Από το περιοδικό "ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ" - τεύχος 18 που κυκλοφορεί
Η αλήθεια βρίσκεται πολύ μακριά από την παραπάνω προσπάθεια εννοιολογικής οριοθέτησης. Πόρρω απέχει από κάθε λέξη που προαναφέρθηκε. Και για αυτό, λογικό είναι στη συνείδηση μας να προβάλλουν ως Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.
Δεν είναι φορείς μορφοποίησης της κοινής γνώμης. Δεν προσφέρουν πληροφορίες, δεν καταθέτουν γεγονότα, δεν παραθέτουν απόψεις. Δεν αφήνουν περιθώρια επιλογής, δεν οξύνουν την κριτική σκέψη. Αντιθέτως, ετεροκατευθύνουν, χειραγωγούν, ποδηγετούν τους πολίτες. Σερβίρουν αμαλγάματα γεγονότων και σχολίων, με τόσο περίτεχνο και συγκαλυμμένο τρόπο, που ο αναγνώστης/τηλεθεατής δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει. Η παγίδα έχει στηθεί, το κόλπο πέτυχε. Η γνώμη του άνκορμαν/δημοσιογράφου, γνώστη επί παντός επιστητού, φερέφωνου του κάθε οικονομικού ή/και πολιτικού παράγοντα, έχει προσεκτικά εισχωρήσει στο νου του δέκτη ως τετελεσμένο συμβάν. Περιθώριο κρίσης δεν υπάρχει, δεν πρέπει να υπάρχει. Η βιομηχανία συνειδησιακής υποταγής επιβάλλει την απεμπόληση της γόνιμης αμφιβολίας, της έρευνας, της διασταύρωσης των πληροφοριών. Δεν θέλει ανθρώπους που σκέφτονται, αλλά άτομα που δέχονται ανερυθρίαστα και χωρίς ερωτήσεις όσα τους λένε.
Δεν είναι λειτουργοί της ενημέρωσης. Σκοπός τους δεν είναι να μάθουν οι άνθρωποι όσα διαδραματίζονται σε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τεκταινόμενα. Αυτό που θέλουν είναι απλά να αφομοιώσουν όσες πληροφορίες από την ενημερότητα εξυπηρετούν τους αλλότριους και ιδιοτελείς σκοπούς τους, προωθούν το πρόγραμμα και τις επιδιώξεις τους. Δεν ενημερώνουν για νέες ιδέες, δεν προσφέρουν την δυνατότητα να έρθει κανείς σε επαφή με το πρόγραμμα και τις ιδέες της Χρυσής Αυγής για παράδειγμα και άρα λειτουργούν ως τέλματα για την δημοκρατία που τόσο ευαγγελίζονται πως λατρεύουν.
Δεν αποκαλύπτουν κάτι, αν υπάρχει περίπτωση να κερδίσουν από την συγκάλυψή του. Δεν λειτουργούν λοιπόν στα πλαίσια του ερευνητικού και αποκαλυπτικού τους ρόλου, ως θα όφειλαν. Να ξεσκεπάζουν αυτούς που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και να βλάψουν το συλλογικό καλό, να καταπατήσουν τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη, να κερδοσκοπήσουν εις βάρος του ιδρώτα του Έλληνα εργαζομένου. Αντιθέτως, τάσσονται απροκάλυπτα με τα οικονομικά συμφέροντα του κάθε καπιταλιστή επιχειρηματία, ο οποίος είτε είναι ιδιοκτήτης τους, είτε δημιουργεί σχέσεις συναλλαγής, με άλλα λόγια τους βάζει στη μισθοδοσία του οικονομικού του δημιουργήματος.
Δεν προστατεύουν τον πολίτη από την καθεστωτική διαφθορά. Προβάλλουν συνεχώς, αδιαλείπτως, ασταμάτητα τις 15 οικογένειες, τα οικονομικά και πολιτικά τζάκια του τόπου, τους προσφέρουν «στασίδια» στις εκπομπές τους, στα δελτία ειδήσεων, στις στήλες των εφημερίδων τους, εσχάτως δε, τους βλέπουμε να φιγουράρουν σε μπλόγκς, ιστοσελίδες, πόρταλς και λοιπά διαδικτυακά μέρη. Διατυμπανίζουν τις αρετές του σάπιου μεταπολιτευτικού συστήματος, τους φορείς και εκπροσώπους του. Διαστρεβλώνουν τα γεγονότα. Αναμεταδίδουν ανακρίβειες, ψευδολογίες, τερατολογίες. Συμμετέχουν σε εκστρατείες λάσπης και πρωτοστατούν στον αποκλεισμό της εθνικιστικής φωνής της Χρυσής Αυγής. Θυμηθείτε πόσες φορές έχετε δει τον Αρχηγό του Λαϊκού Συνδέσμου, Ν. Μιχαλολιάκο, στα «μεγάλα» κανάλια και εύκολα θα γίνει εικόνα η δυνατότητα αυτή των Μέσων, να αποσιωπούν, να φιμώνουν, να εξαφανίζουν τις φωνές εκείνες που δεν υπακούν στα κελεύσματα της διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής γκρούπας.
Δεν χαλυβδώνουν την εθνική συνείδηση. Δεν προάγουν το πατριωτικό φρόνημα. Δεν σφυρηλατούν τους αυριανούς υπερασπιστές της πατρίδας. Οι κομμουνιστές κήνσορες, οι αριβίστες, οι ανθέλληνες που συναπαρτίζουν το μιντιακό συνονθύλευμα, ψάλλουν ανθελληνικές άριες, εξοβελίζουν την οποιαδήποτε ικμάδα πατριωτικής σκέψης, αφορίζουν όποιον σκέπτεται και πράττει εθνικά, λειτουργούν ως εισαγγελείς, εξαπολύοντας καταδίκες και θανατικές ποινές, όποτε κάποιος υπερασπίζεται τις θεσμικές κληροδοτημένες από τα προγονικά αρχέτυπα αξίες της Πατρίδας, της Οικογένειας, της Ορθοδοξίας. Παριστάνουν τους ουμανιστές, αυτοί οι ψευτοανθρωπιστές, που προτιμούν να γεμίσουν τη χώρα με φτηνά εργατικά χέρια, για να βλέπουν τις επιχειρήσεις των καπιταλιστών φίλων τους να καρποφορούν, βυθίζοντας τον Έλληνα στην ανεργία, την υποαπασχόληση και την ετεροαπασχόληση.
Δεν προωθούν την υπεύθυνη και λελογισμένη στάση απέναντι στα πράγματα και τις καταστάσεις. Αυτοί που σήμερα γνωμοδοτούν επί οικονομικών θεμάτων, συχνά πυκνά προκαλώντας θυμηδία με την αλαζονική ημιμάθειά τους, αύριο τοποθετούνται ως έμπειροι σεισμολόγοι, στο επόμενο τέταρτο της ώρας ειδικοί περί καύσωνα, ξηρασίας, εντεταλμένοι ειδικοί σε θέματα διεθνών σχέσεων και πυρηνικής απειλής. Διογκώνουν την αλαζονεία, την έλλειψη επιχειρηματολογίας, την εριστικότητα, τις υπεργενικεύσεις, την στείρα αμφιβολία.
Βιάζουν την ελληνική γλώσσα και ασχημονούν εις βάρος της λογικής. Το φτηνό και χυδαίο λεξιλόγιο, η λεξιθηρία, η εντυπωσιοθηρία, η αμετροέπεια, η άκομψη έκφραση, οι ασυνταξίες, οι βωμολοχίες, οι 300-400 λέξεις του καθημερινού λεξιλογίου, από το σύνολο των 6 και πλέον εκατομμυρίων λημμάτων, σε συνδυασμό με τα κίβδηλα, αλλοτριωμένα, ψευδεπίγραφα πρότυπα και ινδάλματα που προβάλλονται αενάως, δημιουργούν μια ζοφερή και πνιγηρή γλωσσική πραγματικότητα.
Εύλογα θα ρωτήσει βέβαια κάποιος: μα είναι όλοι στο κόλπο; Θέλουν όλοι να επηρεάσουν σε τέτοιο βαθμό και με σκοτεινούς σκοπούς τους πολίτες; Ας αναλογιστούμε για λίγο την δομή των ΜΜΕ, τον modus operandi, τις ομοιότητες και τις διαφορές και θα διαφανεί με ενάργεια η κοινή τους συνισταμένη.
Αρχής γενομένης από τα κρατικά μέσα, που λειτουργούν ως πομποί και εξυπηρετητές της εκάστοτε πολιτικής αφασιακής κυβερνήσεως, οι «λειτουργοί» των οποίων επιδοτούνται με παχυλούς μισθούς, τη στιγμή που ο ελληνικός λαός πένεται και στο λογαριασμό ρεύματος που πληρώνει το 30 τοις εκατό καταλήγει στον κορβανά των κρατικών μέσων, αποτελούν το πεδίο εκείνο στο οποίο ξεδιπλώνεται η αυλική υποτακτική νοοτροπία, εκεί που η προπαγάνδα διαδραματίζεται με τους πιο επονείδιστους και ευτελείς ρυθμούς. Εκεί που η πολιτισμική υποκουλτούρα προβάλλεται ως δόγμα και από όπου ξεπηδούν αλλοτριωμένα πρότυπα, τα οποία προβάλλονται ως ινδάλματα, ενώ παράλληλα το ψέμα υποκαθιστά την αλήθεια με τόσο εξόφθαλμο τρόπο, κάνοντας ακόμα και νήπια να μειδιάζουν.
Συνεχίζοντας με παρόμοιους συλλογισμούς φτάνουμε και στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης. Εδώ συναντάμε όργια διαφθοράς, οικονομικά και πολιτικά σχήματα, κολοσσούς συμφερόντων, επιχειρηματίες της ενημέρωσης που συνδυάζουν το «λειτούργημά» τους με άλλες ευγενείς ενασχολήσεις. Σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις από τη φύση τους, τα ιδιωτικά μέσα, με σκοπό το οικονομικό όφελος, επιδιώκουν να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν, παρουσιάζοντας ως θέσφατα τις απόψεις πολιτικών και οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι πλειοδοτούν στο άχαρο αυτό παιχνίδι του μιντιακού πλειστηριασμού. Πολυφωνία υπάρχει, αρκεί η φωνή που θέλει να ακουστεί να πληροί οικονομικές προϋποθέσεις και να χορεύει στους ρυθμούς των διεθνών εξουσιαστών.
Υπάρχει χώρος για όλους. Αλλά, όχι για τη Χρυσή Αυγή. Γιατί η Χρυσή Αυγή δεν δέχεται να ακολουθήσει τις επιταγές των καιρών, δεν ανέχεται την εξαπάτηση της λογικής, την διαστρέβλωση της πραγματικότητας, την ανθελληνική πολιτική, τις διεφθαρμένες πελατειακές σχέσεις. Η Χρυσή Αυγή δεν επιτρέπει την εξαπάτηση του πολίτη, την ποδηγέτηση της συνείδησης, την αλλοτρίωση του εθνικού φρονήματος. Δεν ανέχεται την καταστρατήγηση της ελληνικής εκφραστικής δεινότητας, την καταστροφή του ελληνικού λεξιλογικού θησαυρού, την καταβαράθρωση του ελληνικού πολιτισμού και της Ιστορίας, τα πλαστά και κενά πρότυπα των τηλεπαιχνιδιών εικονικής πραγματικότητας. Δεν επιτρέπει την συνωμοσία σιωπής που προσπαθούν ανεπιτυχώς να της επιβάλλουν. Για αυτό εξαπολύει σε κάθε σπιθαμή ελληνικής γης εκστρατείες ενημέρωσης με κεντρικό σύνθημα:
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.
Νικόλαος Λεμοντζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.