Gottfried Feder: Μανιφέστο κατά της τοκογλυφίας και της δουλείας του χρηματικού τόκου

To παρακάτω είναι ένα άρθρο του Γερμανού Πολιτικού Μηχανικού και αναλυτή οικονομικών θεμάτων, Gottfried Feder, κατά την διάρκεια του Εθνικοσοσιαλιστικού Καθεστώτος την δεκαετία του1930. Ως γνωστό, ο καπιταλισμός και η συνέχεια του, ο Φιλελευθερισμός, αποτελούν την κύρια αιτία της καταστροφής των λαών του πλανήτη μας. Η κυριαρχία του πλέον είναι ολοκληρωτική, αφού στηρίζεται και σε ανθρώπους που δηλώνουν εθνικιστές, ποτισμένοι και αυτοί με το δηλητήριο του Χρυσού. Σήμερα, με την έλευση της νέας Αμερικανικής Ελίτ, αυτή του «Τραμπισμού», ο σκοταδισμός του φιλελευθερισμού, καλύπτει και την παραμικρή χαραμάδα φωτός…αλλά συνεχίζουμε να κρατάμε το φαναράκι μας της ενημέρωσης για το καρκίνωμα αυτό…! Καλή ανάγνωση:

Ο Μαμωνισμός είναι η σοβαρή, η παντοδύναμη ασθένεια από την οποία υποφέρει ο σημερινός πολιτισμένος κόσμος μας και ακόμη περισσότερο ολόκληρη η ανθρωπότητα. Είναι μια καταστροφική επιδημία, σαν διαβρωτικό δηλητήριο, που έχει πλήξει όλους τους λαούς της γης. Με τον όρο Μαμωνισμός πρέπει να εννοούμε, αφενός την παγκόσμια δύναμη του χρήματος, την υπερεθνική οικονομική δύναμη που κυριαρχεί στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών, την λεγόμενη “Χρυσή Διεθνή” και αφετέρου μια διάθεση πνεύματος που έχει κυριεύσει ευρείς λαϊκούς κύκλους: Η ακόρεστη επιθυμία για κέρδος, μια αντίληψη της ζωής που προσανατολίζεται αποκλειστικά στις υλικές αξίες, η οποία έχει ήδη οδηγήσει και θα συνεχίσει να οδηγεί σε μια ανησυχητική πτώση όλων των ηθικών προτύπων. Αυτή η κοσμοθεωρία, φτάνοντας στα άκρα, ενσαρκώνεται στη διεθνή πλουτοκρατία. Η κύρια πηγή ενέργειας για τον μαμωνισμό είναι αυτή που προέρχεται, χωρίς προσπάθεια και χωρίς δημιουργία αγαθών, από τον τόκο. Από την ιδέα του δανεισμού με τόκο, η οποία ήταν εντελώς ανήθικη, γεννήθηκε η «Χρυσή Διεθνής». Η πνευματική και ηθική διάθεση που προκύπτει από την απληστία για τόκο και τοκογλυφία κάθε είδους, έχει οδηγήσει σε μια εντυπωσιακή αποσύνθεση και διαφθορά της αστικής τάξης.

Η θέση του δανεισμού με βάση τους τόκους, είναι η διαβολική εφεύρεση του μεγάλου κεφαλαίου. Μόνο αυτός καθιστά δυνατή την νωχελική ζωή ενός κηφήνα μιας μειοψηφίας ισχυρών κερδοσκόπων, εις βάρος των δημιουργικών λαών και της ικανότητάς τους για εργασία. Αυτό είναι που οδήγησε στις αβυσσαλέες, ασυμφιλίωτες αντιθέσεις, στο ταξικό μίσος, από το οποίο γεννιούνται ο εμφύλιος πόλεμος και η αδελφοκτονία. Η μόνη θεραπεία, η ριζική θεραπεία για την ίαση της ανθρωπότητας που υποφέρει είναι: Η άρση της δουλείας του χρηματικού τόκου. Το σπάσιμο της δουλείας του χρηματικού τόκου, σημαίνει την μόνη δυνατή και οριστική απελευθέρωση της παραγωγικής εργασίας από τις δυνάμεις του χρήματος, που κυριαρχούν κρυφά στον κόσμο. Το σπάσιμο της δουλείας του συμφέροντος σημαίνει το σπάσιμο της ελεύθερης προσωπικότητας, τη σωτηρία του ανθρώπου από την υποδούλωση, αλλά και από τη μαγική γοητεία στην οποία είχε μπλεχτεί η ψυχή του από τον μαμωνισμό. Όποιος θέλει να πολεμήσει τον καπιταλισμό, πρέπει να σπάσει την υποδούλωση του συμφέροντος. Από πού πρέπει να ξεκινήσει η άρση της δουλείας του τόκου; Απο το δανειστικό κεφάλαιο

Γιατί; Επειδή το δανειακό κεφάλαιο είναι τόσο απείρως ανώτερο από κάθε μεγάλο βιομηχανικό κεφάλαιο, που οι μεγάλες δυνάμεις του χρήματος μπορούν να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά μόνο με το σπάσιμο της δουλείας του δανειακού κεφαλαίου στους τόκους. 20:1 είναι η αναλογία δανειστικού κεφαλαίου προς το μεγάλο βιομηχανικό κεφάλαιο. Ο γερμανικός λαός πρέπει να εισπράττει ετησίως περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια σε τόκους από δανειακά κεφάλαια, με τη μορφή άμεσων και έμμεσων φόρων, ενοικίων και αυξανόμενου κόστους ζωής, ενώ ακόμη και κατά τη διάρκεια των καλύτερων χρόνων της χώρας στον πόλεμο, το σύνολο όλων των μερισμάτων που διανεμήθηκαν από γερμανικές εταιρείες, ανήλθε σε μόλις 1 δισεκατομμύριο. Η ραγδαία αύξηση του δανειακού κεφαλαίου, είναι πέρα ​​από τους ανθρώπινους υπολογισμούς, λόγω της μόνιμης, απεριόριστης και εύκολης επιρροής των περιουσιακών στοιχείων με τη μορφή τόκων και τόκων επί τόκων. Ποιο αποτέλεσμα φέρνει η κατάργηση της δουλείας του τόκου για τους εργαζόμενους της Γερμανίας και για τους προλετάριους όλων των χωρών της γης;

Η κατάργηση της δουλείας των τόκων, μας δίνει τη δυνατότητα κατάργησης όλων των άμεσων ή έμμεσων φόρων. Ακούστε με άνθρωποι, δημιουργοί αξίας όλων των χωρών, όλων των κρατών και όλων των ηπείρων: όλοι οι κρατικοί πόροι, από άμεσες και έμμεσες πηγές, καταλήγουν εξ ολοκλήρου στις τσέπες των κεφαλαίων των μεγάλων πιστωτών. Τα έσοδα όλων των κρατικών επιχειρήσεων που παράγουν κέρδος, όπως τα ταχυδρομεία, ο τηλέγραφος, οι σιδηρόδρομοι, τα ορυχεία, τα δάση κλπ, επαρκούν πλήρως για τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων κρατικών στόχων στους τομείς της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, της δικαιοσύνης, της δημόσιας διοίκησης, της κοινωνικής ασφάλισης και αλλού. Έτσι δεν θα υπάρξει ο αυθεντικός σοσιαλισμός, ούτε θα υπάρξει κανένα πραγματικό όφελος για την ανθρωπότητα, όσο τα προϊόντα των κοινοτικών οικονομικών επιχειρήσεων εξακολουθούν να υπόκεινται σε φορολογία από το μεγάλο δανειστικό κεφάλαιο.

Γιατί δεν έχουμε επιτύχει πολλά από τα οποία είναι τόσο φυσικά και λογικά και που θα έπρεπε να χαρακτηριστούν ως το αυγό του Κολόμβου για το κοινωνικό ζήτημα, μέχρι τώρα; Επειδή μέσα στην μαμωνιστική μας τύφλωση, δεν έχουμε δει ότι η έννοια της ιερότητας του τόκου είναι μια κολοσσιαία αυταπάτη, ότι το ευαγγέλιο του δανεισμού με τόκο, έξω από το οποίο δεν υπάρχει σωτηρία, έχει παγιδεύσει όλη μας τη σκέψη στα χρυσά δίχτυα της διεθνούς πλουτοκρατίας. Επειδή έχουμε ξεχάσει και μας κρατούν σκόπιμα στην άγνοια οι πανίσχυρες δυνάμεις του χρήματος, ότι με εξαίρεση μερικούς ηγεμόνες, το συμφέρον που υποτίθεται ότι είναι τόσο όμορφο και τόσο αγαπητό από τους αλόγιστους, απλώς καταναλώνεται από φόρους. Όλη η φορολογική μας νομοθεσία είναι και θα παραμείνει, εφόσον δεν επιτύχουμε την απελευθέρωση από τη δουλεία του τόκου, απλώς μια φορολογική υποχρέωση προς το μεγάλο κεφάλαιο και όχι, όπως μερικές φορές φανταζόμαστε, μια εθελοντική θυσία για την εκτέλεση κοινωφελούς εργασίας. Ως εκ τούτου, η απελευθέρωση από τα δεσμά του χρηματικού τόκου είναι το βασικό σύνθημα για την παγκόσμια επανάσταση, για την απελευθέρωση της παραγωγικής εργασίας από τις αλυσίδες των υπερεθνικών χρηματικών δυνάμεων.

Ο τόκος είναι η πηγή ενέργειας του μεγάλου κεφαλαίου

Ο τόκος είναι η αβίαστη και ατελείωτη ροή αγαθών, η κατοχή χρημάτων χωρίς κανενός είδους εργασία, που οδήγησε στην ανάπτυξη των μεγάλων δυνάμεων του χρήματος. Οι τόκοι δανείου είναι η εγκληματική αρχή από την οποία παράγεται η «Χρυσή Διεθνής». Παντού και σε όλα τα μέρη, το δανειακό κεφάλαιο έχει κυριαρχήσει σαν βεντούζα. Με πλοκάμια χταποδιού, ο μηχανισμός της καπιταλιστικής τοκογλυφίας τυλίγει και φέρνει όλα τα κράτη και όλους τους λαούς του κόσμου, σε μια κατάσταση ασφυξίας. Κρατικά ομόλογα, κρατικά δάνεια, σιδηροδρομικά δάνεια, πολεμικά δάνεια, στεγαστικά δάνεια, εν ολίγοις, δανειακά μέσα διαφόρων ειδών, έχουν κατακλύσει ολόκληρη την οικονομική μας ζωή με τέτοιο τρόπο, που τώρα οι λαοί του κόσμου λικνίζονται αβοήθητοι στα χρυσά δίχτυα. Υπακούοντας στην αρχή του τόκου, μια θεμελιωδώς εσφαλμένη κοινωνική αντίληψη σύμφωνα με την οποία κάθε περιουσία έχει δικαίωμα στο εισόδημα, έχουμε τεθεί σε υπηρεσία στο τόκο του χρήματος. Δεν μπορεί να παρασχεθεί κανένα πραγματικά πειστικό λογικό επιχείρημα, ότι η απλή κατοχή χρημάτων, παρέχει δικαίωμα σε μόνιμο εισόδημα από τόκους.

Ο τόκος είναι ανήθικος. Αυτή η εσωτερική αντίσταση ενάντια στο συμφέρον και το εισόδημα κάθε είδους χωρίς τον συλλογικό δημιουργό εργασίας, εκτείνεται σε όλη την πνευματική ζωή όλων των λαών και όλων των εποχών. Αλλά ποτέ αυτή η βαθιά και οικεία αντίσταση ενάντια στη δύναμη του χρήματος, δεν ήταν τόσο ξεκάθαρα κατανοητή στον λαό, όσο στην εποχή μας. Ποτέ ο μαμωνισμός δεν βασίλευσε τόσο απόλυτα στον κόσμο. Ποτέ πριν όλη αυτή η χυδαιότητα, η απληστία για εξουσία, η δίψα για εκδίκηση, η επιθυμία για πλούτο, ο φθόνος και τα ψέματα δεν είχαν τεθεί στην υπηρεσία του με τόσο πονηρά κρυμμένο αλλά και βάναυσα πιεστικό τρόπο. Ο παγκόσμιος πόλεμος τελικά συνεπάγεται ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα στην εξελικτική διαδικασία της ανθρωπότητας. Ήταν και θα είναι ο αποφασιστικός αγώνας για να καθοριστεί εάν η μαμωνιστική-υλιστική κοσμοθεωρία ή η σοσιαλιστική-αριστοκρατική κοσμοθεωρία, θα καθορίσουν το πεπρωμένο του κόσμου στο μέλλον.

Tέλος, ο Μπολσεβικισμός είναι ένα ψευδές μέσο αντίδρασης κατά του Μαμωνισμού. Εξωτερικά, ο Αγγλοαμερικανικός Μαμωνιστικός συνασπισμός έχει αναμφίβολα κερδίσει προς το παρόν. Ως υποτιθέμενη αντίδραση εναντίον του, ο Μπολσεβικισμός έχει αναδυθεί στην Ανατολή. Οι μέθοδοι που προσπάθησε να εφαρμόσει ο Μπολσεβικισμός είναι, φυσικά, προσπάθειες δυσνόητων αναγκαστικών θεραπειών. Πρόκειται για προσπάθειες να βοηθηθεί ένας ασθενής που πάσχει από εσωτερική δηλητηρίαση, ακρωτηριάζοντας το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια με ένα νυστέρι. Σε αυτή την οργή του Μπολσεβικισμού, σε αυτή την άσκοπη ανατροπή, πρέπει να αντιταχθούμε σε μια νέα και οργανική σκέψη που ενοποιεί δυναμικά όλες τις παραγωγικές τάξεις, για να αποβάλουμε την δηλητηριώδη ουσία που έχει αρρωστήσει τον κόσμο. Εγώ βλέπω αυτό το μέσο, για να σπάσουμε τα δεσμά του τόκου του χρήματος.

ΠΗΓΗ