Η Σιδηρά Φρουρά της Ρουμανίας & ο ρόλος της στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

του Κωνσταντίνου Τσοπάνη

H Σιδηρά Φρουρά διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον β’ παγκόσμιο πόλεμο αφού αυτή ουσιαστικά οδηγησε τη Ρουμανία στο πλευρό του άξονα. Για τον ιδρυτή της, Κορνέλιο Κοντρεάνου (Corneliu Zelea Codreanu, 1899-1938), μίλησε μάλιστα με θαυμασμό ο Ιταλός θεωρητικός του φασισμού Ιούλιος Έβολα (Giulio Cesare Andrea Evola 1898-1974). Ο Κοντρεάνου δεν κατάφερε να κατακτήσει ο ίδιος την εξουσία, το κατόρθωσε όμως ο διάδοχος του, Χόρια Σίμα (Horia Sima, 1907-1993), ο οποίος πολέμησε μέχρι το τέλος μαζί με τις δυνάμεις του άξονα μοιραζόμενος και την τύχη τους μετά την ήττα του.

Στις 24 Ιουνίου 1927 ιδρύθηκε από τον νεαρό δικηγόρο Κορνέλιο Κοντρεάνου (1899-1938), στο Ιάσιο της Μολδαβίας, η «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», που από το 1930 έγινε γνωστή με την επωνυμία «Σιδηρά Φρουρά». Και οι δύο ονομασίες της καταδεικνύουν τον στρατιωτικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Επρόκειτο για μια εθνικιστική οργάνωση νέων με στρατιωτική δομή, η οποία ήταν βασισμένη στα πρότυπα της εθνικοσοσιαλιστικής νεολαίας του Αδόλφου Χίτλερ. Ο ιδρυτής της στήριξε την ιδεολογία της Σιδηράς Φρουράς σε τρεις θεμελιώδεις άξονες: τον εθνικισμό, την Ορθοδοξία και τον αντισημιτισμό.

Ο ίδιος ανακηρύχθηκε ισόβιος αρχηγός με τον τίτλο του «καπιτάν». Σκοπός του δεν ήταν να δημιουργήσει ένα επιπλέον κόμμα του αστικο-δημοκρατικού πολιτικού στερεώματος της εποχής του, αλλά μια στρατιωτική οργάνωση μαχητών έτοιμη για πόλεμο και για θάνατο. Ηδη από τον Νοέμβριο του 1936 κάποιοι λεγεωνάριοι, μετά από παραίνεση του Κοντρεάνου, πήγαν στην Ισπανία, όπου έλαβαν μέρος στον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο στο πλευρό του Φράνκο. Δύο από αυτούς τον επόμενο Ιανουάριο έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Ο Φράνκο τους τίμησε δεόντως απονέμοντάς τους μεταθανάτια το παράσημο του «Πολεμικού Σταυρού» και στήνοντάς τους μνημείο στο πεδίο όπου έπεσαν, στη Μαζανταχόντα.

Ο Κοντρεάνου έθεσε την οργάνωσή του υπό την προστασία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και της έδωσε έναν βαθύ θρησκευτικό χαρακτήρα. Έτσι δημιούργησε έναν ιδιότυπο ορθόδοξο μυστικισμό. Στηριζόμενος σε αυτόν τον μυστικισμό κατόρθωσε να μετατρέψει τους λεγεωνάριους σε ένα είδος χριστιανού ασκητή στρατιώτη, κάτι παρόμοιο με τους ιππότες των Σταυροφοριών. Οι λεγεωνάριοι εγκαθίσταντο για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε στρατόπεδα της Σιδηράς Φρουράς, οργανωμένα με βάση τις στρατιωτικές δομές, όπου ζούσαν ασκητική ζωή, τηρούσαν αυστηρή πειθαρχία και εργάζονταν ανιδιοτελώς προς όφελος της Λεγεώνας. Ο Κοντρεάνου στην πραγματικότητα δημιουργούσε έναν στρατό τον οποίο κατάφερε να πείσει ότι ο αγώνας του είχε μεταφυσική χροιά αφού, όπως πίστευαν, πολεμούσαν για την εφαρμογή του θεϊκού σχεδίου στον κόσμο. Συνεπώς η μετά θάνατον σωτηρία τους ήταν δεδομένη ως ανταπόδοση του αγώνα τους σε αυτή τη ζωή.

Αφού δεν φοβούνταν να πεθάνουν οι ίδιοι πολύ περισσότερο δεν δίσταζαν να αφαιρέσουν τη ζωή από οποιονδήποτε αντίπαλο χαρακτήριζε η οργάνωση ως «εχθρό» ή «προδότη». Τα αντίποινα εκ μέρους του κράτους ήταν ακόμα αιματηρότερα. Ο ίδιος ο Κοντρεάνου και οι λεγεωνάριοι που συνελήφθησαν μαζί του στις 17 Απριλίου 1938 έπεσαν θύματα αυτών των αντιποίνων και δολοφονήθηκαν τη νύκτα της 29ης προς την 30ή Νοεμβρίου του ίδιου έτους, μέσα στη φυλακή. Ως αντίποινα για τη δολοφονία του Κοντρεάνου ακολούθησε στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους η δολοφονία του πρωθυπουργού, στρατηγού Αρμάνδου Καλινέσκου, από εννέα λεγεωνάριους. Νέος αρχηγός της Σιδηράς Φρουράς ανέλαβε ο καθηγητής μαθηματικών Χόρια Σίμα, από την Τρανσυλβανία. Αυτός, αντίθετα με τον Κοντρεάνου, ήταν μια προσωπικότητα λιγότερο χαρισματική και πολύ πιο φανατική.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ