Μύθοι και αλήθειες για την 28η Οκτωβρίου

 

του Γ. Δημητρακόπουλου, συνταξιούχου εκπαιδευτικού

«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές» (Διονύσιος Σολωμός)

Θα αναφερθούμε σήμερα στους μύθους και τις αλήθειες για την 28η Οκτωβρίου. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Μύθος 1ος:
Το «ΟΧΙ» το είπε ο λαός κι όχι ο «φασίστας», «γερμανόφιλος» κ.τ.λ. Ι. Μεταξάς. Υπάρχει και μια παραλλαγή του μύθου: Ναι μεν ο Ι. Μεταξάς είπε το «ΟΧΙ», όχι όμως γιατί το ήθελε, αλλά γιατί… αναγκάσθηκε. Αλλιώς, θα τον ανέτρεπε ο λαός!

Η αλήθεια: Ο μύθος αυτός είναι γελοίος, η δε παραλλαγή του ακόμα πιο γελοία. Ασφαλώς το «ΟΧΙ» το είπε πρώτα ο Ι. Μεταξάς και εν συνεχεία το είπε και ο ελληνικός λαός. Αν ο Ι. Μεταξάς είχε πει «ναι» και μέχρι που να καταλάβουν οι Έλληνες τι ακριβώς συμβαίνει, οι Ιταλοί θα είχαν πλημμυρίσει την χώρα. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς το καθεστώς της 4ης Αυγούστου και τον Εθνικό Κυβερνήτη Ι. Μεταξά, δεν θα υφίστατο 28η Οκτωβρίου και το Έπος του ’40 δεν θα γραφόταν ποτέ!

Μύθος 2ος:
Ο ελληνικός λαός πολέμησε κατά του φασισμού.

Η αλήθεια: Εάν κανείς ερωτήσει αυτούς που διαδίδουν τον μύθο για την φύση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, σίγουρα θα απαντήσουν ανεπιφυλάκτως: «ήταν ένα φασιστικό καθεστώς». Πως, λοιπόν, επολέμησε ο ελληνικός λαός κατά του φασισμού, ενώ εκυβερνάτο από ένα επίσης φασιστικό καθεστώς; Με την ίδια λογική (του παραλόγου) κάποιοι Ιταλοί μπορούν να ισχυρισθούν ότι και ο ιταλικός λαός πολέμησε κατά του… φασισμού (του ελληνικού). Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες πολέμησαν υπέρ βωμών και εστιών, υπέρ πατρίδος, κι όχι κατά του οποιουδήποτε πολιτεύματος.

Μύθος 3ος:
Η Ελλάς ήτο στρατιωτικώς απροετοίμαστη για πόλεμο.

Η αλήθεια: Η Ελλάς ήτο πλήρως προετοιμασμένη για πόλεμο, και στρατιωτικώς και ηθικώς, καίτοι ο Ι. Μεταξάς είχε σκοπό να τηρήσει πάση θυσία αυστηρή ουδετερότητα. Το 1936, ο Ι. Μεταξάς είδε την βουλγαρική απειλή και ξεκίνησε την κατασκευή μεγάλων οχυρωματικών έργων, της περίφημης «Γραμμής Μεταξά», που κάλυπτε όλη την μεθόριο με την Βουλγαρία. Η κατασκευή της «Γραμμής Μεταξά» αποπερατώθηκε το 1939. Με την Ιταλία δεν είχαμε βεβαίως κοινά σύνορα –τα αποκτήσαμε το 1939, μετά την αιφνίδια κατάληψη της Αλβανίας από τους Ιταλούς- οπότε ήταν αργά για να κατασκευασθεί κι εκεί μια ανάλογη «Γραμμή Μεταξά». «Εντός δύο και ημίσεος ετών κατορθώσαμεν να δαπανήσωμεν δια την πολεμικήν μας παρασκευήν 9 ½ δισεκατομμύρια δραχμών δια να οπλίσωμεν την Ελλάδα κατά ξηράν, θάλασσαν και αέραν, κατά τρόπον, ώστε υπερήφανα πλέον να δύναται να υπερασπίσει την ακεραιότητάν της και την τιμήν της», διακήρυττε το 1939 ο Ι. Μεταξάς. Έναν χρόνο αργότερα τα λόγια του εκείνα δικαιώθηκαν στα βορειοηπειρωτικά βουνά.

Μύθος 4ος:
Ο Ι. Μεταξάς (ο «Μπαρμπα-Γιάννης» όπως τον αποκαλούσε ο ελληνικός λαός) ήταν «τύραννος», «δικτάτωρ», «καταπιεστής του λαού» κ.τ.λ., το δε καθεστώς του «λαομίσητο».

Η αλήθεια: Κατ’ αρχάς, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν επεβλήθη δια της βίας. Ο Ι. Μεταξάς ήταν ήδη πρωθυπουργός της Ελλάδος από τον Απρίλιο του 1936, με την υποστήριξη όλων των κομμάτων της βουλής – εκτός του ΚΚΕ. Από τότε άρχισε το ΚΚΕ την έφοδο για κατάληψη της εξουσίας, οργανώνοντας απεργίες και αιματηρές συγκρούσεις με τον Στρατό και την Χωροφυλακή. Εξήγγειλε δε γενική πανελλαδική απεργία για την 5η Αυγούστου, που θα σήμαινε την αρχή εμφυλίου πολέμου, όπως στην Ισπανία. ‘Όμως, μια ημέρα νωρίτερα τους πρόλαβε ο Ι. Μεταξάς και με δύο διατάγματα διέλυσε την βουλή και τα κόμματα, ενώ ανέστειλε και ορισμένα άρθρα του Συντάγματος. Έτσι, χωρίς να ανοίξει μύτη, προέκυψε το εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Εν συντομία, μερικά από τα κυριότερα επιτεύγματα του Ι. Μεταξά (τα οποία καταργούνται στις μέρες μας από τις κυβερνήσεις του Μνημονίου):

1ον) Εξαφάνιση της ανεργίας.
2ον) Ίδρυση του ΙΚΑ, της ΓΣΕΕ και της Εργατικής Εστίας.
3ον) Καθιέρωση της αδείας μετ’ αποδοχών.
4ον) Καθιέρωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
5ον) Καθιέρωση του δώρου και των αμειβομένων υπερωριών.
6ον) Καθιέρωση της αργίας της Κυριακής.
7ον) Επιβολή κατωτάτου ορίου μισθών και ημερομισθίων (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα).
8ον) Καθιέρωση της Πρωτομαγιάς ως Εθνικής Εργατικής Εορτής.
9ον) Απαγόρευση της εργασίας ανηλίκων.
10ον) Υποχρεωτική προικοδότηση των εργατριών από τους βιομηχάνους.
11ον) Δωρεάν εισιτήρια στους εργάτες για το θέατρο, τον κινηματογράφο κ.α. εκδηλώσεις, μέσω της Εργατικής Εστίας.
12ον) Πλήρης διαγραφή των αγροτικών χρεών.
13ον) Ίδρυση της Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας (ΕΟΝ).
14ον) Αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού των, ανύψωση του ηθικού των, κατασκευή της «Γραμμής Μεταξά». Τα αποτελέσματα φάνηκαν στο Έπος του ’40.
15ον) Αξιοποίηση του εθνικού πλούτου, με γεωτρήσεις για την ανεύρεση και άντληση των πετρελαίων μας –κατ’ αρχάς- στην περιοχή του Κατακώλου Ηλείας. Εάν δεν ερχόταν ο πόλεμος και διατηρείτο το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, η Ελλάς θα ήτο από την δεκαετία του ’40 μια πάμπλουτη πετρελαιοπαραγωγός χώρα και δεν θα φθάναμε ποτέ στα σημερινά χάλια!
«Λαομίσητος», λοιπόν, ο Ι. Μεταξάς, συμφώνως με τους κομπλεξικούς μαρξιστές. Για να δούμε τι λέει επ’ αυτού ο Μίκης Θεοδωράκης («Καθημερινή» της 29/10/2006): «Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη Μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Έκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά».

Ας πάρουμε και μια δεύτερη γνώμη. Για να δούμε, λοιπόν, τι λέει και ο γνωστός αριστερός συγγραφεύς Βασίλης Ραφαηλίδης («Ιστορία του νεοελληνικού κράτους 1830-1974»): «Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε τον Μεταξά».

Μύθος 5ος:
Όλοι οι Έλληνες πολέμησαν τον εισβολέα ενωμένοι σαν μια γροθιά.

Η αλήθεια: Ναι, όλοι οι Έλληνες πλην των κομμουνιστών. Κι αυτό, γιατί από τον Αύγουστο του 1939 ίσχυε το διαβόητο γερμανο-σοβιετικό σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ. Μόλις άρχισε ο μεγάλος πόλεμος, κι ενώ οι Γερμανοί κατελάμβαναν μία προς μία τις χώρες της Ευρώπης, οι κομμουνιστές των χωρών αυτών αρνούντο –λόγω της ισχύος του συμφώνου- να πολεμήσουν! Είναι χαρακτηριστική η στάση των Γάλλων κομμουνιστών οι οποίοι την ώρα της γερμανικής επιθέσεως κατά της πατρίδος των, έριξαν το γνωστό σύνθημα «Πουρκουά» (γιατί και για ποιόν να πολεμήσουμε;). Τον καιρό εκείνο, πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου πάνω από την πατρίδα μας. Οι Ιταλοί προβαίνουν συνεχώς σε προκλητικές ενέργειες, με αποκορύφωμα τον ύπουλο τορπιλισμό της «Έλλης», ανήμερα της Παναγίας. Τι έλεγε τότε το ΚΚΕ; Με προκήρυξή του τόνιζε: «Ο τορπιλισμός της Έλλης είναι το πιο σοβαρό σημάδι που δείχνει πως η δικτατορία είναι πουλημένη στους Άγγλους ιμπεριαλιστές και πως η Ιταλία πασχίζει να την ξαναφέρει στα νερά της». Η ελληνική πολιτική λοιπόν –σύμφωνα με τους… ατσίδες του ΚΚΕ προκάλεσε τον τορπιλισμό της Έλλης! Όσο, δε, για το ποιός θα ευθύνεται για την επικείμενη ιταλική εισβολή : «…Δεν έχει σημασία, γιατί την ιταλική εισβολή την προκαλεί αυτή τη φορά η τυχοδιωκτική πολιτική της βασιλο-μεταξικής δικτατορίας που δημιουργεί στην Ιταλία ανησυχίες για την ασφάλεια των νώτων της…», τονίζεται στην ίδια προκήρυξη (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Δ΄, σελ. 500-504).

Η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, βρήκε το ΚΚΕ διαλυμένο και τον αρχηγό του Ν. Ζαχαριάδη κρατούμενο στις φυλακές Κερκύρας. Την 2α Νοεμβρίου 1940, η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε μια επιστολή του Ζαχαριάδη για τον πόλεμο, την οποία χρησιμοποιούν σήμερα οι σύντροφοι των Βουλγάρων κομιτατζήδων για να αποδείξουν ότι ήσαν… αντιστασιακοί. Με την επιστολή του αυτή ο αρχηγός του ΚΚΕ –παραδόξως- καλούσε τον ελληνικό λαό να υπερασπισθεί την πατρίδα: «…Στον πόλεμο αυτό, διευθυνόμενο από την κυβέρνηση Μεταξά, πρέπει όλοι να δώσουμε τις δυνάμεις μας μέχρι τελευταίας ικμάδος. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας από τη θέση του α ανήκει στην Ελλάδα και στο λαό της. Οι εργάτες όλου του κόσμου είναι στο πλευρό μας». Ωστόσο, η επιστολή αυτή θεωρήθηκε αργότερα πλαστή από το ΚΚΕ, με άρθρο του Πλουμπίδη (κατοπινού αρχηγού της δολοφονικής εαμικής οργανώσεως ΟΠΛΑ –Ομάδα Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών- περισσότερο γνωστού από την υπόθεση Μπελογιάννη) στον παράνομο «Ριζοσπάστη», τον Μάρτιο 1941, το οποίο τόνιζε: «Ιδιαίτερα, με το δημοσιευμένο στις φυλλάδες του Μεταξά της 2 Νοέμβρη πλαστό γράμμα του μεγάλου μας αρχηγού συν. Ζαχαριάδη, παράσυρε στην αυτοκτονία τον λαό» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 36-37). Ο Πλουμπίδης (μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ) που μαζί με τους Κτιστάκη και Παπαγιάννη ήταν η «γνήσια» (η μη καθοδηγουμένη από την Ασφάλεια και τον Κ. Μανιαδάκη) διοίκηση του ΚΚΕ, είχε ρίξει τον Νοέμβριο του ’40 το σύνθημα «Πόλεμος στον πόλεμο», σύμφωνα με την εντολή της Μόσχας και της Γ΄ Διεθνούς.

Ένα μήνα αργότερα, στις 26 Νοεμβρίου 1940, ο Ζαχαριάδης έγραψε δεύτερη επιστολή, με την οποία κατήγγειλε τον πόλεμο της Ελλάδος ως «ιμπεριαλιστικό» και ζητούσε να σταματήσει αμέσως : «Ενάντια στη θέληση του λαού ο Μεταξάς έκανε και κάνει τον πόλεμο ενάντια στην Ιταλία σα μια επιχείρηση αντιλαϊκή-πλουτοκρατική-καταχτητική-φασιστική-ιμπεριαλιστική. Ο λαός είναι αποφασιστικά ενάντια σ’ ένα τέτοιο πόλεμο. Έξω απ’ αυτά, η Ελλάδα δεν έχει καμμία θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία-Γερμανία» (πηγή: «Ν. Ζαχαριάδη-Συλλογή Έργων», έκδοση Κ.Ε. του ΚΚΕ). Στη συνέχεια, ο Ζαχαριάδης γράφει και τρίτη επιστολή, στις 15 Ιανουαρίου 1941, με την οποία προχωράει ακόμα πιο πέρα: «Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκανε πόλεμο φασιστικό-καταχτητικό… Το αίμα των φαντάρων μας χύνεται άδικα, σήμερα δε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός εισπράττει σε αίμα των παιδιών της Ελλάδας, τους τόκους του κεφαλαίου που διέθεσε το 1935-36 για την παλινόρθωση του Γεωργίου και την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Οι λαοί και φαντάροι της Ελλάδας και της Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέλφια και η συναδέλφωσή τους στο μέτωπο θα σταματήσει τον πόλεμο…».

Κι ενώ τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού αγωνίζονταν στο μέτωπο και απελευθέρωναν τη μία Βορειοηπειρωτική πόλη μετά την άλλη, οι εθνοπροδότες του ΚΚΕ τους καλούσαν να …πετάξουν τα όπλα: «Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δε θέλει δεύτερο Σαγγάριο» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 11-16). Τέλος, ενώ επίκειται η γερμανική επίθεση, στις 18 Μαρτίου 1941, το ΚΚΕ κάνει την ακόλουθη προδοτική- πουρκουάδικη έκκληση: «Η Κ.Ε. καλεί τους φαντάρους, τους ναύτες και τους αεροπόρους μας να πάρουν στα χέρια τους τις διοικήσεις των μονάδων τους, εκλέγοντας προσωρινές επιτροπές, που ν’ αντιπροσωπεύουν όλους, από το στρατιώτη μέχρι το στρατηγό, όσοι συμφωνάνε σε τούτο το πρόγραμμα δράσης: Να προτείνουν ειρήνη στους απέναντι αντιπάλους τους και ν’ απαιτήσουν, απ’ το άλλο μέρος, παραίτηση της κυβέρνησης, σχηματισμό προσωρινής αντιπολεμικής κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας –ειρήνης, σταμάτημα του πολέμου, ακύρωση των συμφωνιών που κλείστηκαν με τους εγγλέζους και προσανατολισμό της χώρας προς τη Σοβιετική Ένωση. Η Κ.Ε καλεί την εργατική τάξη κι ιδιαίτερα τους εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές κι εργάτες πολεμικών εργοστασίων, να εφαρμόσουν ενιαίο εργατικό αντιπολεμικό μέτωπο με όσους συμφωνάνε στην πλατφόρμα του Μετώπου εθνικής σωτηρίας-ειρήνης, συγκροτώντας επιτροπές εργοστασιακές κι επιχείρησης και να παλαίψουν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, με κωλυσιεργία στην παραγωγή, με οικονομικές και πολιτικές απεργίες. Η Κ.Ε καλεί όλο τον εργαζόμενο λαό να πάρει παράδειγμα απ’ τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας που κάνει ότι μπορεί για την αποκατάσταση της ειρήνης στα Βαλκάνια και την πραγματική συνεννόηση όλων των βαλκανικών λαών» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 25-26). Ποιό ήταν «το παράδειγμα απ’ τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας», που καλούσε το ΚΚΕ να μιμηθούμε; Ως γνωστόν, η Βουλγαρία είχε προσχωρήσει στον «Άξονα» και ο «ηρωικός αδελφός λαός της Βουλγαρίας» έραινε με άνθη τους Γερμανούς στρατιώτες που πέρασαν από κει. Σκεφθείτε, λοιπόν, τι μας καλούσε να κάνουμε το βουλγαροκομιτατζήδικο ΚΚΕ!

Τέλος, ακόμα και την ώρα που οι Γερμανοί προήλαυναν στην Ελλάδα, στις 14 Απριλίου του 1941, οι αμετανόητοι προδότες του ΚΚΕ εξέδωσαν την παρακάτω πουρκουάδικη ανακοίνωση- όνειδος, με την οποία μιλάει για «την πλάνη του λαού πως ο πόλεμος ήταν δίκαιος»: «Καλούμε όλο το λαό να σκεφτεί πόσο διαφορετική θα ‘ταν η θέση του, αν η επιστράτευση της 28ης Οχτώβρη 1940 μετατρεπόταν σε λαϊκό ξεσήκωμα. Να σκεφτεί πόσες μανάδες θα χαίρονταν τα παλληκάρια τους, πως η Μακεδονία, ή Θράκη και όλα όσα ακόμα θα χάσουμε, θα γλύτωναν και πως αντί για μαγνητικές νάρκες, μπόμπες, πείνα και καταστροφές, ο λαός μας θα είχε στη χώρα του πραγματική ελευθερία. Να σκεφτεί ακόμα πως αν το σωτήριο αυτό ξεσήκωμα δεν έγινε, αιτία είναι η πλάνη του λαού πως ο πόλεμος ήταν δίκαιος». (πηγή: Το ΚΚΕ από το 1918 έως το 1931», τόμος Α΄, έκδοση Κ.Ε. του ΚΚΕ, Αθήνα 1947, σελ. 518).

Να κρατήσουμε, λοιπόν, το μήνυμα του «ΟΧΙ», απαλλαγμένο από την μαρξιστική προπαγανδιστική χιονοστιβάδα και τους μύθους των εμμίσθων προπαγανδιστών- παραχαρακτών της ενδόξου Ιστορίας μας. Ένα «ΟΧΙ» που είναι ιδιαιτέρως επίκαιρο σήμερα, που οι προδότες ξεπουλάνε την Πατρίδα και την Τιμή μας. Ένα «ΟΧΙ» που χρειάζεται τώρα να ξαναπούμε!

 

ΠΗΓΗ: xrisiavgi.com

Πώς ο Γεωργιάδης έφτασε να διαφημίζει υπηρεσίες και προϊόντα ιδιωτικών εταιριών τον χώρο της ομορφιάς!

Το… πρόμο στην κλινική μαλλιών και στην Κατσαφάδου!

Την ώρα που το πολύπαθο Εθνικό Σύστημα Υγείας ταλανίζεται από δεκάδες προβλήματα, παρά όσα αντίθετα διαμηνύει από τον «άμβωνα» τηλεοπτικών εκπομπών (πρωινών και βραδινών), ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης έχει μετατραπεί σε έναν άτυπο (σε κόντρα με τον θεσμικό του ρόλο) marketing director ιδιωτικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στον χώρο της, χωρίς να έχει αποτινάξει από πάνω του την ιδιότητα του τηλεπωλητή βιβλίων, την οποία επί σειρά ετών υπηρετούσε με συνέπεια και πάθος σε τηλεοπτικούς σταθμούς τοπικής εμβέλειας!

Γιατί δεν μπορεί αλλιώς να χαρακτηριστεί ο σημερινός υπουργός Υγείας, όταν λίγους μήνες μετά την ομολογουμένως πετυχημένη μεταμόσχευση μαλλιών FUE στην ιδιωτική κλινική μαλλιών Bergmann Kord, την οποία φρόντισε να εξυμνήσει – διαφημίσει δημόσια, βάζοντάς τη στην ουσία στον μύλο του αθέμιτου ανταγωνισμού, «αλέθοντας» τις άλλες ιδιωτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο, προχώρησε, από το βήμα ιατρικού συνεδρίου της βιομηχανίας φαρμάκων Bennett, και σε ακόμα μία διαφήμιση εταιρίας.

Η Δήμητρα Κατσαφάδου, της La Vie en Rose

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από του βήματος, αφού προηγουμένως ανέφερε πως ο ίδιος δεν κρατά ιατρικό απόρρητο, εξεδήλωσε πως είναι πολύ ευχαριστημένος από την τοποθέτηση μαλλιών και αποκάλυψε πως έχει κάνει μπότοξ «όχι πολύ, όμως» και καθόλου… λίφτινγκ! Δεν στάθηκε όμως μόνο εκεί, καθώς τόνισε πως βάζει πολύ ωραίες κρέμες της εταιρίας La Vie en Rose, οι οποίες είναι καταπληκτικές, «σας τις συστήνω πραγματικά, είναι το κάτι άλλο», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, κλείνοντας το promotion με τη φράση «ό,τι άλλη απορία έχετε αισθητικής φύσεως θα σας τη λύσω», απευθυνόμενος στους συνέδρους.

Το μόνο, δηλαδή, που δεν έκανε ο υπουργός Υγείας ήταν να βγάλει από το σακάκι του, ως άλλος Κόπερφιλντ, μια κρέμα και να αρχίσει να την περιγράφει όπως έκανε παλιά με τα βιβλία που τηλεπωλούσε! Και το μόνο που έλειπε ήταν να μας αποκαλύψει ποια από τις κρέμες προσώπου βάζει! (Αλήθεια, αυτή με την ταυρίνη ή με το εκχύλισμα από χαβιάρι και φύλλα χρυσού;) Ακόμα μία παράμετρος για τον άτυπο ρόλο του διαφημιστή – υπουργού, τον οποίο έχει πάρει τόσο ζεστά καταπώς φαίνεται: Πριν από λίγες ημέρες επισκέφτηκε την Κεντρική Κλινική της Bergmann Kord στο Χαλάνδρι, στο πλαίσιο του σεμιναρίου που πραγματοποιήθηκε με στόχο την εκπαίδευση 25 νέων συνεργατών από τη βόρεια Ευρώπη στη μεταμόσχευση μαλλιών, με τον ίδιο να δίνει μπροστά στους νέους συνεργάτες «ψήφο εμπιστοσύνης» στην εταιρία στην οποία έβαλε ο ίδιος μαλλιά και για την οποία θα εργάζονται εφεξής!

Με την κυρία Κορδερά, της Bergmann Kord, λίγο μετά την εμφύτευση μαλλιών. 

Φωτό κάτω: Στην κλινική της εταιρίας στο Χαλάνδρι κατά τη διάρκεια promotion επίσκεψης

Και μπορεί όλα αυτά να προκαλούν θυμηδία και τα βίντεο και οι φωτογραφίες να αποτελούν ένα πρώτης τάξης υλικό για τους «Ράδιο Αρβύλα», που ξεκινούν στον ΑΝΤ1, όμως κάθε άλλο παρά γέλιο μπορούν να προκαλούν. Και μπορεί πράγματι, για να επιστρέψουμε στις κρέμες του υπουργού Υγείας, η ιστορία της Δήμητρας Κατσαφάδου, της ιδιοκτήτριας της La Vie en Rose, να μοιάζει σαν παραμύθι, μια και κατάφερε χάρη στο πάθος της για τα καλλυντικά (από την κουζίνα του σπιτιού της και τις κατσαρόλες στα οποία τα έφτιαχνε) να εξελιχθεί σε κολοσσό της ελληνικής αγοράς, όμως η άτυπη διαφημιστική εμπλοκή του Γεωργιάδη έχει προκαλέσει σάλο. Δεν είναι και λίγοι, για παράδειγμα, οι χρήστες social media που λένε πως θα μπορούσε ο υπουργός να πρωταγωνιστήσει σε μια από τις εκκεντρικές (κατά πολλούς) τηλεοπτικές διαφημίσεις της La Vie en Rose, κρατώντας τις κρέμες και φωνάζοντας με τη χαρακτηριστική τσιριχτή φωνή: «Τις… λιγουρεύεστε;».

Τα μπράβο για τις δωρεές

Λίγες ώρες, δε, μετά τον σάλο που ξέσπασε ο κ. Γεωργιάδης σε τηλεοπτική εκπομπή του Action 24 έσπευσε να διευκρινίσει πως όλα αυτά τα είπε διότι η (ακομμάτιστη, όπως δηλώνει η ίδια) κυρία Κατσαφάδου (η οποία εξεπλάγη όταν είδε το βίντεο του Αδωνη Γεωργιάδη) έχει στηρίξει ουσιαστικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας ΕΣΥ προσφέροντας σημαντικές δωρεές, ύψους εκατομμυρίων ευρώ, για την ανακαίνιση νοσοκομείων και την προμήθεια ιατρικού εξοπλισμού, όπως αξονικοί τομογράφοι. «Αν υπήρχαν και άλλοι που θα έκαναν τέτοιες δωρεές, θα τους διαφήμιζα κι εκείνους.

Σε αυτή τη χώρα πρέπει να αναγνωρίζουμε το καλό», τα on air λόγια του. Και πράγματι η κυρία La Vie en Rose είναι άξια συγχαρητηρίων, όμως, όπως και να έχει, δεν χρήζει διαφήμισης από υπουργό και μάλιστα αυτόν της Υγείας, ο οποίος, αν κάνουμε λάθος, ας μας διορθώσει, δεν έχει μιλήσει δημόσια σε συνέδρια για την προσφορά συνταξιούχων που έκαναν δωρεές σε νοσοκομεία. Ακόμη κι όταν απεβίωσε η Αθηνά Παπαχρήστου, η συνταξιούχος αγρότισσα που το 2023 είχε δωρίσει από το υστέρημά της ένα ασθενοφόρο στον τομέα ΕΚΑΒ Μεσολογγίου, ο πάντα λαλίστατος υπουργός είχε γράψει στο twitter/X τις εξής 11 λέξεις: «Ειλικρινή συλλυπητήρια, την ευχαριστούμε για την προσφορά της. Παράδειγμα προς μίμηση».

Προεκλογικό μάρκετινγκ στα γραφεία «εκλογικο κέντρο» γνωστής ασφαλιστικής εταιρίας!

Τα μαθήματα promotion, όμως, στην περίπτωση του Γεωργιάδη γίνονται κάποιες φορές ακόμη και εν μέσω προεκλογικής περιόδου! Oπως λίγες ημέρες πριν στηθούν οι κάλπες για τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου του 2023, όταν είχε επισκεφθεί τα γραφεία της ασφαλιστικής εταιρίας NOS Insurance Services, αναρτώντας και σχετικό βίντεο στο TikTok (τι ωραία, αλήθεια, διαφήμιση ιδιωτικής εταιρίας!).

Εκεί, ο διευθύνων σύμβουλός της, Αλέξιος Λιάγκας, απευθυνόμενος στους εργαζομένους του και έχοντας δίπλα του τον Γεωργιάδη, τους απείλησε ευθέως για το τι θα ψηφίσουν στην κάλπη! «Ο υπουργός τα λέει ήπια. Εγώ σας τα είπα χθες πιο έντονα. Δεν υπάρχει επιλογή εδώ. Η δουλειά μας, η καθημερινότητά μας, το μέλλον μας εξαρτώνται πάρα πολύ από μια χώρα κυβερνημένη. Με μια σωστή κυβέρνηση. Ημασταν παρέα όταν ήταν κλειστές οι τράπεζες, παιδιά, και θυμάστε τι γινόταν. Και στα τηλέφωνα, και με τους συνεργάτες μας, και με τον κόσμο, και με τις αποζημιώσεις.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης με τον Αλέξιο Λιάγκα (δεύτερος από αριστερά), διευθύνοντα 

σύμβουλο της ασφαλιστικής εταιρίας NOS Insurance Services

Εγώ δεν είμαι τόσο δημοκρατικός σε αυτά τα πράγματα και σας το έχω αποδείξει. Είμαι, όμως, δίκαιος. Επειδή είναι άδικο να την πληρώσουμε όλοι γιατί κάποιοι έχετε αποφασίσει να επαναστατήσετε για τους χ, ψ λόγους. Πρέπει να το συζητήσουμε», με τον υπουργό να ακούγεται να λέει ότι «καθένας ψηφίζει ό,τι θέλει», θέλοντας να ελαφρύνει προφανώς τον κλίμα.

Οπως ήταν λογικό, και τότε είχε ξεσπάσει σάλος στο διαδίκτυο για τον ωμό εργοδοτικό τραμπουκισμό με σπόνσορα τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος, αντί να ζητήσει συγγνώμη, υπερασπίστηκε τον Αλέξιο Λιάγκα, λέγοντας ότι ο εργοδότης έκανε χιούμορ και συνέχισε: «Ο άνθρωπος, για να είμαι ειλικρινής, έχει καεί στον χυλό όταν το 2015 είχε μια εταιρία που χρεοκόπησε όταν ήρθαν τα capital controls και είπε “παιδιά, εγώ χρεοκόπησα το ’15, δεν πιστεύω να γίνει κάνα λάθος τώρα και να τρελαθώ”».

«Καμπάνια» και για το… γυμναστήριο της Πάζιου

Ο υπουργός Υγείας, όμως, συνδυάζει με επιτυχία το διαφημιστικό μάρκετινγκ και με το influencing! Για του λόγου το αληθές, αρκούσε ένα βίντεο στο TikTok για να πληροφορηθούμε και τις γυμναστικές ανησυχίες τις οποίες έχει αναλάβει η γυμνάστρια τηλεπερσόνα και «πειρασμός» του Instagram, Χριστίνα Πάζιου, αγαπημένη γυμνάστρια πρωινών εκπομπών και παρουσιαστριών κατά το παρελθόν, όπως της Ελένης Μενεγάκη!

«Όσο η υγεία του υπουργού είναι στα χέρια μου, η υγεία του κράτους είναι στα καλύτερα χέρια. Συμφωνείς;» ρωτούσε η Χριστίνα Πάζιου τον κ. Γεωργιάδη στο βίντεο που ανέβασε περιχαρής στον λογαριασμό της στο TikTok, με τον υπουργό, που φορούσε αθλητικό μπλουζάκι, να χασκογελά και να συμφωνεί! Σε εκείνο δε, διάρκειας δέκα δευτερολέπτων βιντεάκι, η Πάζιου είχε ταγκάρει και την τοποθεσία, αναγράφοντας το όνομα του γυμναστηρίου της (πρόκειται για το Gymaginario, που βρίσκεται στην Αριστοτέλους 18, στο Politia Tennis Club, στην Πολιτεία), έτσι για να είναι ακόμη πιο επαγγελματικό το μάρκετινγκ του κυρίου υπουργού.

Πηγή: Εφημερίδα Espresso

Συνταγματάρχης Γκίκας Τρίπος: Ο ανάπηρος πολέμου χωρίς πόδια που άνοιγε τις στρατιωτικές παρελάσεις (βίντεο)

Ο Συνταγματάρχης Γκίκας Τρίπος, ανάπηρος πολέμου του αλβανικού μετώπου που συγκλόνιζε όταν άνοιγε τις παρελάσεις, «έφυγε» από τη ζωή τον Νοέμβριο του 2012.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Μελέτη σοκ από το LSE: Η Ελλάδα μετατρέπεται σε «οικονομία των καφέ» – Καμία επένδυση σε καινοτομία και ανάπτυξη

  

Μια νέα μελέτη του Ελληνικού Παρατηρητηρίου της London School of Economics (LSE), με τίτλο «The Café Economy», φέρνει στο φως μια σκληρή αλήθεια για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα: η χώρα έχει παγιδευτεί σε ένα οικονομικό μοντέλο «με πήλινα πόδια».

Δεν επενδύει στην καινοτομία

Ένα μοντέλο που βασίζεται υπερβολικά σε χαμηλής παραγωγικότητας τομείς, όπως η εστίαση και ο τουρισμός, αντί να επενδύει στην καινοτομία και την τεχνολογική αναβάθμιση.

Οι ερευνητές Μιχάλης Νικηφόρος, Βλάσης Μισσός, Χρήστος Πέρρος και Νικόλαος Ροδουσάκης περιγράφουν την Ελλάδα ως μια «οικονομία των καφέ», όπου ο δυναμισμός των εστιατορίων, των μπαρ, των ξενοδοχείων και των βραχυχρόνιων μισθώσεων δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ανάπτυξης, αλλά στην πραγματικότητα αποδυναμώνει την παραγωγική βάση της χώρας.

Από τα μνημόνια στην “οικονομία της σερβιτόρας”

Σύμφωνα με τη μελέτη, τα χρόνια της λιτότητας και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (2010–2018) οδήγησαν όχι σε αύξηση παραγωγικότητας, όπως είχε υποσχεθεί το μνημονιακό αφήγημα, αλλά στο αντίθετο αποτέλεσμα.

Ιστορική οπισθοδρόμηση

Η εργασιακή παραγωγικότητα στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 16% μεταξύ 2009 και 2024, ενώ οι πραγματικοί μισθοί κατέρρευσαν κατά 26% έως 35% — και σε ορισμένους τουριστικούς κλάδους έως και 60%.

Η στροφή της απασχόλησης προς τον τομέα της φιλοξενίας και της εστίασης (AFSA) εξηγεί περίπου το ένα τρίτο της συνολικής πτώσης της παραγωγικότητας.

Παράλληλα, εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας σε μεταποίηση, βιομηχανία και υψηλή τεχνολογία χάθηκαν, με αποτέλεσμα μια ιστορική οπισθοδρόμηση.

Μια οικονομία δύο ταχυτήτων

Η Ελλάδα, σύμφωνα με τους ερευνητές, εξελίσσεται σε μια “διττή οικονομία”:

Από τη μία πλευρά, ένας υπερδιογκωμένος τουριστικός και υπηρεσιακός τομέας που απορροφά φθηνό, συχνά ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό και από την άλλη, οι παραγωγικοί κλάδοι που συρρικνώνονται.

Η μελέτη υπογραμμίζει ότι ο τουρισμός λειτουργεί ως «ασφαλιστική βαλβίδα» για την ανεργία, απορροφώντας εργαζόμενους μέσω συμπίεσης των μισθών, αλλά χωρίς να παράγει μακροπρόθεσμη ευημερία.

Ένα από τα πιο ανησυχητικά ευρήματα αφορά τους νέους εργαζόμενους.
Η απασχόληση στον τουρισμό και την εστίαση αυξήθηκε κατά 87% την περίοδο 2009–2023, αλλά οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, με άνθιση της μερικής και επισφαλούς εργασίας.

Παράλληλα, το μορφωτικό επίπεδο αυτών των εργαζομένων έχει αυξηθεί δραματικά: η Ελλάδα διαθέτει πλέον ένα από τα υψηλότερα ποσοστά “υπερκαταρτισμένων” νέων στην Ευρώπη (86%), με πτυχιούχους να εργάζονται ως σερβιτόροι, ρεσεψιονίστ ή εποχικοί υπάλληλοι.

Η “διπλή όψη” του τουριστικού θαύματος

Η “οικονομία των καφέ” έχει, σύμφωνα με τη μελέτη, και θετικά στοιχεία:

βοήθησε στη βελτίωση του εξωτερικού ισοζυγίου, καθώς το ταξιδιωτικό ισοζύγιο βελτιώθηκε κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2009 και 2023, μειώνοντας το συνολικό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών. Όμως, το τίμημα είναι βαρύ.

Η υπερ-εξάρτηση από τον τουρισμό προκαλεί περιβαλλοντική και κοινωνική φθορά, φαινόμενα «υπερτουρισμού», οικιστική κρίση με ανεξέλεγκτες αυξήσεις ενοικίων λόγω Airbnb, και οικονομική εξάρτηση από τη διεθνή ζήτηση.

Η μελέτη του LSE αποτελεί ηχηρή προειδοποίηση: χωρίς μια στρατηγική ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης και χωρίς πολιτικές που να ενισχύουν την καινοτομία, την τεχνολογία και την εγχώρια παραγωγή, η Ελλάδα κινδυνεύει να παγιωθεί σε μια οικονομία χαμηλών αποδόσεων και χαμηλών προσδοκιών.

Οι συγγραφείς καλούν σε νέα αναπτυξιακή πολιτική που θα προάγει την παραγωγικότητα και την κοινωνική συνοχή.
Όπως καταλήγουν, «Αν δεν αλλάξει πορεία, η “οικονομία των καφέ” δεν θα είναι μια προσωρινή φάση προσαρμογής, αλλά μια μόνιμη κατάσταση στασιμότητας για τις επόμενες δεκαετίες».

H έρευνα “The Café Economy” του LSE φωτίζει το πιο κρίσιμο ερώτημα για την Ελλάδα του μέλλοντος: θέλει να είναι χώρα ανάπτυξης ή χώρα εξυπηρέτησης;

ΠΗΓΗ: karditsastakra.com

Ἀκυβέρνητη εἶναι μιά χώρα ὅταν ἐγκληματίες διώκουν ἀξιωματούχους

  

Καί ἡ νύκτα «διοικεῖ» τήν ἡμέρα – Σόκ ἀπό τήν κατάθεση τοῦ στελέχους τοῦ ΟΠΕΚΕΠΕ Παρασκευῆς Τυχεροπούλου στήν Ἐξεταστική – Ἐμπλοκή πρώην ὑπουργοῦ Ἀγροτικῆς Ἀναπτύξεως γιά τόν ὁποῖο δέν ἔχει ἐπέλθει παραγραφή

H χώρα εἶναι ἀκυβέρνητη. Ἡ περίφημη «σταθερότητα» τήν ὁποία ἐπικαλεῖται ἡ Κυβέρνησις σέ μιάν ἀπέλπιδα προσπάθεια νά κερδίσει «πόντους» δέν ὑπάρχει. Τό Κράτος Δικαίου ἔχει καταλυθεῖ. Ἡ διερεύνησις τοῦ σκανδάλου τοῦ ΟΠΕΚΕΠΕ ἀποκαλύπτει αὐθαιρεσίες καί παρεμβάσεις ἐγκληματικῶν στοιχείων σέ δημοσίους λειτουργούς, πού ὁδηγοῦν στό συμπέρασμα ὅτι ὁ θεσμικός ἔλεγχος ἔχει ἀπολεσθεῖ.

Πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἐτέθη ἀπό τόν κ. Εὐάγγελο Βενιζέλο ζήτημα κυβερνησιμότητος τῆς χώρας καί ὁ Πρωθυπουργός ἔσπευσε νά ἀπαντήσει διά ραδιοφωνικῆς συνεντεύξεως, ἀκριβῶς ἐπειδή γνωρίζει ὅτι πρόβλημα ὑπάρχει. Χθές ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος στόν ὁποῖο ἐτέθη σχετική ἐρώτησις ἀντί ἐπιχειρημάτων προτίμησε νά ἐπικαλεσθεῖ τίς δημοσκοπήσεις. Ὑπεστήριξε ὅτι εἶναι μιά Κυβέρνησις «δεύτερης τετραετίας καί μάλιστα μετά τά μισά τῆς δεύτερης τετραετίας προηγεῖται σταθερά δημοσκοπικά ἀπό τό ὅποιο δεύτερο κόμμα». Θεώρησε λοιπόν τήν συζήτηση περί κυβερνησιμότητος «ἐκτός θέματος» προσθέτοντας ὅτι «δικαίωμα τοῦ καθενός νά συζητάει ὅ,τι ἐπιθυμεῖ, ἀλλά καλό εἶναι νά πατᾶμε ἐπάνω στή γῆ».

Πράγματι, καλό εἶναι νά «πατᾶμε στή γῆ» καί νά ἔχουμε συναίσθηση τῆς πραγματικότητος. Διότι, τήν στιγμή πού διετύπωνε αὐτούς τούς ἰσχυρισμούς ὁ κ. Μαρινάκης, ἀπεκαλύπτοντο «σημεῖα καί τέρατα» σχετικά μέ τά ἔργα καί τίς ἡμέρες τοῦ ἁμαρτωλοῦ ΟΠΕΚΕΠΕ καί τῶν ἐγκληματικῶν στοιχείων πού ἐμπλέκονται στίς παράνομες ἐπιδοτήσεις. Ἡ διευθύντρια τοῦ ὀργανισμοῦ Παρασκευή Τυχεροπούλου, ἡ ὁποία, ὡς γνωστόν, ἀδρανοποιήθηκε λόγῳ τῆς ἐπιμονῆς της νά προσπαθεῖ νά ἀποτρέψει τίς παρανομίες, ὁμίλησε γιά κλῖμα φόβου πού ἐκαλλιεργεῖτο ἀπό τήν διοίκηση σέ ἀγαστή σύμπραξη μέ κατηγορούμενο. Ὁμίλησε ἀκόμη γιά ἀπειλητικά τηλεφωνήματα στό σπίτι της, ἀποκαλύπτοντας ὅτι αὐτά ἔφθασαν νά τά ἀκούσουν καί τά παιδιά της. Στό πλέγμα αὐτῶν τῶν παρανομιῶν, τό γεγονός ὅτι ἔγιναν τηλεφωνικές παρεμβάσεις γιά νά ἐμποδισθοῦν καταγγελίες στήν Οἰκονομική Ἀστυνομία φαίνεται νά εἶναι τό ὀλιγώτερον. Σέ μιάν εὐνομούμενη χώρα ὅμως αὐτό θά ἦταν ἀρκετό γιά νά γίνει σεισμός. Στήν «κυβερνήσιμη» ἐν τούτοις Ἑλλάδα εἶναι ἁπλῶς ἕνα «πταῖσμα». Στήν ἴδια κατηγορία ἐντάσσεται καί τό γεγονός ὅτι ἡ κ. Τυχεροπούλου ἀπεμακρύνθη ἀπό τήν διευθυντική της θέση ἀφοῦ ἔγινε προσπάθεια σπιλώσεώς της ἀπό τήν διοίκηση καί κλειδώθηκε μέ λουκέτο τό ἐρμάριο μέ τά προσωπικά της ἀντικείμενα. Καί ὅλα αὐτά ἐν γνώσει τοὐλάχιστον ἑνός ἐκ τῶν διατελεσάντων ὑπουργῶν. Αὐτή δέν εἶναι εἰκόνα «κυβερνήσιμης» χώρας.

Καί τοῦτο προφανῶς τό γνωρίζει ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος, ὁ ὁποῖος κατά τήν χθεσινή ἐνημέρωση παρεδέχθη ὅτι ἡ Κυβέρνησις «πρέπει νά τρέξει πολύ γρήγορα στόν ἑπόμενο ἑνάμιση χρόνο γιά νά πείσει ξανά τούς πολῖτες». Ἔχει δηλαδή ἀντιληφθεῖ ὅτι οἱ πολῖτες ἀμφισβητοῦν τήν ἱκανότητα τῆς Κυβερνήσεως νά κυβερνήσει. Καί δέν εἶναι βεβαίως ἐπιχείρημα ὁ ἕτερος ἰσχυρισμός, ὅτι «ἄν τό πρόβλημα θεωροῦν κάποιοι ὅτι εἶναι στήν Κυβέρνηση, τότε στήν ἀντιπολίτευση πῶς θά τά χαρακτηρίσουν;». Ἡ ἀνικανότης τῆς ἀντιπολιτεύσεως εἶναι ἕνα πρόσθετο τεκμήριο δυσλειτουργία τῶν θεσμῶν. Καί δέν ἐξιλεώνει τήν Κυβέρνηση οὔτε τήν καθιστᾶ περισσότερο ἱκανή νά κυβερνήσει. Ἀπεναντίας, φαίνεται ὅτι ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Κυβερνήσεως ἀρέσκεται νά θέτει τόν πῆχυ χαμηλά. Διότι γνωρίζει ὅτι ἡ Κυβέρνησις γιά «ἅλματα» δέν εἶναι πλέον ἱκανή.

ΠΗΓΗ: Εφημερίς Εστία, 25 Οκτωβρίου 2025

Η ελληνική ψυχασθένεια

  

Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*

Τρία σύγχρονα στιγμιότυπα, ένα διαφημιστικό βίντεο του υπουργείου Παιδείας με μοναδικό μαθητή έναν αλλοεθνή, η δημόσια δήλωση του πρωθυπουργού ότι είναι «αντινατιβιστής» και η έπαρση παλαιστινιακών σημαιών από την Αριστερά αποκαλύπτουν ένα κοινό ψυχολογικό υπόστρωμα: τη σύγχυση ταυτότητας ενός λαού που μισεί τον εαυτό του.

Δεν πρόκειται για απλές ιδεολογικές πράξεις, πρόκειται για τη συλλογική προσπάθεια ενός πολιτισμού που παλεύει να ξεχάσει ποιος είναι, μήπως και απαλλαγεί από το βάρος της Ιστορίας του.

Το πρώτο γεγονός, το διαφημιστικό βίντεο, φανερώνει τη βαθιά ανάγκη της χώρας να παρουσιάσει τον εαυτό της «εκσυγχρονισμένο, ανεκτικό, δυτικότροπο», επειδή διακατέχεται συλλογικά από κόμπλεξ κατωτερότητας. Στην ψυχολογική γλώσσα του Jung, είναι η μάσκα του προσώπου (persona) που φοράει η ελληνική κοινωνία για να γίνει αποδεκτή από τον «Ισχυρό Άλλον». Ο Έλληνας δεν προβάλλει τον εαυτό του όπως είναι, αλλά όπως φαντασιώνεται ότι θα έπρεπε να είναι, επειδή έχει ανάγκη να θεωρηθεί «προοδευτικός και δημοκρατικός».

Όμως, κάτω από τη μάσκα το ασυνείδητο βοά, δημιουργεί εσωτερικές συγκρούσεις, με αποτέλεσμα τη συλλογική κατάθλιψη. Χιλιάδες χρόνια Ιστορίας, καταπιεσμένες μνήμες, ο δημιουργός, ο φιλόσοφος, ο πολεμιστής νιώθουν παραγκωνισμένοι και περιφρονημένοι. Η χώρα δεν παράγει πλέον επιστήμη, τέχνη, πολιτισμό. Η Παιδεία, που κάποτε έπλαθε ψυχές, έγινε μηχανή ενοχής ελληνικότητας.

Το δεύτερο παράδειγμα, η δήλωση του πρωθυπουργού ότι είναι «αντινατιβιστής», δηλαδή ότι είναι κατά των Ελλήνων, αναδεικνύει τον μηχανισμό που ο Fromm αποκαλεί «φυγή από την ελευθερία». Παρά το γεγονός ότι η λύση βρίσκεται μπροστά στα μάτια του, ο ηγέτης επιλέγει να αρνηθεί την ίδια την έννοια της ελληνικότητας επειδή είναι ευκολότερο να απαρνηθείς μνήμες παρά να τις ανακαλέσεις. Είναι ο φόβος της ελευθερίας ντυμένος με τον μανδύα της «προόδου», έτσι ώστε αντί της δημιουργικής αυτοκριτικής να καλλιεργείται η προσωπική αυτοϋποτίμηση, που θεωρεί την επίκληση των ταυτοτήτων ως απειλή και κόπωση. Το αποτέλεσμα είναι πολιτική ψυχρότητα, απουσία οράματος, μια χώρα χωρίς ιδεολογικό κέντρο βάρους.

Το τρίτο παράδειγμα, η έπαρση των παλαιστινιακών σημαιών από τους κομμουνιστές, συμπληρώνει το μοτίβο. Εδώ έχουμε την «ανάγκη της προβολής μιας παρηκμασμένης ιδεολογίας σε ένα ξενικό σύμβολο». Όταν το δικό σου ιερό έχει καταρρεύσει, το αναζητάς στα ιερά των άλλων. Η ταύτιση με ξένες ιστορικές αφηγήσεις εις βάρος της δικής σου είναι σημάδι πολιτισμικής και ψυχολογικής αστάθειας. Είναι αυτό που ο Jung αποκαλεί «ενεργοποίηση της σκιάς» – η ψυχή προβάλλει έξωθεν όσα δικά της δεν αντέχει να δει μέσα της.

Όλα, λοιπόν, και αυτά και χιλιάδες άλλα, συγκλίνουν προς μια βαθύτερη ψυχολογική αλήθεια. Η Ελλάδα πάσχει από απώλεια συλλογικού Εγώ, αυτοπεποίθησης και ταυτότητας. Από τον Nietzsche ως τον Eliade γνωρίζουμε ότι, όταν ένας πολιτισμός πάψει να πιστεύει στα δικά του ιερά, μετατρέπεται σε θέατρο σκιών από κινούμενα σώματα, όπου οι ψυχές απουσιάζουν. Η χώρα τρεκλίζει ανάμεσα στη νοσταλγία και τη μίμηση, ανίκανη να συνθέσει το αφήγημά της. Οι Έλληνες διδάχθηκαν μετά τη Μεταπολίτευση ότι η Ιστορία, η πίστη, η παράδοση και η πολιτισμική ταυτότητα είναι ύποπτες και επικίνδυνες έννοιες, με αποτέλεσμα οι επόμενες γενιές να αναπτύξουν μια νευρωτική απόρριψη κάθε συλλογικού και ιστορικού συμβόλου. Αυτή η αντίδραση είναι σχιζοφρενική.

Αντί να επεξεργαστούμε το τραύμα, το στρέφουμε εναντίον του ίδιου μας του εαυτού. Κάθε φορά που βλέπουμε την ελληνική σημαία αισθανόμαστε μίσος, κάθε φορά που αναφερόμαστε στον ελληνικό πολιτισμό σπεύδουμε να ζητήσουμε «συγγνώμη» από τον εαυτό μας. Η σύγχρονη ελληνική παρουσία είναι μια ψυχολογική αυτοακύρωση εξουσίας και εξουσιαζομένων. Η Αριστερά κατέρρευσε, δεν έχει πλέον αφήγημα, η Δεξιά ποτέ δεν είχε υπαρξιακή αναζήτηση πέρα από τη διαχείριση. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κομβικό ιστορικό σημείο. Ουδείς γνωρίζει εάν η ψυχή θα επιστρέψει στο σώμα ή η χώρα θα εξαφανιστεί.

*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

ΠΗΓΗ: www.dimokratia.gr