Ο ποιητής,
στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου (1938-2018), έγραψε ένα μυθιστόρημα με
τίτλο «Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές» (Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006) σχετικά με
την αποτρόπαιη δολοφονία της μεγάλης ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη από τους
εκδοροσφαγείς του ΚΚΕ στις 21 Δεκεμβρίου του 1944.
Ο
Ελευθερίου, που μόνο δεξιός δεν ήταν, είχε δεχτεί σφοδρή κριτική από την
κυριαρχούσα και τους πάντες τρομοκρατούσα αριστερά, για την «ιεροσυλία» του
αυτή. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής», με
τίτλο «από την αριστερή κριτική θα μου ’ρθει κατακεφαλιά», αναφέρει τα εξής για
τη δολοφονία της Παπαδάκη, και όχι μόνο:
«Την
σκότωσαν στο Γαλάτσι, εκεί όπου ήταν η Ούλεν. Οι Ελασίτες εκτελούσαν με
τσεκούρι συνήθως. Λέγανε στον κρατούμενο να λύσει τα κορδόνια των παπουτσιών
του και μόλις έσκυβε τον χτυπούσαν με τσεκούρι. Έγιναν τότε μαζικές εκτελέσεις
από Περιστέρι, Πατήσια, Γαλάτσι μέχρι Καισαριανή, Βύρωνα και Παγκράτι».
Στην εύλογη
απορία της δημοσιογράφου (και προφανώς και των νεότερων αναγνωστών) «και γιατί
δεν τους εκτελούσαν με πολυβόλο …Δεν είναι υπερβολικό να γίνεται με τσεκούρι;»,
ο Ελευθερίου έδωσε την εξής εξήγηση: «Για να μη γίνεται θόρυβος. Οι εκτελέσεις
γινόντουσαν κυρίως νύχτα και δεν έπρεπε να δίνεται στόχος. Τους θάβανε σε
μαζικούς τάφους».
Και
ολοκληρώνει την συνέντευξη ως εξής: «Οι Άγγλοι και οι υπηρεσίες τους ήταν
άθλιοι. Αλλά αυτό δεν μπορεί να καλύψει και τα εγκλήματα που γίνανε από την
πλευρά του ΕΛΑΣ. Πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε την αλήθεια. Από το ’43
άρχισαν οι μεμονωμένες εκτελέσεις, αλλά στα Δεκεμβριανά είχαμε μαζικές
εκτελέσεις από την πλευρά του ΕΛΑΣ. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.