Δραματική ανατροπή των συσχετισμων στήν Μεγαλόνησο με 100.000 Τούρκους στρατιώτες

 

Δραματική ανατροπή των συσχετισμών στήν Μεγαλόνησο – Τό 1:2 υπέρ των Τούρκων γίνεται μέ απόφαση Ερντογάν 1:10 – Μοχλός πιέσεως γιά τίς διαπραγματεύσεις – Νέος Αττίλας στήν ξηρά, νέος Αττίλας καί στήν θάλασσα – Ο στρατηγός Χαφτάρ «περνά» τό τουρκολιβυκό μνημόνιο από τήν Βουλή της Βεγγάζης καί προχωρα σέ εξόρυξη υδρογονανθράκων μέ τόν Ερντογάν!

ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΙ τίς δυνάμεις της στήν Κύπρο η Τουρκία. Πληροφορίες του τουρκικού Τύπου αναφέρουν ότι από 37.000 άνδρες πού αριθμούν σήμερα θά ανέλθουν σέ 100.000 μέ τόν ανάλογο βαρύ οπλισμό πυροβολικού καί αρμάτων. Γιά νά έχουμε μία τάξη μεγεθών νά αναφέρουμε ότι τό σύνολον του Ελληνικού Στρατού σέ πλήρη στελέχωση αριθμεί 114.000, ενώ τήν ελεύθερη Κύπρο υπερασπίζεται μία δύναμις 14.000 περίπου στελεχών τήν οποία συγκρατούν η Εθνική Φρουρά καί η Ελληνική Δύναμις Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).

Συμφώνως πρός δημοσιεύματα της τουρκικης TRT haber καί της Aydınlık, η τουρκική στρατιωτική δύναμις στήν Κύπρο ενισχύεται σημαντικά, μέ πρόφαση τόν ισχυρισμό, ότι η Μεγαλόνησος έχει καταστεί στρατηγικό σημείο γιά τήν Τουρκία απέναντι στίς αυξανόμενες απειλές λόγω των εξελίξεων στήν Μέση Ανατολή καί στήν Ανατολική Μεσόγειο. Δέν χρειάζεται νά είναι κανείς ειδήμων περί τήν στρατιωτική επιστήμη γιά νά καταλάβει ότι αυτά πού υποστηρίζει η Άγκυρα είναι απλά προσχήματα. Τί θά κάνουν 100.000 στρατιώτες «εγκλωβισμένοι στήν Κύπρο γιά νά επηρεάσουν εξελίξεις στήν Συρία ή στόν Λίβανο; Η αύξησις της στρατιωτικής της παρουσίας συνιστά απειλή γιά τήν Ελεύθερη Κύπρο. Στήν καλύτερη περίπτωση είναι μιά απειλητική παρουσία μέ στόχο τήν άσκηση πιέσεως εν όψει των όποιων διαπραγματεύσεων αρχίσουν. Στήν χειρότερη είναι η πρώτη φάσις της προετοιμασίας γιά τήν κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου.»

Πάντως η ενίσχυσις αυτή έρχεται, επίσης, σύμφωνα μέ τά ρεπορτάζ των τουρκικών μέσων, σέ αντίδραση πρός τήν παρουσία δυνάμεων των ΗΠΑ, Ισραήλ, Ηνωμένου Βασιλείου καί Γερμανίας στήν Κυπριακή Δημοκρατία, όπου κατεσκευάσθησαν ναυτική καί αεροπορική βάσις καί ηυξήθη η στρατιωτική παρουσία των Συμμάχων. Η πολιτική αυτή, σύμφωνα μέ τήν Άγκυρα, απειλεί τήν σταθερότητα του νησιού καί «δίδει στήν Τουρκία τό δικαίωμα νά προστατεύσει τήν τουρκοκυπριακή κοινότητα.» Νά σημειώσουμε ότι οι βρεταννικές δυνάμεις ήσαν πάντα εκεί, ενώ μόλις προσφάτως άρχισαν νά εμφανίζονται αμερικανικές. Ούτε γερμανικές ούτε ισραηλινές δυνάμεις σταθμεύουν στήν Κύπρο. Προδήλως όλα αυτά τά δημοσιεύματα είναι προφάσεις.

Καί ενώ ο Αττίλας απλώνεται απειλητικά στό έδαφος της Κύπρου, επεκτείνεται καί κατά θάλασσαν μέ τήν ελληνική Κυβέρνηση νά παρακολουθεί τίς εξελίξεις ανήμπορη νά αντιδράσει. Είναι πολλά χρόνια τώρα πού ακούγονται φωνές στήν Αθήνα, ότι η Κύπρος είναι «άλλη χώρα», ότι αυτά πού γίνονται εκεί «δέν μας αφορούν». Τί έχουν νά πουν όμως γιά τό γεγονός ότι αυτή η κατακόρυφος αύξησις δυνάμεων αποφασίζεται από τόν Ερντογάν, τήν στιγμή κατά τήν οποία η Τουρκία υπογράφει συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας μέ τήν Αίγυπτο, ενώ η ελεγχόμενη από τόν στρατηγό Χαφτάρ Βουλή της Βεγγάζης είναι έτοιμη νά επικυρώσει τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο; Νά σημειώσουμε ότι ενδεικτική της βελτιώσεως των επαφών μέ τόν Χαφτάρ αποτελεί η επίσκεψις της τουρκικής κορβέτας TCG Kinaliada στό λιμάνι της Βεγγάζης, η πρώτη τουρκικού πολεμικού εκεί. Παράλληλα, η Άγκυρα εξετάζει τήν αποστολή στρατιωτικών συμβούλων, ενώ τόν περασμένο Απρίλιο ο γυιός του Χαφτάρ, Σαντάμ, συνηντήθη στήν Άγκυρα μέ τόν Τούρκο υπουργό Αμύνης καί τόν αρχηγό του Στρατού.

Η Ελλάς εστήριζε γιά χρόνια τήν πολιτική της γιά τήν Ανατολική Μεσόγειο στήν φιλία μέ τήν Αίγυπτο, μέ τήν οποία υπέγραψε καί συμφωνία μερικής οριοθετήσεως ΑΟΖ, καί μέ τήν επιρροή πού ασκούσε στόν Χαφτάρ καί τό μόρφωμα της ανατολικής Λιβύης. Τώρα χάνει καί τά δύο της ερείσματα. Καί τά χάνει, διότι η κατευναστική πολιτική της τήν έχει καταστήσει απέναντί τους αναξιόπιστη.

Νά σημειωθεί ότι από τό 1974 πού ο Αττίλας εισέβαλε στήν Κύπρο εγκατέστησε στήν Μεγαλόνησο στρατιωτική δύναμη μεγέθους σώματος στρατού υπό τήν διοίκηση υποστρατήγου. 37.000 άνδρες μέ άρματα μάχης τεθωρακισμένα οχήματα καί πυροβολικό. Καί φυσικά μέ τήν τουρκική αεροπορία νά κυριαρχεί στούς αιθέρες χωρίς αντίπαλο, τουλάχιστον μέχρι τό 2000, τότε πού πέταξαν τά ελληνικά F-16 καί ανεφοδιάσθηκαν στήν αεροπορική βάση της Πάφου.

Σημείο καμπής πού πέρασε απαρατήρητο στήν Αθήνα ήταν η προώθησις του τουρκικού στρατού, τό έτος 2000, στά Στροβίλια, ένα χωριό μέ μικτό πληθυσμό σέ μιά ζώνη πού εθεωρείτο ουδέτερη πρός τήν περιοχή της Αμμοχώστου. Ήταν η πρώτη κατάληψις κυπριακου εδάφους μετά τό 1974 καί έγινε ανεκτή, καθώς μάλιστα συνέπιπτε μέ τήν κρίση των πυραύλων S-300 πού τελικώς δέν πήγαν στήν Κύπρο. Τό σημειώνουμε γιά νά μήν νομίζουν ορισμένοι πώς ό,τι έγινε έγινε τό 1974, καί η εισβολή έχει τελειώσει. Επίσης γιά νά επισημάνουμε ότι οι υποχωρήσεις της Αθήνας ουδόλως κατευνάζουν τούς Τούρκους, αλλά μάλλον τούς ενθαρρύνουν νά συνεχίσουν τήν εφαρμογή των αρπακτικών σχεδίων τους.

Από τό έτος 2000, υπό τόν αείμνηστο Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη, μέ τήν κήρυξη του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου καί τήν εφαρμογή ενός μεγάλου εξοπλιστικού προγράμματος, η Εθνική Φρουρά κατέστη ποιοτικώς ανωτέρα των κατοχικών δυνάμεων. Η κατάστασις αυτή άλλαξε, καθώς επί μία 20ετία η ελληνική πλευρά δέν εφρόντισε νά διατηρήσει τό ποιοτικό πλεονέκτημα, ενώ η τουρκική μεθοδικώς βελτίωνε τό επίπεδο των δυνάμεών της μέ πλέον σύγχρονα άρματα καί τεθωρακισμένα οχήματα. Τώρα οι δυνάμεις υπερδιπλασιάζονται. Η αναλογία από 1 πρός 2 γίνεται σχεδόν 1 πρός 10. Ήδη, μέ απόφαση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου στήν Άγκυρα, ο διοικητής των κατοχικών δυνάμεων αναβαθμίζεται σέ αντιστράτηγο. Καί η Αθήνα υπνώτει. Δυστυχώς.

ΠΗΓΗ: www.olympia.gr