Κοσμολογία και Στοιχειά: Η ανίερη επιστήμη του H. P. Lovecraft

του Βασίλη Καθάρειου | 19 Νοεμβρίου 2020

“Κάθε πραγματικά εξελιγμένη τεχνολογία δεν διαφέρει σε τίποτα από τη μαγεία”

Arthur Clarke

Κατά έναν ιδιαίτερα εποικοδομητικό τρόπο, η επιστημονική φαντασία αναπτύχθηκε σε μια περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας όπου η επιστήμη δεν αποτελούσε πια “φαντασία”. Ως τα τέλη του 19^ου αιώνα, οι επιστήμονες είχαν περιοριστεί στην επεξήγηση φαινομένων που εύκολα ή δύσκολα είναι εφικτό να παρατηρήσουμε άμεσα, των λεγόμενων “φυσικών” φαινομένων. Αναπόφευκτα, η φαντασία των ανθρώπων στηρίχτηκε μάλλον στην ιδέα πως οτιδήποτε πραγματικά φουτουριστικό θα έπρεπε ταυτόχρονα να μπορεί να παρατηρηθεί και να μελετηθεί, χωρίς όμως να διαφέρει και πολύ από τη “φυσική” πραγματικότητα που αναγνώριζε ως οικεία· οι εξωγήινοι θα ήταν ανθρωπόμορφοι, τα διαστημόπλοια θα εκτοξεύονταν με κανόνια, και το μέλλον θα αποτελούσε απλά μια φαντασιακή κόπια του παρόντος.

Αφού όμως κατόρθωσαν να εξηγήσουν όλα όσα βλέπαμε, οι επιστήμονες άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι τελικά υπάρχουν οντότητες πολύ μακριά απ’ τη δική μας ικανότητα αντίληψης· οντότητες που στην πραγματικότητα διακατέχουν οτιδήποτε υλικό και μη, ενώ ταυτόχρονα μένουν αθέατες στα παρασκήνια του στερεώματος. Η ραδιενέργεια ανακαλύφθηκε το 1896, η κβαντομηχανική και η σχετικότητα αναπτύχθηκαν το 1901 και το 1905 αντίστοιχα, και στα επόμενα χρόνια η πρόοδος σε κάθε τομέα ήταν εκρηκτική. Το 1922 ένας αιγυπτιακός τάφος ανακαλύφθηκε ασύλητος κάτω απ’ την σκόνη της ερήμου, το 1925 ένας καθηγητής γυμνασίου δικάστηκε γιατί τόλμησε να διδάξει τη θεωρία της εξέλιξης, και το 1930 ένας νεαρός αστρονόμος εντόπισε έναν μυστηριώδη νέο πλανήτη στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ