COVID-19 ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΩΣ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΑ ΤΗΣ

«ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ»

 

Πολλοί ανυποψίαστοι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα μέτρα στέρησης ελευθεριών που επιβλήθηκαν εξ αιτίας της λοίμωξης Covid-19 είναι ιατρικώς δικαιολογημένα και προσωρινά. Υποθέτουν ότι τα μέτρα θα αρθούν όταν τελειώσει η υποτιθέμενη κρίση υγείας και ο κόσμος θα επανέλθει στην προτέρα κατάσταση. Είναι όμως έτσι;

Το έτος 2020 και το πρώτο ήμισυ του 2021 έχουμε γίνει μάρτυρες μιας διαδικασίας που δεν έχει παρατηρηθεί σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Με το πρόσχημα της προστασίας της υγείας μας στερηθήκαμε το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, την ελεύθερη κυκλοφορία και την ελευθερία της έκφρασης. Επιπλέον είμαστε όλο και περισσότερο αναγκασμένοι να υποβληθούμε σε εμβολιασμό, χωρίς να γνωρίζουμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των εμβολίων RNA.

H υπόθεση ότι τα μέτρα θα αρθούν όταν τελειώσει η επιδημία (δεν πρόκειται περί πανδημίας, καθώς το ποσοστό θανάτων επί του συνόλου του πληθυσμού δεν υπερβαίνει το 0,02%) είναι μια μοιραία παρανόηση και εξηγούμεθα γιατί: Πρώτον, αγνοούνται οι πραγματικές προθέσεις που κρύβονται πίσω από τα μέτρα και, δεύτερον, εμποδίζονται οι πολίτες να αντισταθούν στην προοδευτική κατάργηση των δικαιωμάτων τους. Με αυτό τον τρόπο επιτρέπεται στους έχοντες την εξουσία και στους κερδοσκόπους του παρασκηνίου να διαμορφώσουν και να ακολουθήσουν την ατζέντα τους. Ποια είναι αυτή η ατζέντα;

Αυτό που βιώνουμε δεν είναι τίποτε περισσότερο από την αναγκαστική κατάρρευση της οικονομίας και της κοινωνίας που περιέγραψε ο ιδρυτής του «Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ» Klaus Schwab στο βιβλίο του «The Great Reset» (Η Μεγάλη Επαναφορά). Ο Klaus Schwab στο πόνημα του ζητά την «ολική επαναφορά του καπιταλισμού μέσω εκτεταμένων οικονομικών και πολιτικών αλλαγών», απαιτήσεις που προσομοιάζουν εντυπωσιακά με την ατζέντα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Κατά τον Klaus Schwab «η μεγάλη επαναφορά είναι ένα παράθυρο ευκαιρίας για να διαμορφωθεί η κατάσταση των παγκόσμιων σχέσεων, των προτεραιοτήτων των εθνικών οικονομιών, των προτεραιοτήτων των κοινωνιών, η φύση των επιχειρηματικών μοντέλων και η διαχείριση του παγκόσμιου κοινού».
Δηλαδή, το «World Economic Forum» και ο ιδρυτής του σχεδιάζουν την επανεκκίνηση του καπιταλισμού προς το συμφέρον εκείνων που κάθονται στους μοχλούς εξουσίας, μια εξουσία που οι ιθύνοντες και οι κερδοσκόποι κινδυνεύουν να χάσουν για δυο λόγους. Ποιοι είναι αυτοί;

Πρώτον, το δολαριακό νομισματικό σύστημα στην σημερινή του μορφή πνέει τα λοίσθια και δεν μπορεί να διατηρηθεί.
Δεύτερον, η βιομηχανική επανάσταση της «τεχνητής νοημοσύνης» θα εξαφανίσει εκατομμύρια θέσεις εργασίας για πάντα. Από κοινού οι δυο αυτοί λόγοι σημαίνουν ότι οι οικονομικές και κοινωνικές δομές του παρελθόντος εκπνέουν και καθίστανται παρωχημένες, θα πρέπει να αντικατασταθούν από νέες.

Μπροστά σε αυτό το σημαντικό δίλημμα, η πολιτική νομενκλατούρα της Δύσης επιτρέπει σε μια μικρή ομάδα δισεκατομμυριούχων που έχουν ως προμετωπίδα την Λέσχη Bilderberg και το World Economic Forum, να προετοιμάσουν ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης που είναι χρήσιμο μόνο σε αυτούς που το σχεδίασαν και που έχει ως σκοπό την συνέχιση της λεηλασίας μέχρι τελευταίας ρανίδας του πλούτου των εθνών.

Όλα αυτά γίνονται υπό τον μανδύα μιας έκτακτης ιατρικής ανάγκης που δικαιολογείται από υποτιθέμενη υπερβολική θνησιμότητα. Όμως αυτή η θνησιμότητα έχει πλέον διαψευστεί στατιστικά, η υπερφόρτωση του συστήματος υγείας που επικαλούνται οι ιθύνοντες δεν οφείλεται στην λοίμωξη Covid-19, αλλά στην επί δεκαετίες κακή διαχείριση του συστήματος υγείας από τους πολιτικούς.

Παράλληλα με το αφήγημα Covid-19 που δικαιολογεί τα απαραίτητα δικτατορικά μέτρα στέρησης δικαιωμάτων, ένα άλλο αφήγημα της ατζέντας Bilderberg και WEF αναβιώνει, αυτό της οφειλόμενης στον άνθρωπο κλιματικής αλλαγής. Η επίκληση της κλιματικής αλλαγής, ένα σενάριο που παρουσιάζεται με φρικιαστικό τρόπο από τα μέσα ενημέρωσης, αφορά την διαφύλαξη των συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού λόμπι, πίσω από αυτό το σενάριο κρύβονται τοκογλυφικά κεφάλαια που μέσω του φόρου διοξειδίου του άνθρακα απομυζούν τους φορολογούμενους πολίτες, ουσιαστικά φορολογούν τον αέρα που εισπνέουν και εκπνέουν οι άνθρωποι καθώς και τις δραστηριότητες τους.

Δεν έχει σημασία ποιο από τα δυο αφηγήματα το επόμενο διάστημα θα δικαιολογήσει την συνέχιση και εντατικοποίηση των δικτατορικών καταναγκαστικών μέτρων, σημασία για αυτούς που κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο έχει ο χωρίς υπερβολική αντίσταση έλεγχος των πολιτών. Σημασία έχει η όδευση προς το νέο σύστημα παγκόσμιας εξουσίας, η αντικατάσταση του παρωχημένου δολαριακού χρηματοπιστωτικού συστήματος, να γίνει υπό την εποπτεία και προς όφελος εκείνων που κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο.

Οι νοήμονες γνωρίζουν ποιοι είναι αυτοί. Οι άλλοι δεν έχουν παρά να ξυπνήσουν πριν είναι αργά από τον λήθαργο της δήθεν ευδαιμονίας τους.

Γ. Λιναρδής

ΠΗΓΗ: www.istos.net.gr