Μια παλιά πουτάνα διαμαρτύρεται [της Λάουρας]

Υπεύθυνη δήλωσις

Για να έχουμε ήσυχο το κεφαλάκι μας, τέτοιες πονηρές ημέρες που έρχονται, δηλώνω υπευθύνως ότι, ως διαχειριστής τουτουνού εδώ του ιστολογίου (panusis.blogspot.com), αποκηρύσσω τη βία, την προδοσία, την αφασία, τη μαλακία, τη διαμαρτυρία και όλα τα εις -ια, από όπου και αν προέρχονται και ορκίζομαι πίστη εις την πολυχρονεμένη μας και σεβαστότατη δημοκρατία μας.

Παρακαλώ δε τις αρμόδιες αρχές και πάντες τους ρουφιάνους του καθεστώτος, να μην μου στείλουν από τα εφτά ξημερώματα καμιά αρχή προστασίας πολιτεύματος και με μπουζουριάσουν με την εντελώς ανυπόστατη κατηγορία ότι απειλώ με ανατροπή το πολίτευμα της χώρας, επειδή έλαβα την πρωτοβουλία να δημοσιεύσω τη διαμαρτυρία της Λάουρας, παλιάς και ωραιοτάτης πουτάνας, που είχε κάμει τα κρεβάτια των πιο ακριβών ξενοδοχείων της παλιάς Ελλάδος, να αναστενάξουν.
Καθότι κυρίες και κύριοι μπάτσοι, εισαγγελείς, δικαστές, γραμματείς και συριζαίοι, η Λάουρα είναι καθαρά δημιούργημα της φαντασίας μου και αποτελεί αποκλειστικώς σατιρικό μυθοπλαστικό εύρημα, που στόχον έχει να μας κάμει να γελάσουμε ολίγον, για να μην καταντήσουμε  όλες και όλοι μας σ' αυτόν τον δύσμοιρο τόπο, σαν τη Μεγάλη Παρασκευή.
Άλλο τώρα αν ο πάσα ένας αναγνώστης αναγνωρίζει στο λογοτεχνικό χαρακτήρα της Λάουρας, ένα κομμάτι της ίδιας της πραγματικότητας, την οποία δυστυχώς βιώνουμε όλοι οι Έλληνες [ή τουλάχιστον όσες/οι έχουμε απομείνει ακόμα, μετά τα απανωτά γιουρούσια των εργολάβων της ελληνικής γενοκτονίας]
Βλέπετε καλοί μου δικαστές και παραδικαστές, ο ρόλος της λογοτεχνίας, διαδικτυακής ή έντυπης, ήταν πάντοτε ο ίδιος, από τον καιρό κιόλας του Οβίδιου, που ο αυτοκράτορας Αύγουστος τον εξόρισε στους Τόμους της Μάυρης Θάλασσας, επειδή τον ενοχλούσαν οι αλήθειες που έγραφε.

Ο ρόλος της μυθοπλασίας και της λογοτεχνίας εν γένει, καλοί μου άνθρωποι είναι, διαμέσου του μερικού, να διαυγάζει και να νοηματοδοτεί, το γενικό, της πραγματικότητας.

Η Λάουρα συνεπώς μπορεί να είναι πρόσωπο της φαντασίας μου, ωστόσο είναι και το φάντασμα που κυνηγάει τους πιο μαύρους φοβους της κάθε μίας εξουσίας. Ο τρόμος ότι κάποια στιγμή, οι άνθρωποι που η εξουσία φρονεί πως είναι πρόβατα, να αρχίσουν να συλλογιούνται και να αντι-δρούν ως λογικά όντα. Κι αυτό φυσικά θα σημαίνει ευθύς αμέσως τον θάνατο κάθε είδους δεσποτείας, σατραπείας, σαρδαναπαλισμού, πορνοκρατίας, τυραννίας και μαδουρισίας, είτε αριστερόστροφης, είτε δεξιόστροφης.
Σκεφθείτε μόνον ότι κοτζάμ Οκταβιανός Αύγουστος, άνδρας πολλά άξιος και εξαίσιος κυβερνήτης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το μόνο που κατάφερε εξορίζοντας τον ποιητή και μυθοπλάστη Οβίδιο, ήταν να λερώσει τη δική του ιστορική μνήμη!
Διότι μπορεί μεν ο ποιητής μας, να πέθανε από τον καημό του στην εξορία, ωστόσο άφησε κληρονομιά στην ανθρωπότητα τις περίφημες "μεταμορφώσεις" του.
Μεταμορφώσεις και παραμορφώσεις, που ακόμα συμβαίνουν ανάμεσα στους καθεστωτικούς καραγκιόζηδες της εν Ελλάδι εξουσίας, αυτούς τους πολιτικούς ντενεκέδες δηλαδή, που δεν το έχουν σε τίποτα να μεταμορφωθούν από ένθεοι πατριώτες σε άθεους καταδότες, προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια τους και τα οφίτσια τους, έστω για λίγους μήνες ακόμα...

Ε, αυτά βλέπει, που λέτε, η πάσα μία Λάουρα και βγαίνει η γυναίκα έξω από τα ρούχα της, παρότι εδώ και τρία χρόνια, έχει αποσυρθεί από το επάγγελμα και δεν γδύνεται παρά μόνον όταν της γουστάρει...        

Παρακαλώ θερμά το λοιπόν καλοί μου άνθρωποι της εξουσίας, να μας αφήσετε ελεύθερους εμάς τους μυθοπλάστες, να πλάθουμε τις ιστορίες μας, κι αν τελικώς αυτές οι μυθοπλασίες αποδείχνονται πιο "πραγματικές" κι από την πραγματικότητα, δεν φταίμε φυσικά εμείς, αλλά η πραγματικότητα, που φτιάξατε για εμάς, χωρίς εμάς... 
Αλλάξτε την, αν έχετε τα κότσια, αντί να αλλάζετε κάθε τόσο μούρες κι από καμμενιστές, να μου μεταμορφώνεστε σε σοσιαλιστές ή το αντίστροφο και τούμπαλιν...
Νομίζω;

Και πάμε τώρα στην επιστολή διαμαρτυρία της Λάουρας...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ