Μπόχα και δυσωδία: ιδού η δημοκρατία!

23/04/2023

Πραγματοποιήθηκε λοιπόν – και τύποις – η αναγγελία των επικειμένων βουλευτικών εκλογών. Το προεκλογικό κλίμα είναι περίεργο, αινιγματικό και άκρως τοξικό. Ως προς την αινιγματικότητα συμβάλλει ίσως και το γεγονός ότι οι επερχόμενες εκλογές (οι πρώτες) πρόκειται να διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής (που προεξοφλεί αδυναμία σχηματισμού κυβερνήσεως και συνεπώς επαναληπτικές εκλογές ως μονόδρομο). Ταυτόχρονα ένα υπόγειο – και μάλλον βουβό – κύμα λαϊκής οργής κοχλάζει λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων, των αλλεπάλληλων εθνικών ταπεινώσεων και της οικονομικής εξαθλιώσεως αλλά δυσκολεύεται να βρει διέξοδο και τρόπο εκφράσεως. Η αίσθηση πολιτικού αδιεξόδου είναι διάχυτη και πνιγηρή.

Η τοξικότητα εσχάτως υπερχείλισε με την αποκαλυφθείσα καταγγελία γυναίκας-στελέχους του ΠΑΣΟΚ για βιασμό και ξυλοδαρμό από ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ! Δεν παραβλέπει κανείς τον ύποπτο χρονισμό της αποκαλύψεως, που αναδύει οσμή προεκλογικής σκοπιμότητoς αφού πράγματι το σκανδαλιστικό της υποθέσεως συνέτεινε στην επισκίαση κάθε άλλου θέματος, μονοπωλώντας την ατζέντα της δημοσιογραφικής επικαιρότητος, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα ουσιώδη. Ανέδειξε ωστόσο η υπόθεση αυτή και την μεγίστη υποκρισία της περί «δικαιωματισμού» υστερίας της αριστεράς, που βρέθηκε τώρα να λούζεται τα καμώματα ενός ημικρετινώδους celebrity-θεατρίνου, ανίδεου περί την πολιτική, τον οποίο προώθησε και ανέδειξε στην ευρωβουλή προς άγραν ψήφων και μόνο: τώρα εισπράττει μοιραία – και δικαίως – τα επίχειρα…

Η υποκρισία περισσεύει βεβαίως και από τους επιχαίροντες της ΝΔ. Που ξέχασαν τον κατηγορούμενο για παιδοφιλία παλαιό σύμβουλο και κολλητό του Μητσοτάκη (Γεωργιάδη) που την γλύτωσε λόγω παραγραφής, όπως και τον επίσης προσφιλή στο πρωθυπουργικό περιβάλλον Λιγδιάρη… Μπόχα και δυσωδία… Η δε επίκληση του περιφήμου  “τεκμηρίου της αθωότητος” άκρως επιλεκτική. Αλλού απαιτούν να ισχύει. Αν όμως πρόκειται για θεωρούμενο “φασίστα”, εκεί ούτε λόγος. Το “τεκμήριο της αθωότητος” πάει περίπατο…

Όταν κάθεται η σκόνη, συνειδητοποιεί κάθε οξυδερκής παρατηρητής των πολιτικών ζυμώσεων, ότι, όλως παραδόξως, οι προωθούμενες από τα συστημικά ΜΜΕ πολιτικές προτάσεις, περιστρέφονται γύρω από υβριδικές παραλλαγές και μεταμορφώσεις του κατ’ εξοχήν κόμματος που διαχρονικώς εξέφρασε την διαφθορά και τον πολιτικαντισμό, του κόμματος που αναλογικώς φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες για την χρεωκοπία του κράτους και την μεταπολιτευτική εξαθλίωση και εξαχρείωση των Ελλήνων: του ΠΑΣΟΚ. Διότι το θεωρούμενο κεντροδεξιό κόμμα, η ΝΔ, έχει ενσωματώσει τόσα παλαιά στελέχη του κλεπτο-ΠΑΣΟΚ και επίσης έχει υιοθετήσει πλήρως την νοοτροπία νεποτισμού, αμοραλισμού και καιροσκοπισμού που το ΠΑΣΟΚ ανέδειξε και εξέλιξε σε πολιτική σχολή, ώστε πολύ ορθώς μπορούμε να μιλάμε πλέον για ένα «γαλάζιο ΠΑΣΟΚ». Ως αντίπαλο δέος προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, που, χωρίς να έχει αποκηρύξει τις παλαιομαρξιστικές και τροτσκιστικές καταβολές του, έχει εντούτοις απορροφήσει τόσα πολλά παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και έχει επιτηδείως μετατοπισθεί προς στην «σοσιαλδημοκρατία» ώστε μπορεί κάλλιστα να περιγραφεί αναλόγως ως το «ροζ ΠΑΣΟΚ». Έτσι, τα συστημικά ΜΜΕ παρουσιάζουν στους ψηφοφόρους τις εξής τρεις, παρόμοιες κατ’ ουσίαν, επιλογές: ένα γαλάζιο ΠΑΣΟΚ, ένα ροζ ΠΑΣΟΚ και, ως συγκολλητικό ενδιάμεσό τους-πρόθυμο κυβερνητικό συνεταίρο, ένα λαχανί ΠΑΣΟΚ…

Και οι τρεις παραλλαγές, παρά τις επιφανειακές δήθεν διαφοροποιήσεις τους, ομονοούν και ευθυγραμμίζονται πλήρως στα βασικά: στον ανθελληνισμό, στον «αντιφασισμό», στην πολιτική ορθότητα, τον πολιτισμικό μαρξισμό και στην δηλητηριώδη “woke” υποκουλτούρα… Από εκεί και πέρα, υπάρχουν τα γραφικά (και απολύτως ακίνδυνα για το Σύστημα) παλαιοσταλινικά απολειφάδια του προλεταριακού παλαιοημερολογητισμού (ΚΚΕ) καθώς και οι ελεγχόμενες από το Σύστημα βαλβίδες εκτονώσεως και διαμαρτυρίας, αριστερόστροφης (ΜΕΡΑ25) και δεξιόστροφης (Ελληνική Λύση) εκδοχής, που ως κίβδηλα παραπροϊόντα και εξαρτήματα του συστημικού πολιτικαντισμού, φυλλοροούν σε βαθμό (αυτό-)διαλύσεως. Και επίσης αναφύεται μία ολόκληρη σειρά από παραπλήσια κόμματα και κομματίδια (χαρακτηριζόμενα από τα συστημικά ΜΜΕ ως «ακροδεξιά») τα οποία εκφράζονται με μία κάποια πατριωτική χροιά, εκπέμπουν πανομοιότυπα συνθήματα-ευχολόγια γεμάτα αντιφάσεις (πατρίδα-ορθοδοξία-δημοκρατία…) και των οποίων οι μωροφιλόδοξοι συμφεροντολόγοι αρχηγίσκοι κονταροχτυπιούνται με στόχο το μαγικό 1,5% του εκλογικού σώματος που τους εξασφαλίζει την παχυλή κρατική επιχορήγηση (το χρώμα του χρήματος)… Όλα στημένα, όλα αδιέξοδα…

Κοντά σ’ όλα αυτά είχαμε την εκδήλωση ακραίας συνταγματικής εκτροπής με την εξόφθαλμη καταστρατήγηση της περίφημης «διακρίσεως των εξουσιών» (πεμπτουσία της δημοκρατίας όπως συνηθίζουν να διατυμπανίζουν οι θεωρητικοί της αστικής δημοκρατίας)! Υπήρξε αποκάλυψη ωμής παρεμβάσεως της εκτελεστικής εξουσίας (διά της νομοθετικής εξουσίας) στην (…υποτιθέμενα ανεξάρτητη) δικαστική εξουσία με την νομοθέτηση φωτογραφικού νόμου και την παράλληλη κυβερνητική υπαγόρευση στον Άρειο Πάγο της αποφάσεως για απαγόρευση της συμμετοχής του κόμματος «Έλληνες» στις προσεχείς εκλογές! Με την μεθόδευση αυτή, που έγινε άτεχνα και βεβιασμένα, σκέπτεται κανείς ότι μόνον ηλίθιοι, εθελότυφλοι και πορωμένοι αδυνατούν πλέον να αναγνωρίσουν την σκοπιμότητά της (την οποία μάλιστα ανοιχτά διακήρυτταν υπουργοί, βουλευτές και δημοσιογράφοι, επί μέρες!). Το Σύστημα έριξε έτσι και τα τελευταία προσχήματα συνταγματικής νομιμοφανείας, «φιλελευθερισμού» και «δημοκρατικότητας». Οι μάσκες έπεσαν, η δημοκρατία ξεγυμνώθηκε και πλέον φαντάζει σε όλους ως αποκρουστική γριά πόρνη…

Προηγήθηκε προ μηνών το σκάνδαλο μεγατόνων με την αποκάλυψη ότι η πρωθυπουργικώς ελεγχόμενη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) διενεργούσε (με την χρήση του ισραηλινής προελεύσεως λογισμικού-υπερκοριού «predator»…) παράνομες παρακολουθήσεις πολιτικών αρχηγών, βουλευτών, υπουργών, μελών οικογενειών υπουργών, δημοσιογράφων, μέχρι και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων! Τα πλήρως ελεγχόμενα συστημικά ΜΜΕ κατάφεραν  να υποβαθμίσουν τεχνηέντως το σκάνδαλο ώστε αυτό να ξεχαστεί και να αποσοβηθεί η κρίση για την κυβέρνηση όσο ήταν δυνατόν.

Το νέο σκάνδαλο μεγατόνων προέκυψε με την αποκάλυψη της ακραίας μορφής χειραγωγήσεως της δικαστικής εξουσίας, με την αποκάλυψη συγκεκριμένα αποπείρας δωροδοκήσεως Αρεοπαγίτου, με την άσκηση πιέσεων και την νομοθέτηση απροκάλυπτου μαγειρέματος της συνθέσεως της επιτροπής του Αρείου Πάγου που ανακηρύσσει τις λίστες των υποψηφίων των κομμάτων, κατά τρόπο ώστε να εκβιαστεί η (υποδεικνυόμενη από την κυβέρνηση) «σωστή» απόφαση (απαγορεύσεως κόμματος κατά τρόπο πρωτοφανή!), προκειμένου να εμποδιστεί η είσοδος στην βουλή ενός κόμματος που απομάκρυνε την πιθανότητα σχηματισμού κυβερνήσεως και θα αποδείκνυε ότι μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων δεν υποτάσσεται στην συστημική προπαγάνδα του “αντιφασισμού”. Όλα αυτά τα σκανδαλώδη και συνταρακτικά επίσης κατάφεραν να τα «κάνουν γαργάρα» τα συστημικά ΜΜΕ… Η θεσμική σιωπή υπήρξε εκκωφαντική μετά τις συγκλονιστικές δηλώσεις του προέδρου του Α1 τμήματος του Αρείου Πάγου κ. Τζανερρίκου ο οποίος έσπευσε να παραιτηθεί καταγγέλλοντας αηδιασμένος τα κυβερνητικά ΑΙΣΧΗ! Οι μάσκες έπεσαν! Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν οι ψηφοφόροι. Οψόμεθα.

Οι σοκαριστικές αποκαλύψεις του κ. Τζανερρίκου κατέστησαν αντιληπτή την μεθοδολογία την οποία ακολουθεί η εκτελεστική εξουσία προκειμένου να χειραγωγήσει και ποδηγετήσει την δικαστική εξουσία: κλείνει υπογείως το μάτι σε δικαστικούς με ελαστική συνείδηση, δελεάζοντάς τους προκειμένου να εκδώσουν τις υπαγορευόμενες από αφανή κέντρα αποφάσεις. Ποιο είναι το δέλεαρ; είναι η αποζημίωση-επιβράβευση των «προθύμων» και «υπάκουων» δικαστικών με μελλοντική «αξιοποίησή» τους σε παχυλά αμειβόμενες και υψηλού κύρους παρακυβερνητικές θέσεις: θέσεις προέδρων «ανεξαρτήτων» αρχών, κρατικών οργανισμών, θέσεις βουλευτών και υπουργών, υπηρεσιακών πρωθυπουργών, κλπ. Μήπως κάπως έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η αναρρίχηση μίας δικαστικού στην θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας; Γνωρίζοντας την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην περίπτωση των πιέσεων που ασκήθηκαν στον Τζανερρίκο δεν είναι καθόλου παράλογο να υποθέσει κανείς ότι η προώθησή της πρώτης γυναίκας “Προέδρου της Δημοκρατίας” στην θέση του υπάτου αυτού αξιώματος ήταν η αποζημίωσή της για ευνοϊκές αποφάσεις που εξέδωσε καθ’ υπαγόρευση της εκτελεστικής εξουσίας όσο ήταν ανώτατη δικαστικός… Ποια ήταν άραγε η στάση της σε δικαστικές υποθέσεις που αφορούσαν την νομιμότητα των μνημονίων, την νομιμότητα της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ των Πρεσπών;

Μπόχα και δυσωδία! Αυτή είναι η δημοκρατία…

ΠΗΓΗ: www.armahellas.com