Ο Δρόμος του Καθήκοντος

 “Αντί για όλα τα θνητά πράγματα, οι Άριστοι επιλέγουν ένα μόνο: την Αιώνια Δόξα. Αντίθετα, οι πολλοί αρκούνται στο να χορταίνουν σα τα ζώα”

Ηράκλειτος ο Εφέσιος 

Αρκεί κάποιος να ανοίξει ένα περιοδικό ή ένα φύλλο της εφημερίδος ‘’Χρυσή Αυγή’’ της δεκαετίας του 1990, ώστε να διαπιστώσει πως όσα σήμερα υποστηρίζει το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, υπήρξαν ο πυρήνας της ιδεολογικής και πολιτικής μας κοσμοθεάσεως από γεννήσεώς του. Έχουν παρέλθει έκτοτε, δύο και πλέον δεκαετίες και το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών ακολουθεί δίχως παρέκκλιση την ίδια σταθερή ιδεολογική πορεία. Οι εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 και ο Εθνικιστικός Θρίαμβος που τις σημάδεψε, οδήγησε μεγάλες μάζες συμπατριωτών μας, στην αγκαλιά του Κινήματος. Μέσα σε αυτές τις μάζες, βρίσκονται αγωνιστές, οι οποίοι αναζητούσαν μια Πίστη και μια Σημαία, τις οποίες θα υπερασπίσουν. Αναπόφευκτα όμως, εντός των μαζών αυτών, υπάρχουν και κάποιοι επιτήδειοι και κακοήθεις, οι οποίοι ορέγονται την εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών, ορέγονται πλούτη και αξιώματα. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι προτρέπουν την Ηγεσία του Κινήματος, να δημιουργήσει ένα νέο, ηπιότερο προφίλ, προσαρμοσμένο τάχα, στις απαιτήσεις των καιρών… 

Άπαντες όσοι δραστηριοποιούνται στο Κίνημα, οφείλουν να μελετήσουν την Ιστορία του Κινήματος. Να μελετήσουν και όχι να διαβάσουν ή να ακούσουν. Τότε και μόνον τότε, θα διαπιστώσουν ότι ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή, δεν αποτελεί ένα φαινόμενο έκτακτο και πρόσκαιρο. Τότε θα αντιληφθούν, ότι το Κίνημα δεν βάδισε σε ένα δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα. Το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών, δεν αρμένισε σε γαλήνιες θάλασσες. Αντιθέτως, το Κίνημα βίωσε -και βιώνει ακόμη και σήμερα- την δική του Οδύσσεια, βγαλμένη θαρρείς από τις ηρωικότερες σελίδες των Ομηρικών Επών. Πώς θα μπορούσαμε όμως εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές, να διαμαρτυρηθούμε για τις κακουχίες που περάσαμε; Πώς θα μπορούσαμε, εμείς οι Εθνικιστές, να γυρέψουμε δρόμο διαφορετικό από εκείνον της συνεχούς πάλης ενάντια στο ανθελληνικό Καθεστώς; Πώς θα μπορούσαμε εμείς οι Εθνικιστές, να γυρέψουμε ειρήνη σε ένα κόσμο δίχως Αξίες, σε ένα κόσμο δειλών και προσκυνημένων; 

Υπήρξαμε έφηβοι Στρατιώτες της Εθνικιστικής Ιδέας, όταν ο Αρχηγός μας, διατράνωνε στους υψηλότερους τόνους πως εμείς οι Χρυσαυγίτες, θα παραμείνουνε Πιστοί, όταν όλοι γύρω μας θα έχουν γίνει άπιστοι. Και θα παραμείνουμε Πιστοί, διότι έχουμε μια Σημαία να υπερασπίσουμε! Ήταν τα δύσκολα εκείνα έτη του ωραίου Αγώνος, όταν η ελληνική δημοκρατική κοινωνία βίωνε τον επίπλαστο παράδεισο του μεταπολιτευτικού καπιταλισμού. Ήταν εκείνη η χρονική περίοδος, όπου οι Χρυσαυγίτες ήταν λίγοι, ήταν περιθωριακοί, ήταν ακραίοι, ήταν κινδυνολόγοι. Εκείνη την εποχή, ήταν –δίχως ίχνος υπερβολής- προτιμότερο να δηλώσεις σατανιστής, παρά Έλληνας Εθνικιστής. Πόσο αλήθεια περίεργο και ξένο προς την καθημερινότητά τους θέαμα, θα ήταν για τους αστούς, το συναπάντημά τους με κάποια μαχητική εθνικιστική μας πορεία… Αναμμένοι πυρσοί, οι Ψυχές των Αθανάτων Ηρώων μας, κυματίζουσες Σημαίες, η απόδειξη της Υπεροχής της Πίστεώς μας, Φάλαγγες Νέων κυρίως, γυναικών και ανδρών, συνθήματα για την Πατρίδα και βλέμματα πλήρη της ατσάλινης Θελήσεώς μας. Τι κι αν ήμασταν μερικές εκατοντάδες Συντρόφων, ναι! Είχαμε την ακλόνητη πεποίθηση, συνεπείς στο Ελληνικό μας Πεπρωμένο, πως βαδίζουμε προς την Ηρωική Νίκη ή τον Ένδοξο Θάνατο.  

Τα λόγια του Αρχηγού μας, είχαν χαραχτεί στις νεανικές μας καρδιές: Η Φρουρά δεν παραδίδεται, η Φρουρά πίπτει! Ευγνωμονούμε το Θεό, που περπατήσαμε από τη μια μέχρι την άλλη άκρη το δύσβατο μονοπάτι του Αγώνος. Τούτη είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να συλλάβει κανείς το μεγαλειώδες της σημερινής μας Νίκης. Στο διάβα αυτών των ετών, που χαρακτηρίσθηκαν από αδιανόητες για τον μέσο αστικό νου διώξεις του Κινήματος και από την ανήθικη κατασυκοφάντησή του από μέρους των πληρωμένων κονδυλοφόρων του Καθεστώτος, η Χρυσή Αυγή, εξήλθε ισχυρότερη. Στρέφοντας το βλέμμα στο ηρωικό παρελθόν, δυνάμεθα να κραυγάσουμε: χάσατε την ευκαιρία να μας σκοτώσετε, μας κάνατε περισσότερο δυνατούς! 

Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα, να επαναπαυτούμε πάνω στις δάφνες μιας πρόσκαιρης εκλογικής νίκης. Δεν είναι σε καμιά των περιπτώσεων, τούτο το Νόημα του Αγώνος μας. Στόχος του Κινήματος δε μπορεί να είναι άλλος από την αποτίναξη των αλυσίδων που κρατούν τον Ελληνικό Λαό δέσμιο των διεθνών τοκογλύφων και του διεθνούς σιωνισμού. Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, στέκει ως Φάρος του Ελληνισμού πάνω στο βράχο. Βράχος που πλήττεται από τα κύματα, των εχθρικών επιθέσεων, παραμένει όμως ακλόνητος. Και τον Φάρο αυτό, τον υπερασπίζονται Εθνικιστές άξιοι, να φέρουν τον τίτλο του Χρυσαυγίτη. Κάποτε το Κίνημα, το κράτησαν όρθιο μερικές εκατοντάδες Συναγωνιστές. Σήμερα έδωσε ο Θεός, και εκατοντάδες χιλιάδες βαδίζουν πίσω από τα Πολεμικά μας Λάβαρα. Για να γίνει όμως αυτό, είχαν φροντίσει αγνοί Αγωνιστές της Ιδέας, να καλλιεργήσουν το έδαφος επί σειρά ετών.  

Δεν μπορεί ένας ιδεολογικός οργανισμός να μετατραπεί σε Πολιτικό Κίνημα, αν δε διέλθει μέσα από τον κυκεώνα των δυσκολιών και των αντιπαραθέσεων. Είναι αυτές οι δοκιμασίες οι οποίες κρίνουν, ποιοί δύνανται να σηκώσουν το βάρος του Αγώνος και ποιοί θα αποδείξουν την αδυναμία ή την δειλία τους. Είναι οι ιδεολογικές μάχες στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στο πεζοδρόμιο, που γαλουχούν το Πνεύμα του Πολεμιστή. Είναι η πνευματική καλλιέργεια που δίνει τα αναγκαία εφόδια για την μεγάλη ιδεολογική μάχη με τους εχθρούς της Ιδέας. Και είναι τέλος η Θέληση εκείνη, που καθορίζει το αν η Ιδέα θα επικρατήσει ή θα χαθεί σαν μια ασήμαντη στιγμή, μέσα στην Ιστορία.  

Μετά από δεκαετίες δοκιμασιών, το Κίνημα βαδίζει σήμερα με την βεβαιότητα και την σιγουριά που χαρίζουν οι μακροχρόνιες μάχες ενάντια στο Καθεστώς της Μεταπολίτευσης. Εκείνος ο ιδεολογικός οργανισμός, ο οποίος αποτελούσε την ένωση όλων των Εθνικιστών, διέπεται πλέον από την Ενότητα και την Πειθαρχία που απαιτούνται για τις σημαντικές και καθοριστικές μάχες του Μέλλοντος. Τίποτε δε δύναται πλέον να διαρρήξει την Ενότητα των Ελλήνων Εθνικιστών, τίποτε δεν δύναται να διαταράξει την πορεία προς την Τελική Νίκη! 

Υπάρχουν αρκετοί συμπατριώτες μας, οι οποίοι θεωρούν πως η εγγραφή τους ως υποστηρικτή του Κινήματος, τους μετατρέπει αυτομάτως σε μέλη του Κινήματος. Υπάρχουν πολλοί νέοι, οι οποίοι πριν καν εισέλθουν στο πεδίο της μάχης, ασκούν κριτική και εκφράζουν προσωπική γνώμη επί παντός του επιστητού. Οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές προς κάθε κατεύθυνση, ότι το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, δεν έχει καμία πρόθεση να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των αστών. Αντιθέτως, είναι οι αστοί εκείνοι που οφείλουν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του Κινήματος, είναι οι αστοί εκείνοι που πρέπει να αποτινάξουν τον αστικό τρόπο σκέψης, υιοθετώντας τον εθνικιστικό και επαναστατικό. Η Χρυσή Αυγή, δεν ήταν και δε θα γίνει ποτέ κόμμα, με την αστική έννοια του όρου. Η Χρυσή Αυγή, είναι Κίνημα Λαϊκό και Εθνικιστικό και ως Κίνημα Εθνικιστικό μέσα σε καθεστώς στυγνής κοινοβουλευτικής δικτατορίας, καθίσταται εκ προοιμίου επαναστατικό. Ας μη μπαίνουν λοιπόν στο κόπο κάποιοι εκ των νέων υποστηρικτών, να μας προτείνουν τι πρέπει να αλλάξει, διότι απλούστατα το μόνο που πρέπει να αλλάξει, είναι αυτοί οι ίδιοι και η αστική τους νοοτροπία. 

Εξίσου σύνηθες, είναι το φαινόμενο να παρουσιάζονται κάποιοι επιτήδειοι, οι οποίοι ρίχνουν το δόλωμα των ψήφων, για να πείσουν για την σημαντικότητα της παρουσίας τους. Το επιχείρημα ‘’εγώ έφερα 100 ψήφους’’, είναι γελοίο και γλοιώδες, όσο κι εκείνοι που το θέτουν. Περιφρονούμε τους κομματάρχες των προνομίων και της ειδικής μεταχείρισης. Σεβόμαστε τους Αγωνιστές της Ιδέας και εκείνους που είναι έτοιμοι να γίνουν Πολιτικοί Στρατιώτες του Ελληνικού Εθνικισμού.  

Μαζί με αυτούς τους πρώην κομματάρχες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα ως σημαία ευκαιρίας, είναι πρέπον να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είναι οι προσωπικές περγαμηνές εκείνες που θα κρίνουν την πορεία ενός εκάστου μέσα στο Κίνημα. Δεν είναι δυνατόν επί παραδείγματι, να στεκόμαστε με δέος απέναντι σε κάποιον ο οποίος δύναται να αποτελεί τον κορυφαίο ακόμη επιστήμονα, αν αυτός δεν προσφέρει τις υπηρεσίες του στη διάθεση του λαϊκού συμφέροντος, παρά μόνον ενδιαφέρεται για την προσωπική του φήμη και το ίδιον όφελος. Θα πρέπει να κατανοήσει ο Λαός μας, πως κύριο μέλημα του Κινήματος, είναι η διαφύλαξη και διαιώνιση του Ελληνικού Αίματος, διαμέσου της Ελληνικής Κοινότητος. Ως εκ τούτου, το ύψιστο χρέος του Έλληνα Εθνικιστή, είναι να προσφέρει την ατομικότητα στη διάθεση ενός μεγαλύτερου οργανισμού κοινού Αίματος, στην Λαϊκή Κοινότητα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, αποτελεί ακλόνητη πεποίθησή μας, πως ένας Χρυσαυγίτης, αξίζει όσο χίλιοι μαρξιστές και χίλιοι αστοί μαζί. Ήρθε ο καιρός, να συντριβεί ο ατομισμός ο οποίος αποθεώθηκε από την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και οδήγησε την Πατρίδα και τον Λαό στο χείλος της καταστροφής, για να αναδειχθεί ξανά το μεγαλείο του συνόλου της Ελληνικής Φυλής. 

Οι νέοι Συναγωνιστές μας, έχουν την τύχη να αγωνίζονται πλάι σε Συντρόφους παλαιούς και δοκιμασμένους. Το αίμα τους το οποίο χύθηκε στους δρόμους των πόλεων κατά τις μεγάλες μάχες με τους εχθρούς, στα δύσκολα έτη του Αγώνος, ήταν εκείνο που πότισε το Αιώνιο Δέντρο της Πίστεως, αίμα αναγκαίο για να δέσουν οι ρίζες με το Παρελθόν και για να κινήσουν τα κλαδιά προς το Μέλλον. Αποδώστε τον δέοντα σεβασμό προς τους Παλαιούς Συντρόφους, οι οποίοι στέκονται ακόμη στη πρώτη γραμμή του Αγώνος. Είναι η Παλαιά Φρουρά εκείνη, η οποία αποτελεί την εγγύηση της Ενότητος και της Πειθαρχίας εντός του Κινήματος. Είναι η Παλαιά Φρουρά εκείνη η οποία θα αποβάλλει κάθε μικρόβιο από τον υγιή οργανισμό του Κινήματος. Και είναι η Παλαιά Φρουρά εκείνη, η οποία θα ξαναχύσει το πρώτο Αίμα, θυσία στο Θεό του Πολέμου, όποτε κι αν αυτό χρειαστεί.

Πίστευε Νέε Συναγωνιστή, διότι η Πίστη είναι το απαραίτητο χαρακτηριστικό της Εθνικιστικής μας Ιδεολογίας. 

Υπάκουε Νέε Συναγωνιστή, διότι η υπακοή αρμόζει σε αληθινούς Στρατιώτες, έτοιμους να προχωρήσουν σε θυσίες για το Λαό τους. 

Πολέμα Νέε Συναγωνιστή, διότι ο Πόλεμος είναι ο Πατέρας των Πάντων και είναι αυτός ο Πόλεμος που θα σε ονομάσει Ελεύθερο σε ένα κόσμο δούλων. 

Μέχρι πριν μερικά χρόνια, εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές καταριόμασταν την Μοίρα, για το γεγονός ότι δε γεννηθήκαμε σε μια διαφορετική εποχή, μια εποχή Εθνικής εκτονώσεως και εξόρμησης της ελληνικής λόγχης. Και έρχεται σήμερα η Θεία Πρόνοια, να απλώσει μπροστά στα μάτια μας, πεδίο δόξης λαμπρόν. Κοσμογονικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα και ο πανάρχαιος και περήφανος Λαός που από αιώνες πατά τούτη την Ιερή Γη, εγείρεται και ετοιμάζεται για επίθεση! Στην πρωτοπορία αυτού του Λαού, θα τεθεί σύντομα το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα. Τούτος είναι ο στόχος των Ελλήνων Εθνικιστών, των αγωνιστών της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι εδιώχθησαν με λύσσα από το μεταπολιτευτικό καθεστώς. Παρά τις διώξεις όμως, ακολούθησαν δίχως αμφιβολίες και δισταγμούς, τον δρόμο που οδηγεί στη Τελική Νίκη, τον δρόμο του Καθήκοντος! Και θα ‘ρθει η μέρα Νέοι Συναγωνιστές, κατά την οποία οι Αγώνες σας με το Κίνημα και για το Κίνημα, θα σας δώσουν το δικαίωμα να σταθείτε με περηφάνια μπρος στη Παλαιά Φρουρά και κοιτώντας τη με βλέμμα γεμάτο αποφασιστικότητα θα κραυγάσετε: 

Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρονες (εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι)! 

Ε. Καρακώστας 

Από το δεύτερο τεύχος του περιοδικού "Μαίανδρος"