ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ 

2/1/2019          ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Γράφει ο Ευάγγελος Καρακώστας, βουλευτής Βοιωτίας

Η οικονομική ανάκαμψη της χώρας προϋποθέτει την ύπαρξη ενός οργανωμένου σχεδίου συνολικής παραγωγικής ανασυγκρότησης και ταυτόχρονα την ηγεσία που θα ξεδιπλώσει και θα εφαρμόσει το σχέδιο αυτό. Στην περίπτωση της Ελλάδος, μετά από εννέα έτη σκληρής φοροληστρικής πολιτικής και γενικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας καθίσταται σαφές πως ούτε ουσιαστικό σχέδιο υπάρχει, ούτε βεβαίως η ηγεσία που θα το φέρει σε πέρας.

Τούτο θα έπρεπε να είναι το βασικό δίδαγμα από τα δεινά που υπέστη η Πατρίδα και ο Λαός μας από το 2010 και μέχρι σήμερα. Παρά ταύτα και ενόψει της εισόδου στο έτος 2019 η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας θα ιεραρχούσε το οικονομικό ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα σε προσωπικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη της οικτρής αποτυχίας των κατά τ’ άλλα σωτήριων μνημονιακών προγραμμάτων που καθόρισαν και καθορίζουν την οικονομική και όχι μόνο πολιτική της Ελλάδος επί μία σχεδόν δεκαετία.

Το σχέδιο διάσωσης υπήρξε καταστροφικό για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ο βασικός του στόχος εντούτοις επιτεύχθηκε. Κι αυτός ο στόχος δεν ήταν ποτέ η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας αλλά η εξασφάλιση οτι η χώρα μας δεν θα γίνει η αιτία διάλυσης του σαθρού οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τί έλαβαν ως αντάλλαγμα οι πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδος που διαχειρίστηκαν αυτό το μείζον ζήτημα και συνέβαλαν στην ισοπέδωση της εθνικής οικονομίας; Την πλήρη ατιμωρησία τους για όσα συνέβησαν και οδήγησαν σ’ αυτό το χάος. Διόλου τυχαία, οι κορυφαίοι εγχώριοι θεσμικοί παράγοντες εκφράζουν σήμερα την ευγνωμοσύνη τους στους ευρωπαίους εταίρους όχι επειδή έσωσαν την ελληνική οικονομία αλλά επειδή την διατήρησαν στην οικογένεια των Βρυξελλών! Εξίσου “συμπτωματικό” το γεγονός οτι κανείς από τους υπεύθυνους της χρεοκοπίας του Κράτους δεν κάθισε στο σκαμνί προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση της Δικαιοσύνης. Και στο όνομα της διατήρησης του “ευρωπαϊκού κεκτημένου” διαπράχθηκαν τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της Πατρίδος και του Λαού.

Ποιό είναι όμως σήμερα το παραγωγικό μοντέλο της υποτιθέμενης “μεταμνημονιακής” εποχής; Μήπως είναι τα κίνητρα για την εκβιομηχάνιση της χώρας; Τα κίνητρα για την ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής και του αγροτοκτηνοντροφικού κλάδου; Η έμφαση στον τουριστικό τομέα και στις νέες τεχνολογίες; Τίποτε από αυτά. Η Ελλάς οφείλει να παραμείνει επαίτης των αγορών και της “φιλευσπλαχνίας των εταίρων” της και υπεύθυνοι γι’ αυτό δεν είναι οι ξένοι αλλά οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου. Αλίμονο σ’ εκείνους που προσμένουν τη λύση των οικονομικών τους προβλημάτων από εκείνους που τα δημιούργησαν και μάλιστα πλούτισαν από τη δημιουργία τους!

Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα δεν ανήκει στην κατηγορία των υπευθύνων της δυστυχίας του Λαού μας. Είναι όμως η μοναδική πολιτική δύναμη που έμεινε συνεπής στις θέσεις της: τιμωρία των υπεύθυνων της οικονομικής καταστροφής και χάραξη του σχεδίου εθνικής ανασυγκρότησης στη βάση μιας υγιούς οικονομίας που θα βασίζεται στους ακλόνητους πυλώνες της εργασίας και της παραγωγής. Υπό αυτό το πρίσμα καθίσταται σαφές πως βάση μιας ουσιαστικής οικονομικής ανάπτυξης δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι η διόγκωση ενός πελατειακού Κράτους το οποίο επί της ουσίας αποτελεί εμπόδιο σε κάθε απόπειρα ανασυγκρότησης.

Η βάση της εθνικής ανασυγκρότησης της οικονομίας υπό το πρίσμα του Λαϊκού Εθνικισμού δεν μπορεί παρά να είναι ο εργάτης, ο αγρότης, ο υπάλληλος, ο μικρός και μεσαίος επαγγελματίας, οι συμπατριώτες μας που μοχθούν για να ζήσουν τις οικογένειές τους και των οποίων η παραγωγικότητα είναι αδιαμφισβήτητη. Στο στόχαστρο της μελλοντικής εθνικιστικής διακυβέρνησης δεν θα τεθούν εκείνοι που εργάζονται και προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και στην Πατρίδα όπως συμβαίνει σήμερα με τις μαρξιστικές και φιλελεύθερες κυβερνήσεις, αλλά όσοι ζουν παρασιτικά σε βάρος της Πατρίδας και του κοινωνικού συνόλου.