● Ο θάνατος του σκηνοθέτη Τάσου Μπιρσίμ, αναπόφευκτα, έφερε στον νου την πανδημία της αυθεντικής ανδρεϊκής πασοκάρας και το έπος της φτήνιας, της μίζας, του εκχυδαϊσμού, της αναξιοκρατίας και του εκπιθηκισμού του δημόσιου βίου, που ωραιοποίησε με τα επικά πλάνα του ο χαρισματικός τεχνίτης της κάμερας.
● Ο Μπιρσίμ ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης διότι συνέβαλε τα μέγιστα στο να ηρωοποιηθεί κάποιος που ήταν απών από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μπόρεσε με τις λήψεις του να τον παρουσιάσει σαν τον Αρθούρο, τους νεαντερτάλιους αλαλάζοντες πρασινοφρουρούς σαν τους σερ Γκάλαχαντ, Πάρσιφαλ και Λάνσελοτ του «σοσιαλισμού» και τη Μιμή Λιάνη σαν την Γκουίνεβιρ της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Πικρός ο κλαυσίγελως του ελληνόφωνου δημοσίου βίου.
● Πραγματικά έδωσε ρεσιτάλ ο Μπιρσίμ με την ευρηματικότητα των πλάνων του, τον φωτισμό και τις μουσικές επενδύσεις των πασοκικών φιεστών.
● Έκανε το ξίδι του λαϊκισμού, της ρεμούλας, του διχασμού, της αγένειας και του θράσους να φαίνεται σαν επαναστατικό γλυκάδι.
● Μεγάλος ωφελημένος από τη σταδιοδρομία του στο κόμμα που κατέστρεψε την Ελλάδα δεν ήταν ο ίδιος. Με τέτοιο ταλέντο και τόση εργατικότητα και επιμονή θα του άξιζε κάτι περισσότερο από το… ΠΑΣΟΚ. Ωφελημένος ήταν ο Ανδρέας.
● Αντί ο Ανδρέας Παπανδρέου να παρουσιαστεί όπως ήταν, ένας άκαπνος λογάς, καλοπερασάκιας, ψυχολογικά ασταθής, γυναικάς και μέθυσος, που έπεσε σε γεροντοέρωτες για να ρεζιλευτεί στρατηγικά, ενεδύθη τον τηλεοπτικό μανδύα του αδιαμφισβήτητου ηγέτη.
● Είναι στ’ αλήθεια κρίμα οι μάστορες της εικόνας και του ήχου να έρχονται εις… «γάμου κοινωνίαν» με την αηδιαστική πανίδα της κομματικής ζούγκλας.
π
ΠΗΓΗ: www.dimokratia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.