Παγκοσμιοποίηση και εθνική κυριαρχία

Κυριακή, 14 Απριλίου 2019      http://www.xryshaygh.com

Άρθρο στην εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"

Μπορεί για τους κάθε λογής ακολούθους και υπηρέτες της «πολιτικής ορθότητας» η παγκοσμιοποίηση να θεωρείται αναπόφευκτη, δεδομένη (και εννοείται… απαραίτητη), δυστυχώς όμως, τόσο γι’ αυτούς όσο και για τα… ευγενή κίνητρά τους, η διαδικασία της αποδόμησης της παγκοσμιοποίησης έχει ήδη ξεκινήσει και συνεχίζει να προχωρά, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ, στην κατεύθυνση της ανάκτησης της Εθνικής Κυριαρχίας, ενάντια στην υπερίσχυση του οικονομικού και χρηματιστικού τομέα απέναντι στην Πολιτική. Παρατηρώντας τις διεργασίες και τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι ότι τα έργα της Παγκοσμιοποίησης είχαν προκαλέσει άσχημα και τραγικά αποτελέσματα, με βαθιές και έντονες λαϊκές αντιδράσεις εναντίον της.

Σήμερα, μπορούμε πια να δούμε πιο καθαρά όσα διαφαίνονταν από την αρχή: η διαδικασία αυτή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την Εθνική Κυριαρχία και την Λαϊκή Θέληση. Σίγουρα κάνει εντύπωση το γεγονός ότι αυτές οι πολιτικές παθογένειες έφτασαν σε κρίσιμο σημείο στην χώρα εκείνη που εμφανιζόταν ως το κέντρο της διαδικασίας παγκοσμιοποίησης, δηλαδή στις ΗΠΑ. Αναλύοντας τα εθνικά, κοινωνικά, οικονομικά προβλήματα των καιρών μας, συσσωρεύονται τα σημάδια εξάντλησης της διαδικασίας, αλλά και της πλήρους αμφισβήτησής της. Έγινε κάτι παραπάνω από προφανής πλέον η επιστροφή στο προσκήνιο των Εθνών ως πρωταρχικών πολιτικών παραγόντων. Διάφορα περιστατικά, όπως το εγχώριο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, το δημοψήφισμα για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (το λεγόμενο Brexit), η εκλογή Τραμπ αντί του «φαβορί» Κλίντον, η άνοδος των Εθνικιστικών και Πατριωτικών πολιτικών σχηματισμών σ’ όλη την Ευρώπη, επιβεβαιώνουν αυτήν την εκτίμηση.

Η διαδικασία από-παγκοσμιοποίησης, τα πρώτα σημάδια της οποίας άρχισαν να φαίνονται από την δεκαετία του 2000, επιταχύνθηκε τα τελευταία χρόνια και όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι είναι μη αναστρέψιμη. Μιλώντας για την έννοια της από-παγκοσμιοποίησης, κάποιοι συγχέουν τον όρο αποκλειστικά με μια εθελοντική ή αναγκαστική διακοπή της κίνησης των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν σε όλο τον πλανήτη. Η παγκοσμιοποίηση, όμως, δεν ταυτίζεται ούτε αποκλειστικά ούτε κυρίως με αυτές τις εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές. Η αιτία που προκάλεσε το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, μετατρέποντάς το σε ένα γενικευμένο «υπερεθνικό γεγονός», ήταν μια διπλή κίνηση. Ήταν ο συνδυασμός και η συνάντηση εμπορικών και χρηματιστικών ροών, αλλά ΚΥΡΙΩΣ η δημιουργία και η εξέλιξη μιας μορφής (δια)κυβέρνησης σε παγκόσμιο επίπεδο, στην οποία η οικονομία φαινόταν να υπερισχύει της πολιτικής, οι επιχειρήσεις να υπερισχύουν των κρατών, οι εφήμεροι νόμοι να υπερισχύουν της πραγματικής Πολιτικής.

Εδώ, λοιπόν, πρέπει να σημειωθεί και να επισημανθεί η ανάκτηση αυτών των ροών από τα κράτη (εκείνα τουλάχιστον που θέλουν να είναι κυρίαρχα και όχι υπόδουλα), με μια νικηφόρα επάνοδο της Πολιτικής, μια επαναφορά της Εθνικής Κυριαρχίας των κρατών. Επομένως, η διαδικασία της από-παγκοσμιοποίησης σημαίνει την θριαμβευτική επιστροφή της Πολιτικής πάνω από τον «ορθολογισμό» των «τεχνοκρατών» και των πολιτικών αποφάσεων πάνω από τους «νόμους των αγορών». Σημαίνει την ανάκτηση της Εθνικής Κυριαρχίας, καθώς Κυριαρχία σημαίνει να έχεις την δυνατότητα λήψης αποφάσεων, έννοια που ο Καρλ Σμιτ αποδίδει επίσης με την έκφραση «κυρίαρχος είναι όποιος αποφασίζει για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Για εμάς, τους Έλληνες Εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ο οικονομικός και ο χρηματοπιστωτικός τομέας οφείλουν να αποτελούν εργαλεία στην υπηρεσία της Πολιτικής και όχι αντιθέτως να την μετατρέπουν σε υποχείριό τους.

Η επάνοδος της Πολιτικής στις πραγματικές της διαστάσεις σημαίνει την διαδικασία άντλησης της νομιμοποίησής της όχι από τις αγορές και τις τράπεζες, αλλά από τον Λαό. Μια Πολιτική, η δράση της οποίας οφείλει να κινείται στην υπεράσπιση των Εθνικών και Κοινωνικών συμφερόντων, της Πατρίδας και του Λαού, με μια Ηγεσία που θα εμπνέει σεβασμό και εκτίμηση στους πολίτες και όχι έναυσμα για «ρουσφέτια» και συναφή στενά συντηρητικά συμφέροντα. Σίγουρα, η επάνοδος της Εθνικής Κυριαρχίας δεν μπορεί να συμβεί από τους κάθε λογής πολιτικάντηδες του «Συνταγματικού τόξου», οι οποίοι συμπεριφέρονται ως ευρωλιγούρηδες και πιόνια στην σκακιέρα των βρώμικων παιχνιδιών των Βρυξελλών, του Βερολίνου, της Ουάσινγκτον, του Σόρος.

Αναμφίβολα, όμως, η διαδικασία της από-παγκοσμιοποίησης θεωρείται ως κάτι το αναμφισβήτητα θετικό, επειδή δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις ανάκτησης της Εθνικής Κυριαρχίας και καθορίζει το πλαίσιο των μελλοντικών πολιτικών αγώνων για τις γνήσιες Εθνικολαϊκές Δυνάμεις σ’ όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Οι νίκες αυτών ακριβώς των Εθνικολαϊκών Δυνάμεων, στις οποίες φυσικά ανήκει και το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, στην μάχη των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου 2019 ας αποτελέσει τον βραχυπρόθεσμο πολιτικό στόχο τους.

Ο μακροπρόθεσμος πολιτικός στόχος πρέπει να είναι η πλήρης απελευθέρωση των Χωρών τους από την λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, του εθνομηδενισμού και του κοσμοπολιτισμού και η ενεργητική και ευεργετική ανοικοδόμηση πάνω στα ερείπια αυτού του παρακμιακού, αντιφυσικού και ιστορικά ασυνεπούς κατασκευάσματος των δυνάμεων του χρήματος. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ