Είχε ασπαστεί και μελετήσει νέο-γνωστικές φιλοσοφικές κατευθύνσεις με τις οποίες προσπάθησε να διαφωτίσει τις υπερφυσικές καταβολές της Υπερβόρειας και των Αρίων. Υπήρξε μύστης εσωτερικών θεωριών και μελετητής του Πλάτωνα, υιοθέτησε τις θέσεις της Savitri Devi (Μαξιμιανής Πόρτας) σχετικά με την θεώρηση του Αδόλφου Χίτλερ ως Άβαταρ που πολεμά την σκοτεινή εποχή Kali Yuga, ενώ εξύμνησε μέσω της μελέτης, την θεωρία του Carl Jung σχετικά με τα αρχέτυπα.
Συμπαθούσε ιδιαίτερα τις Ινδουιστικές-Βεδικές και Νορδικές παραδόσεις ενώ μελέτησε εις βάθος τον Ελληνικό πολιτισμό και διατήρησε επαφές με Έλληνες Εθνικιστές μέχρι και λίγα χρόνια πριν τον θάνατο του.
Το πλήρες όνομα του είναι Miguel Joaquin Diego del Carmen Serrano Fernández, γεννήθηκε στο Santiago και σπούδασε στο Internado Nacional Barros Arana. Στην αρχή κινήθηκε στα πλαίσια του Μαρξισμού, όμως ήρθε σε σύγκρουση με τις υλιστικές θεωρίες της αριστεράς, οπότε και αποφάσισε να γίνει μέλος στο Movimiento Nacional Socialista de Chile (M.N.S.), το κόμμα του Jorge González von Marées κατά το έτος 1939 και άρχισε να αρθρογραφεί στο φυλετικό έντυπο Trabajo. Με την είσοδο των Γερμανών στην ΕΣΣΔ, αρχίζει να εκδίδει το δικό του έντυπο La Nueva Edad ("The New Age"/Η Νέα Εποχή), ενώ προωθεί την μετάφραση των ‘’Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών’’. Κάνοντας χρήση των θεωριών και παραδόσεων των Γνωστικών Καθαρών, θεωρεί τον Γιαχβέ ως το απόλυτο κακό. Στα τέλη του 1941 μυήθηκε στα μυστήρια μιας κλειστής εσωτερικής και μυστικιστικής κάστας Χιλιανών, δημιουργημένη από έναν Γερμανό μετανάστη στη Χιλή. Η σέκτα εξασκούσε τεχνικές μαγείας, ενώ μελετούσαν μέσω του μυστικισμού, Νίτσε και Πλάτωνα. Έθεταν ως στόχο την ανάπτυξη του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος παγκοσμίως, ενώ λάτρεψαν τον Αδόλφο Χίτλερ ως τον απόλυτο Άβαταρ, που θα σώσει την Λευκή φυλή και τον Λευκό πολιτισμό. Τον θεώρησαν boddhisatva και του έδωσαν μεταφυσικές και μυστικιστικές ιδιότητες.
Επηρεασμένος από τις θεωρίες που θέλουν τους ΝΑΖΙ να έχουν εγκαταστήσει βάσεις στην Ανταρκτική, θα ακολουθήσει τις Χιλιανές Ένοπλες Δυνάμεις σε κάποιες έρευνες στην Ανταρκτική, ως δημοσιογράφος. Το ταξίδι θα μείνει για πάντα στην μνήμη του.
Το 1951 θα έρθει για πρώτη φορά στην Ευρώπη, θα πάει στην Ελβετία και θα γνωρίσει τον Herman Hesse και τον C.G. Jung. Με τον τελευταίο θα ανταλλάξει σκέψεις και απόψεις σχετικά με την μυθολογία, τα Αρχέτυπα και την Ευρωπαϊκή Παράδοση. Την εμπειρία αυτή θα μεταφέρει στο βιβλίο του C.G. Jung and Hermann Hesse: A Record of Two Friendships.Τα πλέον επιτυχημένα βιβλία του είναι τα"The Hermetic Circle" και"Adolf Hitler – The Ultimate Avatara.
Το 1953 αρχίζει να υπηρετεί στο διπλωματικό σώμα της Χιλής, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση. Θα υπηρετήσει σε Ινδία, Βουλγαρία, Αυστρία, Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία. Στην Ινδία μάλιστα αντιμετωπίστηκε με πολύ σεβασμό, μιας και οι θεωρίες του σχετικά με τον μυστικισμό, την μεταφυσική και την ύπαρξη μυστικών πολιτιστικών ριζών των Λευκών στα Ιμαλάια, έβρισκαν ευρεία απήχηση τόσο στην Ινδική κοινωνία, όσο και σε άτομα των κυβερνητικών θέσεων. Εκεί έγινε πολύ καλός φίλος του Δαλάι Λάμα, της Ιντίρα Γκάντι και του Jawaharlal Nehru.
Υπηρέτησε ως εκπρόσωπος της Χιλής στην Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και του United Nations Organisation for Industrial Development (UNUDI). Το επίπεδο και η προσωπικότητα του τον έκαναν φίλο με τις μεγαλύτερες μορφές του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος όπως οι Leon Degrelle, Otto Skorzeny, Hans-Ulrich Rudel, Saint-Loup και Hanna Reitsch. Επίσης επισκέφθηκε τους Julius Evola, Hermann Wirth, Wilhelm Landig και Ezra Pound. Επέστρεψε στην Χιλή αμέσως μετά την πτώση του Πινοσέτ με το κίνημα του οποίου διαφωνούσε και δραστηριοποιήθηκε ακόμα πιο έντονα στα εθνικοσοσιαλιστικά δρώμενα. Τον Μάιο του 1984 θα αποδώσει δημοσία θέα Εθνικιστικό χαιρετισμό στην κηδεία του αξιωματικού των SS Walter Rauff στρέφοντας τα ΜΜΕ εναντίον του, ενώ το 1993 θα διοργανώσει εκδηλώσεις υπέρ του Rudolf Hess καθώς επίσης και εις μνήμη 63 νεαρών Χιλιανών εθνικοσοσιαλιστών, οι οποίοι το 1938 κατέλαβαν ένα δημόσιο κτίριο σε μια αποτυχημένη προσπάθεια για πραξικόπημα. Οι 63 εκτελέστηκαν με μία σφαίρα στο κεφάλι ο καθένας.
Οι επαφές τους με το παγκόσμιο εθνικιστικό κίνημα ήταν βαθιές και έφταναν μέχρι την Ελλάδα. Υποστηρίζοντας το Ελληνικό εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα, έδωσε συνέντευξη στο Φυλετικό έντυπο ''Το Αντίδοτο'' και απευθυνόμενος στους Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές έγραψε:
''Μέσω του «Αντιδότου» επιθυμώ να στείλω μήνυμα θάρρους και πίστης προς όλους τους ιδεαλιστές από την Ελλάδα οι οποίοι μέσα στην σκοτεινότερη Εποχή του Σιδήρου, μάχονται για την Αλήθεια και το Φως ενάντια στην Συνωμοσία του Ψεύδους και της δολοπλοκίας. Προς όλους όσους εμπνέονται μέσα στην αρχαία παράδοση των Δωριέων Ηρώων της Σπάρτης και που ακόμα οραματίζονται τους Υπερβόρειους .'' Και κλείνοντας την συνέντευξη θα πει '' To μήνυμα μου θα είναι, αγωνισθείτε μέσα στην χρυσή Ελληνική παράδοση των ηρώων της Σπάρτης, για καθήκον, για τιμή και για τα ιδανικά πέρα από τον υλισμό.''
Η μεταφυσική, ο μυστικισμός, οι ανατολικές και οι Ευρωπαϊκές θρησκευτικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, η Ελλάς, ο Λευκός πολιτισμός και ο Αδόλφος Χίτλερ, αποτέλεσαν τις κινητήριες ουσίες της ζωής του. Κινούμενος στα μυστικιστικά πλαίσια απέρριψε ολοκληρωτικά τον υλισμό και ότι συγγενεύει με αυτόν και βυθίστηκε στους λαβύρινθους του Εσωτερισμού.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikososialistiki-stratia0.webnode.gr/products/miguel-serrano/
… Ναι,
πιστεύω στα ιδανικά, στα όνειρα, στις δόξες της νύχτας του παρελθόντος, στα
φαντάσματα των συντρόφων που ’χουν χαθεί, στις χρυσές σκιές, στην ηχώ των
βημάτων τους, στους παλαιούς δρόμους και πόλεις, σε όλα αυτά που δραπετεύουν
προς το φως που εκπέμπει η μαρτυρική γη, στη νοσταλγία για μια Χρυσή Εποχή,
τότε που οι ήρωες ζούσαν ανάμεσά μας και οι Θεοί μάς μιλούσαν. Διότι είμαι ένας
από αυτούς που έχουν μιλήσει με τους Θεούς…
…
Δεν έχω την
πρόθεση να γράψω μια βιογραφία για τα «εξωτερικά» συμβάντα της ζωής μου, της
τόσο πλούσιας σε γεγονότα (διότι «πήγα κάτω χαμηλά στις καλύβες και πάνω ψηλά
στα παλάτια…»), ─ αν και αυτό είναι στο πνεύμα της «εποχής του κίτρινου Τύπου»─
μα να δείξω αυτό που είναι μυθικό, αρχετυπικό, δηλαδή αυτό που δεν είναι μόνο
δικό μου αλλά πολλών. Με μια λέξη: το Μυστήριο, στην έκταση στην οποία αυτό
μπορεί να αποκαλυφθεί.
Έχω
εντοπίσει τις οικογενειακές μου ρίζες όσο πιο μακριά μπορούσα, πρώτα στη Χιλή
και έπειτα στο βόρειο τμήμα της Ισπανίας, στις Αστούριες της Γαλικίας, «εκεί
όπου ούτε οι Μαυριτανοί ούτε οι Ιουδαίοι έχουν πατήσει». Από εκεί προέρχομαι.
Μπορώ να αντικρίσω μόνο Κέλτες και Βησιγότθους στο οικογενειακό μου δέντρο, και
για την ακρίβεια περισσότερους Βησιγότθους παρά Κέλτες. Το όνομα της μητέρας
μου ήταν Μπέρτα (Berta), ένα γερμανικό όνομα το οποίο προέρχεται από τη θεά
Pertha. […]
Η «μνήμη
του αίματος» εμφανίζεται αργά, αρκετά αργά. Έρχεται μέσα από σκιές πόνου και
εξιλέωσης. Μια ζωή ολόκληρη δεν αρκεί για να ακούσει κανείς όλα της τα μηνύματα,
να διαβάσει το σοφό της βιβλίο. […]
Το δικό μου
όνομα είναι Σερράνο. Αυτή η λέξη σημαίνει: οροσειρά, βουνό. Γεννήθηκα κοντά στα
βουνά της πατρίδας μου και έχω αγαπήσει τις ψηλότερες κορφές. Έχω δει τους
πέτρινους γίγαντες, και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα βουνά είναι πετρωμένοι
γίγαντες που πρέπει να απελευθερωθούν. Αυτό είναι το έργο της ζωής μου: να
απελευθερώνω, να δίνω νέα πνοή στους γίγαντες. Γι’ αυτόν τον λόγο έχω
περιπλανηθεί στα μεγαλύτερα όρη της γης, στις Άνδεις, στα Ιμαλάια, στα Πυρηναία
Όρη (κατοικία της Πυρήνης, αγαπημένης του Ηρακλή) και στις Άλπεις, όπου ζει ο
Βασιλιάς Λάουριν μαζί με τα ξωτικά. Στα Ιμαλάια έψαξα για τις μαγεμένες πόλεις
της Αγκάρθα (Agartha), ενώ στις Άνδεις της νεότητάς μου για την Πόλη των
Καισάρων (την οποία ψάχνω ακόμη), την Παϊτίτι (Paititi), την Elelin, την
Τραπαλάντα. […]
Έτσι
μεγάλωσα, λοιπόν, σαν ένας «αγνός τρελός», ανάμεσα στα άγρια δάση της πατρίδας
μου στον νότο του κόσμου, στο Νότιο Πόλο. […]
… Ο
Χιμένεθ μού έκανε νόημα να μπω στην πορεία. Δέχτηκα με χαρά. Μου άρπαξε
το χέρι, λέγοντάς μου: «Τώρα βαδίζουμε μαζί. Είσαι έτοιμος να πεθάνεις μαζί
μας;»
«Ναι», του απάντησα, «είμαι έτοιμος».
Και δεν έχω ποτέ προδώσει αυτόν τον όρκο, είμαι πάντοτε έτοιμος να
πεθάνω για εσάς, τους ήρωες του εδώ και του πέρα.
Έκτοτε, συνεχίζω να βαδίζω, ενώ πολλοί άλλοι έχουν εγκαταλείψει τη Μεγάλη
Πορεία.
Το 1939 ήμουν μόνον είκοσι ενός ετών. Κι όμως, σαράντα πέντε
χρόνια αργότερα, νιώθω ακόμα πιο νέος από τότε, πιο σταθερός, ακόμη πιο
βέβαιος για αυτά τα ιδανικά…
Αποσπάσματα
από το έργο του Μιγκέλ Σερράνο, «Αδόλφος Χίτλερ – Ο τελευταίος Αβατάρ»
ΠΗΓΗ: thulebooks.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
O M. Σερράνο σε νεαρή ηλικία |
Ο Μ. Σερράνο (κάτω αριστερά) με Ινδούς αξιωματούχους |
Ο Μ. Σερράνο (δεξιά) με τον Παντίτ Νεχρού |
Ο Μ. Σερράνο με τον Γερμανό συγγραφέα Χέρμαν Έσσε |
Ο Μ. Σερράνο με τον θρυλικό Στρατηγό των Waffen SS Λεόν Ντεγκρέλ (δεξιά) |
Ο Μ. Σερράνο με τον Δαλάι Λάμα |
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ Μ. ΣΕΡΡΑΝΟ
- Antología del verdadero cuento en Chile. Santiago, 1938
- Un discurso de América del sur, 1939
- La época más oscura, 1941
- La Antártica y otros mitos, 1948
- Ni por mar, ni por tierra, 1950
- Quien llama en los hielos. 1957
- Las visitas de la Reina de Saba, 1960
- Los misterios, 1960
- La serpiente del paraíso, 1963
- El círculo hermético: De Hermann Hesse a Carl Gustav Jung, 1965
- La flor inexistente, 1969
- Elella: Libro del amor mágico, 1973
- Nietzsche y el eterno retorno, 1974
- El cordón dorado: Hitlerismo esotérico, 1978
- NOS. El Libro de la Resurrecciòn, 1980
- Nietzsche y la danza de Siva, 1980
- Los protocolos de los sabios de Sión y su aplicación en Chile, 1981
- Adolf Hitler: El último avatara, 1982
- El ciclo racial chileno, 1982
- Nacionalsocialismo: única solución para los Pueblos de América del Sur, 1986
- La resurrección del héroe, 1986
- Contra la usura, 1987
- El Plan Andinia. Estrategia Sionista para apoderarse de la Patagonia Argentina y Chilena, 1987
- Informe Leuchter. Fin de una mentira. Cámaras de gas: holocausto judío, 1989
- Manú, "por el hombre que vendrá", 1991
- El nuevo orden transnacional y la Patagonia, 1991
- No celebraremos la muerte de los dioses blancos, 1992
- Defendamos nuestra Patagonia, 1992
- Los ovnis de Hitler contra el nuevo orden mundial, 1993
- Mi lucha, Adolf Hitler (Primera edición casi completa en castellano), 1994
- Nuestro Honor se llama Lealtad, 1994
- Conspiración mundialista y traición a Chile, 1994
- Conspiración mundialista II. Laguna del desierto y nafta (separata), 1994
- Imitación de la verdad: ciberpolítica, internet, realidad virtual, telepresencia, 1996
- Memorias de El y Yo. Tomo I: Aparición del "Yo". Alejamiento de "El", 1996
- Memorias de El y Yo. Tomo II: Adolf Hitler y la Gran Guerra. 1997
- Memorias de El y Yo. Tomo III: Misión en los Transhimalaya 1998
- Memorias de El y Yo. Tomo IV: El Regreso. 1999
- Se acabó Chile: La estrella de Israel reemplaza a la Estrella de Chile, 2001
- El hijo del viudo, 2003
- La entrega de la Patagonia mágica, 2003
- Hipocresía: La tortura en Chile, 2005
- Maya: La realidad es una ilusión, 2005
ΕΡΓΑ ΤΟΥ Μ. ΣΕΡΡΑΝΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
HERMAN HESSE CARL JUNG ΜΝΗΜΕΣ
Εκδότης: Ιάμβλιχος
Μετάφραση: Λύσανδρος Μυγιάκης
Σελίδες: 176
Έτος Έκδοσης: 1989
Ο Μιγκέλ
Σεράνο (1917-2009) ήταν ένας Χιλιανός διπλωμάτης και συγγραφέας, ο οποίος από
πολύ νωρίς εκδήλωσε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για τις ανατολικές φιλοσοφίες
και την εσωτερική καλλιέργεια του ανθρώπου. Έζησε επί εννέα χρόνια σαν
Πρεσβευτής της χώρας του στην Ινδία, όπου μελέτησε τη σχέση μεταξύ ανατολικής
και δυτικής φιλοσοφίας και θρησκείας. Δημιούργησε στενή φιλία με προσωπικότητες
της εποχής του, όπως ο Έρμαν Έσσε, ο Κ. Γκ. Γιουνγκ, ο Νεχρού, ο Δαλάι Λάμα
κ.ά. Το παρόν βιβλίο αποτελεί την καταγραφή της φιλίας του με τον Έρμαν Έσσε
και τον Κ. Γιουνγκ, με τρόπο ημερολογιακό και με την παράθεση της αλληλογραφίας
τους. Καταφέρνει να μας δώσει μια διαφορετική εικόνα αυτών των δύο μορφών του
αιώνα μας, προσφέροντάς μας τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε τις σκέψεις, τους
προβληματισμούς και ίσως τις βαθύτερες παρορμήσεις που λειτούργησαν σαν
κινητήριοι μοχλοί για το έργο τους.
ΕΡΜΗΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Εκδότης: Ιάμβλιχος
|
Μετάφραση: Λύσανδρος Μυγιάκης
|
Σελίδες: 176
|
Έτος Έκδοσης: 1989
|
Εκδότης: ΘΟΥΛΗ
|
Μετάφραση: Βασίλειος Τραγάρας
|
Σελίδες: 242
|
Έτος Έκδοσης: 2014
|
Η
συναρπαστική καταγραφή, σε ημερολογιακή μορφή και με παράθεση σημαντικών
επιστολών, των συναντήσεων και της επικοινωνίας του Χιλιανού συγγραφέα,
διπλωμάτη και εξερευνητή Μιγκέλ Σερράνο με τον Χέρμαν Έσσε και τον Καρλ Γιουνγκ
―μια καταγραφή που φωτίζει το έργο τους και τις σκέψεις τους για τη ζωή και τον
θάνατο, την πνευματικότητα, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, την Ευρώπη και που,
επίσης, αποκαλύπτει ότι οι τρεις τους αποτελούσαν κατά έναν μυστηριώδη τρόπο τα
μέλη ενός «Ερμητικού Κύκλου».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διάλογοι του Σερράνο με τους δύο «Σοφούς της Ευρώπης» λίγο καιρό πριν από τον θάνατό τους και η αλληλογραφία μαζί τους την ίδια περίοδο. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, ο συγγραφέας ήταν ένα από τα τελευταία πρόσωπα που συνάντησαν προτού πεθάνουν.
Ακόμη, ξεχωριστή σημασία έχει η τελευταία επιστολή του Γιουνγκ προς τον Σερράνο, η οποία συνιστά την «ιδεολογική διαθήκη» του.
Απόσπασμα από τον πρόλογο του συγγραφέα:
«Μου λείπει το ότι τότε όλα ήταν δυνατά. Ένας νέος άγνωστος συγγραφέας που είχε έρθει από την άκρη του κόσμου, από μία χώρα με "μοναχικό όνομα" (Χιλή) έγινε δεκτός από τον Χέρμαν Έσσε και στη συνέχεια από τον Καρλ Γιουνγκ, οι οποίοι τον έκαναν φίλο τους και του εκμυστηρεύθηκαν πράγματα που σε κανέναν άλλο δεν είχαν πει [...]
Τώρα είμαι ο μόνος στον κόσμο που κρατά "αυτούς τους θησαυρούς", προσπαθώντας να φωτίσω το σκοτάδι των ανθρώπων γύρω μας [...]»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διάλογοι του Σερράνο με τους δύο «Σοφούς της Ευρώπης» λίγο καιρό πριν από τον θάνατό τους και η αλληλογραφία μαζί τους την ίδια περίοδο. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, ο συγγραφέας ήταν ένα από τα τελευταία πρόσωπα που συνάντησαν προτού πεθάνουν.
Ακόμη, ξεχωριστή σημασία έχει η τελευταία επιστολή του Γιουνγκ προς τον Σερράνο, η οποία συνιστά την «ιδεολογική διαθήκη» του.
Απόσπασμα από τον πρόλογο του συγγραφέα:
«Μου λείπει το ότι τότε όλα ήταν δυνατά. Ένας νέος άγνωστος συγγραφέας που είχε έρθει από την άκρη του κόσμου, από μία χώρα με "μοναχικό όνομα" (Χιλή) έγινε δεκτός από τον Χέρμαν Έσσε και στη συνέχεια από τον Καρλ Γιουνγκ, οι οποίοι τον έκαναν φίλο τους και του εκμυστηρεύθηκαν πράγματα που σε κανέναν άλλο δεν είχαν πει [...]
Τώρα είμαι ο μόνος στον κόσμο που κρατά "αυτούς τους θησαυρούς", προσπαθώντας να φωτίσω το σκοτάδι των ανθρώπων γύρω μας [...]»
Απόσπασμα από το βιβλίο:
«Ναι», είπε ο Γιουνγκ ήσυχα και στοχαστικά, «και υποθέτω ότι αυτή
ακριβώς η έλλειψη της προσωπικότητας είναι που κάνει την Ανατολή να δέχεται με
τόσο μεγάλη ευκολία συλλογικά συστήματα όπως ο κομμουνισμός και θρησκευτικά
συστήματα όπως ο Βουδισμός, τα οποία στοχεύουν, πάνω απ’ όλα, στο να
εκμηδενίσουν την ιδέα της προσωπικότητας…»
Όπως και τις άλλες φορές, η ώρα πέρασε γοργά και χωρίς να το καταλάβω.
Αλλά είδα τις απογευματινές σκιές να πέφτουν έξω από το παράθυρο και φοβήθηκα
να μην τον κουράσω. Πριν φύγω, ωστόσο, ήθελα να πω ένα ακόμη πράγμα:
«Λίγο καιρό πριν, όταν γευμάτιζα με τον Έσσε, τον ρώτησα πώς γινόταν να
έχω την καλή τύχη να κάθομαι μαζί του στο τραπέζι του κι εκείνος μου είπε ότι
δεν ήταν μια απλή σύμπτωση, αφού μόνο οι σωστοί προσκεκλημένοι έρχονταν εκεί.
Μίλησε για τον Ερμητικό Κύκλο».
Ο Γιουνγκ χαμογέλασε ελαφρά και είπε: «Αυτό είναι αλήθεια, ο νους έλκει
τον νου. Μόνο οι σωστοί έρχονται, και κατευθυνόμαστε από το Ασυνείδητο, διότι
το Ασυνείδητο γνωρίζει».
Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΧΗΡΟΥ
Εκδότης: ΘΟΥΛΗ
|
Μετάφραση: Ευάγγελος Ανδρούλης
|
Σελίδες: 72
|
Έτος Έκδοσης: 2018
|
''Ο Υιός του Χήρου'' είναι
ένα από τα τελευταία έργα του Μ. Σερράνο, γράφτηκε το 2002 και εκδόθηκε το
2003. Πρόκειται για ένα βαθιά φιλοσοφικό, μεταφυσικό και αποκαλυπτικό έργο,
γεμάτο πλούσια νοήματα και συμβολισμούς. Εξετάζει, συνοπτικά αλλά περιεκτικά,
θέματα που και σε άλλα βιβλία του έχει πραγματευθεί ο συγγραφέας, όπως την
πλαστογράφηση της άριας παράδοσης από ξένα δόγματα και ξένες φυλές, ή την
πορεία και τον αγώνα του ανθρώπου «σε αυτή τη γη», για την Ολοκλήρωση, την
ανάκτηση της χαμένης θειότητάς του, την «επιστροφή στη χαμένη πατρίδα». «Γιατί
οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ. Και επειδή οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ (διότι το
Αρχέτυπο είναι ένα και αδιαίρετο), αλλά αναγεννώνται και επανενσαρκώνονται, θα
επιστρέψουν με διαφορετική εμφάνιση, για να επαναλάβουν την ιστορία τους, εκεί
που οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες θρησκείες από τα βάθη του
Συλλογικού Ασυνειδήτου».
Συγχρόνως, ο Σερράνο αποκαλύπτει το σχέδιο αντικατάστασης της παλιάς, δισχιλιετιούς, ενοχής των «γκόιμ» για τον θάνατο ενός Θεού από μια νέα ενοχή που θα την επιβάλει μια νέα θρησκεία, την ενοχή απέναντι στον «εκλεκτό λαό του θεού», «προφητεία» η οποία επαληθεύεται διαρκώς από τότε που γράφτηκε το βιβλίο.
ΠΗΓΗ: thulebooks.gr
Συγχρόνως, ο Σερράνο αποκαλύπτει το σχέδιο αντικατάστασης της παλιάς, δισχιλιετιούς, ενοχής των «γκόιμ» για τον θάνατο ενός Θεού από μια νέα ενοχή που θα την επιβάλει μια νέα θρησκεία, την ενοχή απέναντι στον «εκλεκτό λαό του θεού», «προφητεία» η οποία επαληθεύεται διαρκώς από τότε που γράφτηκε το βιβλίο.
ΠΗΓΗ: thulebooks.gr
Συνέντευξη του Μιγκέλ Σερράνο
(ελληνικοί υπότιτλοι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.