ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ: ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ

Είναι εκπληκτικό σε ποιο βαθμό οι δυτικοί ηγέτες επιδίδονται σε ψευδαισθήσεις σχετικά με την επιτυχή έκβαση για την Δύση του πολέμου στην Ουκρανία και για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι οποίες κατά τα φαινόμενα προκαλούν τεράστια οικονομικά προβλήματα σε αυτούς που τις εμπνεύστηκαν και εφάρμοσαν.
Λογικά, οι πολιτικοί των δυτικών χωρών θα πρέπει άμεσα να σκεφτούν πώς μπορούν με κάποιο τρόπο να τερματίσουν την σύγκρουση, καθώς το παράθυρο ευκαιρίας για την επίλυση αυτής της κρίσης στην Ευρώπη με τρόπο που να αποτρέπει την πλήρη πανωλεθρία, σε λίγο διάστημα θα κλείσει ερμητικά.
Η ανίερη συμμαχία μεταξύ των ιμπεριαλιστών στην Ουάσιγκτον, της νατοϊκής νομενκλατούρας στην ΕΕ και της κυβέρνησης των ολιγαρχών στην Ουκρανία, με όλους να βιώνουν τις ιδιαίτερες παθολογίες και φοβίες τους σχετικά με τη Ρωσία, προκαλεί τεράστια ζημιά στις δυτικές κοινωνίες, μια ζημιά που γίνεται ανεπανόρθωτη όσο συνεχίζεται ο πόλεμος και οι κυρώσεις.

Ανεξάρτητα από το πόσο συχνά υποστηρίζεται το αφήγημα ότι η Ουκρανία δεν πρέπει να χάσει, στην πραγματικότητα εννοείται ότι η Δύση δεν πρέπει να χάσει, η Δύση ούτε στρατιωτικά ούτε οικονομικά βρίσκεται στη διαδικασία της νίκης. Αντιθέτως. Ποιες επιλογές απομένουν;

Προχωρώντας λίγο πιο μακριά από το δυτικό αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο οι κυρώσεις λειτουργούν και η «δημοκρατική» Ουκρανία θα υπερασπιστεί ηρωικά τον εαυτό της και σίγουρα θα κερδίσει με μερικά ακόμη δυτικά όπλα, αναρωτιέται κανείς συν τω χρόνω ποια αυτοκτονική τρέλα έχει οδηγήσει τις δυτικές ελίτ για να θέσουν τον εαυτό τους σε μια τέτοια κατάσταση.

Για παράδειγμα, δεν γνώριζαν ότι ολόκληρο το ΝΑΤΟ δεν έχει τα απαραίτητα πυρομαχικά για να αλλάξει την πορεία των στρατιωτικών συγκρούσεων στην Ουκρανία; Δεν γνώριζαν ότι δεν υπάρχουν οι παραγωγικές ικανότητες για να διορθωθεί αυτό με κάποιο τρόπο; Δεν υποψιάστηκαν ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν θα έχουν τεράστιες συνέπειες για ολόκληρη την οικονομία της Δύσης;

Σε αυτό το πλαίσιο, η παραδοχή του Στόλτενμπεργκ ότι το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται για τη σύγκρουση αυτή εδώ και οκτώ χρόνια γίνεται μια ομολογία πλήρους ανικανότητας. Σίγουρα, ως μέρος αυτής της προετοιμασίας, τα πακέτα κυρώσεων ήταν μέρος αυτών των μακροπρόθεσμων προετοιμασιών. Και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε πλήρης στρατιωτική και οικονομική αποτυχία. Όσον αφορά το σκέλος των κυρώσεων, θυμίζουμε ότι οι πρώτες κυρώσεις κατά των λιπασμάτων είχαν ήδη επιβληθεί στη Λευκορωσία το καλοκαίρι του περασμένου έτους και είχαν ήδη αποτυπωθεί στις τιμές. Δεν χρειαζόταν προφητική γνώση για να αντιληφθεί η Δύση ότι μια επανάληψη της ίδιας κίνησης εναντίον της Ρωσίας θα είχε καταστροφικές συνέπειες.

Στην Ουκρανία, οι μάχες εξελίσσονται όπως είχαμε προβλέψει στον ιστότοπο μας εξ αρχής της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης, προβλέψεις που είχαν γίνει και από πολλούς άλλους μη καθοδηγούμενους από αμερικανο-νατοϊκά συμφέροντα σχολιαστές και αναλυτές. Τα ουκρανικά στρατεύματα εγκλωβίζονται συνεχώς και φθείρονται ή αιχμαλωτίζονται. Τα βουνά του στρατιωτικού εξοπλισμού που παραδίδει η Δύση δεν φτάνουν για να οδηγήσουν σε επιτυχίες των δυνάμεων του Κιέβου. Η συνολική κατάσταση και η έκβαση του πολέμου έχει καθοριστεί από τα μέσα Μαρτίου. Έκτοτε, όλοι όσοι χάνονται στον πόλεμο από την ουκρανική πλευρά, θυσιάστηκαν και θυσιάζονται άχρηστα μόνο και μόνο για να καθυστερήσουν μια τελικά αναπόφευκτη συνθηκολόγηση.

Προφανώς οι ΗΠΑ επιδιώκουν τον στόχο της αποδυνάμωσης του ρωσικού στρατού. Ωστόσο, το τίμημα για αυτό από οικονομική άποψη είναι τεράστιο. Η Δύση πολύ αργά ανακαλύπτει ότι οι κυρώσεις εναντίον ενός μεγάλου, ισχυρού κράτους όχι μόνο επιβάλλουν σημαντικό κόστος στις χώρες που τις επιβάλλουν, αλλά ανταμείβουν επίσης τις χώρες που αρνούνται να τις εφαρμόσουν. Στην πραγματικότητα, οι κυρώσεις έχουν παράσχει στη Ρωσία πρόσθετα έσοδα από εξαγωγές ενέργειας σε υψηλές τιμές, έσοδα τα οποία κανένα ανώτατο όριο τιμών υπό την ηγεσία της Δύσης δεν θα μπορούσε να αντιστρέψει. Και όμως, αυτή η πραγματικότητα αγνοείται επιδεικτικά, συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και η ροή στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, σαν να μην υπάρχει κατώτατο όριο για να ικανοποιηθεί ο δυτικός ναρκισσισμός για τιμωρία ή στρατιωτική εμπλοκή στη σύγκρουση.

Συμβαίνει μάλιστα το αντίθετο. Ενώ οι συνέπειες των κυρώσεων κατά της Ρωσίας διαπερνούν την δυτική οικονομία σαν τον Φρέντυ Κρούγκερ στον «Εφιάλτη στον Δρόμο με τις Λεύκες», οι δυτικές ελίτ προετοιμάζονται για περαιτέρω κυρώσεις κατά της Κίνας. Εάν οι κυρώσεις έχουν ήδη αποδειχθεί αναποτελεσματικές στην αλλαγή της συμπεριφοράς της Ρωσίας, οι κυρώσεις κατά της Κίνας, της οποίας η οικονομία είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή της Ρωσίας, θα ήταν ακόμη χειρότερες. Στην πραγματικότητα, ο σημερινός οικονομικός πόνος που υπομένει η Δύση από τις κυρώσεις της κατά της Ρωσίας θα φαινόταν εντελώς μικροσκοπικός αναλογικά με την ζημιά που θα προκαλούσαν κυρώσεις παρόμοιου τύπου εναντίον της Κίνας. Παρ’ όλα αυτά στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη, η Συμμαχία κήρυξε επίσημα την Κίνα ως τον υπ’ αριθμόν ένα «ανταγωνιστή» και έτσι ουσιαστικά ανακοίνωσε την υιοθέτηση της συνήθους πολιτικής κυρώσεων από τα κράτη μέλη του.

Τα στρατιωτικά γεγονότα στην Ουκρανία δείχνουν ξεκάθαρα προς μία κατεύθυνση, το ίδιο ισχύει και για τα οικονομικά δεδομένα. Προσπαθώντας να είμαστε λίγο πιο αισιόδοξοι από τον Κίσινγκερ, το παράθυρο ευκαιρίας για την διευθέτηση της κρίσης θα κλείσει οριστικά τέλος Αυγούστου. Έως τότε σίγουρα κάτι πρέπει να συμβεί στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον και στην νομενκλατούρα της ΕΕ, οι οποίες είναι σαφώς ανίκανες να χαράξουν μια πορεία διαφορετική από την καταστροφική στην οποία έχουν οδηγήσεις τους λαούς της Δύσης.
Όμως ας είμαστε ρεαλιστές, δεν πρέπει να αναμένεται καμία σπίθα διορατικότητας από τους δυτικούς ηγέτες.
Το κατά πόσον η αντίσταση του πληθυσμού, σε οποιαδήποτε από τις δυτικές χώρες, θα είναι αρκετά ισχυρή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αναγκάσει μια αλλαγή πολιτικής είναι επίσης αμφίβολο.

Εάν η στρατιωτική ανάπτυξη των Ρώσων στην Ουκρανία συνεχιστεί όπως αναδύεται αυτή τη στιγμή, εφόσον συνεχιστούν οι συνέπειες από τις κυρώσεις για την οικονομική κατάσταση στην Δύση, τότε μόλις έρθει το φθινόπωρο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα βρεθούμε σε μια κατάσταση στην οποία οι Ρώσοι είναι αυτοί που απλώς θα υπαγορεύουν τους όρους.

Λαμβάνοντας υπόψη το πολιτικό τοπίο στις δυτικές χώρες, οι οποίες παροτρύνουν την Ουκρανία στην συνέχιση του πολέμου και άρα στην μη συνθηκολόγηση, δεν μπορούμε παρά να είμαστε απαισιόδοξοι, φοβούμενοι ότι το πρότυπο που έχουν επιβάλλει οι δυτικές ελίτ στο Κίεβο θα συνεχιστεί μέχρι της πτώσης του Βερολίνου ή της Ουάσιγκτον.

Λ. Ιουστινιάνης 

ΠΗΓΗ