Ο εξευτελισμός και η αντιλαϊκότητα του αριστερού παρακράτους

Για άλλη μια φορά τις τελευταίες ημέρες εκτυλίχθηκε ένα “μυστήριο” επεισόδιο στην μακρά και βρώμικη ιστορία της μεταπολιτευτικής τρομοκρατίας. Η έκρηξη σε διαμέρισμα των Αμπελοκήπων στις 31 Οκτωβρίου (για πολλούς όχι τυχαία ημερομηνία…) από βόμβα ισχύος την οποία προετοίμαζαν αναρχοκομμουνιστές τρομοκράτες, μπορεί να έφερε ως αποτέλεσμα έναν νεκρό και μια βαριά τραυματισμένη “συντρόφισσα”, πλήττοντας βαριά το προφίλ του ατρόμητου “αναρχικού αντάρτη πόλης”, όμως αφήνει πολλά ακόμη ερωτηματικά.

Δεν χρειάζεται να αναλάβουμε καθήκοντα αστυνομικού ρεπόρτερ για να ανιχνεύσουμε αν πράγματι ο στόχος της εμπρηστικής δολοφονικής επίθεσης ήταν η Ισραηλινή πρεσβεία, κατοικία μεγαλοδημοσιογράφου ή ακόμα και η συγκέντρωση Μνήμης στο Νέο Ηράκλειο. Όμως, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η αγάπη και το “προδέρμ” του συστήματος για τους αντιφασίστες, τα δικά τους παιδιά, τα οποία λίγο ως πολύ χάιδεψε ο ΠΑΣΟΚος Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στην ανακοίνωση του και τα περιέγραψε ως ούτε λίγο ούτε πολύ κάποια… “ζωηρά παιδάκια”.

Όταν ακόμα και οι ίδιοι οι παρακρατικοί έχουν δημοσιοποιήσει όλα τα ονοματεπώνυμα και τα στοιχεία των “θυμάτων” της ίδιας τους της βόμβας, και όλα τα κανάλια και ΜΜΕ αποκρύπτουν τα προσωπικά στοιχεία των δυνητικών βομβιστών από την κοινωνία, καταλαβαίνει κανείς πόσο δεμένοι ως νύχι–κρέας είναι το αστικό κατεστημένο και το αναρχοκομμουνιστικό παρακράτος.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως εδώ και ημέρες δεκάδες οικογένειες έχασαν το σπίτι τους καθώς το συμβάν αυτό κατέστησε αδύνατη την κατοίκηση των διαμερισμάτων που υπέστησαν την έκρηξη της βόμβας. Τις λαϊκές αυτές οικογένειες θα τις στηρίξει άραγε παρέχοντας τις νέα στέγη η “ελληνική” αστυνομία που κάνει πλάτες στο σκυλολόι της άκρας αριστεράς, οι “επαναστάτες” γιοι πλουσίων μεγαλοαστών (όπως αποκαλύφθηκε ότι ήταν και οι επίδοξοι βομβιστές) που δήθεν κόπτονται για τον λαό και τα αιτήματα του, ή η Νέα Δημοκρατία που σέβεται και τιμά τους αγώνες της αριστεράς και ο ανεκδιήγητος πρώην πρασινοφρουρός υπουργός της, που αντί να ασχολείται με την εξάρθρωση εγκληματικών συμμοριών, συλλυπάται για το “δράμα” που πέρασε τις προάλλες ο παρακρατικός μπολσεβίκικος οχετός; Το ερώτημα βέβαια είναι ρητορικό.

ΠΗΓΗ: xrisiavgi.com