Βουλευτικά δάνεια

22/02/2019

Γιατί όφειλαν να έχουν απαγορευτεί οι χορηγήσεις σε πολιτικούς

Από τη

Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Τις τελευταίες ημέρες μάθαμε ότι οι τράπεζες, ακόμη κι αν είναι χρεοκοπημένες, δίνουν σε βουλευτές -αν είναι και υπουργοί ακόμη καλύτερα- ασύλληπτα ποσά, απλά για να καταναλώσουν. Διότι είναι γνωστό ότι η χώρα δεν πάσχει από επενδύσεις, από κατανάλωση πάσχει.

Με αυτό το σκεπτικό ο κ. Πολάκης έλαβε 100.000 ευρώ για να τα καταναλώσει όπως νομίζει, υποθηκεύοντας ξανά το ήδη υποθηκευμένο σε τράπεζα σπίτι του. Υποθέτω ότι αν του τελειώσουν τα 100.000 του κ. Πολάκη, αλλά οι καταναλωτικές του ανάγκες συνεχίσουν να υπάρχουν, θα βρεθεί μια τράπεζα να του δώσει ό,τι έχει ανάγκη ο άνθρωπος υποθηκεύοντας το ακίνητο για τρίτη φορά. Και αυτό βεβαίως θα μπορεί να συνεχίζεται εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν, καθώς όλοι είναι ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι. Γνωστά αυτά.

Καλά θα ήταν βέβαια ο κ. Πολάκης να ήταν η μοναδική περίπτωση πολιτικού που εξαργύρωσε τη θέση του με δάνεια. Ανατρέχοντας σε παλαιότερα δημοσιεύματα διαπιστώνουμε ότι και άλλοι πολιτικοί έχουν λάβει τεράστια ποσά δανεικά και σύμφωνα με την έρευνα αγύριστα. Έτσι ο κ. Χαϊκάλης πήρε 1.043.460 ευρώ και χρωστά 949.071 ευρώ, ο κ. Κουίκ έχει 11 δάνεια που ανέρχονται σε 870.500, ο κ. Μουμουλίδης 577.284 ευρώ, ενώ η κυρία Σπυράκη χρωστά, σύμφωνα με τον Τύπο, περίπου 700.000 ευρώ έχοντας λάβει επτά δάνεια. Η Τράπεζα Πειραιώς τής έδωσε μάλιστα το 2014 430.000 ευρώ.

Υπάρχουν αρκετοί ακόμη με δάνεια του μισού εκατομμυρίου, τα οποία, ως φαίνεται, παίρνουν εύκολα και αβίαστα, γιατί προφανώς «έχουν κούτελο», που λέει και ο σοφός ελληνικός λαός ο οποίος τους ψηφίζει. Εκτός από κούτελο πιθανόν να έχουν κάποιο χιλιοϋποθηκευμένο ακίνητο. Κι αν δεν έχουν ακίνητο, δεν πειράζει. Έχουν την καλύτερη εγγύηση. Τη βουλευτική καρέκλα, η οποία αξίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ακόμη κι αν την έχεις αποκτήσει ως διάττων αστέρας.

Έρχονται λοιπόν από τη μία οι τράπεζες, οι οποίες δίνουν τα θαλασσοδάνεια σε κάποιους που δεν έχουν τα εισοδήματα για να τους αποπληρώσουν, φαινομενικά τουλάχιστον, και ζητάνε από τον κόσμο να σφίξει το ζωνάρι και να τις «ανακεφαλαιοποιήσει». Διότι έπεσαν έξω. Αναρωτιέμαι γιατί πραγματικά. Έρχονται και από την άλλη αυτοί που πήραν τα θαλασσοδάνεια, ενώ γνώριζαν ότι ο μόνος τρόπος να τα πληρώσουν ήταν να κερδίσουν το Τζόκερ, και ψηφίζουν υπέρ της ανακεφαλαιοποίησης.

Και έρχονται όλοι αυτοί και σου μιλάνε για μεταρρυθμίσεις, ενώ συνεχίζουν να δίνουν θαλασσοδάνεια. Δάνεια που κανονικά θα έπρεπε να παίρνουν μόνο σοβαροί επιχειρηματίες, για επενδύσεις, και όχι πολιτικά πρόσωπα, για τα οποία η δανειοδότηση θα έπρεπε να έχει απαγορευτεί για ευνόητους λόγους.

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle

ΠΗΓΗ: dimokratianews.gr