Η Γαλλία θα αποφασίσει για τη «Μεγάλη Αντικατάσταση» του Δυτικού Πολιτισμού;

από Άρδην - Ρήξη | 7 Νοεμβρίου 2021

του Giulio Meotti για το Gatestone Institute
Δημοσιεύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2021
Μετάφραση Γιάννης Ταχόπουλος

«Όπου επικρατήσει το ισλάμ, η επικράτηση διαρκεί για πάντα. Ο ισλαμισμός βασίζεται στο ισλάμ, στο οποίο δεν έχει κανείς δικαίωμα να ασκεί κριτική. Αλλά στις χώρες σας, επίσης παίζει έναν ρόλο στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου. Ο ισλαμισμός εκμεταλλεύεται αυτές τις αξίες. Εφόσον η δημοκρατία αποδέχεται όλες τις απόψεις, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί και το ισλάμ. Όλοι αυτοί που δεν διαπράττουν επιθέσεις ή βίαιες πράξεις είναι, καταρχήν, προστατευμένοι από το κράτος δικαίου. Ο ισλαμισμός, έτσι, αμέσως βρίσκεται σε ένα κατακτημένο πεδίο. Είναι απαραίτητο να καταπολεμηθεί ο ισλαμισμός από την αρχή. Γιατί είναι σαν την υγρασία μέσα σε ένα σπίτι. Αρχικά, η απειλή είναι αόρατη, διεισδύει στους τοίχους, οι οποίοι σιγά σιγά καταρρέουν. Όταν συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ αργά, πρέπει να καταστρέψεις τα πάντα προκειμένου να καθαρίσεις. Αυτό μετατρέπεται σε μια επικίνδυνη αποστολή. Η Γαλλία βρίσκεται στο στάδιο στο οποίο μόλις έχει ανακαλύψει ότι το ισλάμ διαβρώνει το σπίτι της».
Mε αυτόν τον τρόπο ο Αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ περιέγραψε πρόσφατα στη L’Express το μέγεθος της ισλαμοποίησης της Γαλλίας. «Το 2050 θα είμαστε μία κατά το ήμισυ ισλαμική χώρα, το 2100 θα είμαστε μια ισλαμική δημοκρατία», σύμφωνα με τον Ερίκ Ζεμούρ, δημοσιογράφο και επίδοξο υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές το 2022. Αυτή η δύσκολη αλλά και συγκλονιστική πραγματικότητα την οποία αποκηρύσσει ο Ζεμούρ έχει γίνει συνείδηση από όλους, ακόμη και την Αριστερά. Ο ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν προέβλεψε την ίδια εξέλιξη, αποκαλώντας την «κρεολοποίηση έως το 2050».
Στο βιβλίο Grand Manipulateur ο δημοσιογράφος Μαρκ Εντεβέλντ αποκαλύπτει τι λέει κατ’ ιδίαν ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν για το ευαίσθητο θέμα της μετανάστευσης: «Οι εργαζόμενοι στο Μέγαρο των Ηλυσίων (σημ.: κατοικία του Γάλλου προέδρου) μου εκμυστηρεύτηκαν ότι στους πρόσφατους μήνες, ειδικά όσον αφορά το θέμα της μετανάστευσης, ο Μακρόν δεν έχει διστάσει να χρησιμοποιήσει, μπροστά στους συνεργάτες του, τις απόψεις του Ζεμούρ περί Μεγάλης Αντικατάστασης. Είναι κολλημένος σε αυτές».
Το φαινομενικό «λάθος» του Γάλλου ιστορικού Ζορζ Μπενσουσάν ήταν να διακηρύξει στο ραδιόφωνο ότι οι μετανάστες από τις χώρες της Μέσης Ανατολής αναθρέφονται με τον αντι-σημιτισμό από μικρή ηλικία, όπως «με το γάλα της μητέρας». Δικάστηκε για πρόκληση μίσους και τελικά απαλλάχθηκε μετά από τέσσερα χρόνια. Ο Μπενσουσάν πρόσφατα είπε στην Le Figaro τι συμβαίνει στη χώρα του: «Για λόγους ασφαλείας, τα Εβραιόπουλα έχουν εγκαταλείψει μαζικά την δημόσια εκπαίδευση. Στα προάστια, υπάρχει μια ατμόσφαιρα που ανακαλεί τις χειρότερες αναμνήσεις του εβραϊκού Μαγκρέμπ. Είναι μία γαλλική και όχι εβραϊκή ήττα, γιατί το σύνολο της γαλλικής κοινωνίας απειλείται από αυτό που σήμερα απειλεί τους Εβραίους. Η περιοχή Σεν-Σαιν Ντενί έχει απολέσει το 80% του εβραϊκού πληθυσμού της μέσα σε 20 χρόνια».
Ο Μπενσουσάν παρέχει κι άλλα εντυπωσιακά αριθμητικά στοιχεία: «Περισσότερες από πεντακόσιες περιοχές στη Γαλλία έχουν ανακηρυχθεί «ευαίσθητες». Για να το πούμε απερίφραστα, μιλάμε για αρκετά εκατομμύρια ανθρώπους που υπόκεινται στον ισλαμικό νόμο». Αυτό είναι το σοκ που θα κρίνει τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Η Γενική Διεύθυνση της Γαλλίας για την Εσωτερική Ασφάλεια (DGSI) έχει χαρτογραφήσει 150 περιοχές «υπό κατοχή» ισλαμιστών. Αυτές οι γειτονιές έχουν γίνει θύλακες στα χέρια των φονταμενταλιστών, οι οποίοι διαμορφώνουν τις περιοχές σύμφωνα με την ιδεολογία τους. Όπως η ίδια η λέξη «ισλάμ» υποδηλώνει, πρόκειται για μια ιδεολογία υποταγής. Σε μέρη όπως το Ρουμπαί, «η κατάσταση λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις», σύμφωνα με δηλώσεις του νομάρχη στη Le Figaro. Ή το κέντρο του Περπ[ινιάν, όπου «η επιθετικότητα, η διακίνηση ναρκωτικών, ο μουσουλμανικός κοινοτισμός, οι φυλετικές εντάσεις και βία» αναγκάζουν τους μη μουσουλμάνους να μετακομίσουν σε άλλα μέρη. Ή το Λεζ Ιζάρντ, ένα προάστιο της Τουλούζης, «όπου οι αραβικές συμμορίες ελέγχουν τους δρόμους μέσα σε μια ατμόσφαιρα φόβου». Ή το Γκρινί, μια περιοχή στα νότια προάστια του Παρισιού, «μια έκταση ανομίας». Ή στην Γκρενόμπλ.
Το εβδομαδιαίο Valeurs Actuelles περιγράφει την πόλη Τραπ: «Έχει 32.000 κατοίκους, 70% εκ των οποίων είναι μουσουλμάνοι, 40 με 50 διαφορετικών εθνικοτήτων. Οι περισσότεροι γεννήθηκαν εδώ, φορούν χιτζάμπ, κιαμί, σαρουέλ, τις παραδοσιακές μεσανατολίτικες ενδυμασίες. Η υποταγή είναι πλήρης. Η εκκλησία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τα πέντε τζαμιά». Ήδη από το 1997, η Le Monde Diplomatique δήλωνε ότι μια πόλη όπως η Ρουμπαί είναι κατά κύριο λόγο μουσουλμανική. Η Le Figaro κάνει λόγο για το Σερβάν, ένα τμήμα του Σεν-Σαιν Ντενί, κατοικία 50.000, το 90% των οποίων είναι ξένοι, και μια γειτονιά, το Επέλ, όπου η πλειονότητα είναι ήδη μουσουλμανική.
«Κάθε δύο εβδομάδες στη Γαλλία ένα τζαμί ιδρύεται και μια εκκλησία εξαφανίζεται», είπε ο Εντουάρ ντε Λαμάζ, πρόεδρος του «Παρατηρητηρίου για τη θρησκευτική κληρονομιά».
Γράφοντας στην L’Incorrect, ο Φρεντερίκ Σαιν Κλαιρ, πολιτικός αναλυτής, θύμισε ότι εάν, κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1970, υπήρχαν περίπου 200 τζαμιά στην χώρα, τώρα υπάρχουν περισσότερα από 2.500. «Με τον τρέχοντα ρυθμό, στο τέλος του αιώνα θα υπάρχουν 10.000 τζαμιά…»
Δύο χιλιάδες στρατιωτικοί αξιωματούχοι υπέγραψαν μια επιστολή στον πρόεδρο Μακρόν και την κυβέρνηση, προειδοποιώντας ότι η Γαλλία είναι στο χείλος της κατάρρευσης και του εμφυλίου πολέμου, επειδή το κράτος έχει παραδοθεί στους ακραίους Μουσουλμάνους. Η επιστολή κυκλοφόρησε μετά από μια δημόσια έκκληση είκοσι απόστρατων στρατηγών και εκατοντάδων πρώην αξιωματικών, στην οποία κάνουν λόγο για «αποσύνθεση και εξισλαμισμό» σε εξέλιξη, καθώς και μετά από ένα έγγραφο που εστάλη στο κοινοβούλιο από άλλους στρατηγούς και αξιωματικούς, το οποίο διακήρυσσε ότι «είμαστε σε έναν υβριδικό πόλεμο, είναι πολύπλευρος και θα τελειώσει στην καλύτερη περίπτωση με έναν εμφύλιο πόλεμο και, στη χειρότερη, με μια βάρβαρη ήττα χωρίς γυρισμό».
Η Μασσαλία, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, σύμφωνα με το τελευταίο τεύχος του γαλλικού μηνιαίου περιοδικού Causeur, «είναι ήδη μουσουλμανική κατά το ένα τέταρτο. Η αναλογία των ανθρώπων μεταξύ 0-18 ετών με τους δύο γονείς μη Ευρωπαίους αυξάνεται ραγδαία σε αστικές περιοχές σε όλη τη Γαλλία, είναι μια ιστορική δημογραφική αλλαγή».
Μέσα σε μια περίοδο είκοσι ετών, μεταξύ 1998 και 2018, και σε όλη τη Γαλλία: «Ο αριθμός των γεννήσεων με τουλάχιστον έναν ξένο γονέα αυξήθηκε κατά 63,6%. Ο αριθμός των γεννήσεων με ξένους και τους δύο γονείς αυξήθηκε κατά 43%. Ο αριθμός των γεννήσεων με Γάλλους και τους δύο γονείς μειώθηκε κατά 13,7%». Η μελέτη επίσης αποκαλύπτει: «Οι μετανάστριες έχουν δείκτη γονιμότητας 2,73 παιδιά, ενώ οι ντόπιες γυναίκες 1,9. Η αντίθεση είναι ακόμη πιο έντονη αν λάβουμε υπόψη τα 3,6 παιδιά για τους Αλγερινούς, τα 3,5 των Τυνήσιων, τα 3,4 των Μαροκινών και τα 3,1 των Τούρκων, μεγέθη που είναι υψηλότερα από ό,τι στις χώρες καταγωγής τους…».
Η πόλη της Λυών είναι ήδη κατά το ένα τρίτο ισλαμική. Το 18% των νεογέννητων παιδιών στη Γαλλία έχει μουσουλμανικά ονόματα. Κατά τη δεκαετία του 1960, το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 1%.
Ένα μέλος του «Παρατηρητηρίου για την Εκκοσμίκευση» αποκάλυψε ότι η περιοχή του Σαίν Ντενί μαστίζεται «από ένα σχέδιο ο σκοπός του οποίου είναι να επιβληθούν οι αρχές του πολιτικού ισλαμισμού». Το Bfmtv πήρε συνέντευξη από τον Φεουζί Μπενχαμπίμπ, κάτοικο του Σαίν Ντενί. Από την άφιξή του από την Αλγερία 25 χρόνια πριν, βρήκε στη Γαλλία την ιδεολογία από την οποία έφυγε από την πατρίδα του. «Για τους ισλαμιστές, είναι ζήτημα εξισλαμισμού της νεωτερικότητας, όχι εκσυγχρονισμού του ισλάμ». Ο Μπενχαμπίμπ ήθελε να δείξει στον δημοσιογράφο χειροπιαστά παραδείγματα της ισλαμοποίησης της πόλης του. Σε ένα κατάστημα παιχνιδιών στο Σαίν Ντενί, μπορείς να βρεις κούκλες τελείως καλυμμένες. Ένα αόμματο αρκουδάκι διακοσμεί τη βιτρίνα. «Στο ισλάμ, η εικόνα είναι ταμπού», εξήγησε. Σε βιβλιοθήκη στην ίδια περιοχή, τα ράφια είναι γεμάτα βιβλία όπως το La voie du musulman, ένα βιβλίο που αφήνουν στο κομοδίνο του κρεβατιού τους πολλοί τζιχαντιστές, το οποίο περιέχει λεπτομέρειες για τις ποινές που πρέπει να επιβάλλονται στους ομοφυλόφιλους: «Πέτα τους από το ψηλότερο κτήριο και αποτέλειωσέ τους με λιθοβολισμό».
Ο βαθμός εξισλαμισμού ξεπερνά το σημείο από το οποίο είναι πραγματικά αδύνατο να σταματήσει η διαδικασία της κοινωνικής και πολιτισμικής αποσύνθεσης. Η Γαλλία, σύμφωνα με τον Αλγερινό συγγραφέα Μπουαλέμ Σανσάλ, είναι εξαιρετικά κοντά στο σημείο αυτό: «Η μυστηριώδης αυτή απειλή, πραγματικά εξαερώνει την κοινωνία. Στο σημείο αυτό, εξαντλημένη, αποθαρρημένη, εισέρχεται σε μια διαδικασία σχετικής υποταγής, επειδή πιστεύει ότι θα κατευνάσει τον εχθρό δίνοντάς του όλο και περισσότερο έδαφος, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του και τελικά μετατρεπόμενη σε υποστηρικτή του. Σε ανθεκτικές κοινωνίες, η διαδικασία αυτή διαρκεί δέκα έτη, σε χαλαρές κοινωνίες όπως η Γαλλία, ένα έτος είναι αρκετό».
Ο Μισέλ Ουελμπέκ, στο πρόσφατο δοκίμιό του, προβλέπει ένα είδος αυτοκτονίας, στο οποίο «προσφέρεις τον λαιμό σου στο μαχαίρι του χασάπη». Ο συγγραφέας Αλαίν Φινκελκρώ έγραψε ότι «η ασταμάτητη πρόοδος αυτού του συστήματος με κάνει να σκέφτομαι ένα πάρτυ τσαγιού στο κατάστρωμα του Τιτανικού».
Το παγόβουνο είναι μπροστά στη Γαλλία. Το επόμενο έτος, η Γαλλία θα αποφασίσει αν θα προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό της ή να συνεχίσει να βουλιάζει. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα εξαπολύσει ένα τσουνάμι που δεν θα σταματήσει στα σύνορά της, αλλά αντιθέτως θα πλημμυρίσει όλη τη Δυτική Ευρώπη.

Από την Ρήξη Νοεμβρίου