι από τα Ες-Ες, τουλάχιστον από τα Ες-Α, τα Τάγματα Εφόδου…»

Η εμφάνιση του σιχαμερού αυτού προάγγελου της Αποκάλυψης να βολτάρει στους δρόμους της Οδησσού με απόλυτη ηρεμία (παρά τον πόλεμο) και με το σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη του, συνοδεία του σφαγέα Μαρτσένκο και των μπράβων του, προκαλεί περισσότερο φόβο από τον ίδιο τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις συνέπειές του.

[1] Ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί (Bernard-Henri Lévy), είναι φιλόσοφος, συγγραφέας και δημοσιογράφος, γεννημένος στο Béni Saf της Αλγερίας, στις 5 Νοεμβρίου 1948, από εβραϊκή οικογένεια. Ο πατέρας του, André Lévy, ήταν ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της εταιρείας Becob. Αφού παρακολούθησε το Lycée Louis-le-Grand στο Παρίσι, ο Λεβί γράφτηκε στην «École Normale Supérieure» το 1968, όπου αποφοίτησε με πτυχίο φιλοσοφίας. Το 1971 άφησε τη Γαλλία για να πάει στην Ινδία, μετά στο Μπαγκλαντές όπου παρακολούθησε στενά τον πόλεμο ανεξαρτησίας του τότε Ανατολικού Πακιστάν.

Επιστρέφοντας στο Παρίσι, ίδρυσε τη Nouvelle Philosophie  (Νέα Φιλοσοφία), ένα «φιλοσοφικό»  ρεύμα που ασκούσε κριτική τόσο στα κομμουνιστικά και σοσιαλιστικά δόγματα όσο και στα συντηρητικά. Το 1995 ίδρυσε το Ινστιτούτο Λεβινασιανών Σπουδών στην Ιερουσαλήμ, προς τιμήν του Εβραίου φιλοσόφου Emmanuel Lévinas.

Όπως και ο εβραίος πολυεκατομμυριούχος επενδυτής και «ανθρωπιστής»,  Τζορτζ Σόρος, ο Λεβί αύξησε την περιουσία του μέσω αδιαφανών επενδύσεων στο χρηματιστήριο.  Να σημειωθεί  ότι η τεράστια περιουσία του, πολλών εκατομμυρίων ευρώ, περιλαμβάνει ακίνητα και χρηματοοικονομικές εταιρείες. Η «Commission des Operations de bourse», το όργανο ελέγχου του γαλλικού χρηματιστηρίου, τον έχει κατηγορήσει επανειλημμένα για το αδίκημα της κατάχρησης προνομιακής πληροφόρησης, από το οποίο αθωώθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. 

Ο Λεβί είναι παντρεμένος με τη Γαλλίδα ηθοποιό Αριέλ Ντομπάσλ με την οποία έχει αποκτήσει δύο παιδιά και είναι ιδιαιτέρως υπερήφανος για την εβραϊκή ταυτότητά του.

[2] Το 1979, ο μαρξιστής φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης, που ζούσε στη Γαλλία, είχε γράψει για το «φαινόμενο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί»: «Υπό ποιες κοινωνιολογικές και ανθρωπολογικές συνθήκες, σε μια χώρα παλαιάς και σημαντικής πολιτιστικής παράδοσης, είναι δυνατόν ένας συγγραφέας να γράφει ασυναρτησίες, οι “κριτικοί” να τον κανακεύουν, το κοινό να τον ακολουθεί πειθήνια, ενώ εκείνοι που αποκαλύπτουν την απάτη, παρ’ όλο που δεν περιορίζονται στη σιωπή ούτε βρίσκονται σε καθεστώς απομόνωσης, να μην έχουν αποτελεσματική απήχηση;…» προσθέτοντας:  «Είναι βέβαιο ότι αυτό το φτηνόπραμα θα παύσει να είναι του συρμού -όπως συμβαίνει με όλα τα σύγχρονα μαζικά προϊόντα, η ημερομηνία λήξης είναι ενσωματωμένη σε αυτό» [Cornelius Castoriadis: L’ industrie du vide, Le Nouvel Observateur, Παρίσι, 9 Ιουλίου 1979].

Δυστυχώς ο Καστοριάδης έπεσε έξω στις προβλέψεις του.  Παρότι έχουν  περάσει περισσότερα από 40 χρόνια από τότε, αυτό το «φτηνόπραμα» συνεχίζει να πουλάει.

Παύλος Γκάσταρης