ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

08.02.2019

Για ποιον λόγο ένας δήμαρχος που δεν κάνει τη δουλειά του πρέπει να παραμένει για πέντε χρόνια;

Από τη
Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και οι υποψήφιοι δήμαρχοι έχουν ξεκινήσει την προεκλογική τους εκστρατεία. Στην Αθήνα έχουν ήδη αρχίσει να γυρίζουν γειτονιές που ούτε καν γνώριζαν και που δεν θα περπατούσαν ποτέ, αν δεν ήταν υποψήφιοι. Άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τα προβλήματα και υπηρετούν τις ιδεοληψίες τους μιλούν για «πολυπολιτισμικό πλούτο», αντί να μιλήσουν για «τριτοκοσμικές γειτονιές». Τα γκέτο εκπέμπουν εξωτισμό στους υποψήφιους δημάρχους-κατοίκους πλούσιων προαστίων και όχι μιζέρια. Τόση επαφή με την πραγματικότητα έχουν.

Το αυτοδιοικητικό νομοθετικό έκτρωμα «Καλλικράτης» του Ραγκούση όχι μόνο επέβαλε την πενταετή θητεία στους δημάρχους, αλλά επέτρεψε να είναι υποψήφιοι άνθρωποι, οι οποίοι ΔΕΝ είναι δημότες της πρωτεύουσας. Το δικαίωμα δηλαδή των κατοίκων και του τελευταίου χωριού της Ελλάδας να εκλέγουν έναν άνθρωπο από τον τόπο τους, που ξέρει την πόλη, οι Αθηναίοι το έχουν χάσει προ πολλού. Ο προηγούμενος δήμαρχος ήταν κάτοικος Χαλανδρίου και είχε τόση γνώση και τόση σχέση με την πόλη όση έχω κι εγώ με το Τατζικιστάν. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή.

Η Αθήνα δεινοπάθησε από τα ΕΝΝΙΑ χρόνια δημαρχίας Καμίνη, ενός δημάρχου που είχε στόχο να τη μετατρέψει σε Καμπούλ και το κατάφερε. Με την ανάληψη της δημαρχίας από τον άνθρωπο αυτόν, που απόλαυσε την ασυλία των ΜΜΕ όσο κανένας άλλος πολιτικός στην Ελλάδα, η πόλη γκετοποιήθηκε, ερημοποιήθηκε, φαβελοποιήθηκε και το αποτέλεσμα ήταν ένα μεγάλο μέρος της ιδιοκτησίας Ελλήνων στην Αθήνα να καταλήξει σε ισραηλινά, αραβικά και κινέζικα χέρια. Αφού οι Έλληνες δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους στις γειτονιές που κατέστρεψαν ο Καμίνης και η παρέα του, την ξεπούλησαν μπιρ παρά στους ξένους.

Η πενταετής θητεία χωρίς δυνατότητα καθαίρεσης ενός ανίκανου και επικίνδυνου δημάρχου αποτελεί τον ενταφιασμό της δημοκρατίας, αφού δεν κυριαρχεί ο δήμος, αλλά ο δήμαρχος - ο οποίος δήμαρχος μπορεί επί πέντε χρόνια να βιάζει την πόλη και τους δημότες με την άνεσή του, χωρίς να μπορεί να παρέμβει κανείς για να τον καθαιρέσει. Πενταετής θητεία συνήθως είναι η προεδρική θητεία, καθώς ο Πρόεδρος αποτελεί εγγυητή του πολιτεύματος. Αντιθέτως ο δήμαρχος καλείται να λύσει προβλήματα της καθημερινότητας και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών. Για ποιον λόγο πρέπει να έχει τη θητεία Προέδρου της Δημοκρατίας ο άρχων μιας κοινότητας ανθρώπων; Και για ποιον λόγο ένας δήμαρχος που δεν κάνει τη δουλειά του πρέπει να παραμένει πέντε χρόνια; Για να παραδώσει στον επόμενο χωματερή, φαβέλες, γκέτο εγκληματικότητας; Πέντε χρόνια δεν είναι λίγα. Το μάθημά μας το έχουμε πάρει. Προσέχουμε τι ψηφίζουμε!


*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle

ΠΗΓΗ: https://www.dimokratianews.gr/