Πόλεμος πρακτόρων

Είμαστε από τους λίγους που γράφουν συστηματικά άρθρα με θέμα το περιεχόμενο της παρακρατικής διείσδυσης σκοτεινών κύκλων της καπιταλιστικής Δεξιάς στον εθνικιστικό  χώρο από την περίοδο που ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ο Αντώνης Σαμαράς. Είμαστε από τους λίγους που τολμούν να στηλιτεύσουν την διαχρονική περικύκλωση και υπονόμευση του ελληνικού εθνικισμού από υπόγεια δίκτυα ανθρώπων του αστικού φιλελευθερισμού. Από δίκτυα δημοσιογράφων ή δημοσιολόγων/πρακτόρων των οποίων η αποστολή είναι να αλλοιώνουν το περιεχόμενο της εθνικιστικής ιδεολογίας σε ακροδεξιές καρικατούρες, ακίνδυνες για την ηγεμονία του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού. Είμαστε από τους λίγους που επισήμαναν τον κίνδυνο που εντάθηκε για την ελληνική κοινωνία από την αποφράδα μέρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την υποστήριξη της κλίκας του Αντώνη Σαμαρά και του «συστήματος Σημίτη», εξελέγη αυτοδύναμη στην κυβέρνηση. Ένα κράμα από τεχνοκράτες, αντιπνευματικούς εργαλειακούς ορθολογιστές, εγχώριους κακοποιούς του μεγαλοαστικού κεφαλαίου, πράκτορες της πρεσβείας των ΗΠΑ και των Βρυξελλών, μπράβους της νύχτας, διεφθαρμένους πολιτικούς και ιδιοκτήτες ισχυρών ΜΜΕ, ανέλαβε την κυβέρνηση με δηλωμένη πρόθεση να χειριστεί τα κοινωνικά ζητήματα με την πλέον αντεθνική και αντικοινωνική μέθοδο του τριτοκοσμικού αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού.

Μέσα σε αυτό το τοξικό περιβάλλον οι χαφιέδες του παρακράτους έχουν, ασφαλώς, πρωταγωνιστικό ρόλο. Τους έχετε γνωρίσει κι εσείς, φίλοι αναγνώστες, μέσω των διάφορων ψευδωνύμων και των ανώνυμων προφίλ που επιλέγουν για να τρολάρουν. Μέσω των «εστιατορίων» από τα οποία «σερβίρουν» την αστικοφιλελεύθερη συνταγή στον εθνικιστικό χώρο. Καθώς και μέσω πυρήνων ή προσώπων που δρουν ως «σερβιτόροι» τους, φορώντας το προσωπείο του εθνικιστή.

Όλοι αυτοί εδώ και λίγες ώρες ζουν ένα μικρό δράμα. Ο άτυπος επικεφαλής τους τα τελευταία χρόνια, δηλαδή ο ανιψιός του πρωθυπουργού κύριος Δημητριάδης, όπως και ο αρχηγός της κομματικής ΕΥΠ παραιτήθηκαν μετά το σκάνδαλο της παρακολούθησης προσώπων του δημοσίου βίου που αποκαλύφθηκε. Το πέρασμα της δικαιοδοσίας της ΕΥΠ στην αρμοδιότητά του πρωθυπουργού ήταν η πρώτη απόφαση του Μητσοτάκη, κατά την δεύτερη μέρα που ανέλαβε την πρωθυπουργία. Ήταν η θεσμική σφράγιση της απόφασης του πρωθυπουργού να κυβερνήσει σαν ένας συγκεκαλυμμένος δικτάτορας χώρας της νότιας Αμερικής, που βασίζεται στις πλάτες αμερικανικών και ισραηλιτικών παρακρατικών κύκλων. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όλο αυτό το πολιτικό πακέτο παρουσιάστηκε με το περιτύλιγμα του «ευρωπαϊσμού».

Παραδόξως πριν λίγες μέρες το δίκτυο της παρακρατικής κυβερνητικής αλητείας υπέστη ένα σοβαρό πλήγμα. Οι λόγοι που η συγκεκριμένη υπόθεση πήρε μεγάλες διαστάσεις και οι ΗΠΑ δεν έκαναν ένα-δυο τηλεφωνήματα προκειμένου να δώσουν εντολή ώστε το θέμα να αποσιωπηθεί, μάλλον θα καθυστερήσουν να γίνουν γνωστοί. Προς το παρόν εκείνο που έγινε γνωστό είναι ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ένας δημοσιογράφος και, κατά πάσα πιθανότητα, πολλά ακόμη πρόσωπα παρακολουθούνταν από τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες!! Η δικαιολογία του αρχηγού της ΕΥΠ ήταν κυριολεκτικά απίστευτη. Ο τύπος με το ύφος διαταραγμένου ψυχικά εγκληματία παραδέχτηκε ότι οι παρακολουθήσεις έγιναν με εντολή ξένων χωρών επειδή υπήρχε η υποψία ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και άλλα δημόσια πρόσωπα συνομιλούσαν με τον κινεζικό παράγοντα. Είτε αυτό είναι αλήθεια είτε ειπώθηκε ως μια απλή δικαιολογία αποτελεί τρανταχτή απόδειξη της ανώμαλης, ψυχασθενικής, μακαρθικής Δεξιάς νοοτροπίας με την οποία ο νεοφιλελεύθερος πυρήνας της Νέας Δημοκρατίας και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το πολιτικό και, κατ’ επέκταση, το πολιτιστικό γίγνεσθαι. Εάν ο εκσυγχρονιστής και προερχόμενος από τον κύκλο του Κώστα Σημίτη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τέθηκε υπό παρακολούθηση από την οικογένεια Μητσοτάκη (η οποία χρησιμοποιεί, καθ’ όλη την ιστορική της διαδρομή, το κράτος ως οικογενειακή επιχείρηση) με το πρόσχημα ότι ανέπτυξε πολιτικές επαφές μη αρεστές στον δυτικό παράγοντα, τότε μπορούμε να καταλάβουμε με πόσο μεγαλύτερο μίσος και με ποιας έντασης ψυχοπαθολογική εμμονή αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο παρακράτος, (στην εμβέλεια που αντιστοιχεί στην δυναμική μας, ασφαλώς) μέσω των «εστιατορίων», των «πιτσαδόρων», των «στόκων» και των «γκαρσονιών» όλους εμάς που εκφράζουμε μια δηλωμένη αντικαπιταλιστική, αντιφιλελεύθερη και ρομαντικά εθνικιστική θέση και προκρίνουμε μια αισθητική/πολιτιστική πρόταση ευθέως ανατρεπτική προς το μοντέλο του υλιστικού, ατομικιστικού αστισμού.

Προφανώς οι αποκαλύψεις του ελληνικού Watergate δεν θα επηρεάσουν την αντιμετώπισή μας από τους υπαλλήλους των υπηρεσιών, που έχουν απλωθεί στον «χώρο» παίζοντας τον ρόλο του πολιτικού παράγοντα. Ενδεχομένως όμως να σηματοδοτήσει μια σειρά εξελίξεων στο κεντρικό πολιτικό στερέωμα. Καθώς και να προκαλέσει ανησυχία στους «εστιάτορες» και τα «γκαρσόνια» τους. Την οποία θα παρατηρήσουμε γελώντας απολαυστικά, πάντοτε στα πλαίσια της παραδοσιακής ρομαντικής μας ειρωνείας.

ΠΗΓΗ: Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.