Η οικονομία της Ρωσίας αναπτύσσεται παρά τις κυρώσεις των σιωνιστών ιμπεριαλιστών

Δευτέρα, 14 Ιανουαρίου 2019     http://www.xryshaygh.com/

Είναι ίσως καιρός να συνειδητοποιήσουν οι Σιωνιστές ιμπεριαλιστές και τα πλοκάμια τους στην κυβέρνηση της Ουάσιγκτον και στην ΕΕ, ότι οι οικονομικές τους κυρώσεις κατά μη αρεστών χωρών δεν είναι πλέον αποτελεσματικές. Παρά τις κυρώσεις η οικονομία της Ρωσίας (αλλά και του Ιράν) συνεχίζει να αυξάνεται σταθερά. Ο πληθωρισμός στην Ρωσία παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, ενώ σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «η επέκταση της οικονομίας παρά τις οικονομικές κυρώσεις  είναι σταθερή και η παραγωγή πετρελαίου αυξήθηκε.  Ως αποτέλεσμα της έντονης εγχώριας δραστηριότητας, η ρωσική οικονομία αυξήθηκε κατά 1,6%  το 2018».


Οι ΗΠΑ και η ΕΕ χρησιμοποιούν τις οικονομικές κυρώσεις για να βλάψουν τις οικονομίες άλλων χωρών, αλλά το αποτέλεσμα αυτών των κυρώσεων είναι αρνητικό. Στην Ρωσία η ανάπτυξη το 2018 υποστηρίχθηκε από την ιδιωτική κατανάλωση και τις εξαγωγές, για το 2019 προβλέπεται η ανάπτυξη (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) να κυμανθεί στο 1,5%. Για τα έτη 2020 και 2021 η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπει το ΑΕΠ να συνεχίσει να αυξάνεται κατά 1,8% ετησίως. Το ΔΝΤ σε έκθεση του επικεφαλής οικονομολόγου Maurice Obstfeld παραδέχεται  ότι «ο αντίκτυπος των εξαγωγών πετρελαίου θα αντισταθμίσει στην ρωσική οικονομία τις αρνητικές επιπτώσεις των κυρώσεων». Ο «Bloomberg» (γνωστή εταιρία χρηματοοικονομικού λογισμικού, δεδομένων και μέσων ενημέρωσης) αναφέρει ότι «η ισχύς των κυρώσεων έχει φτάσει στα όρια της, καθώς οι χώρες στις οποίες επιβάλλονται αυτές, όπως η Ρωσία, παρακάμπτουν το δολάριο ως χρηματοπιστωτικό νόμισμα, καθιστώντας τις κυρώσεις ανίσχυρες».

Η Ρωσία δεν είναι η μοναδική χώρα που γράφει στα παλιά της υποδήματα τις κυρώσεις των Σιωνιστών ιμπεριαλιστών και καπιταλιστών. Η Κίνα έχει δημιουργήσει τα δικά της χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και προωθεί το νόμισμα της (γιουάν) ως διεθνές νόμισμα, σε συνεργασία με την Ρωσία και το Ιράν. Είναι προφανές ότι για εθνικούς λόγους οι τρεις αυτές χώρες έχουν βρει τρόπους να παρακάμψουν την σιωνιστική λαβή του αμερικανικού τραπεζικού τομέα, οι κυρώσεις των τοκογλύφων δεν έχουν πλέον αντίκτυπο στις οικονομίες αυτών των χωρών και στους λαούς τους.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Γιατί οι ΗΠΑ και η ΕΕ, ως εντολοδόχοι των Σιωνιστών ιμπεριαλιστών, εξακολουθούν να επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις για πολιτικά θέματα και κρίσεις, όταν εκ των προτέρων είναι γνωστό ότι αυτές θα αποτύχουν του σκοπού των; Γιατί η Δύση επιμένει σε ένα μέτρο το οποίο δεν αποτελεί μια βιώσιμη μακροπρόθεσμη στρατηγική; Διότι απλά είναι ένας σύντομος τρόπος παράκαμψης δύσκολων αποφάσεων και αναθεώρησης πολιτικών ανακολουθιών και αστοχιών. Η επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας το 2014 λόγω της ενσωμάτωσης της Κριμαίας ήταν αποτέλεσμα ενός αισθήματος απελπισίας της εξωτερικής πολιτικής της Δύσης, ένα αποτέλεσμα της απώλειας σταθερότητας, ενότητας και αξιοπιστίας που έχει γίνει ορατό τα τελευταία χρόνια. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η υφιστάμενη πολιτική προσέγγιση των οικονομικών κυρώσεων δεν λειτουργεί.

Η θεωρητική αποτελεσματικότητα των κυρώσεων που περιστρέφεται γύρω από την απλουστευμένη λογική ότι η οικονομική πίεση θα προκαλέσει επιθυμητή αλλαγή καθεστώτος δεν συνέβη με την Ρωσία, όπως δεν θα συμβεί και με το Ιράν, καθ’ όσον η οικονομία της χώρας αποδείχθηκε ισχυρή και ευπροσάρμοστη, ενώ σημαντικότατο ρόλο στην αποτυχία των κυρώσεων έπαιξε ο ρωσικός λαός ο οποίος συσπειρώθηκε γύρω από την ηγεσία του συμπεριφερόμενος πατριωτικά και εθνικά αλληλέγγυος.

Γ. Λιναρδής