Ο ΑΓΩΝΑΣ… ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΖ ΓΟΒΑΚΙΑ ΤΗΣ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ 

30/03/2019          ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Να κρύψουν τις πομπές τους και να μας πείσουν πως είναι… υπέρ των πολλών, που μαρτυράνε για τα φέρουνε βόλτα, προσπαθούν τα λαμόγια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα… ροζ γοβάκια της Κατερίνας Νοτοπούλου δεν τους αφήνουν.

Μεγαλοπιάστηκε, λοιπόν, η συντρόφισσα και μοιραία υπέκυψε στην… κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας. Έτσι, εμφανίστηκε στην τελευταία συγκέντρωση του Τσίπρα με γοβάκια των 750 ευρώ, τα διπλά απ’ όσα παίρνουν το μήνα οι μικροσυνταξιούχοι και σχεδόν τα διπλά απ’ όσα παίρνουν το μήνα οι ιδιωτικοί υπάλληλοι των 400 ευρώ!

Ωστόσο, δε φαίνεται να ξεχνάει και το παρελθόν της, ως καθαρίστρια στον δήμο Θεσσαλονίκης (ασχέτως αν δεν εμφανίστηκε ποτέ…), κι έτσι πήρε τα γοβάκια στο… χρώμα των γαντιών των καθαριστριών!

ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ, ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ; 

30/03/2019

του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού

Τέτοιες ημέρες του 1952, εκτελέσθηκε ο κομμουνιστής Μπελογιάννης.

Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, ας κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή…

Ο Νίκος Μπελογιάννης, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, επέστρεψε κρυφά στην Ελλάδα από το Παραπέτασμα τον Ιούνιο του 1950, με αποστολή την ανασυγκρότηση των διαλυμένων οργανώσεων του παρανόμου ΚΚΕ. Λίγο αργότερα συνελήφθη και μαζί με άλλα στελέχη του ΚΚΕ παρεπέμφθη σε δίκη, για παράνομη κομμουνιστική δραστηριότητα, βάσει του Α.Ν. 509/1947. Κατεδικάσθη εις θάνατον, αλλά ανακοινώθηκε ότι η ποινή δεν θα εκτελεσθεί. Όμως, στις 16 Νοεμβρίου 1951 ανακαλύπτονται γιάφκες με ασύρματους, στις περιοχές Καλλιθέας και Γλυφάδος και ο Μπελογιάννης – παρεπέμφθη σε νέα δίκη, αυτή την φορά με την κατηγορία της κατασκοπείας.

Η νέα δίκη άρχισε στις 15 Φεβρουαρίου 1952 και ολοκληρώθηκε την 1η Μαρτίου. Η απόφαση ήταν καταδίκη εις θάνατον για τον Μπελογιάννη και τους υπολοίπους επτά κατηγορουμένους. 

Αλλά, στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε, σε αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου Χαρίτων που είχαν προσφύγει οι θανατοποινίτες, ο κομμουνιστής Νίκος Πλουμπίδης απέστειλε ανοικτή επιστολή στον τύπο (συνοδευόμενη από τα δακτυλικά του αποτυπώματα, για επιβεβαίωση) στην οποία αναφέρει ότι αυτός ήτο ο επικεφαλής του παρανόμου μηχανισμού κι όχι ο Μπελογιάννης, προσφερόμενος να παραδοθεί στις αρχές για να δικασθεί!

Άλλες όμως ήταν οι βουλές του ΚΚΕ! Το οποίο, κατόπιν εντολής του «Έλληνα Στάλιν» Ν. Ζαχαριάδη, ανακοινώνει από τον ραδιοφωνικό του σταθμό «Φωνή της Αλήθειας», που τότε είχε την έδρα του στο Βουκουρέστι, ότι η επιστολή είναι «πλαστή και κατασκεύασμα της ασφάλειας»,  ο δε Πλουμπίδης είναι «χαφιές», «πουλημένο τομάρι», «πράκτορας του φασισμού και της Δεξιάς» και άλλα παρόμοια.

«Αυτό ήταν το πράσινο φως προς το παλάτι και τους Αμερικανούς. Σαν να έλεγε, “φάτε τους”!», αποφαίνεται ο γιός του Μπελογιάννη, ο οποίος φέρει το ονοματεπώνυμον του πατρός του. Και βέβαια, πρόκειται περί απολύτως αξιοπίστου ατόμου, καθότι με το «βαρύ» όνομα που φέρει, εάν παπαγάλιζε την γραμμή του ΚΚΕ θα ήτο σήμερα τουλάχιστον βουλευτής –αν όχι και αρχηγός του ΚΚΕ- και θα μάσαγε καλά! Στο ίδιο συμπέρασμα, πως το ΚΚΕ –δια του Ζαχαριάδη-  πάτησε την σκανδάλη των όπλων του αποσπάσματος που εξετέλεσε τον Μπελογιάννη και η Έλλη Παππά, σύντροφος εν ζωή του Μπελογιάννη και συγκατηγορουμένη του στην δίκη (δεν εξετελέσθη λόγω της εγκυμοσύνης της) στο βιβλίο-ντοκουμέντο «Μαρτυρίες μιας διαδρομής», που εξεδόθη μετά τον θάνατό της!

(ΥΓ): Το αστείον της υποθέσεως: το ΚΚΕ έχει «αποκαταστήσει» πλέον και το θύμα (τον «χαφιέ» Πλουμπίδη, ο οποίος εξετελέσθη μετά την ομολογία του) και τον θύτη Ζαχαριάδη! Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Όχι άλλοι μύθοι

29/03/2019

Η νέα τάση, να εντυπώνεται το 1821 ως κουτσομπολιό και όχι ως Εθνεγερσία

Από τη
Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Έχει γίνει πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια να εξευτελίζεται η Ελληνική Επανάσταση και να αποδομούνται τα ιερά και τα όσια αυτού του τόπου. Ετσι, τις ημέρες του εορτασμού του έθνους βρίσκονται διάφοροι, οι οποίοι θα πουν το μακρύ τους και το κοντό τους με ύφος χιλίων καρδιναλίων για τους ήρωες του ‘21 και τα γεγονότα, τα οποία έχουν ονομάσει «μύθους», γιατί βολεύουν το ανθελληνικό τους αφήγημα. Για ακόμα μία φορά, λοιπόν, ορισμένοι -πανεπιστημιακοί και μη- θεώρησαν σκόπιμο να μας πληροφορήσουν για τις σεξουαλικές σχέσεις των ηρώων και για το physique τους, λες και μας ενδιέφερε, καθώς και για τους «μύθους» που κυκλοφορούν. Κάθε ανθέλληνας προσθέτει κάθε χρόνο έναν καινούργιο μύθο, με αποτέλεσμα εντός ολίγου η Ελληνική Επανάσταση του 1821 να μην ανήκει στην Ιστορία, αλλά στη μυθολογία.

Είναι δε τέτοιος ο ζήλος τους να αμαυρώσουν το σημαντικό αυτό γεγονός της Ιστορίας μας, που σε λίγο θα μας πουν ότι η ίδια η Επανάσταση ήταν ένας μύθος, ότι δεν έγινε ποτέ, ότι την έκαναν τελικά εξωγήινοι, ότι οι ήρωες του ‘21 ήταν «κοινωνικές κατασκευές», όπως το φύλο, και ότι οι Έλληνες ήταν τόσο αγαπημένοι με τους Τούρκους, που έκλαιγαν γοερά όταν πήραν πόδι οι Οθωμανοί.

Μάθαμε επίσης για τις επιρροές της -εντελώς άσχετης με τα γεγονότα- Γαλλικής Επανάστασης, λες και ο αγράμματος Έλληνας επαναστάτης του ‘21 ομιλούσε απταίστως τη γαλλική, διάβαζε Βολταίρο και άρπαξε το τουφέκι, διότι έπαθε έναν ξαφνικό Διαφωτισμό.

Αυτό μαθαίνουν στα σχολεία, διότι το αφήγημα είναι ότι την Εθνεγερσία αυτή την εντάσσουμε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο επαναστατικών κινημάτων στην Ευρώπη, άσχετα αν αυτά δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, ούτε ως προς τον χρόνο ούτε ως προς τα αίτια.

Έτσι, την Ελληνική Επανάσταση την επηρέασε η Γαλλική - αδιάφορο αν αυτή είχε γίνει δεκαετίες πριν, εντελώς αδιάφορο αν η δική μας περίπτωση αφορούσε ένα έθνος ενάντια σε έναν κατακτητή και ακόμη πιο αδιάφορο το ότι είχαν προηγηθεί και άλλες εξεγέρσεις των Ελλήνων κατά των Οθωμανών, πολύ πριν από τη Γαλλική Επανάσταση.

Ταιριάζει στο αριστερό αφήγημα να τη βλέπουμε ως ταξική, ως επανάσταση των φτωχών και όχι ως επανάσταση ενός έθνους. Η νέα τάση, επίσης, λέει να μην ασχολούμαστε με τα γεγονότα του ‘21 -λες και ασχολούμαστε-, αλλά να μάθουμε τι έτρωγαν τότε, τι φορούσαν, τι σχέσεις είχαν και ό,τι άλλο αποπροσανατολιστικό μπορείτε να σκεφτείτε, ώστε αυτό το γεγονός να μας εντυπώνεται ως κουτσομπολιό και όχι ως Εθνεγερσία.

Μήπως τελικά ήρθε η ώρα όλοι αυτοί οι παραμυθάδες να μάθουν Ιστορία;

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle

ΠΗΓΗ: www.dimokratianews.gr

Η ΝΟΥΔΟΥΛΑ ΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΚΟΚΚΑΛΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ… ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΟΚΚΑΛΗ! 

29/03/2019      EΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Επίθεση κατά μέτωπον για «διαπλοκή», εξαπέλυσε η Νουδούλα στον ΣΥΡΙΖΑ για την υποψηφιότητα με τα ψηφοδέλτιά του στις ευρωεκλογές του –«δανεικού» από το ΚΚΕ;- κομμουνιστή ολιγάρχη Πέτρου Κόκκαλη. Και πολύ σωστά, αλλά…

Στο ευρωψηφοδέλτιο της Νουδούλας, είναι υποψηφία και η Νίκη Τζαβέλλα, πρώην βουλευτής της Νουδούλας και ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ. Η οποία, σύμφωνα και με το βιογραφικό της, τυγχάνει «αντιπρόεδρος της εταιρείας INTRACOM» (ιδιοκτησίας Κόκκαλη) και «αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Κόκκαλη»!!!!

Ιδού και πως εκθείαζε προ ολίγων ετών σε συνέντευξή της στο «Πρώτο Θέμα», τον άρχοντα της διαπλοκής:

«… Με ένα μικρό διάλειμμα, όταν πήγα στην οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, επέστρεψα ως αντιπρόεδρος της Intracom». Εκεί με υποδέχτηκε με μια τεράστια ανθοδέσμη και μια κάρτα που έγραφε “Welcome back”. Ο Σωκράτης Κόκκαλης είναι το πιο δυνατό μυαλό που έχω συναντήσει στη ζωή μου, με αγάπη για την πατρίδα και κοσμοπολίτικη θεώρηση των πραγμάτων. Έχω μεγάλη αγάπη και σεβασμό γι’ αυτόν και την οικογένειά του».

Η υποκρισία στο αποκορύφωμά της μιας και ψοφοδεξιοί κι αριστεροί είναι ίδιοι στη διαπλοκή.

Ούτε κόκκινος, ούτε γαλάζιος ΣΥΡΙΖΑ - Με τη Χρυσή Αυγή για Πατρίδα, Πίστη, Ελευθερία

Άρθρο από την εφημερίδα Χρυσή Αυγή

Με την κυβέρνηση να θριαμβολογεί ακόμη και σήμερα πως έκλεισε και μάλιστα επιτυχώς το ακανθώδες επί δεκαετίες κεφάλαιο του Μακεδονικού Ζητήματος και την αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ να διαβεβαιώνει τους Ευρωπαίους και διεθνείς «συμμάχους» πως θα σεβαστεί στο ακέραιο την κατάπτυστη και προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών, ανοίγει πλέον ο δρόμος της συνδιαλλαγής με την Τουρκία επί θεμάτων που εκτείνονται σε ολόκληρο το φάσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, υποδεικνύουν την Συμφωνία των Πρεσπών ως «παράδειγμα προς μίμηση», ή αν προτιμάτε ως τον οδικό χάρτη μιας αντίστοιχης επίλυσης του συνόλου των διαφορών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Στις δηλώσεις αυτές, οι οποίες αν μη τι άλλο δίνουν ένα ξεκάθαρο στίγμα του πως η κυβέρνηση των Αθηνών διαπραγματεύεται και πως εννοεί την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων, έρχονται να προστεθούν δηλώσεις ξένων αξιωματούχων και δη Αμερικανών οι οποίες συγκλίνουν στην εξής διαπίστωση: κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό πρόκειται να συμβεί στο Αιγαίο. Περισσότερο ανησυχητικό ωστόσο είναι ότι παρότι παραμένουμε στο σκοτάδι για τη φύση του γεγονότος που όλοι προσμένουν και προφητεύουν, γνωρίζουμε το αποτέλεσμά του. Και το αποτέλεσμά του θα είναι ο αναγκαστικός συμβιβασμός μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας κατόπιν διαπραγματεύσεων.

«Δεν μπορούμε να είμαστε μοναχοφάηδες και να αφήσουμε την Τουρκία εκτός της διαχείρισης των πλουτοπαραγωγικών πόρων του Αιγαίου», δήλωσε εις εκ των πρωταγωνιστών της Προδοσίας της Μακεδονίας, ο «πολύς» τέως υπουργός των Εξωτερικών, κομμουνιστής Ν. Κοτζιάς, ωθώντας ένα βήμα παραπέρα την δημόσια συζήτηση περί ελληνοτουρκικών από εκεί που την άφησαν σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας που λειτουργεί ως κομισάριος του κόμματος παρά ως πολιτικός προϊστάμενος των Ενόπλων Δυνάμεων σε μια εξόχως κρίσιμη για τη χώρα χρονική συγκυρία, δεν παύει στιγμή να προειδοποιεί όχι όσους επιβουλεύονται την εθνική μας κυριαρχία αλλά τον Ελληνικό Λαό πως «φοβάται κάποιο ατύχημα στο Αιγαίο και κάνει τα πάντα για να το αποτρέψει».

Τα δείγματα αυτά που γλαφυρά αποτυπώνονται από τις δηλώσεις του πολιτικού προσωπικού της κυβέρνησης έχουν προ πολλού ξεπεράσει το στάδιο της πρόκλησης ανησυχίας στην κοινή γνώμη. Είναι προφανές ότι αποσκοπούν στην δημιουργία κλίματος και για να είμαστε πιο σαφείς στην καλλιέργεια του κλίματος αποδοχής της επερχόμενης εθνικής ήττας. Εάν όμως η στάση των στελεχών της κυβέρνησης και συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τεκμήριο των μελλοντικών δεινών, τότε η στάση της ΝΔ, η στάση της ένοχης σιωπής, συνιστά την μεγαλύτερη απόδειξη πως το πολιτικό προσωπικό του λεγόμενου «δημοκρατικού» τόξου έχει προσυμφωνήσει σε ένα συμβιβασμό εξίσου ανέντιμο, αντεθνικό και προδοτικό όσο υπήρξε ο αντίστοιχος για το Μακεδονικό.

Οι πολιτικάντηδες της ψοφοδεξιάς από την πλευρά τους, εκείνοι που αποκηρύσσουν τον τίτλο του δεξιού και αυτοχαρακτηρίζονται ως κεντρώοι αλλά μεταμορφώνονται κατά τρόπο εντυπωσιακό σε ακραιφνείς «δεξιούς» στις προεκλογικές περιόδους όπως αυτή που διανύουμε, διαβεβαιώνουν την κοινή γνώμη επιχειρώντας να την καθησυχάσουν πως «όλα θ’ αλλάξουν μετά τις εκλογές, το μεγάλο ζητούμενο είναι να φύγει ο Τσίπρας». Αφήνουν δηλαδή να εννοηθεί πως τα εθνικά συμφέροντα θα υπερασπιστούν εις το ακέραιο από την μελλοντική κυβέρνηση της ΝΔ του Κούλη Μητσοτάκη. Μην τους πιστεύετε!

Ψεύδονται και το κάνουν συνειδητά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η ΝΔ αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα είναι η φαιδρή στάση της στην κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Την οποία ο κύριος Μητσοτάκης θα σεβαστεί, όπως διαλαλεί σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης. Αλήθεια όμως, έχουμε ένα ερώτημα να απευθύνουμε προς τους «μακεδονομάχους» της ΝΔ: εάν ο Μητσοτάκης είχε εντίμως και ευθαρσώς προειδοποιήσει τον διεθνή παράγοντα πως η δική του κυβέρνηση δεν θα αποδεχτεί και θα ακυρώσει την Συμφωνία των Πρεσπών, θα προχωρούσε ή όχι η κατά δήλωσή του «πολύ κακή και επιζήμια συμφωνία»; Δεν το έπραξε φυσικά διότι ακριβώς ήθελε όσο και ο Τσίπρας την κύρωση της Συμφωνίας. Αντίθετα, δεν αμέλησε να διαφυλάξει τάχα τα συμφέροντα της Ε.Ε. στέλνοντας επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαικού Κόμματος απαιτώντας την αποπομπή του Ούγγρου Όρμπαν και του κόμματός του!

Πράγματι, καθίσταται ζήτημα εθνικής επιβίωσης να απαλλαγεί η Πατρίδα και ο Λαός μας από την αριστερά. Συμφωνούμε βεβαίως ότι είναι καλό να φύγει ο Τσίπρας. Είναι όμως καλύτερο μαζί με τον Τσίπρα να φύγει και η αντεθνική στα όρια του νοσηρού ρητορική και πρακτική ενός φύσει και θέσει διεθνιστικού ανθελληνισμού. Την οποία ρητορική και πρακτική έχει πλήρως υιοθετήσει ο πρόεδρος της ΝΔ και το σύνολο του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

Να φύγει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι για να έρθει ένας γαλάζιος ΣΥΡΙΖΑ, αστράτευτων διεθνιστών, μασόνων και άθεων, υπερασπιστών παιδεραστών και θαυμαστών σφαγέων κομμουνιστών. Η Πατρίδα και ο Λαός πρέπει να αναπνεύσουν ξανά ελεύθερα και η εθνική ελευθερία είναι πια ταυτόσημη με την επικράτηση του Λαϊκού Εθνικισμού και της Χρυσής Αυγής.

Ευάγγελος Καρακώστας

FACEBOOK: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ «ΡΑΤΣΙΣΤΩΝ»! 

28/03/2019        EΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

Όπως ανακοίνωσε το Facebook, από την επόμενη εβδομάδα θα απαγορεύσει στην πλατφόρμα του «κάθε έκφραση υποστήριξης ή εξύμνησης της λευκής υπεροχής αλλά και εκείνες που τάσσονται υπέρ του διαχωρισμού των φυλών», με το αιτιολογικό ότι «οι αντιλήψεις αυτές συνδέονται με οργανώσεις που προωθούν το μίσος».

Κι όσοι χρήστες του αναζητούν «ρατσιστικό» περιεχόμενο, θα παραπέμπονται στη σελίδα της νεοταξίτικης οργάνωσης Life After Hate, η οποία «βοηθά ανθρώπους να φύγουν από ομάδες που στηρίζουν το μίσος»!

Πρόκειται βέβαια για μια ακόμα μορφή λογοκρισίας ιδεών κι όχι προτροπών σε βία και μίσος, στα πλαίσια της ισοπέδωσης των πάντων για την επιβολή της Παγκοσμιοποίησης! Αλλά, ότι κι αν κάνουν οι διεθνείς αφέντες και τα όργανά τους, οι λαοί δεν πρόκειται να υποταχθούν στην τυραννία τους! Απόδειξη δε αυτού, είναι ότι η μαζική προπαγάνδα τους δεν πιάνει τόπο, κι έτσι αναγκάζονται να καταφεύγουν σε απαγορεύσεις!

Πατέρας, Μητέρα, «γονέας 1-2»

Άρθρο από την εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"

Μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στην Γαλλία, η οποία όμως μπορεί (πολύ πιο σύντομα απ’ όσο φανταζόμαστε) να συμβεί και στην Ελλάδα, διαδραματίζεται και δίνει αφορμές για σχολιασμό. Μιλάμε για την πρόθεση της κυβέρνησης Μακρόν να αντικαταστήσει στα επίσημα σχολικά έγγραφα τους όρους «Πατέρας» και «Μητέρα» με τους όρους «γονέας 1» και «γονέας 2».

Η γαλλική κυβέρνηση δηλώνει ότι πρόθεσή της είναι να περιορίσει τις διακρίσεις που υφίστανται τα ζευγάρια ομοφυλοφίλων. Τι σχέση, όμως, μπορούν να έχουν τα «δικαιώματα» και οι «διακρίσεις» εναντίον των ομοφυλόφιλων με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Γιατί εδώ υφίσταται κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Μια εξουσία θεωρεί και -κυρίως- επιβάλλει ότι οι έννοιες-όροι «Πατέρας» και «Μητέρα» είναι «αναχρονιστικοί» και «ομοφοβικοί» και τελικά «προάγουν τις διακρίσεις» απέναντι σε συγκεκριμένη «ευπαθή κοινωνική ομάδα». Και γι’ αυτό τις καταργεί. «Με έναν νόμο και ένα άρθρο» που θα έλεγε και ο Τσίπρας…

Λες και με νομικές αποφάσεις μπορείς να υπερνικήσεις την φυσική διαδικασία και να καταργήσεις την μητρική στοργή ή την εξάρτηση του βρέφους από την μητέρα του, αυτό το βιολογικό έπος της ζωής. Λες και με νομικές διαδικασίες μπορεί να καταργηθεί η απαραίτητη ανάγκη της πατρικής φιγούρας ως πρότυπο για το μικρό παιδί.

Είναι εμφανές ότι με πρόσχημα (και) τα λεγόμενα «ατομικά δικαιώματα» και τον «πόλεμο ενάντια στις διακρίσεις» εισερχόμαστε στην απόλυτα ζοφερή σύγχρονη εκδοχή του εφιαλτικού «1984» του Τζορτζ Όργουελ. Οι παρακμιακές «ελίτ» του ξοφλημένου και αξιακού νεκρού περιεχομένου της «πολιτικής ορθότητας» δεν μπορούν να αντιληφθούν, να καταλάβουν, να νιώσουν πως μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της ή ένας άνδρας που αναγκάζεται κι αυτός να μεγαλώσει μόνος του τα παιδιά του, πολλές φορές αναγκάζονται να καλύψουν το κενό του Πατέρα ή της Μητέρας. Ο «δικαιωματισμός», που διέπει την σημερινή κυρίαρχη κατάσταση, δεν μπορεί να διανοηθεί το Μεγαλείο και την αντίστοιχη ευρύτητα της ανθρώπινης φύσης, το βαθύ νόημα των εννοιών «Πατέρας» και «Μητέρα». Γι’ αυτό και αποφάσισε να τις καταργήσει και να τις αντικαταστήσει με τις μεταμοντέρνες, άχρωμες και ουδέτερες φράσεις «γονέας 1» και «γονέας 2».

Η παράνοια της «πολιτικής ορθότητας» έχει τόση διεστραμμένη έκταση, ώστε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να είναι δυνατόν να εισηγηθεί (και πάλι) με νομοθετική πρωτοβουλία οι «παρωχημένες», «αντιδραστικές» και «ρατσιστικές» έννοιες «Έλληνας», «Ρουμάνος», «Αλβανός», «Γερμανός», κ.ο.κ., που «συνιστούν αναχρονισμούς» και θα «προάγουν τους εθνικισμούς και τους πολέμους», να αντικατασταθούν από σύγχρονους όρους πιο «κατάλληλους», «ειρηνικούς», «ανθρώπινους», όπως «πολίτης της Α’ περιοχής», «κάτοικος της Β’ περιοχής», «ένοικος της Γ’ περιοχής» και πάει λέγοντας. Ακόμη πιο προχωρημένα, γιατί κάποια «διάνοια» να μην σκεφτεί ότι και τα ονόματα των ανθρώπων, με την σημερινή τους μορφή, προάγουν τις «διακρίσεις» και τον «σεξισμό» μεταξύ των δύο φύλων ή όσων τέλος πάντων θεωρούν οι ακόλουθοι της «πολιτικής ορθότητας» ότι υπάρχουν;

Να ξεχαστούν τα Χρήστος, Βαγγέλης, Λεωνίδας, Αλέξανδρος, Κατερίνα, Θεοδώρα, Αφροδίτη, Έλλη, γιατί συνιστούν «σεξισμό» και «αποπροσανατολισμό». Ενώ με τα «άτομο 1», «άτομο 2» κ.ο.κ. όλα… λύνονται. Πριν βάλετε τα γέλια και πείτε ότι «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται», σκεφτείτε για πόσα άλλα πράγματα, που αποτελούν σήμερα σημεία των καιρών, είχατε παρόμοια αντίδραση στο παρελθόν… Με πρόσχημα την «υπεράσπιση της ιδιαιτερότητας», οι παρακμιακές «φιλελέφτ» κυβερνήσεις καταργούν κάθε μορφή ετερότητας, κάθε διαφορετικότητα. Για τις αντιφυσικές, απάνθρωπες και απάτριδες «ελίτ» της παγκοσμιοποίησης δεν δύναται να υπάρχουν ούτε Πατέρες, ούτε Μητέρες, ούτε Έλληνες, ούτε Ρουμάνοι, ούτε Χρήστος, ούτε Κατερίνα. Μόνο «πελάτης 1» και «καταναλωτής 2», ως μια υπόκλιση στον θρίαμβο της οικονομικής και ατομικιστικής θεώρησης των πάντων.

Το σκοτάδι του «δικαιωματισμού» έρχεται με μανδύα πολύχρωμο, φιλελεύθερης και μαρξιστικής χροιάς, στοχεύοντας ξεκάθαρα στην άλωση και την εκ νέου κατασκευή του μυαλού ως προς την εννοιολογία και την ονοματοδότηση καταστάσεων και γεγονότων. «Πρόοδος», κατά την κοσμοπολίτικη δικτατορία των ημερών μας, σημαίνει την ισοπέδωση των Εθνών, της Παράδοσης, των Ηθών και των Εθίμων, όλων όσων σημαδεύουν την Ιστορία και την Ταυτότητα των Λαών της Ευρώπης. Μπορεί στην σημερινή Ευρώπη να ηγούνται άτομα, όπως ο «φλούφλης» και βουτυρόπαιδο Μακρόν, ο ανιστόρητος και αγεωγράφητος Τσίπρας, η «αγία» των λαθρομεταναστών Μέρκελ και άλλα παρόμοια φυντάνια, ταυτόχρονα όμως, υπάρχουν και νόμοι που αντικαθιστούν «αναχρονιστικές» έννοιες όπως «Πατέρας» και «Μητέρα»… Χρέος μας, ως Χρυσαυγίτες και υπερασπιστές των Άγραφων αλλά και Αιωνίων Νόμων της Φύσης, είναι να μην επιτρέψουμε στην Ιστορία, την Κοινωνία και την Εξέλιξη να βυθιστούν «αναπαυτικά» στις κατασκευασμένες «αλήθειες» της εξουσιαστικής τυραννίας που καταδυναστεύει την Πατρίδα και τον Λαό, τις ίδιες τις ζωές μας. Γιατί εκτός από την Ελευθερία, Αρετή και Τόλμη θέλει και η Αλήθεια, καθώς μόνο έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε τις πιο κατάλληλες προϋποθέσεις για να οδηγηθούμε στην κατάκτηση της Ευτυχίας και στην ολοκλήρωσή μας ως Άνθρωποι και Έλληνες. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Algernon Blackwood: Το ανήσυχο πνεύμα της απόκρυφης Φύσης

Algernon Blackwood: Το ανήσυχο πνεύμα της απόκρυφης Φύσης

του Ηλία Τσιάρα

Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου 2018

Μπορεί όλοι οι υπόλοιποι να αναλώνονται σε υλιστικούς νεοτερισμούς τύπου Black Friday που φυσικά είχα κι εγώ στο χωριό μου, την εξωτική Ρητίνη Πιερίας, αλλά εμείς θα παραμείνουμε πιστοί στο ραντεβού μας και αυτή τη (Μαύρη) Παρασκευή και θα μιλήσουμε για έναν σημαντικό συγγραφέα τρόμου. Σήμερα, η μέρα είναι αφιερωμένη στον Algernon Blackwood, έναν από τους πιο πολυγραφότατους συγγραφείς διηγημάτων του περασμένου αιώνα με μια ιδιαίτερη αδυναμία στις ιστορίες φαντασμάτων. Η επιβλητική, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, τα ειδυλλιακά και συνάμα τρομακτικά τοπία και οι αρχέγονες δυνάμεις -συνήθως αποκρυφιστικής φύσης- θεωρούνται το σήμα κατατεθέν του.

Η ζωή και το έργο του

Algernon Blackwood, London, 1951

Ο Algernon Blackwood γεννήθηκε το μακρινό 1869 στο Κεντ της Αγγλίας. Ο πατέρας του, διευθυντής ταχυδρομικού σταθμού, αν και γενικά χαρακτηρίζεται ως ένας καλός και ευγενικός άνθρωπος, λέγεται πως ήταν πάρα πολύ θρησκόληπτος. Ο Algernon ασχολήθηκε με διάφορες δουλειές στη ζωή του, πολλές από αυτές στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού-εργάστηκε ακόμα κι ως δημοσιογράφος για τους New York Times- προτού επιστρέψει κάποια στιγμή στα τριάντα του στη Γηραιά Αλβιώνα και αφοσιωθεί στη συγγραφή υπερφυσικών διηγημάτων. Τα ενδιαφέροντα του Blackwood και όλη η πορεία της ζωής του αντικατοπτρίζονται πλήρως μέσα στις σελίδες των ιστοριών του. Δύο πράγματα λάτρευε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο: τη φύση και το υπερφυσικό. Συνήθιζε να κάνει σκι, πεζοπορία και αναρρίχηση όντας ταυτόχρονα μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής (όπως και ο σύγχρονός του, Άρθουρ Μάχεν, αλλά και ο πιο διάσημος ίσως αποκρυφιτσής, Άλιστερ Κρόουλι) και μελετητής του Βουδισμού και του δόγματος των Ροδόσταυρων. Επίσης, ως γνήσιο ανήσυχο πνεύμα και υπέρμαχος της γνωστής ρήσης ‘γράψε για ό,τι γνωρίζεις καλά’ ήταν επίσης μέλος του The Ghost Club, μιας οργάνωσης αφοσιωμένης στην έρευνα και τη μελέτη παραφυσικών φαινομένων που ιδρύθηκε το 1862 στο Λονδίνο και θεωρείται η παλαιότερη του είδους της.

Σε ό,τι αφορά το έργο του, αν κι έμεινε γνωστός κατά κύριο λόγο για τα διηγήματα weird fiction με πρωταγωνιστές φαντάσματα ή κάποιου είδους πνεύμα, έχει στο ενεργητικό του και δεκατέσσερα παρακαλώ μυθιστορήματα, αρκετά παιδικά βιβλία αλλά και κάποια θεατρικά που ενώ ανέβηκαν στο σανίδι δεν εκδόθηκαν ποτέ σε έντυπη μορφή. Τα δύο πιο γνωστά του έργα είναι οι νουβέλες The Willow (Οι Ιτιές) και The Wendigo (Γουέντιγκο), οι οποίες μοιράζονται ουσιαστικά το ίδιο αγαπημένο του θέμα. Μέσα από τη χρήση λεπτομερών περιγραφών δημιουργεί μια ζοφερή, απόκοσμη ατμόσφαιρα η οποία όμως βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το φυσικό και άγριο περιβάλλον. Η αγάπη του για τη μυστικιστική δύναμη της ίδιας της φύσης είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, όπως επίσης και η πεποίθησή του πως ο πραγματικός κόσμος αποτελείται από περισσότερα από όσα μπορούμε να βιώσουμε με τις πέντε μας αισθήσεις. Ο ίδιος ο Blackwood έχει δηλώσει πως πρωταρχικό του μέλημα ήταν να βρει αποδείξεις πως υπάρχουν και άλλες δυνάμεις στο σύμπαν οι οποίες όμως παραμένουν αόρατες λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων του ανθρώπου και πως κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να τις κατανοήσουμε και θα γνωρίσουμε επί της ουσίας ένα ολόκληρο καινούργιο σύμπαν, αποτελούμενο από όσα χαρακτηρίζουμε μέχρι στιγμής ως ‘υπερφυσικό’. Το έργο του έχει επηρεάσει αρκετούς συγγραφείς, ανάμεσά τους και οι Graham Joyce, Ramsey Campbell και H. P. Lovecraft, με τον τελευταίο μάλιστα να τον θεωρεί ως έναν από τους Modern Masters, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στη διατριβή του σχετικά με τη Λογοτεχνία Τρόμου. Ο Blackwood παρέμεινε πιστός στην άσβεστη λατρεία του για τη φύση ακόμα και μετά τον θάνατό του το 1951, καθώς ο ανιψιός του σκόρπισε τις στάχτες του στις πολυαγαπημένες του ελβετικές Άλπεις. Όσοι από εσάς ταξιδεύετε τακτικά στα σαλέ του Σεν Μόριτζ (είμαι βέβαιος πως είστε πολλοί!) έχετε το νου σας. Ίσως κάπου εκεί να βρίσκεται ακόμα το φάντασμα του συγγραφέα.

Ο Algernon Blackwood στην Ελλάδα

Μια, ομολογουμένως εκπληκτική, αναπαράσταση του μυθικού Wendigo

Ένας συγγραφέας του βεληνεκούς του Blackwood δε θα μπορούσε να μην έχει έστω και κάποια από τα πιο εμβληματικά του έργα μεταφρασμένα και στη γλώσσα. Φαντάζομαι πως λίγο πολύ όλοι μπορείτε να φανταστείτε πού πρέπει να απευθυνθείτε για να απολαύσετε αυτό το μοναδικό συναίσθημα επιβλητικού τρόμου που διακατέχει τα περισσότερα βιβλία του. Οι εκδόσεις Locus-7 τον έχουν τιμήσει και με το παραπάνω, μεταφράζοντας πολυάριθμα έργα του, ανάμεσά τους τα δύο πιο γνωστά, Οι Ιτιές (έχουν εκδοθεί και από Ψυχογιό!) και Το Γουέντιγκο, αρκετές προσωπικές συλλογές αλλά και διάφορες ανθολογίες στις οποίες περιλαμβάνονται διηγήματά του. Από την cult σειρά Terranova κυκλοφόρησαν οι Ιστορίες στο Λυκόφως και στο Διηγήματα Τρόμου από τη θρυλική Ωρόρα υπάρχει το ‘Ο Τρόμος των Διδύμων’. Τέλος, στις αρχές της δεκαετίας του `70, κυκλοφόρησε και μια ανθολογία με τίτλο Μακάβριος Κόσμος, όπου στις σελίδες της υπάρχει «Η Απόκρυφη Λατρεία».

Ο Algernon Blackwood είναι ένας από τους πρωτεργάτες του Υπερφυσικού Τρόμου και των ιστοριών με φαντάσματα. Εννοείται πως το στυλ του μπορεί να φανεί σε πολλούς (δικαίως) παλαιομοδίτικο, βαρυφορτωμένο και ίσως λιγάκι βαρετό λόγω των πολλών περιγραφών και του αργού ρυθμού, αλλά -όπως ακριβώς συμβαίνει και στη Φύση την οποία υμνεί με έναν δικό του, σκοτεινό τρόπο- το θαύμα της αποκάλυψης στο τέλος της ιστορίας αποζημιώνει και με το παραπάνω τον αναγνώστη. Σίγουρα, ο μοντέρνος τρόπος ζωής και η διαβίωσή μας στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν είναι και ο καταλληλότερος τόπος για να εκτιμήσει κανείς τη γόνιμη φαντασία αλλά και την καλλιτεχνική, με την κυριολεκτική σημασία του όρου, πένα του συγγραφέα. Διαβάστε όμως τις “Ιτιές” ή το “Γουέντιγκο” κατά τη διάρκεια μιας Σαββατιάτικης εξόρμησης στην εξοχή, κάπου μακριά από τα πολύβουα φώτα της πόλης, κατά προτίμηση ένα βράδυ που ο αέρας θα λυσσομανά και οι σκιές θα μοιάζουν λιγάκι πιο απτές, πιο σκοτεινές και απειλητικές, και είμαι σίγουρος πως θα εκτιμήσετε το απαράμιλλο ταλέντο του Βρετανού.

H συλλογή του Blackwood, "Incredible Adventures", έχει χαρακτηριστεί ως η σπουδαιότερη συλλογή Weird Fiction του 20ου αιώνα

ΠΗΓΗ: nyctophylia.gr  

ΤΟ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ ΑΝΑΣΧΕΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 

Γράφει ο Ευάγγελος Καρακώστας, βουλευτής Βοιωτίας

Με την χώρα να βρίσκεται σε μια μακράς διάρκειας προεκλογική περίοδο, τα πλήρως ελεγχόμενα από το πολιτικό σύστημα μέσα ενημέρωσης πασχίζουν να ισχυροποιήσουν το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, προοπτική που ευνοεί εξίσου τα εγχώρια οικονομικά συμφέροντα και τους ουσιαστικούς αφέντες του ελλαδικού προτεκτοράτου σε Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Βρυξέλλες.

Στα πλαίσια αυτά, η κοινή γνώμη βομβαρδίζεται καθημερινά από ποταμούς προπαγάνδας οι οποίοι αποβλέπουν στην καλλιέργεια στους συμπατριώτες μας της ψευδαίσθησης πως υφίστανται δομικές, καίριες και ουσιώδεις διαφορές μεταξύ των οικονομικών προγραμμάτων κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην πραγματικότητα, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ έχουν οικοδομήσει τις οικονομικές τους προτάσεις πάνω στον πυλώνα της εφαρμογής των απαιτήσεων των δανειστών, οι οποίες σαφώς και καθορίζουν την οικονομική ζωή του τόπου παρά τις περί του αντιθέτου μεγαλόστομες διακηρύξεις των εν Ελλάδι υποτακτικών τους στην αριστερά και στη ψοφοδεξιά.

Επί της ουσίας, η οικονομία είτε υπό φιλελεύθερη είτε υπό μαρξιστική διοίκηση παραμένει σταθερά όμηρος του Κράτους και των συντεχνιών εκείνων που όντας κρατικοδίαιτες αγωνίζονται λυσσωδώς για την διαιώνισή του. Καθόλου συμπτωματικά, πρώτιστη έγνοια αριστερών και ψοφοδεξιών είναι η ικανοποίηση στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό των απαιτήσεων των βολεμένων του κομματικού Κράτους, διότι αυτοί αποτελούν και τον βασικό πυρήνα του πελατολογίου του μεταπολιτευτικού πολιτικαντισμού.

Δυστυχώς, έχει αποδειχθεί πως ο άξονας επί του οποίου περιστρέφεται η ελληνική οικονομία καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης είναι το πελατειακό Κράτος, του οποίου η συντήρηση και μεγέθυνση ακόμη απαιτεί τον διαρκή και υπέρμετρο δανεισμό ούτως ώστε να ικανοποιηθούν οι αλόγιστες δαπάνες του. Το ζήτημα ωστόσο ήταν, είναι και θα είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού συμβάλλει δια της πολιτικής του στάσης και των επιλογών του στη διατήρηση του φαινομένου αυτού το οποίο αναμφίβολα συνέβαλε τα μέγιστα στην διαμόρφωση της υπάρχουσας δραματικής οικονομικής κατάστασης.

Όλοι γνωρίζουν ότι οι δανειστές επέδειξαν και επιδεικνύουν ιδιαίτερη σκληρότητα έναντι του Ελληνικού Λαού, απαιτώντας από τις ελληνικές κυβερνήσεις μέτρα φτωχοποίησης τα οποία έπληξαν καίρια τόσο τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα όσο και την περίφημη μεσαία τάξη. Οι κυβερνήσεις της χώρας από την πλευρά τους, δικαιολογούνται στον Λαό πως υποχρεώνονται από τους ξένους να λάβουν μέτρα αδιανόητης σκληρότητας και πολλές φορές άδικα με συνέπεια να έχει βαλτώσει η επιχειρηματικότητα και κατ΄επέκταση η παραγωγή ενώ σημαντική παράμετρος είναι η μαζική μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό σε αναζήτηση εργασίας. Αναρωτιέται λοιπόν εύλογα κάποιος πως είναι δυνατόν αντί άδικων μέτρων που ελήφθησαν και έπληξαν θανάσιμα την ιδιωτική πρωτοβουλία και τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, δεν προτάθηκε και δεν υλοποιήθηκε μια άλλη λύση, εκείνη του περιορισμού του δημόσιου τομέα τον οποίο διαμόρφωσαν δεκαετίες ρουσφετιών των κομμάτων του λεγόμενου «δημοκρατικού» τόξου. Η απάντηση είναι προφανής: τα κόμματα της διαφθοράς και της σαπίλας κατέστησαν σαφές στους επικυρίαρχους πως το κομματικό Κράτος στην Ελλάδα είναι ανέγγιχτο και έτσι πρέπει να παραμείνει, ως μια πάγια κόκκινη γραμμή την οποία κανείς δεν μπορεί να υπερβεί.

Αυτό το κομματικό Κράτος είναι που διατηρεί την αριστερά και την ψοφοδεξιά σε ρόλους πρωταγωνιστικούς στη πολιτική ζωή και επακόλουθα αποτελεί το μεγάλο και ανυπέρβλητο εμπόδιο για κάθε προοπτική υγιούς και παραγωγικής ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας. Όσοι συνεπώς ομιλούν για ανάπτυξη και ανάκαμψη της οικονομίας αποφεύγοντας να αναφερθούν στον ανασχετικό παράγοντα που καλείται πελατειακό Κράτος, ψεύδονται και απλώς επιδιώκουν να βρεθούν σε θέση εξουσίας προκειμένου να μεγαλώσουν κατά πως ορίζει το κομματικό τους συμφέρον αυτό το τερατούργημα. Για εμάς τους Εθνικιστές τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: το τέλος του Κράτους των άχρηστων κομματόσκυλων θα σημάνει και την απαρχή της μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας επί υγιών και ουσιαστικά παραγωγικών βάσεων.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.net

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η κόρη τους προσφέρθηκε ως «θυσία» και αυτοί ανταμείφτηκαν με «βραβείο»

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η κόρη τους προσφέρθηκε ως «θυσία» και αυτοί ανταμείφτηκαν με «βραβείο»

Πριν από δύο και περισσότερο χρόνια ο βιασμός και η δολοφονία της νεαρής Maria Ladenburger στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας ήταν μια είδηση που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον για αρκετούς μήνες. Την Μαρία σκότωσε ένας Αφγανός ονόματι Hussein Khavari, ο οποίος είχε προηγουμένως φυλακιστεί για απόπειρα δολοφονίας μιας 20χρονης φοιτήτριας στην Ελλάδα, (την είχε ρίξει από ύψος οκτώ μέτρων στέλνοντάς την στο νοσοκομείο με βαριές σωματικές κακώσεις), αλλά σύντομα αφέθηκε ελεύθερος να κυκλοφορεί (χάριν του «νόμου Παρασκευόπουλου»).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Υπουργείο Παιδείας: Έξω ο Παύλος Μελάς, μέσα οι τρανς - Ξεκινάει νέο πρόγραμμα διδασκαλίας στα γυμνάσια για τις… έμφυλες ταυτότητες!

Τρίτη, 26 Μαρτίου 2019        http://www.xryshaygh.com

Μπορεί ο Παύλος Μελάς και ο Μακεδονικός Αγώνας να είδαν την «πόρτα εξόδου» από τα σχολικά βιβλία, όμως δεν έμειναν αναντικατάστατοι, αφού όπως πληροφορούμαστε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (η φωλιά του Σόρος μέσα στο υπουργείο παιδείας) κατάρτισε μαζί με μια ΜΚΟ ονόματι «Πολύχρωμο Σχολείο» ένα νέο πρόγραμμα για τα γυμνάσια.

Όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ των εφημερίδων, «φέτος δίνεται έμφαση στον εμπλουτισμό της θεματικής ενότητας «Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα» μέσω της εισαγωγής από το ΙΕΠ επικαιροποιημένου βοηθητικού υλικού για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα», το οποίο θα διδαχτεί με το στανιό στα γυμνάσια της χώρας. 

Είναι σαφές πως ο Σύριζα εφαρμόζει κατά γράμμα τις επιταγές του Μαρξ για κατάργηση του θεσμού της οικογένειας, ο οποίος θεωρείται «αντιδραστικός» από τους αριστεριστές.
Η δε… «συντηρητική» ΝΔ διά της σιωπής της συναινεί σε αυτό το αίσχος που πλήττει βάναυσα έναν εκ των πυλώνων του Έθνους. Καθόλου τυχαίο αυτό το τελευταίο, βεβαίως, αφού οι συναντήσεις Μητσοτάκη με την… ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα είναι πολύ περισσότερες από τις αντίστοιχες συναντήσεις με φορείς που εκπροσωπούν τον μέσο Έλληνα.

Μόνο η Χρυσή Αυγή αντιτίθεται σε όλες αυτές τις ανεδαφικές και επικίνδυνες καταστάσεις στις οποίες υποβάλλει το αμαρτωλό πολιτικό κατεστημένο, με απώτερο σκοπό την αποσάθρωση ολόκληρης της Ελληνικής Κοινωνίας, προς χάριν της παγκοσμιοποιήσεως.

Κώστας Αλεξανδράκης

Μικρόβια μπορούν να παράγουν ηλεκτρισμό

07/06/2011

Τα βακτήρια μπορούν να «αναπνεύσουν» πολλές διαφορετικές ουσίες, μεταξύ των οποίων το οξυγόνο, μέταλλα καθώς και ανθρώπινα ή ζωικά απόβλητα – το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική πηγή ενέργειας

Βιολόγοι και χημικοί ερευνητές του πανεπιστημίου East Anglia της Βρετανίας, με επικεφαλής τον Thomas Clarce της Σχολής Βιολογικών Επιστημών, σε συνεργασία με Αμερικανούς επιστήμονες, δήλωσαν ότι έκαναν «σημαντική πρόοδο όσον αφορά την κατανόηση του τρόπου που μερικά είδη βακτηρίων κινούν ηλεκτρόνια από το εσωτερικό στο εξωτερικό του κυττάρου τους».

Οι επιστήμονες μπορούν τώρα να αρχίσουν να αναπτύσσουν μεθόδους, ώστε να «χειραγωγούν» κατάλληλα τα μικρόβια, «δένοντάς» τα άμεσα σε ηλεκτρόδια, προκειμένου να δημιουργήσουν έτσι ενεργειακά αποδοτικές μικροβιακές κυψέλες καυσίμων ή βιο-μπαταρίες. 

Παράλληλα, η ανακάλυψη μπορεί να επιταχύνει την ανάπτυξη κυψελών καυσίμων από απόβλητα ζώων και ανθρώπων, καθώς επίσης μικροβιακών παραγόντων που θα καθαρίζουν το περιβάλλον, π.χ. από τη διαρροή πετρελαίου ή την μόλυνση από ουράνιο.
Η έρευνα, που χρηματοδοτήθηκε, μεταξύ άλλων, από το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ, το οποίο προσβλέπει στην προώθηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας στο μέλλον, βασίζεται σε προηγούμενη μελέτη των ίδιων ερευνητών, το 2009. Τότε, είχαν δείξει τον μηχανισμό με τον οποίο τα βακτήρια επιβιώνουν σε περιβάλλοντα χωρίς οξυγόνο, κατασκευάζοντας μικροσκοπικά ηλεκτρικά «σύρματα», με μέγεθος ατόμου, που εκτείνονται πέρα από την επιφάνεια του κυττάρου τους, κάνοντας έτσι επαφή με το ορυκτό πάνω στο οποίο βρίσκονται (η όλη διαδικασία έχει αποκληθεί «αναπνοή πετρωμάτων»).

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική της κρυσταλλογραφίας ακτίνων-Χ, ώστε να αποκαλύψουν την μοριακή δομή των πρωτεϊνών, οι οποίες προσκολλώνται στην κυτταρική επιφάνεια του μικροοργανισμού, μέσω των οποίων -σαν σε «ηλεκτρικό σύρμα»- μεταφέρονται τα ηλεκτρόνια. 

«Όλα τα ζωντανά πράγματα παράγουν ηλεκτρισμό, δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία», δήλωσε ο Clarce, επισημαίνοντας, για παράδειγμα, ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για να χτυπάει η καρδιά τους και να δημιουργούν σκέψεις στον εγκέφαλό τους. Τα βακτήρια δημιουργούν «σύρματα» μέσω των οποίων αποβάλλουν στο περιβάλλον τους τον παραπανίσιο ηλεκτρισμό τους, διότι αν αυξηθεί υπερβολικά το ηλεκτρικό φορτίο στο εσωτερικό των κυττάρων τους, η λειτουργία τους σταματά. 

Η πρόκληση των επιστημόνων είναι να βρουν πρακτικούς τρόπους για να αντλήσουν αυτό τον ηλεκτρισμό, αξιοποιώντας τα μικρόβια ως ένα είδος βιο-μπαταρίας. Οι εκτιμήσεις είναι πάντως ότι θα χρειαστεί ακόμα μια δεκαετία περίπου μέχρι να αξιοποιηθεί αυτός ο μικροβιακός ηλεκτρισμός για την παροχή ρεύματος σε φορτιστές κινητών, φώτα κ.α. Για να γίνει αυτό, πρέπει προηγουμένως η όλη διαδικασία να γίνει 100 έως 1.000 φορές πιο αποδοτική από ενεργειακής πλευράς. 

ΠΗΓΗ: physics4u.gr

ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΒΙΤΣΑ ΑΠΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥΣ ΚΑΙ «ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ»! (ΒΙΝΤΕΟ) 

Όποιος λέει πως η κυβέρνηση των συριζοκομμουνιστών είναι αντιδημοφιλής και οι εκπρόσωποί της φοβούνται να εμφανιστούν ενώπιον του λαού, φοβούμενα αποδοκιμασίες, δεν ξέρει τι του γίνεται!

Την αποθέωση, λοιπόν, γνώρισε ο αμερικανοκομμουνιστής Βίτσας κατά την διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση της «Πακιστανικής Κοινότητας Ενότητα», σε αίθουσα που παραχωρήθηκε (ευγενώς…) από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Ο αμερικανομπολσεβίκος, που άρχισε την ομιλία του λέγοντας πως θα ήθελε να μιλάει… ουρντού, «ώστε να σας δείξω και το πάθος αυτών που θέλω να σας πω», έδωσε υποσχέσεις στα Πακιστάνια ότι η κυβέρνηση των προδοτών θα βρει τρόπους για να έρχονται οι Πακιστανοί στην χώρα των «ανοιχτών συνόρων» με ασφάλεια και τάξη, «ώστε να μην κινδυνεύουν σε κοντέινερ και στις θάλασσες».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Συριζαίος Βίτσας προς πακιστανούς: Φέρτε κι άλλους συμπατριώτες σας στην Ελλάδα - Θα τους κάνω όλους Έλληνες με ένα χαρτί!

Fire + Ice - Blood on the Snow (Neofolk)

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ – ΕΜΠΛΑΣΤΡΑ, ΜΑΝΤΖΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΚΗΡΑΛΟΙΦΕΣ 

Άρθρο στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή»

Όλα για τον ανυποψίαστο πελάτη, τον γελοίο οπαδό, τον αποχαυνωμένο καταναλωτή, τον ευκολόπιστο ψηφοφόρο, που παθιάζεται με τις ψευδοεπιστήμες, τις ανατρεπτικές θεωρίες με τα απόβλητα των ΜΜΕ ή οτιδήποτε fake του σερβίρουν οι τσαρλατάνοι της παραπληροφόρησης.

Θαυματουργά λοιπόν γιατροσόφια, φάρμακα για την καράφλα, αγιασμένα βότανα για την σωτηρία της ψυχής και ευλογημένες συνταγές από τους Αγιορίτες μοναχούς.

Αυθεντικές επιστολές του Ιησού, του Θεού μας, έμπλαστρα για τη μέση και κηραλοιφές για συγκάματα, οδοντόπαστες με μύρο που έγιναν σε σκήτες και κελιά από γέροντες του Όρους. 

Κεριά και λιβάνια, θεραπευτικά μαντζούνια από το περιβόλι της Παναγιάς, αλοιφές και κοκτέιλ δια πάσαν νόσον και ερεθισμόν, για κιρσούς, το Αλτσχάιμερ αλλά και την φλεβίτιδα. Και όλα αυτά πασπαλισμένα με μπόλικη δόση πολιτικαντισμού.

Όταν οι αμετροέπεια ξεπερνά τα όρια, το θράσος περισσεύει και η κουτοπονηριά ξεχειλίζει, τότε εμφανίζονται στην κοινωνία μας νοσηρά φαινόμενα άκρως παρακμιακά με την μορφή ακόμη και πολιτικού σχηματισμού.

Πολιτικού δηλαδή κόμματος που ευαγγελίζεται δήθεν την Λύση του Ελληνικού μας προβλήματος.

Όταν δε επιπλέον της προσπάθειας αυτής ηγείται άνθρωπος των ΜΜΕ, τηλεπλασιέ εν προκειμένω, που πέρα των άλλων εμπορεύεται τον πόνο, την αφέλεια, την αδυναμία, την ελπίδα των συμπολιτών μας τότε οδηγούμεθα σε ακραίες λύσεις που δυστυχώς πέρα από γέλωτα προκαλούν και μία αστείρευτη θλίψη και μελαγχολία.

Όταν όμως σβήσουν τα φώτα ο κάθε επιτήδειος πολιτικάντης Ελληναράς που υποδύεται τον άμεμπτο πατριώτη, τον ειλικρινή αγωνιστή της Πατρίδας ξεγυμνώνεται κι ευθύς αποκαλύπτεται ο ύπουλος χαρακτήρας του, η παμπόνηρη σκέψη του, ο υποκριτικός λόγος του, η κίβδηλη συμπεριφορά του.

Κι έτσι η θλιβερή αυτή φιγούρα που υποδύεται στις μέρες μας τον αρχηγό κόμματος, γυμνή πλέον φανερώνει τον μοναδικό της στόχο που δεν είναι άλλος από το ταμείο! 

Πιστεύοντας δε ότι “uber alles” είναι τα φράγκα, αναμένει εναγωνίως τις εισπράξεις από τις κηραλοιφές, τα μαντζούνια, τα έμπλαστρα, τα χειρόγραφα του Ιησού, τα λιβάνια και τα κομποσκοίνια που διαθέτει, διακριτικά σερβιρισμένα με μια ανείπωτη υποκρισία και μια ακατάσχετη διάθεση αυτοεξευτελισμού! 

Η περσόνα αυτή που είναι πραγματικό ταλέντο στις κωλοτούμπες και η οποία μετά από μία γόνιμη πολιτική θητεία στο ΠΑΣΟΚ, το ΛΑ.Ο.Σ. και την Ν.Δ. κατέληξε να ηγείται ενός κόμματος επιδιώκοντας την λύση των προβλημάτων της Πατρίδας μας με την βοήθεια της Παναγιάς, των μοναχών του Όρους, αλλά προπαντός με την δική μας ανέχεια, απερισκεψία και ελαφρότητα. 

Το Μοναστήρι να ‘ναι καλά! Όσο λοιπόν το παγκάρι γεμίζει από εισπράξεις, τόσο και θα φουντώνουν οι αναλύσεις του μπουρδολόγου αυτού τηλεπλασιέ για την ΑΟΖ, το Μακεδονικό, την Κόκκινη Αρκούδα, τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο, την Τουρκία, την γεωπολιτική σκακιέρα, το κουρδικό, τα Σκόπια, μαζί με τα ευεργετικά αποτελέσματα των κηραλοιφών από το Περιβόλι της Παναγιάς και των χαπιών για την δυσκοιλιότητα!

Και έτσι όσο πέφτει το παραδάκι από τις τηλεπωλήσεις, τόσο η ξετσιπωσιά θα οργιάζει, η αγυρτεία θα φουντώνει και η αυθάδεια θα κυριαρχεί μαζί με καφενειακού τύπου πολιτικές αναλύσεις, επιτηδευμένες κοινοτοπίες, χυδαίες ρητορικές και γελοίες διαπιστώσεις του εν λόγω τηλεαστέρα. 

Εμπρός λοιπόν συνέλληνες ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν.

Είναι ίσως πλέον η σειρά του λεγάμενου αυτού τηλεπλασιέ αυτού του γυρολόγου παπατζή, που είναι “ρουφιάνος” κατά τον πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., “ο έμετος” για τους ράδιο αρβύλα να εισέλθει στο κοινοβούλιο, στον “ναό της δημοκρατίας”.

Αυτός ο καλός στρατιώτης του συστήματος, αυτή η ορντινάτσα των αφεντικών, είναι βέβαιον ότι θα κάνει το παν για να εξευτελίσει αυτόν τον αποτυχημένο θεσμό. 

Μη του στερήσετε την ευκαιρία να συμμετέχει σ’ αυτόν τον χυδαίο αχταρμά που αυτοπροσδιορίζεται ως “συνταγματικό τόξο”.

Δικώνυμος Μακρής 

Το Νεκρονομικόν

2 Οκτωβρίου 2016

Το απαγορευμένο βιβλίο που διηγείται την ιστορία των Μεγάλων Παλαιών και φυσικά άλλες πολύ σκοτεινές γνώσεις, είναι το θρυλικό Necronomicon του Άραβα Αμπντούλ Αλχαζρέντ. Αυτό το απαγορευμένο βιβλίο (οι θρύλοι αναφέρουν ότι είναι 3 πρωτότυπα βιβλία – ένα στα αραβικά – ένα στα λατινικά – ένα στα ελληνικά) και όχι ένα λογοτεχνικό παιχνίδι του Λάβκραφτ που το επινόησε για τα διηγήματά του, είναι κάτι που έχει αποδειχτεί ότι πραγματικά υπάρχει και αντικατοπτρίζει αληθινά «απαγορευμένα» βιβλία και κείμενα τα οποία πιθανόν να είχε μελετήσει ο Λάβκραφτ.

Όλα ξεκίνησαν με το διήγημα του Λαβκράφτ «The Call of Cthulhu» (Το κάλεσμα του Κθούλου)…. η διήγηση περιστρέφεται γύρω από μία τιτάνια δαιμονική εξωγήινη οντότητα, που στην αρχαία γλώσσα έχει το όνομα «Κθούλου» και τους ακόλουθούς του, που μετανάστευσαν στην Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια και έκτισαν την R’lyeh (Ρ’λυέ), μία μεγαλιθική μητρόπολη σε ένα νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Αυτά τα τιτάνια όντα,  μάχονταν σε έναν αιώνιο πόλεμο με άλλες εξωγήινες οντότητες που κατοίκησαν τον πλανήτη μας από την εποχή των δεινοσαύρων.

Κάποια άγνωστη κοσμογονική καταστροφή οδήγησε τον Κθούλου και τη γενιά του μέσα στους μεγαλιθικούς πύργους τους και  σύμφωνα πάντα με την διήγηση του Λάβκραφτ,  το νησί φρούριό τους τελικά βυθίστηκε κάτω από τα κύματα, φυλακίζοντας τους σε μία ημιναρκωμένη κατάσταση για αμέτρητους αιώνες.

Σύμφωνα με την Μυθολογία  Κθούλου, οι αρχαίοι θεοί ή «Μεγάλοι Παλαιοί», εξορίστηκαν στο διάστημα (πέρα από τα άστρα) από τους Πρεσβύτερους Θεούς, γιατί εξασκούσαν τη μαύρη μαγεία στο απαγορευμένο πεδίο της Γης. Η πύλη των Διαστάσεων έκλεισε πίσω τους και σφραγίστηκε για να μην επιστρέψουν ποτέ. Απ’ αυτούς μόνο ο Κθούλου παραμένει στην βυθισμένη Ρλυέ αιώνια όπου κοιμάται και ονειρεύεται έως ότου ξυπνήσει και να καλέσει πίσω στη Γη τους αδελφούς του.

Η μυθολογία επεκτείνεται σε όλους τους πιθανούς χώρους, σε άλλες διαστάσεις, στα άστρα, στη Γη, στο βυθό των θαλασσών, στην κούφια Γη,  και φυσικά μέσα στο χρόνο.
Το συγκεκριμένο παζλ δεν έχει ούτε τέλος ούτε λύση. Τα κυρίαρχα στοιχεία μπλέκονται μεταξύ τους δημιουργώντας σημεία κλειδιά που βλέπουμε να μας απασχολούν ακόμη και σήμερα.

Ποιος ήταν ο συγγραφέας του;
Το Νεκρονομικόν γράφτηκε από από τον τρελό Άραβα ποιητή Αμπντούλ Αλχαζρέντ στη Δαμασκό της Συρίας περίπου το 730 την εποχή των ομμαιάδων  χαλιφών. Ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ είχε επισκεφτεί τα ερείπια της Βαβυλώνας και τις μυστικές κατακόμβες της Μέμφιδας, ενώ είχε περάσει δέκα χρόνια της ζωής του περιπλανώμενος στην απἐραντη αραβική έρημο που η αρχαία ονομασία της ήταν Ρόμπα Ελ-Χαλίγιε, που σημαίνει Κενός Χώρος και οι σύγχρονοι την ονομάζουν Ντάχμα, δηλαδή Πορφυρή Ερημιά.  Οι αραβικοί θρύλοι θέλουν την έρημο Ρόμπα Ελ-Χαλίγιε να κατοικείται από δαιμονικά πνεύματα και τέρατα του θανάτου, ενώ όσοι την έχουν διασχίσει λένε ότι στις απάτητες εκτάσεις της συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Στην έρημο Ρόμπα Ελ-Χαλίγιε ο Αλχαζρέντ επισκέφτηκε την μαγική πόλη Ιρέμ των Κιόνων και περιπλανήθηκε στα ερείπια μιας άγνωστης πόλης όπου ανακάλυψε τα χρονικά μιας προ ανθρώπινης ράτσας. Τα χρονικά αυτά κατέγραψε μαζί με όσα πίστεψε ότι είδε και άκουσε (ή πραγματικά είδε και άκουσε) μέσα στα ερείπια, σε έναν ογκώδη τόμο 900 περίπου σελίδων. Το βιβλίο αυτό είναι γνωστό σε εμάς ως Νεκρονομικόν.

Ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ πέθανε (ή μάλλον εξαφανίστηκε) το 738 στη Δαμασκό. Για τον θάνατο του λέγονται τρομερές ιστορίες. Ο διασημότερος θρύλος που αφορά τις τελευταίες του στιγμές καταγράφηκε το 12ο αιώνα από τον Εμπν Χαλικάν. Σύμφωνα με αυτόν ο Αμπντούλ καταβροχθίστηκε από ένα αόρατο τέρας στη μέση ενός πολυσύχναστου παζαριού, μπροστά στα έκπληκτα μάτια εκατοντάδων παρευρισκομένων.

Τι είναι το Νεκρονομικόν;
Ο πρωτότυπος τίτλος του ήταν Αλ Αζίφ, όνομα που σημαίνει το νυχτερινό βόμβο των εντόμων και μεταφορικά των δαιμόνων, πράγμα που θα μπορούσε να αποδοθεί εντελώς ελεύθερα ως το ουρλιαχτό των Τζίνι. Ο τίτλος Νεκρονομικόν που σημαίνει ο νόμος των Νεκρών ή το Βιβλίο των Νεκρών Εικόνων, προέρχεται από την Ελληνική μετάφραση του Θεόδωρου Φιλέτα, η οποία έγινε γύρω στο 950 μ.Χ στην Κωνσταντινούπολη. Τα περισσότερα χειρόγραφα αντίτυπα της Ελληνικής αυτής μετάφρασης καταστράφηκαν στην πυρά το 1050, κατόπιν διαταγής του πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου. Όσα διασώθηκαν φυγαδεύτηκαν και πιθανότατα το τελευταίο από αυτά να καταστράφηκε το 1892 σε μια πυρκαγιά της βιβλιοθήκης του Σάλεμ.

Η πρώτη λατινική μετάφραση που έγινε το 1228 από το Ελληνικό κείμενο αποδίδεται στον Ολάους Βόρμιους. Είχε τον τίτλο De Normis Necium και πρωτοεμφανίστηκε στην Μπολόνια. Τα περισσότερα αντίγραφα αυτής της μετάφρασης καταστράφηκαν το 1232, με διαταγή του πάπα Γρηγορίου Θ’, αν και έντονες φήμες λένε ότι κάποια αντίγραφα της φυλάσσονται μέχρι σήμερα στη βιβλιοθήκη του Βατικανού. Σχετικά με το μεταφραστή της έκδοσης αυτής έχουν κατά καιρούς εκφραστεί διάφορες επιφυλάξεις. Ο Ολάους Βόρμιους ήταν όντως υπαρκτό πρόσωπο, όμως δεν έζησε στις αρχές του 13ου αιώνα. 

Διάφορες ιστορικές πηγές μας δίνουν τη δυνατότητα να εντοπίσουμε δύο πρόσωπα με αυτό το όνομα. Ο ένας ήταν Δανός γιατρός και αποκρυφιστής που έζησε από το 1588 ως το 1654, ενώ ο άλλος έζησε στα τέλη του 15ου αιώνα και ήταν γραμματέας του Ισπανού πασίγνωστου ιεροεξεταστή Τορκουεμάντα (Tomas de Torquemada).

Την ίδια εποχή που κυκλοφόρησε η μετάφραση του Ολάους Βόρμιους, φημολογείται ότι το Νεκρονομικόν μεταφράστηκε στα Ιρλανδικά από άγνωστο μεταφραστή, με τον τίτλο Celtic Badb Nemain. Κανένα αντίγραφο αυτής της πιθανολογούμενης έκδοσης δεν έχει βρεθεί ποτέ. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες για μια έκδοση που έγινε στη Γαλλία στα μέσα του 13ου αιώνα. Το μόνο που γνωρίζουμε για αυτήν είναι ότι η μετάφραση έγινε σ ένα μοναστήρι της Νότιας Γαλλίας.

Περίπου το 1440, η λατινική μετάφραση του Νεκρονονικόν κυκλοφόρησε στη Γερμανία, ενώ γύρω στο 1530 επανεκδόθηκε η ελληνική μετάφραση στην Ιταλία. Μεταξύ 1576 και 1579 εμφανίστηκε στην Ισπανία μια ισπανική μετάφραση του βιβλίου, με τίτλο El Libro de los Normos de los Perdidos Algiers. Μεταφραστής αυτής της έκδοσης φέρεται ο Miguel de Cervantes Saavedra, μολονότι είναι άγνωστο αν το βιβλίο κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Μερικά χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στην Ισπανία και μια ακόμη λατινική μετάφραση που αποδιδόταν στον Ολάους Βόρμιους. Ο τίτλος της ήταν De Nomine Necorum.

To 1985 το Νεκρονομικόν μεταφράστηκε από τον πασίγνωστο Τζον Ντι. Ο τίτλος της έκδοσης αυτής ήταν Ye Boke of Ye Arab. Πιστεύεται ότι η μετάφραση έγινε κατά την περίοδο που ο Τζον Ντι ήταν διευθυντής του Christ’s College στο Μάντσεστερ. το βιβλίο σε αυτή την μορφή δεν εκδόθηκε ποτέ. Το μοναδικό αντίτυπο πέρασε αργότερα στην κατοχή του συλλέκτη Ελίας Άσμολ και από αυτόν στην βιβλιοθήκη Bodlein της Οξφόρδης.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι το Νεκρονομικόν μεταφράστηκε το 1664 στα Εβραϊκά από τον Νάθαν στη Γάζα. Ο Νάθαν ήταν απολογητής του ψευδομεσσία Σαμπατάι Τσέβι. Η έκδοση αυτή ήταν χειρόγραφη και συνοδεύονταν από εκτενή σχόλια, όμως κανένα αντίγραφο της δε σώζεται. Ο τίτλος της εβραϊκής μετάφρασης ήταν Sepher ha -Shaare ha-Daath, που σημαίνει Βιβλίο των Πυλών της Γνώσης.

Η Ιρέμ των Κιόνων την οποία φέρεται να επισκέφτηκε ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ πριν καταγράψει τις απόκοσμες εμπειρίες του στο Αλ Αζίφ κατέχει εξέχουσα θέση στην αραβική μυστική παράδοση. Οι Άραβες πιστεύουν ότι η Ιρέμ των Κιόνων που την αποκαλούν «Irem Zhat al Imad» χτίστηκε από Τζινι, σύμφωνα με τις οδηγίες του Saddad, άρχοντα της φυλής Ad, πριν από την εποχή του Αδάμ. Οι Ad είναι για τους άραβες το αντίστοιχο των Νεφελείμ της εβραϊκής παράδοσης. Άλλωστε οι μάγοι Muqarribun της προ ισλαμικής παράδοσης πιστεύουν ότι η Ιρέμ των Κιόνων είναι μια πόλη που υπάρχει σε ένα άλλο επίπεδο πραγματικότητας και επίσης τη θεωρούν μια από τις μυστικές πύλες που οδηγούν στο κενό διάστημα, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με το Daath της καμπαλιστικής παράδοσης. Η διδασκαλία των Muqarribun λέει πως όποιος περάσει την πύλη της Ιρέμ των Κιόνων μπορεί να έρθει σε επαφή με θεϊκές οντότητες και να επιτύχει την «απόλυτη εκμηδένιση», κάτι που θεωρείται σημαντικότατο και από τους Σούφι. Κατά την διάρκεια της «εκμηδένισης» ο μύστης απορροφάται από το κενό του διαστήματος και ο εαυτός (ή αν θέλετε η ψυχή) παύει να υφίσταται. Έτσι λοιπόν οι αναφορές του Λαβκραφτ στους Μεγάλους Παλαιούς που καραδοκούν να καταβροχθίσουν ψυχές ως άλλοι φύλακες της πύλης αποκτούν άλλο νόημα.

Ο Cthulhu
Ακόμη και το όνομα Κθούλου που αποδίδεται σε έναν από τους Μεγάλους Παλαιούς μοιάζει και ακουστικά με την αραβική λέξη khadhulu ή qhadhulu που σημαίνει «εγκατάλειψη». Η λέξη αυτή που χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα γραπτά των Σούφι και των Muqarribun, αλλά τη συναντάμε και στον 29ο στίχο του 25ου κεφαλαίου του Κορανίου, εκφράζει τη δύναμη που κάνει εφικτή για τους Άραβες μυστικιστές την επίτευξη των τεχνικών Tajrid (απόσπαση από το εξωτερικό περιβάλλον)και Tafrid (εσωτερική απομόνωση).

Οι τεχνικές αυτές βοηθούν το μύστη να απελευθερωθεί από τον «προγραμματισμό» που του επιβάλλεται η μόρφωση και το πολιτιστικό του επιπέδο, κάτι που θεωρείται πρωταρχική προϋπόθεση για την πνευματική ανάπτυξη.

Γνωρίζοντας τα παραπάνω λοιπόν, έχει ενδιαφέρον να θυμηθούμε το θρυλικό πλέον λαβκραφτικό τετράστιχο που αναφέρεται στον Κθούλου: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΙΩΝΙΑ ΜΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΑΡΑΞΕΝΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ…..

Το Νεκρονομικόν σήμερα 
Στην εποχή μας έχουν κυκλοφορήσει εκατοντάδες εκδόσεις που αυτοπροβάλλονται ως αληθινές, χωρίς βέβαια να έχουν ουδεμία σχέση με το πρωτότυπο. Οι μόνες αξιόλογες από αυτές είναι η έκδοση του 1956 που έγινε για λογαριασμό του Βρετανικού μουσείου σε περιορισμένα αντίτυπα με τίτλο The Necronomicon και η δίγλωσση (Λατινικά-Αγγλικά) έκδοση του 1962 που έγινε για λογαριασμό της Miscatonic Univercity Press με επιμέλεια του Philip Highghas.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το Νεκρονομικόν δεν υπήρξε ποτέ. Στηρίζουν την άποψη τους σε μια επιστολή του Λαβκραφτ προς τον Φρανκ Μπελκναπ Λονγκ, όπου αναφέρεται ότι ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ είναι φανταστικό πρόσωπο. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση όμως υπάρχει η πιθανότητα ένα υπαρκτό βιβλίο να αποδίδεται σε ανύπαρκτο συγγραφέα, για πολλούς και διάφορους λόγους. Όσα έχουν ειπωθεί κατά καιρούς σχετικά με το βιβλίο, το συγγραφέα και το περιεχόμενο του παρουσιάζουν άλλωστε εκπληκτικές ομοιότητες και αναφορές στην αραβική μαγεία και μυθολογία που πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα.

Για παράδειγμα ο τίτλος του τρελού ποιητή που αποδίδεται στον Αμπντούλ Αλχαζρέντ αποκτά άλλη διάσταση γνωρίζοντας ότι η αραβική λέξη majnum που σημαίνει «τρελός» μέχρι τον 8ο αιώνα χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει κάποιον που είχε καταληφθεί από τα Τζίνι. Κάποιον δηλαδή που βρισκόταν σε επικοινωνία με προανθρώπινες εξωδιαστατικές οντότητες, κάτι ανάλογο δηλαδή με τους Μεγάλους Παλαιούς. Έτσι ο τίτλος Αλ Αζίφ που υποδηλώνει το νυχτερινό ουρλιαχτό των δαιμόνων γίνεται πολύ πιο ουσιαστικός.

ΠΗΓΗ: www.xorisorianews.gr