Το ισλαμικό χαλιφάτο ξεκινά τον ανταρτοπόλεμο στις πόλεις

Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου 2018 - 08:32   http://www.xryshaygh.com/

Η πλέον αισθητή αλλαγή που γνωρίζει το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος μετά την ήττα του στην Συρία και στο Ιράκ είναι η δραματική συρρίκνωση του μεγέθους της επικράτειας που ελέγχει σε αυτές τις δυο χώρες της Μέσης Ανατολής. Τον Σεπτέμβριο του 2014 ήλεγχε το 1/3 της επικράτειας του Ιράκ, τουτέστιν μια περιοχή του μεγέθους Ελλάδας συν Σερβίας, όμως στο τέλος του 2017 είχε απολέσει το 99% αυτής της περιοχής.
Στην Συρία έως πρόσφατα ήλεγχε το 50% των εδαφών της, σήμερα η δράση των ισλαμοσυμμοριτών έχει περιορισθεί σε έναν θύλακα στην κοιλάδα του ποταμού Ευφράτη στα βορειοανατολικά της χώρας, απ’ όπου όμως πολύ σύντομα θα έχει εκριζωθεί.

Η τεράστια απώλεια εδαφών έχει προφανώς υποβαθμίσει την «νομιμότητα» του Ισλαμικού Κράτους, καθώς αυτή η νομιμότητα βασιζόταν στον εδαφικό και πληθυσμιακό έλεγχο και στην συνεχή εδαφική επέκταση. Αυτή η προσπάθεια της συνεχούς εδαφικής διεύρυνσης ήταν ένα σημαντικό μέρος των ιδρυτικών αρχών του Χαλιφάτου, η ισλαμική αυτή οργάνωση είχε καταφέρει να προσφέρει υπηρεσίες στον άμαχο πληθυσμό στα εδάφη που κατείχε, εφαρμόζοντας την ριζοσπαστικότερη ερμηνεία (Βαχαμπισμός) του ισλαμικού νόμου Σαρία. Έτσι η δραματική για τους ισλαμοσυμμορίτες απώλεια του ελέγχου εδαφών στην Συρία και στο Ιράκ αποτέλεσε ένα σοβαρότατο πλήγμα για την οργάνωση, η οποία αναδύθηκε με την υπόσχεση στους πιστούς της να επεκτείνει συνεχώς το Χαλιφάτο στην Μέση Ανατολή, μια υπόσχεση που την ονόμαζαν «υπόσχεση του Αλλάχ».

Εκτός από την εδαφική απώλεια, το Ισλαμικό Κράτος έχασε και την ροή ξένων μαχητών, σύμφωνα με στοιχεία δυτικών μυστικών υπηρεσιών έως το 2014 στις τάξεις των ισλαμοσυμμοριτών είχαν εισρεύσει περίπου 30.000 άνδρες και γυναίκες εθελοντές από 86 διαφορετικές χώρες. Μετά την κατάρρευση του Χαλιφάτου, όσοι από αυτούς επέζησαν επιχειρούν να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσης ή καταγωγής των, επηρεάζοντας αρνητικά την στρατιωτική δυναμικότητα του Ισλαμικού Κράτους στην Μέση Ανατολή. Όμως η επιστροφή αυτών των αλλοδαπών ισλαμοσυμμοριτών στις πατρίδες τους δεν επηρεάζει μόνο την μαχητικότητα του Χαλιφάτου, θέτει ταυτόχρονα και πολλά προβλήματα στις χώρες της Ευρώπης, στην Ρωσία και στην Κίνα, απ’ όπου προέρχονταν οι περισσότεροι.

Είναι πασίδηλο ότι η επιστροφή αυτών των «έμπειρων» ισλαμοσυμμοριτών εντείνει και αυξάνει γεωμετρικά την απειλή της τρομοκρατίας κυρίως στην Ευρώπη, αφού είναι σχεδόν αδύνατο άμα τη επιστροφή τους να αναγνωριστούν ως τρομοκράτες, να δικαστούν και να φυλακιστούν. Εξαιρείται από αυτή την απειλή η Ρωσία και η Κίνα, χώρες οι οποίες δεν πάσχουν από ψευδεπίγραφα «δημοκρατικά» ιδεώδη και μπορούν με σιδηρά πυγμή να αντιμετωπίσουν τους «στρατιώτες του Χαλιφάτου» όπως αυτοαποκαλούνται.

Οι απώλειες του Ισλαμικού Κράτους το αναγκάζουν να αναπροσαρμόσει την στρατηγική του, μεταβαίνοντας από τις αχανείς εκτάσεις που κατείχε στην Μέση Ανατολή στις πόλεις της Ευρώπης. Είναι βέβαιο ότι τα πρώην οχυρά των ισλαμοσυμμοριτών από το Ιράκ και την Συρία θα επανεμφανιστούν στα γκέτο των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης, οι «στρατιώτες του Χαλιφάτου» θα στήσουν τα στρατηγεία τους στα τζαμιά που τους παραχωρούν οι ανόητες κυβερνήσεις της Δύσης, ένας συμμοριτοπόλεμος ή ανταρτοπόλεμος είναι προ των πυλών στις πόλεις μας. Ο ηγέτης-χαλίφης του Ισλαμικού Κράτους Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάτι σε πρόσφατη ομιλία του τον Αύγουστο του 2018 δήλωσε ότι «η κλίμακα της νίκης ή της ήττας για εμάς τους στρατιώτες του Αλλάχ δεν συνδέεται με τις πόλεις ή τα χωριά από όπου ξεκινήσαμε», δίνοντας την εντολή στους μαχητές του να εκτελέσουν επιθέσεις εναντίον δυτικών στόχων. Υπενθυμίζουμε ότι η ηγεσία του Ισλαμικού Κράτους θεωρείται σταθερή και πλήρως αποδεκτή από τα μέλη και τους μαχητές αυτής της οργάνωσης, πρόκειται περί μιας ηγεσίας η οποία παρά την κατάρρευση του Χαλιφάτου έχει οργανωτική συνέχεια και εσωτερική συνοχή.

Το Ισλαμικό Κράτος συνεχίζει να επιζεί παρά τις τεράστιες περιφερειακές του απώλειες και ανασυντάσσεται στην Ευρώπη. Με την σημερινή του μορφή θα λειτουργήσει ως αντάρτικο κίνημα στις πόλεις της Ευρώπης, τουτέστιν θα επιστρέψει στις ρίζες του, μόνο που αυτή την φορά όχι σε πόλεις του Ιράκ και της Συρίας, αλλά σε πόλεις της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Βελγίου κ.α. Αν νομίζουν κάποιοι κουφιοκεφαλάκηδες του συνταγματικού τόξου ότι θα «λυπηθούν» την Ελλάδα επειδή έχουν βρει καταφύγιο χιλιάδες εξ αυτών στην χώρα μας και επειδή τους χτίζουμε τζαμιά, τότε το «όραμα» των πολιτικάντηδων που θέλει τους σημερινούς Έλληνες  να κληροδοτήσουν στους απογόνους τους την μπανγκλαντεσιανή ή άλλη μουσουλμανική ιθαγένεια θα γίνει πραγματικότητα.

Γ. Λιναρδής