Κέλτικη μυθολογία: ένας «άλλος κόσμος»

Κέλτικη μυθολογία: ένας «άλλος κόσμος»

Μαρία Κοσμανίδου | Παρασκευή, 1 Νοεμβρίου 2019

Γεμάτος ξωτικά, νεράιδες, δράκους, κάθε είδους φανταστικά ζώα και μαγικά αντικείμενα. Ένα μέρος όπου ο χρόνος δεν κυλάει με το συνηθισμένο γνωστό μας τρόπο. Για ένα δικό μας λεπτό εκεί μπορεί να έχει περάσει μια ολόκληρη ζωή ή το αντίστροφο. Εκεί που όλα μπορεί να είναι εντελώς πανέμορφα, μαγικά ή τελείως τερατώδη. Ένας κόσμος των άκρων. Μαγικά πλάσματα με περίεργες δυνάμεις, αλλά και επιρρεπείς σε παράξενες αδυναμίες, που οι θνητοί αρκετές φορές έχουν εκμεταλλευτεί, καθώς ο κόσμος τους είναι γεμάτος με θησαυρούς που όλοι θα ήθελαν να βάλουν στο χέρι. Μιλώ για τον Κέλτικο «Άλλο κόσμο» που είναι τόσο γοητευτικός, καθώς γεννήθηκε μέσα από την Κέλτικη μυθολογία.

Τι θα μπορούσαμε να πούμε για την Κέλτικη μυθολογία. Όσα γνωρίζουμε, τα έχουμε μάθει στο μεγαλύτερο τμήμα τους, από βιβλία και χειρόγραφα της μεσαιωνικής Ιρλανδίας και Ουαλίας, που συμπληρώνονται από εικονογράφηση και αρχαιολογικό αρχείο του προ-χριστιανικού κέλτικου κόσμου, της εποχής του σιδήρου (1600-600 π.Χ.). Παράλληλα συμπληρώνονται από εξωτερικές παρατηρήσεις για τους κέλτικους λαούς και τη δρυιδική θρησκεία, από μαρτυρίες που κατέγραψαν αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Ποσειδώνιος, Πλούταρχος και Ιούλιος Καίσαρας. 

Πρόκειται για ένα μαγικό-θρησκευτικό σύστημα που αντλεί στοιχεία, όσον αφορά τις πρακτικές και τις πεποιθήσεις, από άλλα σημεία του ινδοευρωπαϊκού κόσμου, κατά την τελευταία χιλιετία πριν την έλευση του χριστιανισμού. Από τη σκοπιά της μυθολογικής αφήγησης της Ιρλανδίας βλέπουμε μια ασυνήθιστη αισθητική και μεταφυσική, η οποία μάλλον οφείλεται στα γηγενή στοιχεία της προϊστορικής δύσης, συμπεριλαμβανομένου και των μεγαλιθικών πολιτισμών της παλαιολιθικής εποχής (2.5 εκ- 10000 π.Χ.) και της πρώιμης εποχής του χαλκού (3500 – 1500 π.Χ.). 

Ο Κέλτικος μυθολογικός κόσμος είναι ανιμιστικός – με τον όρο «ανιμιστικός» στην ανθρωπολογία και τη θρησκειολογία, εννοείται η αρχέγονη θρησκεία, που θεμελιώνεται στην πεποίθηση της ύπαρξης, πνευματικών υπάρξεων που εμψυχώνουν κάθε μορφή και εκδήλωση του φυσικού κόσμου. Σε αυτό τον κόσμο τη ζωή και τη γονιμότητα την αντιπροσωπεύει η θεά, τον ανθρώπινο κόσμο ο σύζυγος θεός και ο ζωικός συμβολισμός, μάλλον κληρονομιά των τοτεμικών θρησκευτικών μορφών.

Το πιο ενδιαφέρον σημείο, όμως, στον κέλτικο κόσμο, είναι ότι διαπερνάται από ένα πλήθος παράλληλων κόσμων, «Άλλος κόσμος» ή «Αλλόκοσμος», που τέμνει ορισμένες φορές το φυσικό και δημιουργεί σημεία εισόδου και εξόδου για μαγικά όντα και φαινόμενα. Ο «Αλλόκοσμος» ένα σώμα από μύθους και παραμύθια για αυτό το βασίλειο και τους κατοίκους του, διείσδυσε μέσο του αρθουρικού κύκλου και των σχετικών παραδόσεων, στους αφηγηματικούς πολιτισμούς της δυτικής Ευρώπης συνολικά. Εκεί οφείλεται και το γνωστό ύφος των παραμυθιών για το νεραϊδόκοσμο από την Ιρλανδία έως τα δάση της Ρωσίας. Ο «Αλλόκοσμος» ήταν τόσο ενοποιημένος με το φυσικό, που η ποιότητα του έγινε μαγνήτης για κάθε είδους φανταστικές προβολές. Ο κέλτικος «Αλλόκοσμος» έχει ορισμένα χαρακτηριστικά. Εκεί λοιπόν μπορείς να συναντήσεις τους κατοίκους του, που μπορεί να είναι ακραία όμορφοι ή τερατώδης, φανταστικά ζώα και μαγικά αντικείμενα. Τα πλάσματα του «Άλλου κόσμου» δεν είναι θεοί ούτε πλήρως θνητοί, απλά έχουν μαγικές δυνάμεις και παράξενες αδυναμίες. Η σχέση τους με τον κόσμο των ανθρώπων μπορεί να είναι είτε φιλική είτε εχθρική. Επίσης, έχουμε γάμους και άλλες μορφές συμμαχιών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ