Είμαστε κράτος Ελεύθερο ή προτεκτοράτο; Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου 2018 - 12:32    http://www.xryshaygh.com/

Η ξενοκρατία απλώνεται στην Πατρίδα των Ελλήνων απ’ άκρη σ’ άκρη και εάν κάποιος έχει το θάρρος να την καταγγείλει, αμέσως οι λακέδες της, που άλλοι απ’ αυτούς παριστάνουν τους πολιτικούς και άλλοι τους δημοσιογράφους, σπεύδουν να τους κατηγορήσουν σαν “φασίστες”, “ρατσιστές” και βεβαίως σαν… συνωμοσιολόγους!
Ώστε έτσι λοιπόν; Αρρωστημένη φαντασία αποτελεί το γεγονός ότι ο ξένος παράγοντας καθορίζει την δημόσια ζωή και ότι οι εκλεκτοί του εξουσιάζουν τον τόπο! Και είναι συνωμοσία γι’ αυτούς η αποκάλυψη της Αλήθειας, η αποκάλυψη της σκληρής πραγματικότητας.

Για να δούμε όμως πόσο αυτή η αναφορά στην ξενοκρατία αποτελεί φαντασίωση ή πραγματικότητα και ας θυμηθούμε ένα δημόσιο γεγονός πριν από χρόνια όταν η Πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα - Μπενάκη, παραδίδοντας την Προεδρία της Δημοκρατίας στον Κάρολο Παπούλια στις 8 Φεβρουαρίου 2005 και απευθυνόμενη προς τον νέο Πρόεδρο του είπε:

«Αναλαμβάνετε κύριε Πρόεδρε την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν πολλά γεγονότα και εξελίξεις. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως και της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη». Προϊόν συνωμοσίας και φαντασίας “φασιστικής” λοιπόν ότι μόλις πέντε χρόνια μετά την δήλωση αυτή είχαμε το πρώτο μνημόνιο με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας!

Στην ομιλία μου στη Βουλή στις 14 Νοεμβρίου 2018 αναφερόμενος στην αναθεώρηση του Συντάγματος είπα στην αγόρευσή μου: “Το Άρθρο 27 του Συντάγματος λέει: «Καμία μεταβολή στα όρια της επικράτειας δεν μπορεί να γίνει χωρίς νόμο που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών». Το διαβάζω αντίστροφα, με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, τι μπορεί να γίνει; Αλλαγή στα όρια της επικράτειας. Όχι, κύριοι. Δεν έχει δικαίωμα ούτε καν το Κοινοβούλιο να παραχωρήσει ένα κομμάτι Ελληνικής Πατρίδας, κάτι που δυστυχώς προβλέπεται στο Σύνταγμα. Είναι Σύνταγμα αυτό ελεύθερου κράτους; Όχι. Φυσικά σε μια Ελλάδα εθνικιστική, σε μια Ελλάδα ελεύθερη, αυτό το άρθρο δεν πρέπει να υπάρχει στο Σύνταγμα. Πρέπει να καταργηθεί».

Μήπως ακούσατε να υπάρχει η οποιαδήποτε απάντηση στην αναφορά μου αυτή ότι μέσα στο ίδιο το Σύνταγμα της Πατρίδας μας, υπάρχει άρθρο που προβλέπει την διαδικασία με την οποία επέρχεται μεταβολή στα όρια της επικρατείας; Όχι βέβαια! Απόλυτη σιωπή γιατί κανέναν τους δεν συμφέρει να απαντήσει. Στην ίδια ομιλία μου αναφέρθηκα και στο περίφημο άρθρο 28 λέγοντας: “Ερχόμαστε στο άρθρο 28, που αφορά τα μνημόνια και τη δανειακή σύμβαση η οποία είναι εν ισχύ με το αγγλικό δίκαιο. «Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον». Ποιο μπορεί να είναι το σπουδαίο εθνικό συμφέρον που επιτρέπει την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας;

Είναι Σύνταγμα ελευθέρου κράτους αυτό ή προτεκτοράτου;Υπάρχει και μια ερμηνευτική δήλωση από κάτω, που λέει ότι το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της χώρας μας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης… Άρθρο απαράδεκτο, το οποίο μια Ελλάδα λαϊκή και εθνικιστική θα καταργήσει, πάντα νόμιμα. Μην το θεωρείτε αυτό υπερβολή. Προχθές έβλεπα κάποιες δημοσκοπήσεις από παλιά δημοσιεύματα του 2005 όπου ο ΣΥΡΙΖΑ -ο Συνασπισμός τότε- έπαιρνε 3,4%. Αυτό ίσχυε πριν δέκα μόλις χρόνια. Επί σαράντα χρόνια ήταν στο 3%-4%. Μην καταδικάζετε λοιπόν το μέλλον της Χρυσής Αυγής, γιατί δεν το ξέρετε, γιατί και σε ολόκληρη την Ελλάδα και στην Ευρώπη το εθνικιστικό κίνημα φουντώνει και έρχεται.”

Μετά ταύτα, το ερώτημα που υπάρχει στον τίτλο αυτού του κειμένου παραμένει: “είμαστε κράτος ελεύθερο ή προτεκτοράτο”; Ερώτημα βεβαίως ρητορικό και η απάντηση σε αυτό είναι ότι ο οποιοσδήποτε αγώνας πολιτικός πρέπει να είναι πρώτα απ’ όλα αγώνας Εθνικός για την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια των Ελλήνων.