Αχιλλέας Ξανθάκης
Οργασμός αναλύσεων αυτή την εποχή, για την Ουκρανία, τον Trump, την Ρωσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση…
Δεκάδες αναλυτών σε εκατοντάδες ιστοσελίδες, με ακροδεξιά οπτική ή με φιλελεύθερα φίλτρα ή με κεντροαριστερή ατζέντα, μας λένε τι θα κάνει ο Macron, ή τι σχεδιάζει η Ευρώπη, ή πόσο μάγκας ή επικίνδυνος είναι ο Trump και οι επιτελείς του…
Την αλήθεια είπε σε «μηδενικό χρόνο» ο Trump, κατά την διάρκεια της επεισοδιακής συνάντησης στο Λευκό Οίκο με τον ναρκομανή Zelensky, όταν σε κάποια στιγμή απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους είπε: «όλο αυτό βέβαια, είναι καλή τηλεόραση».
Όλοι αυτοί οι φωτισμένοι αναλυτές, μου θυμίζουν ιατροδικαστές που κάνουν νεκροψία, αλλά χωρίς να έχουν μπροστά τους το πτώμα! Κανείς δεν έχει αγγίξει την πραγματική «αιτία θανάτου» και πως θα μπορούσε, χωρίς να εξετάζει τον νεκρό, αλλά κάνοντας εικασίες.
Είναι δεδομένο πως ο πόλεμος στην Ουκρανία και έχει κριθεί και έχει τελειώσει. Μέχρι να μπουν οι υπογραφές και να σιγήσουν τα όπλα, κάποιοι άτυχοι θα αποτελέσουν τα τελευταία θύματα, η τύχη των οποίων κρίνεται στην μοιρασιά.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή αλλαγής της παγκόσμιας πολιτικής τους. Την αλλαγή αυτή επιβάλλουν τα εκτεταμένα δεινά που έχουν επιφέρει οι δεκαετίες άφθονου αλλά και άσκοπου πολέμου. Ένα σύστημα που εφευρέθηκε μετά τον Β’ΠΠ και που είχε καταγγείλει ακόμη και ο Dwight Eisenhower (Aik) όταν στον λόγο του στην παράδοση της Προεδρίας στον John F. Kennedy είχε τονίσει:
«Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο στρατιωτικό–βιομηχανικό σύμπλεγμα να αποκτήσει αθέμιτη επιρροή στην κυβέρνηση… Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στο βάρος αυτού του συνδυασμού να απειλήσει τις ελευθερίες μας ή τις δημοκρατικές διαδικασίες».
Αυτό το σύστημα έδωσε κέρδη πέραν από κάθε φαντασία στο συγκεκριμένο lobby. Όμως ταυτόχρονα στραγγάλισε την αμερικανική βιομηχανική παραγωγή, εξόρισε επιχειρήσεις και βάθυνε όσο ποτέ το καπιταλιστικό χάσμα στην αμερικανική κοινωνία.
Οι τελευταίοι Πρόεδροι που το υπηρέτησαν, προσπάθησαν να στρέψουν την ματιά του κόσμου από το πρόβλημα, εφαρμόζοντας τις διεφθαρμένες woke ατζέντες και δημιουργώντας την political correct φίμωση. Ακόμη έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να υποδαυλίσουν τα ρατσιστικά προβλήματα στις ΗΠΑ (BLM – LGBTQ+) καταφέρνοντας έτσι να δημιουργήσουν μιαν εξαιρετικά διχασμένη κοινωνία, που την δέρνουν τα οικονομικά προβλήματα, το μίσος, η εθελοντική αμορφωσιά και ο καταναλωτισμός.
Οι ΗΠΑ έφτασαν στα όριά τους. Οι σειρήνες των συναγερμών όμως, ξεκίνησαν να ουρλιάζουν μόνον όταν το αμερικανικό κρατικό χρέος, έγινε [πιθανότατα] αδιαχείριστο. Οι ΗΠΑ σήμερα έχουν χρέος 35 τρις !!! Το χρέος αυτό δεν είναι σταθερό αλλά κάθε ημέρα που περνά, αυξάνεται κατά 110 εκατομμύρια δολάρια !!!
Κάθε αξιοπρεπής οικονομολόγος στην Αμερικανική αγορά έχει εκφράσει ανησυχίες πως, αυτό πλέον δεν αντιμετωπίζεται. Και ότι θα περάσουν τουλάχιστον 4-5 γενιές Αμερικανών πριν να συμμαζευτεί η κατάσταση. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για εξυγίανση.
Οι ΗΠΑ κινδυνεύουν με διάλυση, αφού υπάρχουν πολλές πολιτείες που θεωρούν ότι μπορούν να προχωρήσουν ασφαλέστερα έξω από την ομπρέλα της ομοσπονδιακής κυβερνήσεως αλλά και ανησυχούν σχετικά με πόσος χρόνος τους μένει για να αντιδράσουν… αν αντιδράσουν…
Όλα τα παραπάνω συμπύκνωσε το προεκλογικό σύνθημα Trump: “Make America Great Again”. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν ότι, δεν μπορούν άλλο να εργάζονται χωρίς πρόοδο. Οι άνεργοι αποφάσισαν ότι δεν μπορούν άλλο να είναι άνεργοι. Και οι επιχειρήσεις κατάλαβαν ότι δεν θα υπάρχουν σε λίγο, αν δεν αλλάξει κάτι. Έτσι εξηγείται η ιστορική στήριξη στην καμπάνια Trump. Οι μόνοι που έμειναν απέναντι, είναι οι άνθρωποι του ένοχου στρατιωτικό–βιομηχανικού συμπλέγματος και οι αγορασμένοι από εκείνους πολιτικοί και κομματικοί μηχανισμοί. Έτσι εξηγείται και η σαφής στήριξη του Trump από τους [υπόλοιπους] μεγαλύτερους και δυναμικότερους επιχειρηματικούς οργανισμούς των ΗΠΑ.
Σήμερα λοιπόν, η κυβέρνηση με εντολή την αναστροφή της πορείας και την απομάκρυνση από τον γκρεμό, κάνει αυτό ακριβώς. Απολύει κηφήνες από θέσεις αχυρανθρώπων. Κάνει αναδιανομή κονδυλίων. Διακόπτει την εκτός ΗΠΑ αιμορραγία από οργανισμούς όπως ο USAID. Επιβάλλει την αξιοποίηση ορυκτών πόρων [“drill baby drill”]. Διακόπτει την χρηματοδότηση για την Ουκρανία αλλά και απειλεί να την διακόψει και για το ΝΑΤΟ. Διακόπτει την χρηματοδότηση στις παρανοϊκές woke δραστηριότητες. Επιβάλλει αυξημένους φόρους εισαγωγής ακόμη και σε συμμάχους, για να στηρίξει την εσωτερική αγορά.
Οι ΗΠΑ έφτασαν στο χείλος της καταστροφής και προσπαθούν να βάλουν σε τάξη τα οικονομικά τους. Αυτό είναι το κίνητρο πίσω από κάθε ενέργεια της Αμερικής σήμερα. Και όχι, δεν τους έπιασε ο πόνος που ο Zelensky είναι δικτάτορας και επιζήμιος για τον Ουκρανικό λαό. Πόνεσαν γιατί τους τρώει τα χρήματα που έχουν ανάγκη.
Η ειρήνη στην Ουκρανία είναι φυσικό [αλλά και αναγκαίο] βήμα για την νέα πορεία των ΗΠΑ. Εκτός του ότι θα σταματήσει η σπατάλη, θα υπάρξουν και σημαντικά οφέλη από την επαναδημιουργία υποδομών και εμπορικών συναλλαγών. Βεβαίως είναι σίγουρο ότι την μερίδα του λέοντος θα πάρει η Ρωσία. Όμως τα οφέλη είναι μυθικά. Η Ουκρανία φαίνεται ότι διαθέτει σημαντικές ποσότητες από «σπάνιες γαίες». Ο διαμοιρασμός αυτών την επόμενη ημέρα του πολέμου, είναι και το κεντρικό σημείο διαπραγμάτευσης για την υπογραφή της ειρήνης.
Εκεί κόλλησε και η συνάντηση στον Λευκό Οίκο. Ο καλικάντζαρος Πρόεδρος Zelensky, ιδιαίτερα κακομαθημένος από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, νόμισε ότι έχει λόγο στο μοίρασμα. Για αυτό και ο Trump τον πέταξε έξω με τις κλωτσιές. Κάτι τέτοιο επιθυμεί να κάνει και η Ε.Ε. Πολύ θα ήθελε κι εκείνη κομμάτι από τα λάφυρα. Ο Trump όμως, με το μαχαίρι στο λαιμό από το οικονομικό χάος των ΗΠΑ, δεν είναι διατεθειμένος να μοιραστεί τίποτε. Έχει επίσης και το πρόβλημα με τους BRICS αλλά και με το αγριόσκυλό της, το Ισραήλ. Και εξού λοιπόν και η κόντρα με την Ευρώπη.
Όμως η Ε.Ε. έχει περάσει πολλές δεκαετίες να παριστάνει το γιουσουφάκι των ΗΠΑ για να μπορέσει τώρα να υψώσει ανάστημα. Και μην ξεχνάμε πως, η Αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη είναι μεγάλη. Αν η Ευρώπη ήθελε πραγματικά να έχει λόγο, έπρεπε να έχει ξεφορτωθεί από χρόνια τον συμμαχικό στρατό κατοχής…
Ας έχουμε λοιπόν καθαρή εικόνα. Ας μην παρασυρόμαστε από αναλύσεις που ουσιαστικά θέλουν να αποκρύψουν ότι, η πολιτική ζωή όπως την γνωρίζουμε τα τελευταία σαράντα χρόνια, τελείωσε !!!
Οι ΗΠΑ σήμερα μπορεί να γίνουν πιο επικίνδυνες από ποτέ. Χρειάζεται σύνεση, σχεδιασμός και θάρρος, για να εκμεταλλευθούν την κατάσταση… όσοι μπορούν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.