«Τα Πηγάδια της Κολάσεως» του Graham Masterton

«Τα Πηγάδια της Κολάσεως» του Graham Masterton

Κριτική από την Βίκυ Τάσιου

Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2019

«Αν ο διάβολος δεν υπάρχει τότε πρέπει να τον δημιούργησε ο άνθρωπος κατ’ εικόνα και ομοίωση του» και αναμφισβήτητα βουτώντας στα «Πηγάδια της Κολάσεως» θα αντιληφθούμε ότι ο Masterton αυτή τη φορά έπλασε για μας τον απόλυτο διάβολο. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Graham Masterton αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στη λογοτεχνία τρόμου, χαράσσοντας τη δική του πορεία, έχοντας αφήσει το στίγμα του το οποίο είναι συνώνυμο του τρόμου. 

Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες αναγνώστες είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε και τη συγγραφική τους δεινότητα σε βιβλία με αστυνομική πλοκή. Είναι ένας συγγραφέας ταλαντούχος. Είναι ένας συγγραφέας που έχει το δικό του αναγνωστικό κοινό και μέσα σε αυτούς φανατικά συγκαταλέγομαι και εγώ, για αυτό λοιπόν δεν ξέρω εάν θα μπορώ να είμαι αντικειμενική στις κριτικές που γράφω για αυτόν. 

Ο Graham Masterton αναμφισβήτητα ξέρει να γράφει τρόμο. Ξέρει να τον μοιράζει απλόχερα. Άλλοτε με λιγότερο και άλλοτε με περισσότερο εντυπωσιακό τρόπο. Αυτή την φορά οι εκδόσεις Οξύ μας έδωσαν τη χαρά να γνωρίσουμε ένα από τα πρώτα του έργα, το οποίο γράφτηκε το 1981, και αποτίει φόρο τιμής σε έναν τεράστιο συγγραφέα, τον H.P. Lovecraft. Αυτό το βιβλίο το λάτρεψα μόνο και μόνο από το εξώφυλλο του και αγωνιούσα να καταδυθώ στα πηγάδια της κολάσεως. 

Σε αυτό το μυθιστόρημα αφήνει λίγο τους δαίμονες του στην άκρη και καταπιάνεται με την μυθολογία του Κθούλου και τους Μεγάλους Παλαιούς. Η επιρροή από τον Lovecraft είναι διάχυτη σε όλο το βιβλίο χωρίς όμως να χάνει την δική του ταυτότητά . Όχι τόσο ώριμος συγγραφικά καθώς είναι από τα πρώτα του βιβλία αλλά οι λάτρεις του θα το διαβάσουν με μια ανάσα. Είναι ένα βιβλίο τελείως διαφορετικό από εκείνα που έχω διαβάσει στο παρελθόν από τη βιβλιογραφία του που το διακατέχει περισσότερο η ανατριχίλα και λιγότερο ο ατόφιος τρόμος. 

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν οι χαρακτηριστικές περιγραφές του και οι σκηνές τρόμου ,με τον τρόπο που μόνο εκείνος γνωρίζει πως να κρατά καθηλωμένους τους πιστούς αναγνώστες του. Η πλοκή γρήγορη , κινηματογραφική και με ανατριχιαστικές περιγραφές. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα τόσο ισχυρό και τόσο ολότελα μοχθηρό κακό που η ανάμνηση του έχει διατηρηθεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Αναδεύεται στον ύπνο του και ζυγώνει η ώρα που θα ξυπνήσει. Αλίμονο σε όποιον βρεθεί στον δρόμο του. Στα σκοτάδια παραμονεύουν φολιδωτά πλάσματα και κάτω από την πόλη ξυπνά μία αρχαία δύναμη που ζητά καινούργια θύματα. 

H ιστορία εξελίσσεται στο Νιού Μίλφορντ όπου ένα κρύο απόγευμα οι κάτοικοι θα έρθουν αντιμέτωποι με το κακό που αυτή τη φορά ξεπηδά από το νερό. Η αγωνία είναι διάσπαρτη σε όλο το βιβλίο και οι σελίδες γυρνούν σαν τρελές. Ειλικρινά βίωσα τόσο έντονα αυτή την ιστορία που κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης της ομολογώ ότι δεν έπινα καθόλου νερό. 

Φοβόμουν αυτά που μπορεί να περιέχει, τρόμαζα στην ιδέα το τι μπορεί να μου συμβεί. Χαίρομαι που μετά από αρκετά χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω πάλι ένα κλασικό και τρομακτικό βιβλίο από τον αγαπημένο μου συγγραφέα το οποίο όμως έχει μία ιδιαιτερότητα. Διακατέχεται από πολλές στιγμές χιούμορ και αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό. 

Βουτήξτε άφοβα στα πηγάδια της κολάσεως. Εγώ το έκανα και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή. Μια ιστορία βγαλμένη από τα 80’s με αλλόκοτα τέρατα, τραγελαφικες και υπερβολικές καταστάσεις, θυμίζοντας έντονα ταινία βγαλμένη από εκείνη την εποχή που εγώ τουλάχιστον αγαπώ πάρα πολύ. Μπορεί να θυμίζει b-movie αλλά οι πιστοί αναγνώστες του θα το λατρέψουν στα σίγουρα. 

ΠΗΓΗ: nyctophilia.gr