Διονύσης Δρόσος
Ποια στοιχεία του αγγλόφωνου κειμένου που δημοσίευσε προσφάτως το ΕΛΙΑΜΕΠ μοιάζουν να έχουν “αριστερό” πρόσημο; Τι κάνει τις ηγετικές παρέες της δικαιωματικής Αριστεράς να στρατεύονται με ενθουσιασμό σε τέτοιες θέσεις; Δηλαδή για να εξηγούμαι: η αρνησιπατρία που για κάποιους αποτελούν ψυχρή, κυνική επιλογή, η οποία πρέπει να κρυφτεί πίσω από ευφημισμούς και διπροσωπίες, για ποιο λόγο επενδύεται με ιδεολογικό ζηλωτισμό και εκφέρεται ευθαρσώς και υπερηφάνως από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;
Εντοπίζω τα εξής:
Πρώτον: Αποστροφή προς ό,τι μοιάζει “εθνικιστικό”, εντέλει η ενοχοποίηση και της λέξης “εθνικό”. Η διασταλτική κατανόηση του εθνικισμού που προκρίνουν καταντά αρνησιπατρία και τους επιτρέπει να υποστηρίζουν πως η σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο υποστήριξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας αποτελεί «μαξιμαλισμό» και εξισώνεται με την αξίωση αναθεώρησης των συνόρων που προβάλει η γειτονική χώρα.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.