ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΕΖΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΝΔΥΛΗ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 

Στις 12 Νοεμβρίου 2021 το ιστολόγιο tourkikanea.gr επεσήμανε ένα βίντεο στο YouTube όπου φαίνεται ότι στο Καπαλί Τσαρσί (Σκεπαστή Αγορά Κωνσταντινούπολης) ένας άντρας ξυλοκοπήθηκε από τους παρευρισκόμενους του επειδή δεν στάθηκε προσοχή την ώρα που χτυπούσαν οι σειρήνες για την ώρα θανάτου του Κεμάλ. Βέβαια στους μελετητές των καθηγητών Δημήτριου Βεζανή (1904-1968) και Παναγιώτη Κονδύλη (1943-1998) αυτή η συμπεριφορά της πλειοψηφίας των τούρκων πολιτών έναντι του ενός που αψήφησε την τελετή για τον Κεμάλ δεν φέρνει καμία έκπληξη. Επιπροσθέτως η παραπάνω συμπεριφορά των τούρκων είναι πολύ σημαντική καθώς αντικατοπτρίζει με μεγάλη ακρίβεια την ισχύουσα κοσμοθεωρία της τουρκικής κοινωνίας.  

Δεν θα ήταν παράδοξο να ισχυριστούμε ότι οι τούρκοι "εφάρμοσαν" σε κάποιο ή ακόμη και σε αρκετό βαθμό τα διδάγματα του Βεζανή περί πολιτειολογίας με αποτέλεσμα να έχουν σήμερα μια κοινωνία που τηρώντας αρκετά συντηρητικά ήθη και έθιμα μπορεί και κρατάει γερά τη συνοχή της. Δηλαδή οι τούρκοι "εφαρμόζοντας" τις θεωρίες του Βεζανή μπόρεσαν να έχουν σήμερα ένα πληθυσμό με σεβασμό στο παρελθόν του ενώ οι Έλληνες έκαναν ακριβώς το αντίθετο με την έλευση της μεταπολίτευσης.
Όμως τι δίδασκε ο Βεζανής που οι Έλληνες σταμάτησαν να διδάσκονται στα σχολεία τους και να εφαρμόζουν στην κοινωνία τους από την μεταπολίτευση και μετά;

Μέρος Πρώτο - Δημήτριος Βεζανής

Ο καθηγητής Δημήτριος Βεζανής στο βιβλίο του "Γενική Πολιτειολογία - Θεωρία του Κράτους, Τεύχος στ" που εκδόθηκε το 1963 εκφέρει τις απόψεις περί Κράτους και Εθνικής Πολιτικής. Συγκεκριμένα επικεντρώνεται σε τέσσερα βασικά σημεία:

1. Η έννοια της Μεγάλης Ιδέας ως μια πραγματική επιδίωξη

Ορίζει ότι ένα έθνος για να μπορέσει να επιζήσει θα πρέπει να ασπάζεται μια ιδέα που το κέντρο βάρους της να είναι η επεκτατικότητα. Συνήθως αυτή η επεκτατικότητα ονομάζεται και ως " Μεγάλη Ιδέα".
Επιπροσθέτως τα κύρια χαρακτηριστικά μιας πολιτικής που θα εξυπηρετεί αυτή την Μεγάλη Ιδέα είναι κατά σειρά προτεραιότητας τα εξής:

1.1) Πληθυσμιακή Πολιτική
Αδιαμφισβήτητα η πληθυσμιακή ανάπτυξη είναι ο θεμελιώδης λίθος της επιβίωσης ενός έθνους. Χωρίς το όμαιμον δεν μπορεί να υπάρξει ούτε το ομόγλωσσον και καταλυτικά ούτε το ομότροπον.

1.2) Λαϊκή και Εθνική Πολιτική
Εδώ ο Βεζανής μιλάει για μια κατάσταση που στοιχεία της υπήρχαν στην εποχή του, δηλαδή ότι η Υψηλή Στρατηγική μιας πληθυσμιακής ομάδας πρέπει να ευνοεί το έθνος της και όχι μια μικρή ελίτ που αποτελεί το κράτος της.

1.3) Οικονομική Πολιτική
Η οικονομία ενός λαού θα πρέπει να προστατεύεται από την κυβέρνηση του. Επεξηγηματικά το κράτος θα πρέπει να επενδύει σε τομείς που θα έχουν σημαντική ζήτηση έτσι ώστε να μην δημιουργείται μεγάλη ανάγκη για εισαγωγές σχετικών προϊόντων που κατασκευάζονται στο εξωτερικό. Για την Ελλάδα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έλλειψη βιομηχανίας αυτοκινήτων ενώ αντίθετα η Τουρκία έχει δημιουργήσει αρκετές τέτοιες βιομηχανίες σε συνεργασία με άλλες χώρες στην επικράτεια της.

Όταν εκλείπει η εσωτερική παραγωγή ή συμπαραγωγή τότε η ανάγκη της ικανοποίησης των πρωτογενών τεχνολογικών αναγκών, όπως η μετακίνηση και τα ηλεκτρονικά συστήματα οδηγούν σε μεγάλες εξαγωγές συναλλάγματος. Για την Ελλάδα αυτή η συγκεκριμένη νευραλγική οικονομική αιμορραγία μπορεί να συνοψιστεί με δύο παραδείγματα. Πρώτον τα βραβεία που συχνά δίνουν οι ξένοι επειδή οι Έλληνες είναι οι καλύτεροι πελάτες τους για την αγορά αυτοκινήτων και δεύτερον το αρκετά παλιό σκίτσο του ΚΥΡ όπου διακωμωδούσε αυτή την κατάσταση αναρωτώμενος αν πρέπει να επιμείνει ελληνικά και να αγοράσει 100 χιλιάδες κανάτια ή να αγοράσει ένα γιαπωνέζικο βίντεο.

Ο Βεζανής έγραφε ότι ο λαός θα πρέπει να μπορεί να βρει εργασία και απασχόληση εντός των ορίων της επικρατείας. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι αυτή η εργασία θα πρέπει να είναι πρωτίστως σε βιομηχανικά και τεχνολογικά συγκροτήματα και δευτερευόντως στην εστίαση και τον τουρισμό. Δηλαδή η πραγματική οικονομική ανάπτυξη πρέπει να βασίζεται στην βιομηχανία και την τεχνολογία αιχμής που εξ ορισμού καλύπτει και την αμυντική βιομηχανία και όχι στις υπηρεσίες.

Επιπροσθέτως ο Βεζανής τόνιζε την αναγκαιότητα της προστασίας της εγχώριας εργασίας μέσω δασμολογικών τειχών που θα μεγάλωναν το κόστος των εισαγόμενων προϊόντων από την εγχώρια παραγωγή.
Σήμερα από την μεταπολίτευση και μετά έχουν συντελεστεί στην Ελλάδα ακριβώς τα αντίθετα με τα παραπάνω.

1.4) Κοινωνική Πολιτική
Ο Βεζανής έδινε μεγάλη σημασία στην εφαρμογή μιας κοινωνικής πολιτικής, δηλαδή την δημιουργία ενός κράτους πρόνοιας, δηλαδή την θέσπιση νομοθεσίας για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών που να ευνοούν την ευημερία των πολιτών.

2. Ο Λαός πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ειδικής μέριμνας του Κράτους

Ο Βεζανής πίστευε ότι το κράτος πρέπει να διαμορφώνει τις κατάλληλες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες έτσι ώστε οι Έλληνες να μπορούν να βρίσκουν απασχόληση στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να μπορούν να παραμένουν στην πατρίδα τους.

3. Το κράτος οφείλει να φροντίζει για την Παιδεία του Λαού

Ο Βεζανής υποστήριζε ότι ο άξονας της Παιδείας πρέπει να είναι η Εθνική Ιδέα. Τούτο δεν σημαίνει απλώς προβολή απλώς της Ιδέας του Έθνους, αλλά την πλήρη εθνικοποίηση της πνευματικής ζωής των Ελλήνων. Για αυτό τον σκοπό η παιδεία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε τέσσερις βασικούς τομείς. 

3.1) Σωματική Παιδεία
Προφανώς η γυμναστική είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας σωστής παιδείας.
3.2) Ψυχική Παιδεία
Η εκπαίδευση που καθορίζεται από το αρμόδιο υπουργείο θα πρέπει να φροντίζει να δημιουργεί φυσιολογικούς ανθρώπους που να θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια.
3.3) Πνευματική Παιδεία ή Μόρφωση
Η πνευματική παιδεία αφορά την σφυρηλάτηση του ιδεώδους και τον καθορισμό των επιδιώξεων κάθε ανθρώπου. Συνοπτικά η προσπάθεια του παιδαγωγού είναι να επιτύχει την εσωτερική καλλιέργεια του παιδιού έτσι ώστε να μπορέσει στο μέλλον να ανταποκριθεί στις ανθρωπιστικές, διαπροσωπικές και επαγγελματικές απαιτήσεις της ζωής.
Δυστυχώς σήμερα στην Ελλάδα τα παιδιά χειραγωγούνται συστηματικά από τα ΜΜΕ έτσι ώστε να απορρίπτουν το κλασσικό σύστημα αξιών. Μια πλειάδα από ρεάλιτι αντικαθιστά την υγιή σκέψη και την αξία της εργασίας με μόδες γεμάτες συναισθηματική αναισθησία και προσπάθειες για τρόπους εύκολου πλουτισμού.
3.4) Κοσμοθεωρητική Παιδεία
Η κοσμοθεωρία (Weltanschauung) είναι η συνολική άποψη ενός ανθρώπου ή ενός συνόλου ανθρώπων για την ζωή, δηλαδή η συγκεκριμένη γωνία προσέγγισης της ζωής και του κόσμου.
Συγκεκριμένα ο Βεζανής πίστευε ότι η πραγματική ευτυχία του ατόμου εξαρτάται από την ευτυχία του συνόλου και καταδίκαζε τα ατομικά ωφελήματα εις βάρος του συνόλου. Ένα παράδειγμα είναι η απαγόρευση της εξαγωγής κάποιου αγροτικού προϊόντος πριν ικανοποιηθούν οι εγχώριες ανάγκες κατανάλωσης. Με αυτό τον τρόπο χάνει ο παραγωγός μια μεγαλύτερη τιμή και μάλιστα σε συνάλλαγμα για το προϊόν του αλλά κερδίζει η κοινωνία λόγω της εξισορρόπησης της εγχώριας εθνικής τιμής επειδή υπάρχει αρκετή προσφορά των προϊόντων.

4. Ούτε το Διεθνές Δίκαιο ούτε η Κοινή Αγορά δύνανται να μας προστατεύσουν από την κατάκτηση και την υποδούλωση

Ο Βεζανής καταδίκαζε τον διεθνισμό και τον θεωρούσε απειλή για την ενίσχυση του ελληνικού πληθυσμού στον ελληνικό χώρο μέσω της δημιουργίας εξωτερικής μετανάστευσης. Επιπροσθέτως δεν υποστήριζε την Κοινή Αγορά επειδή δεν έβλεπε ότι θα υπήρχε κάποια ειδική ανάγκη για την τόνωση και την ενίσχυση του πληθυσμού στον Ελληνικό χώρο, εάν υποτεθεί ότι ο χώρος αυτός θα είχε ενταχθεί σε μια μεγαλύτερη κοινότητα λαών ή κρατών με ελεύθερη διακίνηση υπηρεσιών, αγαθών και χρηματικών εμβασμάτων.

Μέρος Δεύτερο - Παναγιώτης Κονδύλης

Το έργο του Βεζανή μπορεί να συμπληρωθεί από το έργο του Παναγιώτη Κονδύλη. Συγκεκριμένα ο Βεζανής εξηγούσε τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να διατηρήσει μια Στρατηγική Επάρκεια στα Βαλκάνια, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο και την Μικρά Ασία και ο Κονδύλης εξηγεί πως αντιθέτως δημιουργήθηκε μια Στρατηγική Ανεπάρκεια που μια μέρα θα αρχίζει να σφίγγει την Ελλάδα ζητώντας την εδαφική και πληθυσμιακή απομείωση της.

Χωρίς ο Κονδύλης να είναι αυτόπτης μάρτυρας του λαθρομεταναστευτικού και λαθρεποικιστικού προβλήματος που βασανίζει την τελευταία δεκαετία την Ελλάδα, μπόρεσε και πρόβλεψε ότι το ελληνικό κράτος θα κοιτάζει το δικό του συμφέρον και όχι το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας και της ευρύτερης ελληνικής ομογένειας από την Ανατολική Ρωμυλία και Θράκη ως την Τραπεζούντα έως την Κύπρο.

Αναλυτικά ο καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης στο επίμετρο του βιβλίου του "Θεωρία του Πολέμου" σχετικά με τις "Γεωπολιτικές και στρατηγικές παραμέτρους ενός ελληνοτουρκικού πολέμου" αναλύει την έννοια μιας χώρας με βάση τις "Συνιστώσες Γεωπολιτικού Δυναμικού" ως εξής:

Ι. Άμεσος Ζωτικός Χώρος
Ο Κονδύλης διαπιστώνει ότι ο άμεσος ελληνικός ζωτικός χώρος, δηλαδή οι περιοχές που είχαν κατοίκους με ελληνικό πληθυσμό, έχει απομειωθεί σημαντικά. Συγκεκριμένα η παρουσία του ελληνικού έθνους από τον Σάσσωνα και τη Βόρειο Ήπειρο, την Ανατολική Ρωμυλία, την Ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο, τον Πόντο και την Μικρά Ασία συρρικνώθηκε σε ένα κράτος της σημερινής Ελλάδας. Επιπροσθέτως είναι σημαντική η διαπίστωση του Κονδύλη ότι με τον ίδιο τρόπο που το ελληνικό κράτος δεν μπόρεσε να υπερασπίσει την ελληνική ομογένεια στις παραπάνω περιοχές, με τον ίδιο τρόπο υπάρχει περίπτωση αυτό το κράτος μια μέρα να μη μπορεί να υπερασπίσει το ελληνικό έθνος στην σημερινή επικράτεια του.
ΙΙ. Ευρύτερος Ζωτικός Χώρος
Ο ευρύτερος ζωτικός χώρος ορίζεται ως το γεωπολιτικό βεληνεκές της πρωτογενούς ενέργειας ενός έθνους. Για παράδειγμα είναι περιοχές σε άλλα κράτη που κατοικεί μια πληθυσμιακά μεγάλη ελληνική ομογένεια, όπως η Βόρειος Ήπειρος. Επιπροσθέτως ως ευρύτερος ζωτικός χώρος μπορεί να χαρακτηριστεί και μια ελεύθερη, ουδέτερη ή ξένη περιοχή ενδιαφέροντος που όμως εισβάλλει κάποια τρίτη δύναμη. Σήμερα υπάρχει το σχετικό παράδειγμα με την Ουκρανία, την Τουρκία, το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία.
ΙΙΙ. Γεωγραφικές Ιδιαιτερότητες Ζωτικών Χώρων
Για την Ελλάδα αδιαμφισβήτητα λόγω της μορφολογίας του γεωγραφικού χώρου το κρίσιμο όπλο είναι η αεροπορία και σίγουρα η πιο σημαντική μάχη θα δοθεί στον αέρα για την απόκτηση της αεροπορικής υπεροχής.

Συμπεράσματα
Ο καθηγητής Βεζανής προσπαθούσε να δείξει πως η Ελλάδα θα μπορούσε να διατηρήσει το ανθρώπινο ενεργειακό δυναμικό της. Για την ακρίβεια επιχειρηματολογούσε ότι μια άκρως συντηρητική και εθνικιστική κοινωνία θα μπορεί όχι μόνο να επιβιώσει στα εδάφη της αλλά και να επεκταθεί πέρα από αυτά. Από την πλευρά του ο καθηγητής Κονδύλης έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την στρατηγική ανεπάρκεια που διαπίστωνε ότι είχε δημιουργηθεί αρκετά χρόνια αργότερα.

Συμπερασματικά ο κοινός άξονας Βεζανή-Κονδύλη είναι η διαπίστωση ότι η καταστροφή των ομογενειακών πληθυσμών σε περιοχές που εφάπτονται με τα σημερινά ελληνικά σύνορα είχαν εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στην σημερινή Ελλάδα.
Επιπροσθέτως τα συντηρητικά στοιχεία στην τουρκική κοινωνία καταφέρνουν και προσφέρουν μια συνοχή σε ένα ανθρώπινο ενεργειακό δυναμικό που επιζητά την επέκταση του σε νέες περιοχές ενώ δυστυχώς στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Θεόδωρος Κωστής

ΠΗΓΗ: istos.net.gr