Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ετοιμάζεται να υλοποιήσει ένα από τα παλιά αιτήματα του σκληρού πυρήνα των υποστηρικτών της. Δηλαδή, την ψήφιση της σχετικής νομοθεσίας που θα επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων τα οποία θα δίνουν πτυχία ισάξια και ισότιμα με εκείνα των ελληνικών δημόσιων ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι δεδομένη η αγωνία της κλίκας του μητσοτακικού εξουσιαστικού περιβάλλοντος προκειμένου να προωθηθεί η αγοραία αντίληψη των πραγμάτων σε κάθε ιστό της ελληνικής κοινωνίας. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί. Ασφαλώς, το ζήτημα δεν έχει μόνο ιδεολογικό αλλά και οικονομικό υπόβαθρο. Η θεσμικά κατευθυνόμενη εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα επιτρέψει στους μεγαλοαστούς χρηματοδότες του κυβερνώντος αποκόμματος να στήσουν ένα ακόμη παρασιτικό εμπορικό παραμάγαζο με φόντο την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι μας εκπλήσσει η όλη εξέλιξη. Το άλλοτε κραταιό φοιτητικό κίνημα είναι υπό διάλυση (παραδόξως -και μάλλον όχι συμπτωματικά- αυτό συνέβη μετά τις μνημονιακές συμφωνίες των κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας), η παλιά ισχυρή φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας καταρρέει (πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα έχει μεγάλο εκλογικό κόστος το κυβερνών κόμμα σε αυτή την «εκλογική αγορά») ενώ η κυριαρχία της φοιτητικής παράταξης του (πάντα βολικού για την Δεξιά από το 1974 κι έπειτα) ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση για την μητσοτακική κλίκα προκειμένου να αντιμετωπίσει συγκρατημένες και «λελογισμένες» κινηματικές αντιδράσεις. Παράλληλα, στον ακαδημαϊκό κόσμο, τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τον χώρο των κοινωνικών επιστημών, η πάλαι ποτέ ενισχυμένη παρουσία της Αριστεράς έχει υποχωρήσει. Πλέον τα ηνία σε πολλά τμήματα κοινωνικών επιστημών κρατά στα χέρια της η ακαδημαϊκή κλίκα των εκσυγχρονιστών του Κώστα Σημίτη, που -λόγω αυξημένης «ευαισθησίας» για την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων- στηρίζει ανοιχτά, από το 2012, την Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά και του Μητσοτάκη.
Αν ορισμένοι παλαιότεροι δυσκολεύονται να κατανοήσουν πώς είναι δυνατόν μια πολιτική κλίκα, όπως αυτή των εκσυγχρονιστών, η οποία εκ των πραγμάτων συνδέεται πρωτίστως με περιβάλλοντα τεχνοκρατών και χρηματιστών, να βρήκε τόσο μεγάλη απήχηση στον χώρο των κοινωνικών επιστημών, καλό είναι να στρέψουν την προσοχή τους στις μεταμοντέρνες εκδοχές του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού (μεταδομισμός κλπ). Εφόσον το κάνουν θα καταλάβουν τον τρόπο με τον οποίο ένα ιδεολογικό πλαίσιο, όπως εκείνο του διαλυμένου πλέον κόμματος «Το Ποτάμι», μπόρεσε να αποτελέσει την γέφυρα που έδωσε την δυνατότητα στους μετανοημένους πρώην ευρωμαρξιστές και σοσιαλδημοκράτες να μεταμορφωθούν αρχικά σε αριστερούς φιλελεύθερους, που λόγω του «υπεύθυνου ευρωκεντρισμού» τους υποστήριξαν προσωρινά τον Μητσοτάκη και τον Σαμαρά (και πολύ εύκολα θα επιστρέψουν σε κάποιο νέο ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία, έχοντας επιτελέσει το μνημονιακό της καθήκον, εκλέξει κάποιον αρχηγό με καραμανλικές ή άλλες καταβολές).
Το θέμα είναι ότι με την παραπάνω συνθήκη διαμορφωμένη ο Μητσοτάκης έχει την μεγάλη του ευκαιρία να κάνει πράξη το διαχρονικό «όνειρο» της ελλαδικής Δεξιάς για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Προκύπτει έτσι το ερώτημα τι είδους πανεπιστήμια θα μπορούσαν να είναι αυτά. Η πρόβλεψή μας είναι απαισιόδοξη. Καταρχάς είναι ψευδές το επιχείρημα των Δεξιών ότι παντού στον υπόλοιπο κόσμο υπάρχουν ποιοτικά ιδιωτικά πανεπιστήμια. Στην Ευρώπη, ακόμη και στην Βρετανία, όλα τα ποιοτικά και ιστορικά πανεπιστήμια είτε είναι δημόσια είτε είναι μη κερδοσκοπικά ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από την Εκκλησία και άλλους μη αγοραίους φορείς.
Ιδιωτικά πανεπιστήμια με μεγάλο κύρος υπάρχουν στις Η.Π.Α. Όμως, το κόστος σπουδών ανά φοιτητή σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο ξεπερνά τα 60.000 ευρώ ανά έτος!! Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι αυτά τα πανεπιστήμια θα ανοίξουν παραρτήματα στην Ελλάδα, το κόστος σπουδών θα είναι μάλλον αρκετά υψηλό και όλοι ξέρουμε ποιοι θα είναι εκείνοι οι οποίοι θα μπορέσουν να το πληρώσουν. Ωστόσο, ακόμη και αυτό το κόστος σπουδών ανά φοιτητή δεν είναι αρκετό ώστε να συντηρηθούν τα συγκεκριμένα, παγκοσμίως γνωστά, αμερικανικά πανεπιστήμια. Γεγονός που τα αναγκάζει να συνδέονται με τις αγορές προκειμένου να αντλήσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια για την συντήρησή τους. Όμως οι αγορές έχουν απαιτήσεις, συγκεκριμένη ιδεολογία και ακόμη πιο συγκεκριμένες εθνικές συμπάθειες.
Παρατηρούμε με ενδιαφέρον ότι το τελευταίο διάστημα πραγματοποιείται στις Η.Π.Α. ένας δημόσιος διασυρμός ιστορικών πανεπιστημίων για τον μόνο λόγο ότι τόλμησαν να μην εκτελέσουν κατά γράμμα τις οδηγίες που τους έδωσαν οι επενδυτές της αγοράς που τα χρηματοδοτούν. Όπως γράφτηκε στα ελλαδικά ΜΜΕ,
«Μετά την αιφνιδιαστική παραίτηση, το Σάββατο, της πρυτάνεως του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια (UPenn) λόγω των κατηγοριών περί αντισημιτισμού στα αμερικανικά πανεπιστήμια, αυξάνονται οι πολιτικές πιέσεις τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από το Ισραήλ εις βάρος των συναδέλφων της σε Χάρβαρντ και ΜΙΤ.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη στήριξη «φίλων και στελεχών της εβραϊκής κοινότητας» στις ΗΠΑ, η οποία μετρά έξι εκατομμύρια ανθρώπους και είναι η μεγαλύτερη εκτός Ισραήλ.
«Κάθε πρύτανης πανεπιστημίου σε αυτή τη χώρα, που δεν μπορεί να καταδικάσει τον αντισημιτισμό και τη γενοκτονία των Εβραίων, πρέπει να παραιτείται ή να αποπέμπεται», σχολίασε στο Fox News η Νάνσι Μέις, ρεπουμπλικάνα βουλευτής από τη Νότια Καρολίνα.
«Μία εκτός. Μένουν άλλες δύο», σχολίασε το Σάββατο το βράδυ στο Χ η επίσης ρεπουμπλικάνα βουλευτής της Νέας Υόρκης, Ελίζ Στέφανικ, αναφερόμενη στην πρύτανη του UPenn, Ελίζαμπεθ Μαγκίλ, που παραιτήθηκε και στις συναδέλφους της, Κλοντίν Γκέι του Χάρβαρντ και Σάλι Κόνρμπλαθ του ΜΙΤ». Πηγή https://www.newsbeast.gr/world/arthro/10311832/meta-tin-paraitisi-tis-prytaneos-tou-upenn-gia-tis-katigories-peri-antisimitismou-pieseis-dechontai-to-charvarnt-kai-to-mit
Στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια των Η.Π.Α., ακριβώς επειδή χρηματοδοτούνται από τους ανθρώπους της αγοράς, είναι μάλλον απαγορευτικό για τους φοιτητές και τους καθηγητές να διατηρήσουν την προσωπική τους γνώμη και να μην γίνουν παπαγάλοι της εξουσιαστικής προπαγάνδας. Η γνώση και η ακαδημαϊκή μόρφωση γίνονται προϊόντα που παζαρεύουν ο κάθε Νετανιάχου με τους ανθρώπους της ελεύθερης αγοράς. Η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία των καθηγητών τίθεται υπό τον εξευτελιστικό έλεγχο της κάθε Νάνσι Μέινς. Πολιτευτές της πεντάρας ανακρίνουν μέσα από θεσμικούς κανονισμούς ακαδημαϊκούς επειδή τόλμησαν να μην γίνουν παπαγάλοι του Νετανιάχου και του U.S. Department of State. Στις 5 Δεκεμβρίου τρεις πρυτάνεις βρέθηκαν ενώπιον επιτροπής του Κογκρέσου αναφορικά με την άνοδο των αντισημιτικών ενεργειών στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Σε έντονη ατμόσφαιρα οι τρεις πρυτάνεις απαντούσαν επί πέντε ώρες στις ερωτήσεις της βουλευτή Στέφανικ, η οποία στο τέλος εξευτέλισε τους καθηγητές απλά και μόνο γιατί διαφώνησαν μαζί της. Ταυτόχρονα επιχειρηματίες και άνθρωποι της αγοράς απέσυραν χορηγίες από τα συγκεκριμένα πανεπιστήμια, πιέζοντάς τα να αλλάξουν στάση και να ταχθούν υπέρ του Ισραήλ.
Αλλά και κάποιοι φοιτητές δεν έμειναν πίσω.
«Μήνυση κατά του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ κατέθεσαν Εβραίοι φοιτητές, οι οποίοι το κατηγορούν ότι επέτρεψε να μετατραπεί σε ένα «προπύργιο» ανεξέλεγκτου αντισημιτισμού.[..]
Μεταξύ των εναγόντων στη μήνυση κατά του Χάρβαρντ είναι ο Αλεξάντερ Κεστενμπάουμ, ένας υποψήφιος για μάστερ στη Σχολή Θεολογίας του Χάρβαρντ.
[…]
Οι φοιτητές λένε ότι δεν υπάρχει δικαιολογία το Χάρβαρντ να κάθεται αδιάφορο και να επιτρέπει την κλιμάκωση των επιθέσεων κατά των Εβραίων, υπό το επιχείρημα της υποτιθέμενης ανάγκης να επιτρέπεται στους ανθρώπους να εκφράζονται ελεύθερα». Πηγή
Για τους συγκεκριμένους Εβραίους φοιτητές η ανάγκη της ελεύθερης έκφρασης στα πανεπιστήμια είναι «υποτιθέμενη».
Αυτή είναι μια καλή εικόνα του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ακαδημαϊκή κοινότητα όταν εξαρτάται από τις χορηγίες της αγοράς. Μολονότι το συγκεκριμένο φαινόμενο μπορεί να είναι παροδικό και η εικόνα που διαμορφώνει φευγαλέα, μας δίνει την ουσία του όλου σκεπτικού των φιλελευθέρων εξουσιαστών. Του σκεπτικού που στην περίπτωση της Ελλάδας υιοθετεί στο έπακρο η οικογένεια Μητσοτάκη. Αν κάποιος διαφωνεί με την εξουσιαστική αλητεία του φιλελευθερισμού θα βρεθεί τρόπος να φιμωθεί. Αν πρόκειται για πανεπιστήμιο θα σταματήσουν οι Εβραίοι χορηγοί να το χρηματοδοτούν ή θα το σπιλώσουν τα ΜΜΕ και κάποιοι πολιτικάντηδες με ανυπόστατες κατηγορίες. Με αυτό τον τρόπο η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση, ένα κοινωνικό πεδίο δηλαδή που, τουλάχιστον στο επίπεδο των προπτυχιακών σπουδών, παραδοσιακά δεν ήταν εξολοκλήρου ελεγχόμενο από τις πολιτικές παρατάξεις των κοσμοπολιτών μεγαλοαστών, θα αρχίσει να περνά σταδιακά στην σφαίρα επιρροής τους.
Υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Τα παραρτήματα των αμερικανικών πανεπιστημίων που θα ιδρυθούν στην Ελλάδα είναι πιθανό να αποτελέσουν βαλκάνια τοπικά brands, που δεν θα διαθέτουν ούτε το 1/5 της ποιότητας των κεντρικών. Το επιχείρημα των κυβερνητικών καθαρμάτων ότι θα κρατήσουν φοιτητές στην Ελλάδα είναι σαθρό, καθώς αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί πολύ ευκολότερα και άνευ μεγάλου κόστους με την ενδυνάμωση του εδώ και χρόνια υπαρκτού Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.).
Εν γένει η επιχειρηματολογία υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν είναι ικανή να σταθεί σε σοβαρή συζήτηση. Στέκεται μόνο σε πλαίσια προσχηματικού διαλόγου διαμορφωμένα από την mediaκή φιλελεύθερη συν-εξουσιαστική νομενκλατούρα και μονάχα για τον λόγο ότι κεντρίζει τον λαϊκό πόθο για την ελεύθερη πρόσβαση στις πανεπιστημιακές σπουδές, χωρίς αυτή να παρεμποδίζεται από τον βραχνά των άθλιων πανελλαδικών εξετάσεων (για να περάσει ένας μαθητής στο στάδιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εξετάζεται όχι σε μαθήματα σχετικά με την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά σε μαθήματα του λυκείου το οποίο ανήκει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση -αυτό κι αν είναι μεγαλοφυής ιδέα και «εκπαιδευτική» πρωτοτυπία!!). Ωστόσο η υπόσχεση για ελεύθερη πρόσβαση στις πανεπιστημιακές σπουδές όχι μόνο δεν θα εκπληρωθεί μέσω των ιδιωτικών πανεπιστημίων αλλά θα χάσει κάθε νόημα και περιεχόμενο. Ούτως ή άλλως το πτυχίο του ελληνικού πανεπιστημίου έχει υποτιμηθεί όχι μόνο λόγω των διαχρονικών ηλιθιοτήτων της αριστερής/αντιφασιστικής καφρίλας αλλά κυρίως λόγω των μεθοδεύσεων της εγχώριας φιλελεύθερης οικονομικοπολιτικής νομενλκατούρας. Η ίδρυση των «αμερικανικών ΙΕΚ/ Κολεγίων» που θα βαφτιστούν πανεπιστήμια θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα στην αξία του πανεπιστημιακού πτυχίου.
ΠΗΓΗ: Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.