Πως γράφουν την ιστορία οι νικητές...
15/02/2019 panusis.blogspot.com
Μόλις 36
ετών. Τόσο του επέτρεψαν να ζήσει του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, οι δήμιοι των
νικητών του Μεγάλου Παγκοσμίου Πολέμου.
Έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, που οι λευκοί ιστορικοί συνηθίζουν να τον χωρίζουν σε δύο μέρη, τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά στην ουσία δεν πρόκειται παρά για το ίδιο δράμα, διαιρεμένο σε δύο πράξεις.
Με πρωταγωνιστές όλα τα έθνη της Ευρώπης και με σκηνοθέτη τον Θάνατο.
Τριανταέξη ετών, λοιπόν, Τον έδεσαν σε έναν πάσαλο και τον ρώτησαν αν θα ήθελε να του κλείσουν τα μάτια, πριν τον μετατρέψουν σε ζωντανό στόχο.
Φυσικά είχε προηγηθεί δίκη.
Με δικαστές ασφαλώς τους υποταχτικούς των νικητών.
Που δίκασαν τον συγγραφέα Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, με βάση τα γραπτά του. Όχι τις πράξεις του. Δηλαδή δίκασαν και καταδίκασαν σε θάνατο δια τυφεκισμού, έναν άνθρωπο εξαιτίας των ιδεών του. Όχι εξαιτίας των πράξεων του.
Κάτι που θα έφερνε αναγούλα ακόμα και σε έναν ιθαγενή του Αμαζονίου. Ο οποίος γνωρίζει από τον ίδιο τον νόμο της ζούγκλας, πως δεν καταδικάζεις κανέναν γι αυτά που πιστεύει αλλά μόνον για εκείνα που πράττει.
Μια δίκη που ήταν τόσο στημένη, ώστε ο πρόεδρος του [τύποις] δικαστηρίου, ένιωθε την άνεση να ομολογήσει δημοσίως, ότι τα κείμενα του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, ήταν πιο επικίνδυνα για τη λεγόμενη "Γαλλική αντίσταση" [δηλαδή τους εαμίτες της Γαλλίας] από ένα τάγμα της Βερμαχτ.
Τι άλλο χρειάζονταν να πει, για να καταλαβουμε όλοι ότι ο άνθρωπος καταδικάστηκε για τις ιδέες του;
Τις εθνικιστικές ιδέες του, προφανώς.
Γιατί αν οι ιδέες του συνέπιπταν με τις ιδέες κανενός κόκκινου σφαγέα, μπορεί να τον είχαν διορίσει και στο δημόσιο.
Έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, που οι λευκοί ιστορικοί συνηθίζουν να τον χωρίζουν σε δύο μέρη, τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά στην ουσία δεν πρόκειται παρά για το ίδιο δράμα, διαιρεμένο σε δύο πράξεις.
Με πρωταγωνιστές όλα τα έθνη της Ευρώπης και με σκηνοθέτη τον Θάνατο.
Τριανταέξη ετών, λοιπόν, Τον έδεσαν σε έναν πάσαλο και τον ρώτησαν αν θα ήθελε να του κλείσουν τα μάτια, πριν τον μετατρέψουν σε ζωντανό στόχο.
Φυσικά είχε προηγηθεί δίκη.
Με δικαστές ασφαλώς τους υποταχτικούς των νικητών.
Που δίκασαν τον συγγραφέα Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, με βάση τα γραπτά του. Όχι τις πράξεις του. Δηλαδή δίκασαν και καταδίκασαν σε θάνατο δια τυφεκισμού, έναν άνθρωπο εξαιτίας των ιδεών του. Όχι εξαιτίας των πράξεων του.
Κάτι που θα έφερνε αναγούλα ακόμα και σε έναν ιθαγενή του Αμαζονίου. Ο οποίος γνωρίζει από τον ίδιο τον νόμο της ζούγκλας, πως δεν καταδικάζεις κανέναν γι αυτά που πιστεύει αλλά μόνον για εκείνα που πράττει.
Μια δίκη που ήταν τόσο στημένη, ώστε ο πρόεδρος του [τύποις] δικαστηρίου, ένιωθε την άνεση να ομολογήσει δημοσίως, ότι τα κείμενα του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, ήταν πιο επικίνδυνα για τη λεγόμενη "Γαλλική αντίσταση" [δηλαδή τους εαμίτες της Γαλλίας] από ένα τάγμα της Βερμαχτ.
Τι άλλο χρειάζονταν να πει, για να καταλαβουμε όλοι ότι ο άνθρωπος καταδικάστηκε για τις ιδέες του;
Τις εθνικιστικές ιδέες του, προφανώς.
Γιατί αν οι ιδέες του συνέπιπταν με τις ιδέες κανενός κόκκινου σφαγέα, μπορεί να τον είχαν διορίσει και στο δημόσιο.
Στις 6
Φεβρουαρίου του 1945, λίγο προτού πατήσουν τη σκανδάλη οι πραιτωριανοί του
εκτελεστικού αποσπάσματος, ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ απήγγειλε ένα απόσπασμα από το
τελευταίο του ποίημα, το οποίο έγραψε μέσα στις φυλακές, λίγο προτού έρθουν να
τον οδηγήσουν στο μονοπάτι του θανάτου.
Επαναλαμβάνω ότι δεν δέχτηκε να του κλείσουν τα μάτια.
"Λένε ότι τον θάνατο και τον ήλιο, δεν μπορείς να τους αντικρίσεις κατάματα. Ωστόσο, προσπάθησα"
Σημειώνω ότι οι φονιάδες του ήσαν στρατιώτες Γάλλοι. Σαν αυτούς τους Γάλλους, που κατήντησαν σήμερα την εθνική Γαλλίας, εθνική Βορείου Αφρικής.
Επαναλαμβάνω ότι δεν δέχτηκε να του κλείσουν τα μάτια.
"Λένε ότι τον θάνατο και τον ήλιο, δεν μπορείς να τους αντικρίσεις κατάματα. Ωστόσο, προσπάθησα"
Σημειώνω ότι οι φονιάδες του ήσαν στρατιώτες Γάλλοι. Σαν αυτούς τους Γάλλους, που κατήντησαν σήμερα την εθνική Γαλλίας, εθνική Βορείου Αφρικής.
 |
|
Η σημερινή "εθνική
Γαλλίας" - μια μικρογραφία σύγχρονης ευρωπαϊκής πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Ο Μπραζιγιάκ έδωσε τη ζωή
του, για να μην μετατραπεί η πατρίδα του σε επαρχία μιας Παγκόσμιας
Αυτοκρατορίας μπάσταρδων μισθωτών σκλάβων.
|
Ποιος ήταν
όμως ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, ποιοι διέταξαν την εκτέλεση του [μετά από
"δίκη" βεβαίως-βεβαίως] και γιατί;
Και το πιο σπουδαίο;
Πως γράφουν την ιστορία οι νικητές, με το αίμα 36χρονων θυμάτων τους;
Και το πιο σπουδαίο;
Πως γράφουν την ιστορία οι νικητές, με το αίμα 36χρονων θυμάτων τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.