30/07/2023
Η Παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από τον μπολσεβικισμό του 21ου αιώνος
Η Ελλάδα ολόκληρη έχει τυλιχτεί στις φλόγες και οι αρμόδιοι αυτάρεσκα βγαίνουν στα κανάλια και κομπάζουν για τα κατορθώματά τους. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι σε αυτήν την χώρα υπάρχουν δύο δυνάμεις, που η μία τρώει τις σάρκες της άλλης. Υπάρχει το “Ψευτορωμαίικο”(Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός), που πρέπει να τελειώσει και που χαζογελάει γεμάτο έπαρση στα κανάλια ότι όλα τα έκανε … καλά(!) και υπάρχει και η ΕΛΛΑΔΑ της θυσίας με πρόσφατο δείγμα τους δύο ΗΡΩΕΣ της Πολεμικής μας Αεροπορίας, που έπεσαν στο καθήκον μέσα σε ένα αεροπλάνο-φέρετρο ηλικίας 50 και πλέον ετών! Ποιος φταίει γι’ αυτό; …
Στην Ελλάδα δεκαετίες ολόκληρες μετά την κατάρρευση του μπολσεβικισμού το να είσαι κομμουνιστής είναι “τίτλος τιμής”
Στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνος, δεκαετίες ολόκληρες μετά την κατάρρευση του μπολσεβικισμού το να είσαι κομμουνιστής είναι “τίτλος τιμής”. Η ιδεολογική επιβολή της αριστεράς ξεκίνησε από την μεταπολίτευση του 1974 χωρίς αντίδραση. Η φιλελεύθερη δεξιά, κεντροδεξιά, μεσαίος χώρος, νέο κέντρο (αλλάζει συνεχώς ονόματα σαν διαρρήκτης) ήθελε την στήριξη της αριστεράς, προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα πολιτικό μέτωπο με χαρακτήρα Εθνικό. Μη ξεχνάμε το σύνθημα “Καραμανλής ή τανκς”, που έδωσε 55% στην Νέα Δημοκρατία στις πρώτες εκλογές του 1974 μετά το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Και το κλίμα αυτό κυριαρχίας της “αριστεροσύνης” δεν επηρεάσθηκε ούτε και από την πτώση του ΠΑΣΟΚ μέσα σε ατμόσφαιρα μάλιστα σκανδάλων, ούτε και από την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη που υπήρξε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Το αντίθετο συνέβη στην Ελλάδα και την ίδια περίοδο κατά την οποία σε Ρωσσία, Ουκρανία, Πολωνία, Ουγγαρία κλπ. οι λαοί πανηγύριζαν το τέλος του κομμουνισμού στην Ελλάδα η “δεξιά” ΝΔ έκανε το 1990 κυβέρνηση μαζί με το κομμουνιστικό κόμμα!
Όλα αυτά συνέβαιναν στην Ελλάδα, η οποία όμως δεν είναι κάποιο νησί απομονωμένο κάπου στο πουθενά, αλλά μία χώρα της Ευρώπης άμεσα επηρεαζόμενη από τις διεθνείς εξελίξεις. Και αυτό που ερχότανε μαζί με το τέλος του ψυχρού πολέμου και της αυτοκρατορίας της Σοβιετικής Ενώσεως δεν ήταν άλλο από την παγκοσμιοποίηση. Ο μεγάλος “παίχτης” είχε βάλει τα δύο άλογά του να τρέξουν και η κούρσα, στην οποία το μόνο σίγουρο ήταν ότι θα είχε σε όλες τις περιπτώσεις νικητή αυτόν, είχε τελειώσει με νικητή τον καπιταλισμό.
Η πρώτη μεγάλη κρίση του καπιταλισμού στην πρώτη δεκαετία του αιώνα μας κτύπησε σκληρά την Πατρίδα μας και έφερε τα Μνημόνια, αλυσοδένοντας με την υπογραφή και της δεξιάς (εντός ή εκτός εισαγωγικών) και της αριστεράς την Ελλάδα στο άρμα της παγκοσμιοποίησης, η οποία δυστυχώς δεν αποτελεί μία κατάσταση πραγμάτων μόνο οικονομική, αλλά απαιτεί μια ολοκληρωτική αλλαγή του μέχρι τώρα εθνικού βίου των λαών. Θέλει την καταστροφή κάθε Πίστης, κάθε Πατρίδας, κάθε Ιδανικού, κάθε Αξίας η οποία υπάρχει πέρα από αριθμούς, λογιστικά μεγέθη, τράπεζες και χρηματιστήρια, κάθε πιθανού εμποδίου το οποίο μπορεί να σταθεί ενάντια στον οικονομικό ιμπεριαλισμό της “νέας εποχής”.
Αυτά είναι τα σχέδιά τους. Θα πετύχουν; Την απάντηση δίνει ο ποιητής: “Στην άμμο τα έργα στήνονται μεγάλα των ανθρώπων,
και σαν παιδάκι τα γκρεμίζει ο Χρόνος με το πόδι.”.
Oλιγάρχες με βρώμικο χρήμα και λούμπεν προέλευση έχουν μοιράσει την Ελλάδα σε φέουδα.
Μέσα στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, το οποίο πιστά υπηρετούν φιλελεύθεροι και μαρξιστές, επιχειρούν στην θέση των μέχρι πριν λίγα χρόνια καθιερωμένων Εθνικών Αξιών να αναδείξουν εθνομηδενιστικά ιδεολογήματα όπως ο αντιρατσισμός, ο κοσμοπολιτισμός, η “διαφορετικότητα” και ο περίφημος “συνταγματικός πατριωτισμός”. Συμβαίνει, όμως στην χώρα μας και κάτι χειρότερο και από όλα αυτά. Η πολιτική εξουσία γίνεται όσο περνά ο καιρός όλο και περισσότερο αδύναμη και στην θέση της κρατούν την χώρα στα χέρια τους ολιγάρχες με άφθονο βρώμικο χρήμα και λούμπεν προέλευση, οι οποίοι έχουν μοιράσει την Ελλάδα σε φέουδα.
Χώρα κατεχόμενη από μία εσωτερική τυραννία, την τυραννία των ολιγαρχών, και από την Ξενοκρατία είναι ο τόπος μας και χωρίς συνειδητοποίηση ότι αυτό αποτελεί μία σκληρή πραγματικότητα και όχι φαντασίωση ή “θεωρία συνωμοσίας”, όπως μας λένε οι “πεφωτισμένοι”, χωρίς να θεωρήσει ως δεδομένη αυτήν την κατάσταση δεν θα μπορέσει να προχωρήσει μπροστά ο Ελληνισμός, προς την Ελευθερία και την Λύτρωση. Και την λύτρωση αυτή δεν θα μπορέσουν να την φέρουν ποτέ οι καθώς πρέπει αστοί, οι οποίοι δεν είναι σήμερα και δεν ήταν ποτέ διατεθειμένοι να θυσιάσουν το παραμικρό και να χαλάσουν την ησυχία τους, την τόσο βολική για τις “δουλίτσες” και τις “μπίζνες” τους.
Παγκοσμιοποίηση, το νέο διάταγμα του Καρακάλα
Παγκοσμιοποίηση, το νέο διάταγμα του Καρακάλα δύο χιλιάδες χρόνια μετά, του Καρακάλα ενός αυτοκράτορα της Ρώμης όχι Ρωμαίου ή Έλληνα, αλλά Ασιατικής σημιτικής καταγωγής, ο οποίος έδωσε τον τίτλο του Ρωμαίου πολίτη σε όλους τους κατοίκους του Imperium ασχέτως καταγωγής! Ο Καρακάλας των ημερών μας είναι η καταστροφή της Εθνικής ταυτότητας των λαών και η απόδοση όχι απλά των δικαιωμάτων του πολίτη, αλλά της ιθαγένειας, που σημαίνει καταγωγή, σε όποιον περνά ακόμη και παράνομα τα σύνορα μίας χώρας. Και το νέο διάταγμα του Καρακάλα, το διάταγμα της Παγκοσμιοποίησης έγινε με ενθουσιασμό αποδεκτό από το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας. Δεν τους ενδιαφέρει, δεν τους απασχολεί καν το εάν αύριο, σε είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια το πολύ οι πολίτες αυτής της χώρας θα κατάγονται από την Αφρική ή από τα βάθη της Ασίας. Δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή εάν η Ελλάδα απομείνει χωρίς Έλληνες.
Η Παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από τον μπολσεβικισμό του 21ου αιώνος, ένας μπολσεβικισμός ίδια ισοπεδωτικός και αντεθνικός, φυσική συνέχεια και απόληξη της περίφημης “νεωτερικότητας”. Βιομηχανική επανάσταση, Γαλλική επανάσταση, φιλελευθερισμός, μερκαντιλισμός, μπολσεβικισμός, αντιρατσισμός, “δικαιώματα”, “διαφορετικότητα”, παγκοσμιοποίηση, ΟΛΑ τους μία συνέχεια γραμμική, η οποία οδηγεί στο χάος και κάθε προσπάθεια εκτροπής αυτής της ολισθηρής πορείας ακόμη και η πλέον ηρωική μέχρι τώρα αποτυχημένη.
Και ο καιρός τελειώνει και πρέπει επιτέλους να έλθει η ώρα να κτισθεί το κάστρο της Αντίστασης από αυτούς που έχουν Ψυχή Δυνατή και Πιστεύουν σε Θεό και Πατρίδα, σε Ιδέες, προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στην τραγωδία, που ζει ο κόσμος τους τελευταίους τρεις αιώνες στο όνομα μίας δήθεν “νεωτερικότητας”, που δεν είναι τίποτε άλλο από περισσότερο χρήμα για τους πονηρούς, τους άπληστους και τους πλεονέκτες, γι’ αυτούς που δεν έχουν ψυχή παρά μόνο αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών.
ΠΗΓΗ: https://xrisiavgi.com
