Το πρόγραμμα του Ζαΐρ  Μπολσονάρο είναι αποκρουστικό!

Συνέντευξη του  Alain de Benoist στον Nicolas Gauthier

Πηγές:

https://www.bvoltaire.fr/alain-de-benoist-le-programme-de-jair-bolsonaro-est-consternant/

geopolitica.ru

Εκλεγμένος πρόεδρος της Βραζιλίας τον περασμένο Οκτώβριο (ΣτΜ1), με περισσότερο από το 55% των ψήφων, ο Ζαΐρ  Μπολσονάρο μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του. Η αριστερά, η οποία πολλαπλασιάζει τα αναθέματα εναντίον του (ομοφοβικός, σεξιστής, ρατσιστής, κ.λπ.), μιλά για μια νέα άνοδο του «λαϊκισμού» και λέει ότι η νίκη του ικανοποιεί όλους όσους ο κόσμος θεωρεί ως «δεξιούς και ακροδεξιούς» . Είστε ένας από αυτούς;

Καθόλου. Ο Μπολσονάρο σίγουρα επωφελήθηκε από το τρέχον ρεύμα του λαϊκισμού και κέρδισε την ψήφο των λαϊκών τάξεων που προηγουμένως ψήφισαν για το Εργατικό Κόμμα, αλλά ο λαϊκισμός, σας θυμίζω, δεν έχει ακριβές ιδεολογικό περιεχόμενο. Είναι μόνο ένα στυλ, ένας τρόπος απόκρισης στην πολιτική προσφορά και ζήτηση, και αυτό το στυλ μπορεί να συνδυασθεί με πολύ διαφορετικές ιδεολογίες (ο Luiz Inácio Lula, πρώην πρόεδρος, ήταν επίσης «λαϊκιστής»). Ο δεξιός  πάντα κινητοποιείται  με έναν παβλοφικό τρόπο (ΣτΜ2),  όταν ακούει ότι πρόκειται να αποκατασταθούν  «ο νόμος και η τάξη» Το πρόβλημα είναι ότι ο νόμος μπορεί να είναι άδικος και η τάξη είναι συχνά μόνο μια εγκαθιδρυμένη διαταραχή. Φυσικά, δεν θα κρίνω τις προθέσεις του Μπολσονάρο. Ελπίζω ειλικρινά ότι θα μπορέσει να θέσει τέρμα στην διαφθορά και να αποκαταστήσει την ειρήνη σε μια χώρα,  όπου καταγράφονται 64.000 ανθρωποκτονίες ετησίως (πάνω από μισό εκατομμύριο σε δέκα χρόνια). Αυτό που παρατηρώ ταυτοχρόνως, είναι ότι πρώτα από όλα  ήταν ο υποψήφιος των χρηματοπιστωτικών αγορών (το Χρηματιστήριο του Σάο Πάολο σημείωσε άνοδο  6% την ημέρα μετά την νίκη του), των πολυεθνικώνς, ξεκινώντας από τη Monsanto, και του λόμπι των μεγάλων γαιοκτημόνων (la bancada ruralista), και ότι ήταν οι ευαγγελικές εκκλησίες, ελεγχόμενες από τηλευαγγελιστές της Βορείου  Αμερικής και εμποτισμένες στον σιωνιστικό μεσσιανισμό, οι οποίες του έδωσαν την πιο αποφασιστική υποστήριξη (πρώην Καθολικός, προσηλυτίσθηκε στον ευαγγελισμό, όταν βαπτίσθηκε  συμβολικά στον Ιορδάνη ποταμό το 2016).

Αλλά για τί τον επικρίνετε ουσιαστικά;

Έχω ακούσει τις διάφορες ομιλίες του Μπολσονάρο και έχω διαβάσει προσεκτικά το πρόγραμμά του, το οποίο θεωρώ αποκρουστικό από πολλές απόψεις. Αφότου αποφάσισε να αποχωρήσει από την Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, ανακοίνωσε την κατασκευή ενός νέου αυτοκινητόδρομου μέσω του Αμαζονίου, το άνοιγμα αυτόχθονων εδαφών, των οποίων οι κάτοικοι θα εκδιωχθούν, στην εκμετάλλευση πετρελαίου και ορυκτών και την συστηματική προώθηση της βιομηχανικής γεωργίας εις βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος. Για να το καταστήσει σαφές, κατήργησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, του οποίου οι αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν στο Υπουργείο Γεωργίας και ανακοίνωσε την κατάργηση του Υπουργείου Πολιτισμού. Όσον αφορά στο κοινωνικό πεδίο, σκοπεύει να καταφύγει σε σχεδόν πλήρη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων, να δημιουργήσει ένα συνταξιοδοτικό σύστημα επενδύοντας συνταξιοδοτικά κεφάλαια, να μειώσει τη φορολογία των πιο ισχυρών βιομηχανικών ομίλων, να αυξήσει τις φορολογικές απαλλαγές για τις υψηλότερες φορολογικές κλάσεις και να πραγματοποιήσει μια σημαντική απορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέως. Εάν υπάρχουν Κίτρινα Γιλέκα στην Βραζιλία, θα δυσκολευθούν να δουν κάτι θετικό. Στην διεθνή πολιτική, ο Μπολσονάρο υιοθέτησε την ίδια γραμμή με τον Ντόναλντ Τραμπ στους πιο αμφισβητήσιμους τομείς: μεταφορά της πρεσβείας της χώρας του από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, άνευ όρων υποστήριξη πρός την Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ, δυσπιστία προς την Ευρώπη και εχθρότητα προς την Κίνα και την Ρωσία. Σε αυτό προστίθεται η δεδηλωμένη νοσταλγία του για την δικτατορία που κυβέρνησε την Βραζιλία από το 1964 έως το 1985, η οποία έχει τίποτα που να με ευχαριστεί. Έχω δει, στο παρελθόν, την εγκαθίδρυση ορισμένων στρατιωτικών δικτατοριών, από τους Έλληνες συνταγματάρχες έως τους Αργεντινούς στρατηγούς, περνώντας από τον Πινοσέτ και τα «Παιδιά του Σικάγο» (ΣτΜ3). Έβρισκα την μία πιο θλιβερή από την άλλη.

Ωστόσο παρουσιάζουν τον Μπολσονάρο ως εθνικιστή…

Περισσότερο από εθνικιστής, αυτός ο άνθρωπος, ως χαρακτήρας μάλλον κενός και στερούμενος ηθικών αναστολών, είναι στην πραγματικότητα φιλελεύθερος¹. Αρκεί να δούμε την κουστωδία του. Ο ισχυρός άνδρας της κυβερνήσεώς του, ο οποίος από μόνος του έχει συγκεντρώσει πέντε υπουργικά χαρτοφυλάκια, είναι ο Paulo Guedes, συνιδρυτής της επενδυτικής τραπέζης BTG Pactual, ένας υπερφιλελεύθερος εκπαιδευμένος από την Σχολή του Σικάγο, πρώην μαθητής του Milton Friedman, ο οποίος ίδρυσε επίσης το Ινστιτούτο της Χιλιετίας , με προσανατολισμό ελευθεριακό και υπέρ των φυτοφαρμάκων, πριν υπηρετήσει την στρατιωτική δικτατορία της Χιλής. Ο Υπουργός Εξωτερικών, Ernesto Araújo, είναι αντι-οικολόγος διπλωμάτης που συνδέεται με συμφέροντα γεωργικών επιχειρήσεων. Η Υπουργός Γεωργίας, Tereza Cristina, είναι ο εκπρόσωπος του μεγάλου λόμπι των γαιοκτημόνων (la bancada ruralista). Ο Υπουργός Παιδείας, Ricardo Vélez Rodriguez, ένας Κολομβιανός πολιτογραφημένος ως Βραζιλιάνος, είναι μαθητής του Antônio Paim, πρώην κομμουνιστή διανοούμενου που έχει γίνει εξαιρετικά φιλελεύθερος σήμερα. Και ο κοινός τους γκουρού, Olavo de Carvalho, είναι «στοχαστής» που κατοικεί στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου προσφέρει «διαδικτυακά» μαθήματα φιλοσοφίας.

Για μένα, όλα αυτά είναι απαγορευτικά. Κατ’ αρχάς, δεν θα συγχωρήσω ποτέ μια δεξιά στροφή, η οποία συνοδεύεται από μια ισχυρή ανάδυση του φιλελευθερισμού.

 

ΣτΜ1: Εξελέγη τον Οκτώβριο του 2018 και ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου της Βραζιλίας τον Ιανουάριο του 2019

ΣτΜ2: όρος για το εξαρτημένο αντανακλαστικό/ερέθισμα, εκ του Ρώσου φυσιολόγου και ιατρού Ιβάν Πάβλωφ

ΣτΜ3: «Chicago boys», 25 περίπου οικονομολόγοι από την Χιλή, οι περισσότεροι των οποίων  σπούδασαν στο Παπικό Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής (Pontificia Universidad Catolica de Chile) και έπειτα έκαναν το μεταπτυχιακό τους στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο (University of Chicago). Πολλοί άλλοι απόφοιτοι της Σχολής του Σικάγο τοποθετήθηκαν σε κυβερνητικές θέσεις του καθεστώτος Πινοσέτ.

1. Φιλελεύθερος υπό την κλασική έννοια, υποστηρικτής της ιδεολογίας της ελεύθερης αγοράς.

ΠΗΓΗ: Έρημη Χώρα