Άξια Κοινωνία

«Ίσως γιε μου να μου πεις: Πώς ο κόσμος ήταν καλύτερος παλιά αφού και τότε γινόταν ατιμίες; Σ’ αυτό έχω να σου πω ότι μια κοινωνία είναι άξια και ηθική όχι όταν λείπουν οι κακίες και οι κακοί, γιε μου, γιατί αυτά ποτέ δεν θα λείψουν, μα είναι καλή όταν οι κακές πράξεις βρίσκουν την τιμωρία τους. Όταν η ντροπή δεν γυρίζει προκλητικά στους δρόμους. Όταν οι τοκογλύφοι κρύβονται κι οι πόρνες περιμένουν τη νύχτα για να βγουν. Οι κλέφτες δεν περηφανεύονται γι’ αυτά που κλέψανε κι οι τίμιοι δεν γυρνάνε περίλυποι γιατί η τιμή τούς ζημίωσε. Σε μια άξια κοινωνία οι δάσκαλοι διδάσκουνε με πίστη την αρετή κι ο λαός θαυμάζει όσους πραγματικά το αξίζουν» [Από το παραμύθι «Οι σαράντα επτά Σαμουράι», Άλκη Παπά: Θρύλοι των λαών, Εκδόσεις Γκόνη, Αθήνα, 1961].