Αντώνης Σαμαράς: Από φέρελπις ηγέτης στην «κατάντια των offshore»

Έργα και ημέρες ενός πρώην Πρωθυπουργού. Η περήφανη άνοδος και ο ηθικός κατήφορος του ανθρώπου που πρωτοβγήκε βουλευτής πριν από 43 χρόνια και έγινε αρχηγός της Ν.Δ. πριν από 11 χρόνια.

Φλασμπάκ στο 1989: Ο τότε βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ. και σίγουρος μελλοντικός υπουργός Αντώνης Σαμαράς συναντάται με έναν Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία. Θέμα συζήτησής τους, οι μεγάλες επενδύσεις στη χώρα μετά την πτώση του Ανδρέα Παπανδρέου και την αναμενόμενη εκλογική νίκη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Όταν όμως ο Ελληνοαμερικανός του λέει ότι, αν αναλάβει οικονομικό υπουργείο, θα έχει συγκεκριμένα οικονομικά ανταλλάγματα και του τα εξηγεί σε πολλά εκατομμύρια, ο Σαμαράς τον πετάει έξω από το γραφείο του.

Φλασμπάκ στο 1999: Ο Σαμαράς έχει μείνει εκτός Βουλής από το 1996 και το κόμμα που έχει ιδρύσει φεύγοντας από τη ΝΔ και ανατρέποντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1993, η Πολιτική Ανοιξη, δεν καταφέρνει ούτε να εκλέξει ευρωβουλευτή. Θεωρείται ξεγραμμένος πολιτικά, αλλά ακόμα και οι πιο φανατικοί αντίπαλοι τού αναγνωρίζουν μεγάλες ικανότητες, προσωπική ακεραιότητα, ειλικρινές ενδιαφέρον για τον απλό, μέσο πολίτη και περήφανη στάση στα εθνικά θέματα.

Φλασμπάκ στο 2009: Σαν σήμερα, στις 29 Νοεμβρίου, ο Σαμαράς θριαμβεύει στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. με ρεκόρ προσέλευσης ψηφοφόρων και με ποσοστό άνω του 50%. Τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σχολιάζουν τη «μεγάλη επιστροφή» και εκφράζουν έκπληξη για την ήττα της αντιπάλου του Ντόρας Μπακογιάννη. Ωστόσο την πολιτική εξήγηση του θριάμβου Σαμαρά θα τη δώσει λίγο αργότερα με εύστοχο τρόπο ο Λάκης Λαζόπουλος. Θα πει ότι ο Σαμαράς νίκησε «επειδή ήταν το πιο καθαρό πουκάμισο που είχε η Ν.Δ».

Επιστροφή στο 2019-2020: Τι ισχύει από όλα αυτά; Τίποτα! Καμία σχέση με τον άνθρωπο και πολιτικό των περασμένων δεκαετιών! Η πρωθυπουργική θητεία του Αντώνη Σαμαρά και η υστεροφημία του ταυτίζονται με τη φορολογική εξόντωση και τις μειώσεις μισθών του μέσου Έλληνα, την αδιαμαρτύρητη αποδοχή όλων των αξιώσεων των ξένων δανειστών και τη συγκάλυψη της διαφθοράς. Κορυφαίο παράδειγμα, το κουκούλωμα της «λίστας Λαγκάρντ» και η απόλυτη ταύτιση του Σαμαρά με τους πρωταγωνιστές της, τον Έλληνα δικηγόρο (ειδικευμένος σε offshore) Σταύρο Παπασταύρου και τον Ελληνοϊσραηλινό Σάμπυ Μιωνή. Κατά την πρωθυπουργία του (Ιούνιος 2012 – Ιανουάριος 2015) κάλυψε με κάθε μέσο τη δράση των Παπασταύρου – Μιωνή και τώρα φτάνει στο σημείο (μέσω του συνεργάτη του Χρύσανθου Λαζαρίδη) να εγγυάται τη γνησιότητα ακόμα και παράνομων ηχογραφήσεων, πριν αποφανθούν οι εμπειρογνώμονες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ