Ο «παράδεισος» του κομμουνισμού

15 Δεκεμβρίου 2020

Η μαρξική ιδεολογία υποσχέθηκε ουτοπία, αλλά γέννησε μια απάνθρωπη δυστοπία, που χρειάστηκε ένας ήρωας λογοτέχνης για να την περιγράψει

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Η 11η Δεκεμβρίου κάθε έτους έχει τεράστια συμβολική και πολιτική σημασία για την ανθρωπότητα. Εκείνη τη μέρα, το έτος 1918, γεννήθηκε ένας άνθρωπος που χρησιμοποίησε τη γραφίδα του σαν κατεδαφιστικό – ισοπεδωτικό όχημα, το οποίο συνέτριψε τις πνευματικές αλυσίδες δισεκατομμυρίων δεσμωτών.

Στις 11 Δεκεμβρίου 1918 γεννήθηκε στο Κισλοβόντσκ της Σταυρούπολης της Ρωσίας ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, ο νομπελίστας μυθιστοριογράφος, ιστορικός και διηγηματογράφος που τόλμησε να κάνει το αδιανόητο για τον τόπο και την εποχή του: να γράψει την αλήθεια για την κομμουνιστική δικτατορία στην οποία ζούσε, με τρόπο βαθύ, ζεστό, ακριβή και ανθρώπινο. Τα μυθιστορήματα «Πτέρυγα καρκινοπαθών», «Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς» και «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» αναίρεσαν από μόνα τους δεκαετίες προπαγάνδας, καταπίεσης και τρομοκρατίας, που κόστισαν σε ελευθερία, ανθρώπινες ζωές και αξιοπρέπεια… Γι’ αυτή την τεράστια μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας μίλησε ο σημαντικότερος εν ζωή στοχαστής και πνευματικός δημιουργός, που έχει το θάρρος να μη σέβεται την ιδεολογία της Αριστεράς. Είναι ο ιερέας, σκηνοθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός πατήρ Πέτρος Μινώπετρος. Σε ιστορικής σημασίας ομιλία του για τον Σολζενίτσιν, που μόλις πρόσφατα (στις 10 Δεκεμβρίου) αναρτήθηκε στο YouTube, αναφέρθηκε στο έργο του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν και στον κομμουνιστικό εφιάλτη, καταθέτοντας και την προσωπική μαρτυρία του:

«Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που ο πατέρας μου ήταν κομμουνιστής. Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν στην ΕΠΟΝ και στον ΕΛΑΣ. Θα έλεγα ότι έμαθα πρώτα να διαβάζω από την προδικτατορική “Αυγή” και μετά έμαθα να διαβάζω στο δημοτικό σχολείο. Γεννήθηκα το 1956 και θυμάμαι το σοκ που δημιουργήθηκε στο σπίτι όταν κυκλοφόρησε το “Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς”. Αν και η Ελλάδα ήταν στην περιφέρεια και στην επαρχία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, το σοκ ήταν τρομακτικό. Για πρώτη φορά κομμουνιστές που είχαν δώσει τη ζωή τους και είχαν διωχτεί στο όνομα κάποιου ιδεώδους ανακάλυψαν ότι η ουσία αυτής της ιδεολογίας και αυτού του ιδανικού ήταν το γκουλάγκ.

Ήδη αυτό είχε δημιουργήσει και ρήξη στη σχέση μου, τότε στην εφηβεία μου, αν και ακολούθησα τους δρόμους της λεγόμενης δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία όμως -η ελληνική δημοκρατική Αριστερά- ποτέ δεν διαχώρισε τη θέση της με το θέμα του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού».

Ο «παράδεισος» του κομμουνισμού II

16 Δεκεμβρίου 2020

Τιμώντας τη μνήμη του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, που γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1918 στο Κισλοβόντσκ της Σταυρούπολης της Ρωσίας, ο ιερέας, σκηνοθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός πατήρ Πέτρος Μινώπετρος έδωσε μια ιστορικής σημασίας ομιλία, στην οποία κατέθεσε και την προσωπική μαρτυρία του.

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Σήμερα δημοσιεύεται ακόμα ένα απόσπασμα από αυτή την ομιλία: «Η δεύτερη συνάντησή μου με τον Σολζενίτσιν έγινε το 1977, όταν μου εδόθη υποτροφία για τη Ρουμανία. Όλη αυτή η βίωση των παιδικών μου χρόνων και η σχέση μου με τον πατέρα μου με οδήγησε να πάω να συναντήσω το “θηρίο” (σ.σ.: το σύστημα του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού) από κοντά και να το ζήσω. Έτσι το 1977 βρέθηκα στη Ρουμανία και εκεί ανακάλυψα μια κοινωνία κατεστραμμένη, ηττημένη, όπου σε έναν πληθυσμό 25.000.000 δεν υπήρχε οικογένεια, τριμελής, τετραμελής, που να μην είχε περάσει κάποιος συγγενής τους από τα γκουλάγκ. […]

Όταν σπούδαζα κινηματογράφο, στο πρώτο έτος, ο μηχανικός προβολής μάς είπε σε εμένα και στους συμφοιτητές μου την εξής ιστορία: “Όταν μπήκε ο Κόκκινος Στρατός, είχαν τσουβάλια στους ώμους τους, έμπαιναν στα σπίτια, βίαζαν τις γυναίκες και έπαιρναν ό,τι έβρισκαν. τασάκια, πορσελάνες… Η Ρουμανία τότε λεγόταν και “Γαλλία της Ανατολής”. Κάτι τέτοιο συνέβη και σε όλες τις χώρες απ’ όπου πέρασε ο Κόκκινος “Απελευθερωτικός” Στρατός και επέβαλε την κομμουνιστική δικτατορία.

Στη συνάντηση που είχα με αυτούς τους ανθρώπους τους κατεστραμμένους, εκεί μου αποκαλύφθηκε το σχέδιο· το σχέδιο του κομμουνισμού, όπως το εμπνεύστηκε ο Μαρξ (και όπως ο Σολζενίτσιν αποδεικνύει μαθηματικά) και ο Χέγκελ και ο Φίχτε, είναι το γκουλάγκ. Αυτή είναι η ουσία του κομμουνισμού. […] Το μυθιστόρημα “Πτέρυγα καρκινοπαθών” είχε αναφορά στον καρκίνο γιατί κατά τον Σολζενίτσιν ο κομμουνισμός είναι καρκίνος και απλώνεται με τον ίδιο τρόπο που δουλεύει ο καρκίνος μέσα στον οργανισμό. Και όπως είναι το δίκτυο των στρατοπέδων συγκέντρωσης το ίδιο είναι και το δίκτυο των κομμουνιστικών κομμάτων».

ΠΗΓΗ: www.newsbreak.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Αλεξάντερ Σολζενίτσιν: Γκουλάγκ ο Παράδεισος του Κομμουνισμού