Ο Shakespeare για την ιερότητα του αίματος

"Δεν χρειαζόμαστε όρκο, όταν κάθε σταγόνα αίματος
που ο κάθε Ρωμαίος φέρει και ευγενώς φέρει,
είναι ένοχη ως για μπαστάρδεμα,
εάν αθετήσει το παραμικρό κομμάτι
από κάθε υπόσχεση που έχει δώσει"

William Shakespeare, Julius Caesar, 2.1.135–9

Στην τραγωδία του Shakespeare, Ιούλιος Καίσαρ, οι συνωμότες οργανώνονται ώστε να βγάλουν από τη μέση τον Ιούλιο Καίσαρα που βλέπουν σαν τύραννο. Ο Βρούτος δεν θέλει οι συνωμότες να δώσουν όρκο, αλλά εναποθέτει την τήρηση των συμφωνηθέντων στο αίμα που φέρουν. Ο Shakespeare βάζει τους Ρωμαίους να ορκιστούν έμμεσα στο αίμα τους και ότι η μη τήρηση των συμφωνηθέντων θα είναι σαν να έχουν μπασταρδέψει το αίμα τους, θα είναι δηλαδή… κάτι το βέβηλο. Ο όρκος των Ρωμαίων πηγάζει από το αίμα τους, την καθαρότητα του οποίου αντιλαμβάνονται ως κάτι ιερό.

Ο Άγγλος θεατρικός συγγραφέας εξέφρασε τις παραδοσιακές Ευρωπαϊκές αξίες στο έργο του. Μέρος αυτών αποτελεί η αξία της κληρονομικότητας και του ευγενούς αίματος. Κάθε γενιά οφείλει να τις διαφυλάττει, ως θεμέλιο της πνευματικής της συγκρότησης.

ΠΗΓΗ: fyletika.blogspot.com