ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ - Oswald Spengler: Η παρακμή της Δύσης & Πρωσσισμός και Σοσιαλισμός

Oswald Spengler: Η παρακμή της Δύσης - Περιγράμματα μιας μορφολογίας της παγκόσμιας ιστορίας: Μορφή και πραγματικότητα - Κοσμοϊστορικές προοπτικές

Τόμοι 2
Μετάφραση: Λευτέρης Αναγνώστου

Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2003
Σελ. 1262

 

Περιεχόμενα A’ τόμου

Πρόλογος στην αναθεωρημένη έκδοση - Πρόλογος στην πρώτη έκδοση του 1ου τόμου - Εισαγωγή/Πίνακες - Το νόημα των αριθμών - Το πρόβλημα της παγκόσμιας ιστορίας - Μακρόκοσμος - Μουσική και γλυπτική - Η εικόνα της ψυχής και το συναίσθημα της ζωής - Φαουστική και Aπολλώνεια γνώση της φύσης - Ευρετήριο κυρίων ονομάτων

Περιεχόμενα Β’ τόμου

Προέλευση και γεωγραφική περιοχή - Πόλεις και λαοί - Προβλήματα του αραβικού πολιτισμού - Το κράτος - Ο μορφολογικός κόσμος της οικονομικής ζωής - Ευρετήριο κυρίων ονομάτων

Ο υπότιτλoς του μνημειώδους έργου του Σπένγκλερ, "Μορφολογία της παγκόσμιας ιστορίας", είναι η κεντρική ιδέα της "Παρακμής της Δύσης", που ανάγεται στον Γκαίτε και τον Νίτσε. Παγκόσμια ιστορία είναι η ιστορία των φορέων της, των μεγάλων πολιτισμών, οι οποίοι θεωρούνται ως μεγάλοι οργανισμοί που γεννιούνται, ωριμάζουν, ακμάζουν και πεθαίνουν. Ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλον, διέπονται εντούτοις από μια κοινή χαρακτηριστική, αναγκαία, τρόπον τινά οργανική νομοτέλεια, που συνιστά το πεπρωμένο τους. Η ομοιότητα της όψιμης ρωμαϊκής εποχής με τη σημερινή, που είχε επισημανθεί από αρκετούς ιστορικούς και άλλους διανοητές, είναι μια ειδική περίπτωση αυτής της γενικής νομοτέλειας του ζωντανού γίγνεσθαι.

[...] Ο Σπένγκλερ, πολυΐστωρ και εντονότατα "φαουστικός", δαμάζει τεράστιες μάζες πολιτιστικού υλικού αναζητώντας με τη "φυσιογνωμική" ματιά του ομοιότητες και αναλογίες ανάμεσα στις μορφολογικά συγγενείς φάσεις των οκτώ πολιτισμών που πραγματεύεται, οι οποίες αναδεικνύονται ως μορφολογικά "ταυτόχρονες", καθώς όλα τα μεγάλα δημιουργήματα, όλες οι επιμέρους μορφές της θρησκείας, της τέχνης, της πολιτικής, της κοινωνίας, της οικονομίας, της επιστήμης γεννιούνται, ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους και σβήνουν "ταυτόχρονα", ανεξάρτητα από τον ημερολογιακό χρόνο. Τέτοια "ταυτόχρονα" φαινόμενα είναι μεταξύ άλλων ο βουδισμός, ο στωικισμός και ο σοσιαλισμός, τρεις τρόποι ψυχικής παρακμής τριών διαφορετικών πολιτισμών. Αυτή η κυκλική-μορφολογική θεώρηση της ιστορίας έχει επικριθεί περισσότερο από κάθε άλλη πτυχή της "Παρακμής της Δύσης", ενώ έχουν επιδοκιμασθεί αμέτρητες πραγματολογικές παρατηρήσεις και κρίσεις-ανακαλύψεις της φυσιογνωμικής-μορφολογικής φιλοσοφίας του και η ιστορία του 20ού αιώνα έχει υπερεπιβεβαιώσει τις κεντρικές προβλέψεις του.

Το θεωρητικό πλαίσιο μπορεί να είναι απλώς η Ιθάκη που χαρίζει το μεγάλο ταξίδι της πλούσιας και συνεχώς τεταμένης ανάγνωσης. Έτσι και ο αναγνώστης δεν καλείται να πιστέψει, αλλά προπάντων να βιώσει με τη σειρά του αυτήν την περιπέτεια διαμέσου των πολιτισμών, να σκεφθεί ο ίδιος και να κρίνει μέσα από τη δική του εμπειρία του κόσμου.

Κυκλοφόρησε και διατίθεται το έργο "Πρωσσισμός και Σοσιαλισμός" του Γερμανού φιλοσόφου, Όσβαλντ Σπένγκλερ, γνωστού για το περισπούδαστο και εργώδες πόνημά του "Η Παρακμή της Δύσεως". Το βιβλίο που σας παρουσιάζουμε κυκλοφόρησε ανάμεσα στην κυκλοφορία των δύο τόμων της "Παρακμής της Δύσεως" και αποτελεί ένα λιγότερο γνωστό έργο του μετόχου της Συντηρητικής Επαναστάσεως, Όσβαλντ Σπένγκλερ.

Τίτλος πρωτοτύπου: Preussentum und Sozialismus
Μετάφραση και Σημειώσεις: Καστριώτης Αλέξανδρος
Εκδόσεις Θ. Κοσμάς, Αθήνα 2015

Σελ. 184

Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Η Επανάσταση
Ο Σοσιαλισμός ως Τρόπος Ζωής
Πρώσσοι και Άγγλοι
Ο Μάρξ
Η Διεθνής

Σημειώσεις

Ακολουθεί ένα απόσπασμα: 

"Αυτό το δοκίμιο βασίζεται σε σημειώσεις που είχα σκοπό να χρησιμοποιήσω κυρίως, στον δεύτερο τόμο της Παρακμής της Δύσης. Οι σημειώσεις αυτές αποτελούν, τουλάχιστον σε ένα μέρος τους, το εμβρυικό στάδιο της ανάπτυξης των θεμάτων εκείνης της εργασίας.

Η λέξη “σοσιαλισμός” δεν αποτελεί απλώς το πιο ηχηρό, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε με ακρίβεια, πως αποτελεί το πρωταγωνιστικό θέμα του τρέχοντος διαλόγου. Οι πάντες την χρησιμοποιούν και ο καθένας νομίζει πως αυτή σημαίνει κάτι διαφορετικό. Αυτή η λέξη οικουμενικής χρήσεως, συνδυάζεται με οτιδήποτε αγαπά ή μισεί ο καθένας, και με οτιδήποτε φοβάται ή επιθυμεί. Όμως κανείς δεν συνειδητοποιεί το βάθος και τους περιορισμούς που συνοδεύουν τον ιστορικό ρόλο αυτής της λέξης. Ο σοσιαλισμός αποτελεί ένστικτο ή ένα οργανωμένο σύστημα; Αποτελεί σκοπό της ανθρωπότητας ή μια παροδική κατάσταση; Ή αυτή η λέξη αναφέρεται απλώς στα αιτήματα μιας ορισμένης κοινωνικής τάξης; Είναι το ίδιο πράγμα με τον μάρξισμό;"

Oswald Spengler (1880-1936)

Ο Oswald Spengler γεννήθηκε στο Μπλάκενμπουργκ στις 29 Μαΐου 1880. Ήταν γόνος μικροαστικής οικογένειας και έλαβε κλασική μόρφωση κατά την διάρκεια των παιδικών και εφηβικών του χρόνων. Σπούδασε φιλοσοφία, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες στα πανεπιστήμια της Χάλλε, του Βερολίνου και του Μονάχου ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε παραδόσεις μαθημάτων άλλων κλάδων και επιστημών από φημισμένους καθηγητές της εποχής.
Το διδακτορικό του φέρει τον τίτλο «Η βασική μεταφυσική ιδέα της φιλοσοφίας του Ηράκλειτου» (1904). Το μνημειώδες έργο του «Η παρακμή της Δύσεως» (Der Untergang des Abendlandes) κυκλοφόρησε μεταξύ 1917 και 1920 σε δύο τόμους αντιστοίχως, ενώ το 1919 έλαβε το βραβείο του ιδρύματος «Αρχείο του Νίτσε».

Το 1931 κυκλοφόρησε το έργο του «Άνθρωπος και τεχνική» και το 1932 το «Αποφασιστικά χρόνια: πολεμική κατά των διανοουμένων». 
Πέθανε στις 8 Μαΐου του 1936 στο Μόναχο, όπου κηδεύτηκε μαζί με το «Φάουστ» του Γκαίτε και τον «Ζαρατούστρα» του Νίτσε.