Η "δημοκρατία" του γραμματόσημου

panusis.blogspot

Λοιπόν, αν ο κυρ Σταύρος ο Θεοδωράκης ήταν γραμματόσημο, θα είχε κάμει θραύση στα διεθνή φιλοτελιστικά σαλόνια.

Ο άνθρωπος, κατά τις δικές του δηλώσεις, κολλάει παντού. Και στα δεξιά του φακέλλου και στα αριστερά και στο κέντρο - άμα γουστάρετε.
Πως το είπε να δεις;
Είναι λέει πέρα από τους γνωστούς διαχωρισμούς "δεξιά, κέντρο, αριστερά". Συνεπώς κινείται κάπου στο υπερπέραν, διότι κυρία μου στον επίγειο τετραδιάστατο χώρο, πέραν από αριστερά, κέντρο και δεξιά, υπάρχουν μόνον τα παράλληλα σύμπαντα του μεγάλου Χώκινγκ.
Εκεί δηλαδή όπου κινούνται και οι ελληνόφωνοι ψηφοφόροι...

Κι όχι μόνον αυτό.
Αλλά ο Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης τσουτσουλομύτης, αν φυσικά ήταν γραμματόσημο, θα μπορούσε άνετα να κολλήσει σε κάθε είδους φάκελλο.
Και σε ροζ φάκελλο ερωτικής επιστολής και σε πράσινο φάκελλο οικολογικής επιστολής και σε κόκκινο φάκελλο επαναστατικής επιστολής και σε λουλουδάτο φάκελλο γκέυ επιστολής και σε γκρι φάκελλο θρησκευτικής επιστολής και σε μαύρο φάκελλο συλληπητήριας επιστολής και όπου τέλος πάντων ήθελε να τον κοτσάρει ο καθένας.
Αρκεί βεβαίως στον πάσα ένα φάκελλο να κλείνονταν και μία ψήφος.

Με λίγα λόγια, ο σημερνός σκέτος Σταύρος [και όχι πια Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης τσουτσουλομύτης, μετά την πτώση της αυτοκρατορίας του Μέγκα] είναι ο καθρέπτης και το υπόδειγμα της λεγόμενης "δημοκρατίας" του γραμματοσήμου, που αποτελεί και το κυρίαρχο πολίτευμα της Ινδογρεκίας, τις τελευταίες δεκαετίες.
Κολλάμε παντού και ας μας φτύνουν...

Το μόνο κακό είναι ότι αυτά τα καινούρια γραμματόσημα δεν χρειάζεται καν να τα φτύσεις για να κολλήσουν.
Κι έτσι οι πολίτες, χάνουν το καλύτερο.
Κακώς. Η πρόοδος βλέπετε δεν είναι πάντα για καλό...   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ